Moira na przyjście na świat wybrała sobie dzień, który zdarza się raz na cztery lata. Jakoś tak wyszło, że urodziła się bowiem dwudziestego dziewiątego lutego w południe. Była owocem miłości dwójki mugolaków, ich pierwszym i jedynym dzieckiem. Jej rodzice poznali się jeszcze w Hogwarcie, od tego czasu tworzyli udany związek. Dosyć szybko wzięli ślub, zaledwie rok po nim ona się urodziła. Była dopełnieniem ich rodziny - oczkiem w głowie.

Dziewczynka od samego początku wymagała ciągłej uwagi. Nie dawała się odłożyć ani na moment. Zawsze potrzebowała towarzystwa. Musiała być w centrum zainteresowania, co nie było do końca takie łatwe. Przywykli jednak dosyć szybko do tego, że jest z nimi. Dzielili się obowiązkami, bo każde z nich miało swoje pasje, których nie zamierzało porzucać. Dlatego też Moira była mocno przywiązana zarówno do ojca jak i do matki. Wakacje spędzała u swoich mugolskich dziadków. Dzięki czemu poznała ich zwyczaje. Uwielbiała ten czas w roku, była bowiem rozpieszczana pod każdym możliwym względem, chcieli jej uchylić nieba i ciągle powtarzali jaka jest wyjątkowa.

Gdy miała dwa lat rodzice postanowili wyprowadzić się do Stanów Zjednoczonych, do Phoenix w Arizonie. Flume dostał tam propozycję całkiem niezłej pracy, miał prowadzić badania, nie zamierzał zmarnować takiej okazji, matka nie miała nic przeciwko, uwielbiała poznawać nowe miejsca. Ojciec Moiry był znanym numerologiem, mówią o tym, że przeciwieństwa się przyciągają, co by się zgadzało w przypadku jej rodziców, gdyż matka zajmowała się malarstwem. Moira jako, że była jedynaczką czas spędzała głównie z rodzicami, przyglądała się z zainteresowaniem ich pracy, dzięki czemu od małego sama zaczęła malować, choć dużo większą przyjemność sprawiały je jednak wyliczenia. Uwielbiała wzory i kalkulacje, a ojciec, kiedy tylko zobaczył ten zapał zamierzał przekazać jej całą widzę, jaką posiadał. Skoro nie mógł liczyć już na syna to stwierdził, że warto przekazać te informacje córce. Matka nie zamierzała jednak dać Moirze spokoju i pokazywała jej coraz to różniejsze techniki plastyczne. Dziewczynka uczyła się rzeźbić, szkicować, co jak się okazało było całkiem słuszne, bo ten czas, który spędziła na doskonaleniu tych umiejętności przyniósł efekty. Największą frajdę sprawiało jej szkicowanie budynków, które kiedyś widziała. Fascynowały ją budowle, zastanawiała się, jak jest to możliwe, że to wszystko się utrzymuje, zadawała masę pytań, na które rodzice nie do końca potrafili jej udzielić odpowiedzi. Mieszkała w Stanach osiem lat, poznawała tamtejszych ludzi, wiele się od nich nauczyła, była bardzo otwarta, nawet rodzice byli zdziwieni, nieco specyficzna, jednak uwielbiała się wdawać w dyskusje z dorosłymi czarodziejami. Bardzo często spotykała w lesie skunksa, z którym się zaprzyjaźniła, od zawsze było to stworzenie, które kojarzyło jej się z dzieciństwem. Jakoś w okolicach skończenia przez nią dziesiątego roku życia wrócili do Wielkiej Brytanii, ponownie ojciec dostał propozycję prowadzenia badań. Kariera naukowa była dla niego bardzo istotna, więc się zgodził. Moira była niepocieszona, bo bardzo jej się podobało w Phoenix.

Dziewczyna nie mogła się doczekać listu z Hogwartu. Wszak wreszcie miała możliwość uczyć się w znanej szkole czarodziejów. Trafiła do Krukonów, co nie było niczym szokującym, wszak miała bystry umysł i ogromną chęć aby rozwijać swoje umiejętności. Gdy pojawiła się na pierwszej lekcji transmutacji - przepadła. Była zafascynowana tą dziedziną. Jak tak można zmieniać rzeczywistość. Od tego zaczęła się jej największa pasja w życiu. Spędzała noce w bibliotece, aby dowiedzieć się jak najwięcej na ten temat, wypytywała profesorów, ćwiczyła, chciała bowiem opanować tą sztukę do perfekcji. Dużą uwagę również przywiązywała do nauki obrony przed czarną magią, rodzice uczulili ją bowiem na punkcie tego, że musi być w stanie radzić sobie ze złymi ludźmi, którzy chcieli, aby tacy jak ona, szlamy, zostali zniszczeni. Wzięła sobie ich słowa do serca i przykładała się właśnie do tej dziedziny. Nie zamierzała dać się zabić ot tak, miała bowiem tyle chęci do życia! Musiała odkryć wszystkie tajemnice transmutacji. Jeśli chodzi o lata szkolenie, to średnio wychodziło jej nawiązywanie znajomości. Widać było między nią, a rówieśnikami różnice. W końcu wychowywała się głównie w towarzystwie rodziców była traktowana raczej jako dorosła. Nie w głowie jej były zabawy, a nauka i malowanie. Większość czasu bowiem spędzała właśnie na tych dwóch czynnościach. Miała znajomych - jednak był to głównie osoby, które chciały zyskać coś na tej znajomości, korzystać z jej pomocy i bystrego umysłu. Moira nie do końca potrafiła wyczuć takie rzeczy, była bowiem bardzo życzliwa, dzięki czemu inni mogli na niej łatwo żerować. W Hogwarcie została nawet wybrana prefektem swojego domu, co było sporym zaskoczeniem, gdyż Moira była raczej outsiderem i nie szukała uwagi. Ucieszyło ją to, bo najwyraźniej ktoś docenił jej potencjał. Zakończyła edukację z całkiem dobrymi wynikami, jednak głównie z tych przedmiotów, które ją interesowały.

Jeszcze w czasie szkoły dużo czytała o animagii, gdyż było to związane z transmutacją. Chciała opanować tą umiejętność, nie brała pod uwagę możliwości, że może być inaczej. Spędziła dużo czasu na wertowaniu ksiąg, wypytywała ludzi, aż w końcu jej się udało. Pomógł jej szkolny profesor, który ćwiczył z nią praktykę, lekcje się przydały bowiem z czasem zaczęło jej się to udawać. Nieco była zdziwiona formą, jaką przybrała jako zwierzę, był to bowiem skunks, jednak może miało to coś wspólnego z jej osobowością, niby słodkie zwierzę, z drugiej jednak strony całkiem nieprzyjemne. Zupełnie jak ona kiedy się złości, to potrafi uprzykrzać innym życie.

Nie do końca potrafiła znaleźć dla siebie miejsce na ziemi. Sporo podróżowała, szukała zajęcia, które sprawiałoby jej przyjemność. Uwielbiała szkicować, liczyć, a transmutacja była jej konikiem. Doszła do tego, że może połączyć te dziedziny przy projektowaniu domów. Zresztą od najmłodszych lat interesowała się w końcu budowlami. Stylem, który był zawsze jej najbliższy okazał się gotyk. Uwielbiała te budowle, obejrzała większość znaczących miejsc w Europie, wiedziała bowiem, że to właśnie ku temu chce zmierzać. Zaczęła małymi krokami, z czasem nabierała coraz większego doświadczenia i stała się nawet jedną z najlepszych w swojej dziedzinie, chociaż musiała udawać asystentkę, mało który czarodziej bowiem, chciał aby jego dom projektowała kobieta. Zaprojektowała wiele czarodziejskich domów, z czasem zaczęła przyjmować zlecenia dużo poważniejsze, na muzea, teatry i opery. Spełniała swoje marzenie. Wiodło się jej całkiem dobrze dopóki nie doszło do tego, że ministerstwo przejął Malfoy. Z racji na swoje mugolskie pochodzenie zaszyła się w Dover, gdzie teraz pomaga Zakonowi Feniksa w projektowaniu pułapek, w końcu świetnie sobie radzi z transmutacją, nie mogłoby być inaczej!

Jakoś tak wyszło, że przez czterdzieści dwa lata swojego życia nie udało jej się ułożyć spraw uczuciowych. Nigdy nie wyszła za mąż, została starą panną, nieco kontrowersyjną. Zakochiwała się wiele razy, ma bowiem taki charakter, że wystarczy, aby ktoś poświęcił jej chwilę uwagi i już zaczyna o nim myśleć, jako o osobie z którą może nawiązać relację. Z czego to właściwie wynika? Może z tego, że nigdy tak do końca nie czuła się czyimś człowiekiem, nikt nie potrafił jej poświęcić tyle uwagi co rodzice. Zazwyczaj była na drugim miejscu, także nadal szuka kogoś, dla kogo będzie najważniejsza, chociaż w jej wieku.. można stracić nadzieję.