First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

Nie przepadałem za towarzystwem stworzeń, a tym bardziej magicznych z bardzo prostego powodu - one nie przepadały za mną. Kilkukrotnie słyszałem, że problem tkwi w nastawieniu, jednak moim zdaniem była to totalna bzdura - jak można dobrze nastawiać się w jakimkolwiek tego słowa znaczeniu gdy z stworzenie było w stanie zmieść cie jak gazeta muchę?
Słysząc, a potem widząc, że to nie jedyny troll którego przyjdzie nam dziś oglądać przekląłem pod nosem cudem powstrzymując chęć zatrzymania się w powietrzu i rozglądania się za kuzynem. Poderwałem miotłę w górę chcąc znaleźć się poza zasięgiem łap magicznego wielkoluda. Nie chciałem wznieść się za wysoko by nie stracić z oczu ogników, które mdłym światatłem rozświetlały mroki. Dopiero wiedząc, że nie przypłacę życiem swojej głupoty zaząłem się za nimi rozglądać.

The member 'Matthew Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 100, 36

Podczas mojego manewru ręka rozwścieczonego trola okazała się niezwykle...długa. Czy on w niej coś trzymał? Nie byłem pewny, choć cichy głos z tyłu głowy podpowiadał mi, że jak czegoś nie zrobię to ja tam będę się znajdował. Nie potrzebowałem sobie wyobrażać tego, jak to mogłoby się skończyć dalej. Po prostu zacisnąłem dłonie mocniej na trzonku i zamiast w górę popędziłem gwałtownie w stronę ziemi, mając nadzieję, że o nią się nie rozbiję. Wszędzie było ciemno jak w rzyci.

|poprawiam 2 kość

The member 'Matthew Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 18

Choć wokół panował mrok, ciężko było nie dostrzec poruszenia wśród trolli, szczególnie jak się było takim spostrzegawczym człowiekiem jak panicz Ollivander. Ciężej jednak było unikać nagłych ataków, które spadały na niego jak deszcz, albo jak te noże, co jeszcze przed chwilą obijały mu plecy. Starał się przyspieszyć, żeby zgubić gdzieś w gęstwinie swojego wyjątkowo twardego berka. Drobne gałązki nie były mu straszne, szczególnie, że policzki chroniła chusta, a oczy gogle... co innego taki troll. Ten to był przerażający i Titus nie chciał żeby połamał mu wszystkie kości.

/również poprawiam drugą kość!

The member 'Titus F. Ollivander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 59

Cudem udało mi się uniknąć bliższego spotkania z gargantuiczną pięścią trolla - po cichu liczyłem na to, że w ogóle nie będziemy mieli przyjemności zapoznać się z tymi stworzeniami, ale z drugiej strony właśnie tego typu bodźce sprawiały, że w moim ciele zaczynało kotłować się życie - że choć na chwilę znowu cokolwiek czułem; że działał mój instynkt samozachowawczy - a to świadczyło o tym, iż wcale nie jestem obojętny na to, co mi się stanie.
Może świadczy to o mojej głupocie, ale nie poddałem się - co prawda zostało mi już niewiele czasu, ale chciałem poprawić swoją pozycję. Zostawiłem za sobą jednego trolla, lecz wtedy tuż przede mną wyrosły kolejne potworne sylwetki - a ja ponownie przestałem się troszczyć o swoje miejsce w wyścigu i skoncentrowałem się jedynie na tym, by lawirując pomiędzy nimi (jak najdalej od ich łap), wydostać się z pola rażenia konarami drzew.

The member 'Felix Tremaine' has done the following action : rzut kością

---

#1 'k100' : 4

--------------------------------

#2 'k100' : 14

poprawiam kość numer jeden i dwa

Ciemność. Widzę ciemność. Ciemność widzę.
Na kutasa Merlina, to wcale nie był taki dobry pomysł. Zamiast ładować się pomiędzy trolle, mogłem po prostu poderwać miotłę i spróbować znaleźć się na takiej wysokości, by nie mogły mi nic zrobić. Kiedy usłyszałem niepokojący głos po mojej prawej, spróbowałem naprawić swój błąd - lecz zamiast wzbić się w górę, zdecydowałem się zanurkować - tak, by niemalże dotykać stopami trawę i przemknąć niezauważonym koło stóp trolli, kiedy będą koncentrowały się na śmigających koło ich głów uczestnikach wyścigu.

The member 'Felix Tremaine' has done the following action : rzut kością

---

#1 'k100' : 30

--------------------------------

#2 'k100' : 33

Nieprzerwanie mknął do przodu, nawet nie zauważając, że z różnych (niewytłumaczalnych?) przyczyn pozostawał na ogonie wyścigu; wymijając gałęzie, mrużył oczy, starając się dostrzec w panującej wszędzie ciemności chociażby zarysy potencjalnych przeszkód.
I wtem zaczęły rozlegać się ryki; Douglas nie miał zielonego pojęcia, co mogłoby być ich źródłem i z paszczęk jakich to stworzeń mogłyby się wydobywać te przeraźliwe dźwięki - z czegoś na kształt trolla, którego minął wcześniej? Bądź czegoś znacznie gorszego? Mrużył powieki jeszcze dosadniej, chcąc zobaczyć w nieprzenikliwym mroku właściwie cokolwiek - jednocześnie wciąż leciał naprzód.

The member 'Douglas Jones' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 7, 95

Mrużenie oczu nie dało mu zbyt wiele - nieprzerwanie czuł się, jakby otaczały go kłęby ciemnej jak smoła mgły, którą jedynie wątle rozświetlał blask nocnego księżyca. Rozglądał się na boki, obniżając lekko lot, by cokolwiek dostrzec, ale jednocześnie nie zwalniał nawet na ulotną sekundę. Wiatr targał mu włosami, plątał je i wpychał jasne kosmyki do oczu i do ust; Douglas przeklinał raz za razem, ale nie marnował czasu na unoszenie dłoni i odgarnianie ich za ucho. Zbyt zajęty był próbą analizy najbliższego (tego odrobinę dalszego również) otoczenia.

Powtarzam pierwszy rzut.

The member 'Douglas Jones' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 72

Prawie wszystkim udało się bezpiecznie przelawirować pomiędzy rozdrażnionymi trollami. Prawie. Niestety dla Matta i Felixa feralnym w skutkach okazał się pomysł obniżenia lotu po tym, jak stworzenia dostrzegły ich sylwetki.
Felix nie zdążył dotknąć stopami ziemi, ciągle dzieliło go od niej z półtorej metra. Na tej samej wysokości, nieco przed nim znajdował się Matt. I to właśnie w tym momencie oboje posłyszeli huk, a potem poczuli atakujące ich z prawej strony kawałki roztrzaskującego o pobliskie drzewo starego pniaka. Niczym drobne sztylety zaatakowały ich ramiona, tułowia i nogi. W tym - jedna z dłuższych drzazg przebiła na wylot ramię Felixa ostatecznie w nim się klinując, zaś inna z tych większych to samo uczyniła z łydką Botta wbijając się w nią pod fikuśnym kątem. Sprawcą całego zamieszania był troll, który widząc, że nie dogoni intruzów zamierzał w inny sposób ich zatrzymać. Na szczęście dla nich -  niecelnie.

Ścigający podążający za ognikami mogli zauważyć, że las z każda chwilą staje się rzadszy, aż ostatecznie wita ich polana, a błękitny szlak prowadzi prosto do malutkiej dziupli samotnie stojącej na środku polany brzozy. Ostatni z płomyków wskazujących drogę znajdował się właśnie w niej.

Ostatni etap. Rzucacie jedną kością k100 na ściganie się! Kość naturalnie liczy się do stawki i standardowo w tym wypadku brana pod uwagę do rzutu jest sprawność i bonus/kara za miotłę!

lp	Zawodnik	Stawka
1	Sophie Carter	90+96+31-5+20=232
2	Titus Olivander	64+58+81+20=223
3	Bertie Bott	54+56+70+20=200
4	Matthew Bott	44+37+110+X=191
5	Felix Tremaine	22+56+64+X=142
6	Douglas Jones	51+29+35+20=135

Z panem Bertim wyjaśniliśmy nieporozumienie na zasadzie, że jego dwa pierwsze rzuty jako rzucane oddzielnie liczyły się jako jeden podwójny. Z tego tytułu pozwoliłam Bertiemu poprawić pierwszy rzut o tutaj z powodu jego ograniczonego czasu na pisanie postów.

Starajmy się odpisać do 11 lutego do północy!