Pierwszy syn

Ojciec wiele razy opowiadał o uczuciach jakie mu towarzyszyły gdy pierwszy raz wziął małego chłopca na ręce. Mówił, że gdy chłopiec spojrzał swoimi wielkimi, zielonymi oczami prosto na niego momentalnie przestał płakać i tylko się przyglądał. Wtedy miał już pewność, że jego pierwszy syn będzie dokładnie taki sam jak on. Otrzymał imię nie po jednej gwieździe, ale po całym gwiazdozbiorze. Cygnus był bardzo pojętnym i nad wyraz uprzejmym dzieckiem. Do czasu narodzin reszty rodzeństwa był oczkiem w głowie ojca, który chciał ukierunkować syna na właściwe tory. Pollux nie musiał się zbyt długo starać, aby osiągnąć swój cel. Chłopak od najmłodszych lat pojmował swoją rolę i pozycje. Czy mu to przeszkadzało? W żadnym wypadku. Nie mógł zawieść rodziców, rodzeństwa, ani samego siebie, ponieważ od razu zaakceptował fakt, że nie każdy jest równy. Jedni rodzili się bogaci, inni biedni, niektórzy byli wysportowani, inni posiadali wątłe i słabe ciała. Rozumiał doskonale że jedni są lepsi od innych. a czystość krwi jest ogromnie ważna, aby zachować tradycje rodzinne i nie narazić jej na zniszczenie mieszając z brudną, nieczystą, mugolską krwią. Bardzo pilnie uczył się szlacheckiej etykiety od ojca, a od matki pochłaniał wszelką wiedzę na temat sztuki i jak powinien się zachowywać względem wysoko urodzonych dam. Od najmłodszych lat był bardzo podobny do ojca często prostując swoje rodzeństwo by czegoś nie robili, albo jak powinni się zachowywać. Na tym zawsze zaprzestawał, ponieważ bardzo kochał swoich braci i siostry. Uważał że rodzina jest najważniejsza i nie ważne jakie były pomiędzy nimi różnice czy zwady, w razie kryzysu będą w stanie się zjednoczyć aby pokonać wrogów, którzy będą chcieli zdeptać ich szanowany ród.

Dzieciństwo

Cygnus prawie całe swoje dzieciństwo spędził w domu. Gdy matka nauczyła go czytać to sam rozwijał tą umiejętność. W wieku sześciu lat czytał baśnie, a już rok później obszerne tomy o magii i jej historii. Był jeszcze za mały aby wszystko zrozumieć, lecz bardzo się starał. Z działu sztuki upodobał sobie grę na fortepianie. Bardzo lubił grać znane utwory klasyczne, lecz gorzej mu wychodziła improwizacja. Nie skupiał się jednak na tym, ponieważ nie miał zamiaru zostawać muzykiem. Już od najmłodszych lat wiedział co będzie chciał robić w życiu. Obserwując ojca jak dobrze prezentuje się wychodząc, a także wracając z pracy wiedział, że chce pracować tam gdzie on. Uczył się pilnie o innych krajach, które są na świecie. Starał się pojąć istotę polityki i czym tak naprawdę była, lecz tak młody umysł, chcąc czy nie chcąc nie jest w stanie myśleć jak dorosły. Na razie Cygnus widział wynik w fantastyczniej i optymistycznej oprawie, lecz nie był w stanie dostrzec drogi, która do tego wyniku prowadzi.

Łabędź z domu Węża

Najlepszy prezent jaki otrzymał na jedenaste urodziny to list z Hogwartu. Oczywiście, nie pokazał po sobie ekscytacji szkołą. Nie emanował niepotrzebnie emocjami, zwłaszcza że tego dnia otrzymał mnóstwo innych prezentów i byłoby nie ładnie z jego strony, gdyby skupiłby się na jednym. Zawsze dbał o pozory. Tak jak cię widzą tak cię piszą - powtarzał ojciec. Będąc pierwszy raz w szkolnym zamku był naprawdę pod wrażeniem. Tak stara konstrukcja, a była w tak dobrym stanie. Był ciekaw jakie historie skrywają te starożytne mury. Tiara przydziału przydzieliła go do Slytherinu z czego był niezmiernie dumny. Co mogła w nim zobaczyć? Na pewno gigantyczną ambicje, która była większa z każdym rokiem. Miał zamiar dokonać wielkich czynów, a do tego potrzebował jak najlepszej edukacji. Dlatego też uczył się pilnie, a także nawiązywał znajomości z innymi uczniami arystokracji. Był dobrym mówcą, a także interesował się polityką, dlatego dużo czasu poświęcił aby przestudiować najważniejsze fakty dotyczące wszystkich, arystokratycznych rodów, aby mieć o czym porozmawiać. Dzięki temu mógłby sobie wyrobić zdanie na temat każdego z nich, aby w przyszłości myśleć o ewentualnych sojuszach, które byłby dobrym interesem dla rodu Blacków. Na jego roku był dziwny, intrygujący chłopak, a nazywał się Tom Riddle. Cygnus nie zwróciłby na niego zbytniej uwagi, gdyby nie przyciągał wielu uczniów arystokratów. On, żeby nie być wykluczonym z tego towarzystwa poszedł za tłumem, przysłuchując się rozmowom, a z czasem brał w nich aktywny udział. Mieli takie same poglądy na temat świata czarodziejów, a także o istocie czystości krwi. Później ich spotkania zrobiły się bardziej tajne, tylko dla wybranych osób. Zaczęli siebie nazywać Rycerzami Walpurgii debatując na coraz to bardziej zawiłe i kontrowersyjne tematy polityczne, a także społeczne. Na piątym roku ambicje Cygnusa ani przez moment nie dawały mu spokoju. Dołączył do klubu pojedynków, a także starał się o stanowisko prefekta w domu Węża. Niestety nie udało mu się to, ponieważ to stanowisko objął nikt inny jak Tom Riddle, później piastując stanowisko prefekta naczelnego. Black nie miał z tym problemu, ponieważ razem obracali się w tym samym towarzystwie i posiadali takie same poglądy. Cygnusowi najbardziej zapadły w pamięć wydarzenia, które miały miejsce po otwarciu Komnaty Tajemnic. Zginęła jedna szlamowata uczennica, przez co nauczyciele rozważali zamknięcie szkoły. Dla niego, a także dla wielu innych ta wiadomość była oburzająca, że przez jedną szlame chcą zamknąć szkołę i uniemożliwić kształcenia się szlachetnie urodzonym. Na szczęście, znaleziono winnego, a zrobił to nie kto inny a Tom, dzięki czemu Hogwart mógł funkcjonować dalej. Egzaminy końcowe zdał bardzo dobrze, co otworzyło przed nim pewną karierę w Ministerstwie Magii. Był już bardzo dobrze wykształconym młodzieńcem o zamiłowaniu i ambicjach politycznych, chcąc mieć wpływ na zmiany w magicznym świecie.

Departament Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów

Świeżo po szkole rozpoczął swoją karierę w Ministerstwie Magii, a dokładnie praktyki w Departamencie Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów. Jeszcze za czasów szkolnych uczył się innych języków. Poznał Francuski bardzo dobrze, ponieważ jego rodzina jest znana z tamtych stron, ale dodatkowym językiem, który zaczął dominować na świecie był rosyjski. Podczas praktyk dokształcał się z niego, a także chłonął wiedzę potrzebną aby pracować w delegacjach międzynarodowych. Jego zdaniem praca dyplomaty była jednym z najlepszych sposobów aby w późniejszych latach aspirować do stołka Ministra Magii. Poświęcił się całkowicie polityce kończąc trzy letni staż i zostając wysłany z delegacją ambasadorów do Francji. Jako młodszy delegat brał udział w rozmowach z francuskim rządem dalej się ucząc tak zwanej "dyplomatycznej gry", która polegała na tym aby nie wyjawiać za dużo informacji na temat własnego kraju, a za to pozyskać dużo więcej wieści z drugiej strony. Kto więcej wyciągnie ten wygrywa. Raz wygrywali francuzi, raz oni, wykorzystując w debatach tematy skandali, czy problemów. Informacje były czasem skuteczniejszą bronią niż różdżka. We Francji spędził trzy lata, awansując po szczeblach Ministerstwa. Wrócił do kraju mając 26 lat.

Kariera i obowiązki

Będąc w domu codziennie wysyłając listy w cztery strony świata, chodząc do Ministerstwa i przyjmując delegatów z innych krajów czuł się świetnie. Jego kariera rozkwitała, a apetyt władzy rósł z każdym dniem. Nawiązywał to coraz bardziej znaczące znajomości, które mogą się w przyszłości przydać. Zaczął także pisać artykuły na temat współczesnej polityki zagranicznej i jej zawiłości. Niestety, nie może być tak kolorowo, ponieważ obowiązki pierwszego syna nasilały się coraz bardziej. Według rodziny to był odpowiedni czas na to aby Cygnus poszukał żony i spłodził potomka, aby przedłużyć linię rodu. On miał jednak inne zadanie na ten temat. Dyskutował z ojcem wiele dni, przedstawiając swój punkt widzenia, a także pokazując tym samym swoje umiejętności dyplomacje ponieważ Senior ustąpił. Pozwolił synowi dalej rozwijać karierę polityczną, aby w odpowiednim momencie wziąć żonę, która także przyczyniłaby się do zbijania kapitału. Miał duże plany, dlatego też po spędzonym roku w Anglii, wyjechał w delegacje do Stanów Zjednoczonych. Był na stanowisku młodszego ambasadora towarzysząc, a czasem zastępując głównego w rozmowach z tamtejszym rządem czarodziejów. Bardzo szybko się zaaklimatyzował i badał nieprzyjazny grunt. Ostatnie lata działalności Ministerstwa Magii przysporzyła mu sporo kłopotów, chcąc pokazać te działania w jak najlepszym świetle. Dużo mówił o czystości krwi, o tym jak mugole bezczelnie starają się coraz bardziej wchodzić na ich terytorium zagarniając świat czarodziejski dla siebie, będąc przy tym niesamowitymi okrutnikami. Gdy doszły do niego wytyczne wiosną w 1956 roku o wycofaniu się Wielkiej Brytanii z Konfederacji Czarodziejów Trochę się załamał. Nie dlatego że straci pracę, ale dlatego że to otwiera furtkę innym krają, które mogą wspólnie dokonać interwencji, pod byle pretekstem, chociażby tym żeby utrzymać Kodeks Tajności. Został wysłany na przymusowy urlop, lecz nie wrócił do kraju. Został w Stanach Zjednoczonych i pisał artykuły na temat międzynarodowego handlu magicznego i rozwijającej się gospodarce. Na szczęście nie musiał długo czekać na dobre wieści, ponieważ w maju przyszły wieści o tym że Ministerstwo odwołało decyzje żeby wycofać się z Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, dzięki czemu mógł dalej działać. Nie było tajemnicą, że w powietrzu czuć było wojnę. Coraz bardziej narastające napięcia skłoniły arystokracje do zamachu stanu i przejęcia władzy siłą. Nowy Minister Magii wprowadzał śmiałe zmiany w kraju, przez co Cygnus miał pełne ręce roboty, aby przedstawić te zmiany w pozytywnym świetle przedstawicielom władz Stanom Zjednoczonym. Wybuch wojny domowej to był prawdziwy sprawdzian dla wszystkich delegatów. Trzeba było przekonać wszystkich, żeby patrzyli przychylnie na jedną ze stron, najlepiej tą, która wsparła w działaniach Czarnego Pana. Cygnus wygłaszał mowy na temat tego jak zbuntowani czarodzieje, razem z szlamami chcą pozbawić świat magiczny tradycji i zmieszać ich historię z błotem, dopuszczając do niego wrogich, i barbarzyńskich mugoli, którzy podczas dwóch wojen światowych pokazali swoją prawdziwą twarz i okrucieństwo. Niestety, nie wszystko układało się tak dobrze. 22 września tego roku doszły do niego wieści o tragicznej śmierci jego brata Alpharda. Pogrążony w prawdziwym smutku postanowił wrócić do domu aby zająć się rodziną. Zawsze zależało mu na rodzinie, w szczególności na rodzeństwie, które musiało się ponownie zjednoczyć, aby zapewnić świetlaną przyszłość Szlachetnemu i Starożytnemu Rodowi Blacków.

Statystyki i biegłości
Statystyka	Wartość	Bonus
OPCM:	13	2 (rożdżka)
Uroki:	16	2 (rożdżka)
Czarna magia:	6	1 (rożdżka)
Magia lecznicza:	0	0
Transmutacja:	0	0
Eliksiry:	0	0
Sprawność:	6	Brak
Zwinność:	4	Brak
Język	Wartość	Wydane punkty
angielski	II	0
francuski	II	2
rosyjski	II	2
Biegłości podstawowe	Wartość	Wydane punkty
Historia Magii	II	10
Kłamstwo	I	2
Perswazja	III	25
Spostrzegawczość	I	2
Zastraszanie	I	2
Biegłości specjalne	Wartość	Wydane punkty
Ekonomia	II	10
Odporność magiczna	I	5 (+1)
Savoir-vivre	II	0
Biegłości fabularne	Wartość	Wydane punkty
Rycerze Walpurgii	0	1
Rozpoznawalność (arystokrata)	II	0
Sztuka i rzemiosło	Wartość	Wydane punkty
Literatura (wiedza)	I	0.5
Muzyka (fortepian)	II	7
Muzyka (wiedza)	I	0.5
Aktywność	Wartość	Wydane punkty
Latanie na miotle	I	0.5
Pływanie	I	0.5
Taniec balowy	I	0.5
Taniec klasyczny	I	0.5
Genetyka	Wartość	Wydane punkty
Brak	-	(+0)
Reszta: 1