Historia relacji Elliego i Vincenta jest długa i kręta; sowę nabył bowiem w trakcie podróży, gdy podczas jednej z zakrapianych nocy w Rumuńskim barze... wygrał go w grze w pokera. Od tamtej pory przynajmniej raz na miesiąc powtarza, że odda go do sowiarni, ale mimo upływu lat nie miał jeszcze serca spełnić groźby. Vincent zwiedził z nim pokaźny kawałek świata, towarzyszył mu podczas rozwijania kariery w Peak District i nigdy nie zawiódł, gdy go potrzebował - czasem tylko zdarzyło mu się rozbić parę szklanek i wrzucić właścicielowi do śniadania zdechłą tchórzofretkę.

Marlena jest przy nim odkąd wrócił do Wielkiej Brytanii i zdobył stałą pracę w Peak District. Kupił ją w magicznej menażerii, żeby uczcić wprowadzkę do własnego domu w Somerset - domu, który wydawał mu się wyjątkowo pusty. Udał się na Pokątną z zamiarem nabycia psidwaka, kuguchara albo innego puchatego pupila, ale to Marlena przyciągnęła jego wzrok jako pierwsza - była wtedy zaledwie pisklakiem, ale wpatrywała się w niego tak jakby znali się od zawsze. Mówią, że Lelki wróżebniki czują się najlepiej w towarzystwie wróżbitów i jasnowidzów - Elric tylko się z tego śmieje, ale nie da się ukryć, że w Dolinie Godryka Marlena jest i była jego najwierniejszą towarzyszką.