Ta płomykówka jest już dość wiekowa i definitywnie nie należy do sów najszybciej doręczających listy.
Co się zaś tyczy właściciela - Mortimer lubi dostawać epistolarne niespodzianki, natomiast zdarza mu się zapominać na nie odpisać, więc najlepiej przekupić sowę, by nie opuszczała jego pokoju, dopóki Flint nie naskrobie odpowiedzi.
Podczas pobytu we Francji zainteresował się dopiero raczkującą grafologią, gdy ktoś ze środowiska naukowego wspomniał o badaniach Michona oraz Crepieux-Jamina. Od tamtego czasu zdarza mu się stosunkowo długo przypatrywać otrzymanym listom i szukać związków między grafizmem a dominantami osobowościowymi. Interesuje go, czy faktycznie można dowiedzieć się czegoś o charakterze drugiego człowieka, gdy podda się analizie jego pismo.
W jego przypadku wszystko się sprawdziło. Lewy margines rozszerzający się ku dołowi (osoba skłonna do trwonienia pieniędzy, impulsywna), niemal całkowity brak górnego marginesu (piszący chce podkreślić swoją wartość), pismo pochylone zarówno w prawo, jak i w lewo (świadczy to o chwiejności charakteru, wiecznym niezdecydowaniu i kapryśności
), duże odstępy pomiędzy poszczególnymi słowami (ceni sobie samotność), (...).