First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

Titus czytał kiedyś jedną mugolską książkę (bardzo dziwną swoją drogą, było tam mnóstwo niestworzonych historii, ale o dziwo wszystko do niego jakoś tak trafiało) i znalazł tam coś, co się nazywało karma. Teraz pomyślał o tym, że musiał mieć naprawdę dobrą karmę, skoro udało mu się dostać do wyjścia. Chociaż może to nie karma tylko Matt. Jeden pies! Aż mu uszy stanęły dęba z tej ekscytacji! Normalnie każdy jeden włos się zjeżył i to było bardzo dziwne uczucie. Nie zrozumie ten, kto nigdy nie miał futerka. Później poczuł dłoń starszego Botta na swoich plecach i kiwnął głową w odpowiedzi na jego słowa - a niech tam! Titus naprawdę kochał Bertiego jak własnego brata, a Matta... no Matta trochę się bał, ALE! Przecież by ich nie zostawił w potrzebie! Tylko, że nagle mu przed oczami stanęła twarz starego Waylona - czerwony był jak burak, z oczu mu błyskały gromy, a z nozdrzy buchała para, dym, czy coś w tym guście... Tak mniej więcej wyglądał jak się dowiedział, że Tito pomyka autem po mugolskiej dzielni, a w takim wypadku młody Ollivander chyba nie chciał wiedzieć jak się będzie miał jak na jaw wyjdzie, że wziął udział w nielegalnym wyścigu. Na Merlina! I tak miał mocno przewalone - nie polecał... W każdym razie owa myśl sprawiła, że jeno kiwnął głową i rzucił się do wyjścia chcąc przemknąć gdzieś pomiędzy ludźmi - mały był jak krasnal, ino te uszy łaskotały innych w łokcie, niefajnie.

The member 'Titus F. Ollivander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 6

Sophia spodziewała się, że nie będzie łatwo go przekonać. Równie dobrze każdy tutaj mógłby powiedzieć, że jest aurorem bądź wymyślić jeszcze inną bajeczkę w celu wypuszczenia go. Sophia miała jednak tę przewagę, że była aurorem naprawdę i mogła to udowodnić, nawet jeśli nie tak łatwo. Mogła również udowodnić, że przybyła tu na polecenie Biura, choć to pewnie wymagałoby udania się tam bądź kontaktu z jej przełożonymi. Sophia sama nie wiedziała, co teraz: czy mężczyzna zabierze ją do Biura w celu zweryfikowania jej słów, czy może uzna ją za kłamczuchę i i tak wsadzi za kratki?
Pozwoliła więc, żeby wyprowadził ją na zewnątrz. Nie stawiała oporu, chociaż w głębi duszy trochę się denerwowała, bo nigdy wcześniej nie znalazła się w podobnej sytuacji.
- Oczywiście. Możecie to sprawdzić – zgodziła się, wiedząc, że miała czyste sumienie.
Nie zdążyli jednak zrobić nic więcej. W drodze na zewnątrz mogli odczuć silne uderzenie, a mężczyzna, który ją prowadził, upadł na ziemię nieprzytomny po tym, jak jeden z uczestników wyścigu wleciał w niego na miotle, zapewne próbując uciec. Sophii szczęśliwie udało się uniknąć uszkodzenia, a droga do wyjścia stała otworem. Miała jednak swoje zasady, więc nie mogła ot tak zostawić mężczyzny na środku przejścia, żeby go stratowano. Odłożyła na chwilę miotłę i nieporadnie przeciągnęła go na bok, ostrożnie układając go przy jednej ze ścian i upewniając się pobieżnie, czy nie odniósł poważniejszych obrażeń. W tych warunkach nie widziała zbyt wiele, więc nie wiedziała też, jakich zaklęć mogłaby użyć, żeby mu jeszcze bardziej nie zaszkodzić, ale upewniła się, że mężczyzna żył i leżał w takim miejscu, że ktoś z jego współpracowników lada chwila mógł go wypatrzeć.
A później, kiedy już skończyła „zajmować się” nieprzytomnym czarodziejem, odwróciła się od niego, chwyciła miotłę do prawej ręki, a w lewej trzymała różdżkę, po czym ruszyła w stronę wyjścia, wiedząc, że zapewne i tak nie uniknie poważnej rozmowy z Biurze. Tak wiele poszło dzisiaj nie po jej myśli, ale chyba wolała samodzielnie się tam udać i wytłumaczyć się ze wszystkiego.

The member 'Sophia Carter' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 1

I stało się to, czego pragnął za wszelką cenę uniknąć; szybujący w dół płaszcz został pochodnią zwabiającą wszystkich policjantów znajdujących się w najbliższej okolicy. Jones zmrużył oczy, starając się dostrzec cokolwiek - i kogokolwiek? - w tej ciemności, a jednocześnie odnotował w myśli kierunek, z którego dobiegł go niekoniecznie zachęcający do współpracy głos. Niemalże prychnął pod nosem, nie mogąc uwierzyć w to, że ta banda idiotów naprawdę sądzi, że ktokolwiek z tu zgromadzonych pragnie za wszelką cenę wypełniać ich polecenia. Prawą ręką chwycił różdżkę przytrzymywaną z zębach, po czym zacisnął palce jednocześnie na niej i na drewnianym uchwycie swojej (jakże niezawodnej - choć dzisiaj, w trakcie wyścigu, nieco zszargała mu nerwy) miotły.
Dalej, przyjaciółko - pokaż, co potrafisz.
Splunął jeszcze przez ramię, podkreślając tym, jaki ma stosunek do zaistniałej sytuacji, po czym poderwał miotłę do dalszego lotu i zanurkował; zmierzał w kierunku przeciwnym do miejsca, skąd nadszedł go ostrzegawczy głos i starał się uczynić to tak, aby nie wpaść na innych policjantów potencjalnie czających się w nocnym mroku. Douglas nie spostrzegał jednak wiele, więc zdecydował się kierować przeczuciem, intuicją (miał takową?) i naiwną nadzieją, że sprzyja mu dziś los. Profilaktycznie wykonał jeszcze zwód - ale nie, nie swój popisowy, bo domyślił się, że ktoś mógłby rozpoznać wtedy, kim jest; zdecydował się na Woollongong Shimmy - leciał więc zygzakiem, mając nadzieję, że nawet jeśli ktoś strzeli w niego zaklęciem, to widowiskowo spudłuje.

The member 'Douglas Jones' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 100, 62

Choć podążający za Bertiem funkcjonariusze mogli spodziewać się, że młody Bott będzie stawiał opór, to żaden z nich nie przewidział ataku nadchodzącego z tyłu; pięść Matthew bez problemu dosięgnęła nieprzygotowanego mężczyzny. Rozległo się nieprzyjemne, głuche łupnięcie, a czarodziej zatoczył się gwałtownie, wpadając za otaczającą jeden ze stolików kotarę i już stamtąd nie wychodząc. Drugi, zajęty zaklęciem rzuconym przez Bertiego, nie miał okazji pomóc koledze; mimo że perfekcyjnie rzucone Regressio odbiło się od wyczarowanej przez niego tarczy (rzut), stracił wystarczająco czasu, by Matthew i Titus (dwa razy potykając się o nogawki zbyt długich spodni) zdołali przemknąć obok niego. Żaden z nich nie wiedział jednak, czy funkcjonariusz Ministerstwa nie będzie na tyle uparty, żeby kontynuować pościg.
Honorowe postępowanie Sophii tym razem jej się nie opłaciło – zdecydowanie zbyt lekko oceniła ciężar nieprzytomnego mężczyzny w porównaniu do własnej, raczej drobnej postury; bezwładne ciało funkcjonariusza wymknęło jej się z rąk, a siła włożona w próbę przeciągnięcia go po podłodze obróciła się przeciwko niej, powodując, że kobieta straciła równowagę, zachwiała się i mocno uderzyła głową o kant przewróconej ławy. Przed oczami zatańczyły jej kolorowe gwiazdki, w uszach zadzwoniło, a pole widzenia zaczęło jej się zamazywać i wirować.
Intuicja w żadnym wypadku nie zawiodła Douglasa. Być może próby ominięcia ciemnych sylwetek mniej różniły się od zwyczajnego unikania tłuczków, niż mu się początkowo wydawało, w każdym razie – poradził sobie znakomicie, bez problemu wymykając się funkcjonariuszom i pozostawiając ich w stanie dezorientacji tak silnej, że kilka zaklęć, które posłali za nim w przestrzeń, nawet nie go nie drasnęło. Wydostał się z kręgu, mknąc w stronę ściany lasu i poruszając się wzdłuż rzeki Severn, jednak żeby jego ucieczka udała się całkowicie, musiał jeszcze zgubić czarodziejów, którzy niemal natychmiast rzucili się za nim w pościg.

Bertie, Matthew i Titus – udało Wam się znokautować jednego z funkcjonariuszy, a droga do wyjścia jest (na chwilę obecną) wolna; możecie rzucić się do ucieczki, ignorując ewentualny pościg lub atak, bądź spróbować zneutralizować ostatniego z policjantów. Niezależnie od rodzaju podejmowanej akcji, rzucacie kością k100.

Sophia – masz zawroty głowy, które nasilają się wraz z upływającym czasem. Od tej kolejki, aż do końca wydarzenia, w każdym poście obowiązuje Cię dodatkowy rzut kością k100, który odpowiada za utrzymanie równowagi. W tej kolejce jego ST wynosi 10, wartość ta jednak będzie się zwiększać z prędkością +10 na każdą kolejkę. Dodatkowo otrzymujesz karę -10 do wszystkich rzutów, ze względu na uderzenie w głowę. Drugi rzut kością tyczy się podejmowanej akcji, niezależnie od jej rodzaju.

Douglas – aby umknąć pościgowi, musisz uzyskać nad nim przewagę równą 70 oczek. W tej kolejce, kolumna funkcjonariuszy porusza się z prędkością równą 9 oczek (rzut). Oznacza to, że aby całkowicie ich zgubić, suma Twojego rzutu, statystyki sprawności oraz bonusu z biegłości latania, musi wynieść minimum 70+9=79. Jeżeli nie uda Ci się to w tej kolejce, brakującą różnicę będziesz mógł uzupełnić w kolejnych.

Aktualne bonusy do rzutów:
Matthew: -10 (poruszanie się), -5 (zaklęcia)
Sophia: -10
Douglas: -5

Na odpis macie 48 godzin.

Wiatr smagał mu policzki i znów targał jego włosami, gdy z zadziwiającą prędkością zniżał się, by zaraz znów wznieść się i mknąć wysoko ponad powierzchnią rzeki. Nie oglądał się przez ramię - nie miał na to czasu - i zamiast tego zaciskał tylko mocniej palce na rączce miotły. Starał się jednocześnie wsłuchiwać w to, z jaką prędkością gonią go policjanci (te przeklęte psidwaki zdawały się robić to wolno, ociężale; napełniali go przekonaniem, że ministerialne służby są bezsilne, zbyt słabe, nieudolne, że nie miał najmniejszego powodu, aby się ich bać) i rozglądać jednocześnie na boki w próbie dostrzeżenia potencjalnej drogi ucieczki; może zdoła zniknąć za którymś zakrętem, ukryć się wśród nieprzeniknionych gęstwin bądź po prostu uciec przed światłem księżyca i zatonąć w nocnym mroku? Zmrużył lekko powieki, chcąc dostrzec jak najwięcej szczegółów i czuł, że jego oczy zaczynają przyzwyczajać się do ciemności - przywitał to z wdzięcznością, bo pędzenie po omacku zakrawało o samobójstwo. Wykonał kolejny manewr, by przyspieszyć i pomknąć wprost w objęcia cienia - może dzięki niemu zdoła wreszcie zgubić pościg.

The member 'Douglas Jones' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 43

Niestety okazało się, że Sophia poważnie przeceniła swoje możliwości. Mężczyzna był potężnie zbudowany i co za tym idzie – ciężki. Zbyt ciężki, żeby mogła tak łatwo go przesunąć. Może jednak powinna użyć do tego magii? Nie zrobiła tego prawdopodobnie tylko dlatego, że inni obecni tu wysłannicy ministerstwa w zaistniałych okolicznościach mogliby uznać jej działanie za próbę ataku, gdyby tylko zobaczyli, jak mierzy różdżką w ich współpracownika i rzuca na niego czary. Zanim by się wytłumaczyła, że próbuje tylko pomóc, pewnie uderzyłoby w nią kilka zaklęć.
Zwaliste ciało mężczyzny wysunęło się z jej rąk, a sama Sophia siłą rozpędu poleciała gwałtownie do tyłu, czując silny ból rozchodzący się w głowie, gdy prawdopodobnie uderzyła nią o coś twardego, co stało za nią. Zamroczona osunęła się na ziemię, widząc przed oczami wirujące gwiazdy i mroczki, póki jej pole widzenia nie pociemniało gwałtownie. W uszach jej dzwoniło, cały świat wokół niej wydawał się poruszać i zamazywać.
Chwilę trwało, zanim oprzytomniała na tyle, by znowu uświadomić sobie, gdzie się znajdowała. W rzeczywistości nie mogło minąć więcej niż parę minut, chociaż Sophia wciąż czuła pulsujący w głowie ból, a obraz falował. Przez krótką chwilę siedziała tak, obawiając się, że zbyt gwałtowne wstanie może spowodować, że zrobi jej się niedobrze lub straci przytomność. Musiała jednak zebrać się w sobie i wstać. Była aurorem, była twarda, przetrwała trzy lata szkolenia, to przetrwa i bolącą nieznośnie głowę, tym bardziej że nie raz wracała już z akcji poobijana. Miała tylko nadzieję, że to nie okaże się niczym poważnym. W takich okolicznościach jak te potrzebowała pełnej sprawności i zdolności szybkiego reagowania.
Spojrzała jeszcze raz na mężczyznę. Cóż, zanim jej próba przeniesienia go skończyła się kompletną porażką, zdążyła przynajmniej upewnić się, że żył. Miała nadzieję, że szybko ktoś go znajdzie i udzieli mu konkretnej pomocy, bo Sophia aktualnie wolała nie próbować żadnych leczniczych czarów ani na nim, ani na sobie; te wymagały dużego skupienia, a wciąż była zamroczona i ledwie trzymała się w pionie.
Ściskając różdżkę, nieco chwiejnym krokiem ruszyła w stronę wyjścia, pragnąc, żeby to był koniec jej problemów na dzisiaj, ale chyba sama już w to nie wierzyła.

The member 'Sophia Carter' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 23, 66

Zaklęcie się udało, jak zazwyczaj te mniej poważne, dość nieszkodliwe, choć w tym momencie mogło być nawet bardzo pożyteczne. Tak, czy inaczej nic im to nie dało, funkcjonariusz uniósł różdżkę i zdążył się obronić. W tym czasie jednak Matt pozbył się drugiego z nich, pozostał więc tylko jeden kontra ich trójka. Mogli uciekać, jednak odwracanie się plecami do uzbrojonego człowieka, który raczej nie zamierza im odpuścić wydawało się Bertiemu najgłupszym z możliwych posunięć. Mogli próbować unikać jego zaklęć i wybiec czym prędzej, jednak o wiele bezpieczniejsze wydawało mu się unieszkodliwienie tego człowieka. Ostatecznie proporcja trzech na jednego dawała im bardzo duże szanse dokonania tego i skutecznej ucieczki.
Bott zaczął już nawet wierzyć, że to wszystko im się upiecze, uciekną stąd i teleportują się bezpiecznie do Rudery - oby! Zerknął na nich, zaraz jednak na ostatnią (chyba) z zagrażających im w tej chwili osób, nie zastanawiał się długo nad zaklęciem, zrobił właściwie pierwsze, co wpadło mu do głowy.
- Expelliarmus. - skierował swoją różdżkę w stronę funkcjonariusza. Oby się udało, nie sądził by ten człowiek miał jakąkolwiek szansę dopaść ich bez niej.

The member 'Bertie Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 59

Teraz, kiedy miałem świadomość że łupnąłem egzekutora prócz chwilowego przypływu satysfakcji poczułem nagłą potrzebę jeszcze szybszego opuszczenia tego miejsca. Nie żebym żałował (bo nie żałowałem), nie żebym bał się konsekwencji (bo nie bałem) - po prostu wiedziałem, jak bardzo musiałbym się z tego tłumaczyć na posterunku. Wolałbym tego uniknąć.
Czaił się we mnie więc zamiar wyeliminowania kolejnej potencjalnej przeszkody, lecz drugi mundurowy był zajęty obroną. Zamierzałem wykorzystać ten moment na to by podciągnąć za fraki potykającego się Titusa i z tym nietuzinkowym dobytkiem ruszyć w stronę wyjścia. Chciałem dopilnować, mieć pewność, że przynajmniej jeden będzie bezpieczny by jak najszybciej skupić się na drugim.

The member 'Matthew Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 26