Poczta Lou

02.12.15 23:53

Fumea

Tą miłą sową zaopiekowałem się po zaginięciu Alexa. Pełna energii sprawnie i bez pomyłek dostarcza listy gdzie i komu trzeba.
Nie gardzi ciastkami.

Przeczytaj NADAWCA

ADRESAT TREŚĆ WIADOMOŚCI PODPIS

09.10.16 21:45

NapisałaEileen Wilde

Drogi Lou Źle się ostatnio dzieje po magicznej stronie Londynu. Czarodzieje wydają się spłoszeni i jednocześnie sfrustrowani zmianami, które chce wprowadzić nasze Ministerstwo. W związku z tym chciałabym prosić Cię, żebyś naprawdę na siebie uważał i unikał miejsc, które mogłyby wydawać się dla Ciebie bezpośrednim zagrożeniem - ciemne uliczki i szare puby nie będą zbyt bezpieczne. Uważaj też na dziwnie i podejrzanie wyglądających ludzi. Ah, co ja Ci będę mówić, po prostu miej na siebie baczenie!
Eileen

PS Jeśli Jutrzenka nie zjadła czekoladowej żaby, to pakunek powinien być przyczepiony do jej nóżki.
PPS Ostatnio często dziobie, bo miała czołowe zderzenie z diabelskimi sidłami. Jeśli chcesz, zajmij się nią przez dzień czy dwa, chyba tego potrzebuje!

14.12.19 0:02

24 I 1957

Louisie,Dziękuję za list i odpowiadam: tak, wszystko u mnie jest we względnym porządku. Nawet nie wiesz, jaką ulgę przyniosła mi Twoja wiadomość. To bardzo, bardzo dobrze: jeżeli te proste, mechaniczne czynności nie sprawiają Ci problemów w momentach paniki to oznacza, że istnieje duża szansa na to, że uda Ci się powrócić do stanu sprzed traumy. Może nie dokładnie tego samego, ponieważ po takich zdarzeniach ciężko pozbyć się wszystkich śladów, jednak ich zdecydowanej większości: jestem przekonany, że tak. Jeżeli miałbyś ochotę to mógłbym spróbować Ci pomóc. U was też w końcu są terapie, prawda? Tak przynajmniej wyczytałem w książkach o mugolskiej medycynie.

I tak, myślę – a nawet mogę powiedzieć, że wiem – że TO ustało. I nie powinno już kiedykolwiek wrócić. Ale powiem Ci, że to o czym piszesz ma sens, ma bardzo wiele sensu. Wiesz, właściwie to czuję się podobnie: za każdym razem, kiedy chcę (sam wiesz co zrobić) to spinam się myśląc, że zaraz coś się stanie. Ale nie dzieje się nic niepożądanego. To koniec. Anomalie już nikomu nie grożą, nikogo nie skrzywdzą, a nam pozostaje czekać na wiosnę.
Wiesz, że też grywam na gitarze? Ale nie pamiętam kiedy ostatnio po nią sięgałem. Muszę przyznać, że zdecydowanie bardziej jestem człowiekiem klawiszy, ale nie pogardziłbym muzykowaniem na świeżym powietrzu. Co na to powiesz?

PS. Sowa nazywa się Fumea i ma słabość do ciastek, ale błagam, nie dawaj jej żadnych, bo ostatnio się wręcz spasła.

17.01.21 18:24

Przeczytaj List przyniesiony przez Dziadka

Najmilszy Louisie, Ojej, tak się cieszę, że napisałeś! Oczywiście, że Cię pamiętam, nikt inny nie mówił mi tak pięknie o gwiazdach i ich tajemnicach, nie spędził ze mną tak magicznego wieczora... Powiedz, jesteś cały i zdrowy? To wspaniała wiadomość, że uciekłeś z Londynu, zanim... Zanim to wszystko... Się wydarzyło. Martwiłam się, że może nie miałeś tyle szczęścia, wiesz, umarło tyle niewinnych ludzi, dobrych ludzi... Ale Ty żyjesz, to najważniejsze.
Ja wciąż jestem w Londynie. Przygarnęła mnie pani z dobrej rodziny, mieszkam u niej teraz, pomagam, właściwie chyba robię za skrzata domowego, ale przynajmniej jest tu ciepło i jest co jeść. A w porcie nie jest tak kolorowo jak kiedyś. Może nawet niebo nie jest już takie samo. Wciąż pamiętam Łabędzia, którego mi pokazałeś i mam nadzieję, że nie odleciał widząc to, ile zła człowiek wyrządza człowiekowi...
Gdzie teraz jesteś? Ach, nie, nie mów mi tego. Nie wiem kto jeszcze może czytać te listy, nie chcę, by coś Ci się stało. Ale powiedz mi tylko czy mogę Cię znów zobaczyć. Gdzieś daleko od Londynu, w miejscu, gdzie wciąż panuje spokój. Na jakiejś Mlecznej Drodze. Proszę.

Następnym razem podpisz się fałszywym nazwiskiem, rozpoznam tę sowę i Twój charakter pisma. Swoją drogą to bardzo miła i kulturalna sowa. Ale ukradła mi ciastko... Stęskniona Celine

18.01.21 21:51

Przeczytaj List przyniesiony przez Dziadka

Najmilszy Louisie, Wiem, że nie możesz tego zobaczyć, ale zapewniam Cię, że uśmiecham się teraz szeroko. To wspaniale, że jesteś bezpieczny. Gdziekolwiek znajduje się to miejsce, oby pozostało schronieniem dla Ciebie i Twoich przyjaciół jak najdłużej! Powiedz, jest tam ładnie? Otaczają Cię dzikie drzewa, czujesz zapach kwiatów? Brakuje tego w Londynie. Jest tu... Tylko szaro i zimno.

Nie martw się, też jestem bezpieczna, a w domu tej pani nikt mnie nie ruszy, tak myślę. To szlachetna rodzina. Pochwalają to co stało się z Londynem, nie rozumiem dlaczego, ale nie mogę głośno ich o to zapytać. Sam rozumiesz.

Ojej, tak! Nad rzeką Pondle Creek, na kamiennym moście. Znajdziemy się na pewno. Już nie mogę się doczekać, Louisie! Proszę, weź ze sobą gitarę, ja wezmę jakiś kocyk. Zostaniemy do wieczora? Pooglądamy gwiazdy? Zgódź się, zrobisz mi tym dużą przyjemność. Kiedy?

Nie ma czego wybaczać, jest urocza. Tym razem sama dałam jej ciasteczko na drogę, bo spisuje się na medal.

Opowiem Ci o skrzatach kiedy się zobaczymy. Ale - tak, istnieją. Niektóre są bardzo miłe, inne wręcz przeciwnie - gderają głośniej niż starsze panie, to chyba zależy od charakteru.

Oby do szybkiego zobaczenia!
Celine

28.01.21 16:04

Przeczytaj List przyniesiony przez Dziadka

Najmilszy Louisie, Nie ma... Ale za to są kwiaty, są pszczoły i są przyjaciele. Prawda? Podobno takich poznaje się w biedzie, a teraz wszędzie jest bieda, najbardziej w sercach. Też nie lubię już wychodzić na spacery. Wiele ludzi jest uśmiechniętych, chciałabym wiedzieć dlaczego, co takiego napawa ich radością, chciałabym, żeby podzielili się nią ze mną. Ale oni... Po prostu milczą. Wiesz? Milczą.

Och, oczywiście, że mi odpowiada! Proszę, zagraj mi coś ślicznego, coś kojącego, jak lekarstwo na kaszel kiedy strasznie boli Cię gardło. Ale spotkajmy się troszkę później, dobrze? Może około dwudziestej? Będę musiała wymknąć się z domu, nie mam wolnego wieczoru, ale to nic, uda mi się, zobaczysz.

Alkohol, och, przyznam, że nie jestem pewna... U rodziny, u której teraz pracuję, chyba go nie brakuje, tak myślę, zawsze są tu jakieś butelki i chyba nawet dość drogie. Pewnie droższe niż całe nasze życie. ~~Może udałoby mi się~~ Nie wiem czy mogę Ci jakoś z tym pomóc, mój drogi, ale może coś wymyślimy razem!

Czekam w tęsknocie, Celine

29.01.21 23:29

Louis Bott zaproszenie

_________________________________

mamy wielką przyjemność zaprosić

Louisa Botta

na ceremonię zaślubin, która odbędzie się
w Kurniku w Dolinie Godryka

9 XI 1957 r.
_________________________________

jednocześnie chcemy poprosić
abyś w tym szczególnym dla nas dniu
wystąpił w roli świadka
składania przez nas przysięgi.
_________________________________Ida & Alexander

28.02.21 0:37

Przeczytaj 25 października 1957

13.03.21 2:22

List przyniosła sowa Trixie w wieczornych godzinach dnia 28 listopada.

09.08.21 18:07

10.08.21 20:47

Przeczytaj List przyniósł Stevie

Louie, Już trochę się zaczynałam martwić, że te dzieciaczki, z którymi przyszedłeś na Wigilię tak Cię rozniosły, że nie wróciłeś do domu! Nie przejmuj się, od czegoś są te sowy.

Wiesz co, generalnie nie ma problemu. Zajdź do mnie ze spodniami i pstrągami, może przy okazji pomożesz mi się namyślić, co my z ojcem weźmiemy na ślub... Nastała jakaś straszna bieda i ledwo co mam włożyć do garnka, ale Tobie chętnie pomogę jak zawsze! Przychodź kiedy chcesz, najwyżej nie będzie mnie w domu i pocałujesz klamkę. Tylko nie językiem, bo przymarznie i tak zostaniesz na zawsze.

Do zobaczenia!

Trixie

21.02.23 12:35

Nowa wiadomość! Przeczytaj

Lou,Ostatnio rzadko widuję cię na ulicach Doliny, a Merlin świadkiem, że rozglądam się zawsze w poszukiwaniu twojej czupryny. Czy wszystko w porządku? Jesteś zdrowy, niczego nie potrzebujesz? Głupio mi wplatać w ten list prośbę, ale runęła mi jedna z szaf w piwnicy. Na domiar złego wysypały się z niej myszy, chyba cała rodzina. Rozstawiłam już pułapki, ale mebel przydałoby się naprawić, mam dla niego nowe przeznaczenie. Znalazłbyś dla mnie chwilę?

Smażona wątróbka z czosnkiem i ziemniakami to moja oferta. Co na to powiesz? Leta

22.02.23 18:31

Przeczytaj11 lipca 1958

Lou,

co ty w ogóle piszesz? Nigdy nie przepraszaj za słanie mi listów! Skąd Ci w ogóle do głowy przyszedł pomysł, że mógłbyś mi przeszkadzać?

Superbolid mówisz? Sam próbowałem przekopać się przez książki, które mam u siebie, te wiesz, z czarodziejską astronomią, ale według wszystkiego, co mam pod ręką, taka rzecz zdarza się dopiero pierwszy raz. I tak jak mówisz, zgodnie ze wszelkimi prawami logiki (mam nadzieję, że mugolskiej też), to coś nie powinno sobie podróżować po niebie, tak jakby na orbicie, tylko albo wreszcie spaść i uderzyć w ziemię, albo spalić się w atmosferze.

Odpowiedź na pytanie jak to się dzieje może Ci się nie spodobać, ale w czarodziejskiej prasie naukowej już wydrukowano o tym artykuł. Główną tezą jest, a jakże, że to przejaw jakiejś prastarej magicznej mocy. I dlatego dzieje się to, co dzieje się teraz. Sam zastanawiałem się, jak coś takiego może wpływać na magię czarodzieja, spróbowałem stworzyć talizman, tak jak zawsze, wziąłem nawet specjalnie jakiś teoretycznie prostszy i niby wyszedł, ale nie do końca. Na ten moment nie jestem w stanie określić, czy to może mój błąd, czy jakaś systematyczność wynikająca z ruchów tego superbolidu (superbolida?) na przykład. Ale co ciekawe, nad Doliną Godryka wcale nie było tego widać najjaśniej. Jeżeli chodzi o obserwatoria, t e o r e t y c z n i e pewnie dałoby się do nich dostać, w dodatku w imię nauki należy ponosić pewne ciężary, pytanie tylko, czy Ty jesteś gotów. Na moje wsparcie możesz liczyć, też chciałbym to zbadać.

Czy superbolid nie sprawił, że poczułeś się jakoś gorzej? Czytałem, że może to mieć wpływ na samopoczucie czarodzieja, a niemagiczni mają zmiany odczuwać mocniej. To, że w ogóle pomyślałeś o zwróceniu się ku magicznym teoriom astronomicznym, chyba może sugerować, że coś się dzieje, co nie? (Oczywiście żartuję).

Nie znam personaliów tych naukowców. Ale mam ich artykuł. Pokażę ci go, przeczytamy razem, na spokojnie, może wyciągniesz z tego jakieś informacje, które w tym dziwnym złączeniu światów coś nam podpowiedzą. Wskażą drogę.

U mnie wszystko w porządku, także nie przejmuj się. Daj znać, kiedy będę mógł wpaść do Kurnika albo lecznicy. Albo gdziekolwiek, byleby tylko dało się myśleć.

Tymczasem uważaj na siebie. Jakby coś się działo, złego czy dobrego, dawaj znać. Coś poradzimy.

Oliver

| do listu dołączony został niewielki, suszony kwiat jaworu

06.03.23 14:23

Przeczytaj11 lipca 1958

Lou,

to sprawa naturalnie niecierpiąca zwłoki, dlatego też rozsądnie jest odpisywać na takie listy od razu (poza tym, nie wiem, czy masz tak samo, ale gdy odkładam listy na później, najczęściej w ogóle zapominam do nich zajrzeć).

Nie wiem, czy to najlepszy pomysł, żebyś wybierał się w tak daleką podróż. Z drugiej strony czarodzieje ogłosili niedawno zawieszenie broni, więc chyba lepsza okazja się nie nadarzy. Wiesz dokładnie, gdzie znajduje się ten uniwersytet, poza tym, że zakładam, w Oxfordzie? Byłeś tam kiedyś? I, wybacz ciekawość, co to za narzędzia? Wytrychy? Jeżeli na budynek zostały założone jakieś zabezpieczenia magiczne, chyba też byłbym w stanie je zdjąć, ale to tak na marginesie. Bo nie ma co się zastanawiać, musimy się tam dostać.

Weź mi nawet nic nie mów, byłem wtedy przy tej studni. Nagle woda zmieniła się jakby w taką smołę, ryby zaczęły eksplodować, żeby to jakoś wysprzątać, musiałem się też trochę namachać różdżką. Co mam Ci zresztą mówić, dzieje się i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że to ten superbolid. Ale samym gadaniem czy pisaniem listów nie dowiemy się, o co tu naprawdę chodzi.

Jeżeli przeszedłeś w tryb nocny, niechże tak będzie. Jest przede wszystkim chłodniej, przyjemniej i ciszej. Lepsza atmosfera do myślenia.

I oczywiście, że jestem! Nie mógłbym przegapić takiej okazji.

Do tego czasu trzymaj się i uważaj na siebie!

Oliver

| do listu dołączony został niewielki, suszony kwiat hiacyntowca zwyczajnego

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia