[bylobrzydkobedzieladnie]

Przybywam więc zgodnie z obietnicą. Świetna karta, bardzo przyjemnie się czytało. Możemy się znać jedynie z drużyny. Soren zawsze traktował drużynę jak rodzinę (a nawet lepiej), więc myślę, że pozytyw jak najbardziej na miejscu. Co ty na to?

Musicie mi wybaczyć, że będę posługiwać się słowami i opisami uczuć, jakie moja bohaterka uznaje. Także snob mode on.

Z samego faktu, że jesteś w drużynie, zyskujesz tolerancję :D Gratulacje, hihi. Nie no. Z tego, co wyczytałam, to Soren jest cichy, ciężko pracujący, niezainteresowany kobietami... a potem przeczytałam dalej i jednak już nie jest XD Jeżeli jest dla jej wybuchów wyrozumiały, to ja też tu widzę pozytywną relację No i może razem wychylili niejedną szklaneczkę ognistej, po meczu gdy świętowali/odżałowywali wygraną/przegraną?

lol, jakie brzydkie zdjęcie celina weź sobie któreś stąd http://morsmordre.forumpolish.com/t325-pogotowie-graficzne#5368

Soren nie jest raczej skostniałym i konserwatywnym arystokratą, więc jeśli ktoś trochę szaleje i korzysta z życia to na pewno nie jest temu przeciwny No i jest wciąż młodzikiem wśród kolegów, więc jeśli koleżanka z drużyny chciała z nim wyskoczyć do baru to on zawsze chętnie. Czyli mam pozytyw, super! :serce:

Wspaniale, w takim razie mam towarzysza do okazjonalnego picia! No tak, a jako 5 lat starsza koleżanka, to... no, pewnie, że fajnie To ja dopisuję kolegę!

Franz, zmieniłam Jest taki eteryczny teraz, mi się podoba! <3

Mój ulubiony :D

JESTEM! Jak pisałam - jesteśmy z Beu, więc pewno się znamy. Coś mało w Londynie znajomych buzi z naszej szkoły! Łączy nas miłość do Quidditcha i dzieliliśmy boisko w szkole, choć pewnie krótko, bo Tristan jednak jest nieco młodszy - i pewnie dostał od Seliny po dupie parę razy A że raczej trudno było mu to przeboleć, bo dostać od kobiety po dupie to trochę siara, to mogło między nimi trochę iskrzyć na tym polu - zwłaszcza, że oboje mają dość mocno rozwinięty instynkt rywalizacji. Z tym, że nie wiem, na ile Selinę by to obchodziło, skoro Tris jednak jest te trzy lata młodszy (albo  dwa w sumie? Selina jest z grudnia, a Tristan z lutego, więc rocznikowo w szkole powinny ich dzielić dwa roczniki - jeśli dobrze liczę, a trzeba Ci wiedzieć, że ja rzadko dobrze liczę! ale to by już brzmiało nieco lepiej). Selina lubiła magiczne zwierzęta, czytała książkę Skamandera, grała na pianinie - mogło ich to połączyć albo podzielić jeszcze mocniej, w zależności od konceptu. Tristan pewnie brał udział w tych akcjach organizowanych przez Selinę - nielegalnych ogniskach chociażby. No i nie byłby sobą (trzeba dbać o reputację don juana od siedmiu boleści i ośmiu smutków), gdyby na pewnym etapie nie próbował podbić do Seliny, zapewne również dostając po dupie, bo w końcu

Bezwstydne strącałam mężczyzn z piedestału na każdym kroku.

:serce:

po latach emocje mogły opaść, mogli się spotkać na jakiejś imprezie jako goście vip (Selina - jako gwiazda, Tristan - jako szlachta), a że pewnie rzadko spotykają znajomych ze szkoły, mógł ten kontakt pójść w inną stronę. Widziałabym tu coś na kształt przyjaznego kontaktu z równie przyjazną uszczypliwością - może Tristan czasem dopiekłby jej zwycięstwem Jastrzębi, którym kibicuje, na pewno chętnie powymieniał się docinkami, a przy tym napił się dobrego wina prawie jak za czasów szkolnego łobuzowania. Na pewno imponują mu jej umiejętności na boisku, a że Tristan interesuje się Quidditchem, zawsze chętnie utrzyma kontakt z zawodowym graczem (jest też piękną kobietą, a z takimi Tristan również lubi utrzymywać kontakty - nawet bez podtekstów i dwuznaczności). Jak zawsze chaotycznie, ale inaczej nie umiem -  zmieniaj, odmawiaj i proponuj do woli

Tak, na pewno się musieliśmy znać, tu się zgadzam! Jesteśmy w mniejszości Ale dzięki temu jesteśmy trochę egzotyczni. Wyjątkowi

Och, Selina, jeżeli zauważyłaby, jak źle mu jest z przegraną i jeżeli wyczułaby podobny, silny, mocny charakter, który lubi rywalizację, to stale rzucałaby z rękawa nowe wyzwania. Nie tylko na boisku. Chciała wygrywać na każdym polu. Nawet w głupich, bezsensownych psotach (a to podobno kobiety są bardziej dojrzałe!) - jak kto zrobi lepszy kawał psorowi lub kto bardziej złamie regulamin i dostanie większy szlaban, a potem się z tego wykaraska obronną ręką. Albo kto najwięcej narozrabia i nie da się złapać? Selina to mały chochlik. Tak pieczołowicie się skrywa pod niechęcią, ale... ona testuje ludzi. Więc jeśli Tristan dałby się wciągnąć w to głupie koło beznadziejnych (i jakże dojrzałych) psikusów... to zapraszam. Bo: "co, cykasz się? Na pewno nie dałbyś rady. Och, jesteś ponad tym? Tak, tak właśnie mówią tchórze! Co, boisz się, że cię potem do domu na powrót nie przyjmą?", a potem, gdyby już dał się namówić, to mogłoby przejść w nieco bardziej... koleżeński ton. Bo nawet osy nie mają ciągłego PMSu. Tylko czasem. JEŚLI nie dałby się wciągnąć, to nie zmieniałoby faktu, że ciągle na boisku wynajdywała sobie wyzwania, zupełnie tak, jakby polowała na zwierzynę - największe wyzwanie, największa satysfakcja. A jeśli Tristan by ją zaczepił jakąkolwiek uwagą zabarwioną o wyzwanie/konkurencję/rywalizację/cokolwiek, to Szelka na pewno by tego nie zignorowała i... iskry by szły! I to mocno!
Hmmm, a to oni liczą od połowy roku następny rocznik? Bo jeśli tak, to faktycznie byłoby 2 lata! Ale... nie pasowałoby to do mojej historii, w której tego nie uwzględniłam :D
Myślę, że wspólne zainteresowania - o ile doszliby do etapu, w którym by się nimi podzielili, mogłyby ich w sumie... zbliżyć. Nie widzę tu powodu, o który Szela mogłaby być zazdrosna i czuć potrzebę, by mu umniejszyć. Chyba, że Tristan by czuł :D
Tak, i jeśli próbowałby do niej podbić, to pewnie dostałby mocno po dupie. Jak Draco od Hermiony. Co najmniej. Ale istnieje szansa, że jeśli wkręciłby się w jej głupie gry/rozgrywki, to uznawałaby to jako droczenie się - i oczywiście raczej nie dałaby się złapać w sidła.

Myślę, że Selina byłaby - po latach - zafascynowana pracą Tristana. Lata na miotle, więc pewnie każde latające spojrzenie jest jej bliskie, a zwłaszcza tak potężne, niebezpieczne i majestatyczne! No, a do tego, co tu ukrywać, od dziecka była małym badaczem. I oczarowywałoby ją światło - a smoki ziejące ogniem brzmiały jak ziszczenie jej snów! A jeśli czułaby się w pewien sposób jeszcze doceniana za to, co robi, to pewnie obrosłaby w piórka i tonęłaby w samozadowoleniu!

Wyjątkowi - zawsze Tyle iskier!

Tristan z włączonym duchem rywalizacji za bardzo nad sobą nie panował - więc, tak, mógł się dać wplątać w takie zabawy i pewnie łatwo było go sprowokować w taki sposób (zwłaszcza ripostując jego bycie ponadto) - choć pewnie sam proponowałby rzeczy bardziej niebezpieczne niż psikusowate (lot na tych olbrzymich abraxanach madam malkin nocą? czemu nie!). Selina brylowała na boisku, Tristan był dobry w pojedynkach, mógł tam też rzucać jej wyzwania, i jeszcze bardziej drażnić ją tym, że obchodzi się z nią łagodniej niż z większością przeciwników z tego względu, że jest przecież kobietą. Nie, myślę, że Tristan też by nie czuł potrzeby umniejszenia Selci - ogółem jej charakter osy pewnie by mu imponował bardzo, choć początkowo mógłby nie do końca zdawać sobie z tego sprawę i nie rozumieć, dlaczego jej osoba tak bardzo go denerwuje. Tak naprawdę są do siebie charakterologicznie podobni: oboje mają grubą skorupkę i mogą się z tego powodu też trochę lepiej rozumieć.
Tris lubi wybuchowe kobiety, tak jak lubi wyzwania dlatego też jak najbardziej mogła jego próby podrywu uznać za droczenie się, a Tristan z czasem przestał mieć rzeczywiście nadzieję na fizyczność ze strony Seliny, traktując te jednostronne pół-flirty w kategoriach zabawy (bo złość wcale nie szkodzi piękności), a nawet gdyby go zmiażdżyła - pewnie by go to nie zraziło, może od czasu do czasu wciąż coś potem jeszcze przebąkiwał, czy NA PEWNO miała na myśli "nie" :D
Kontakt mógłby myślę bardzo łatwo przejść w pozytyw,  kto się czubi, ten się lubi, zwłaszcza teraz po latach, kiedy oboje spełniają się na innych polach i już nie muszą ze sobą rywalizować - jeśli Selina okazałaby zainteresowanie smokami, pewnie tym bardziej poczułby do niej sympatię. Także zapraszam na wycieczkę po rezerwacie, a ja liczę na bilety na jakiś mecz w najlepszym rzędzie :serce:

no, kanonicznie było chyba tak, że po urodzinach się dostawało list  - czyli jak masz urodziny po wrześniu, to idziesz z następnym rocznikiem :<

Szelka była bezbłędna w prowokacji. W końcu było tylu mężczyzn, których trzeba było pobić! A wiadomo, co oni się będą jakąś lunatyczką przejmować... no to trzeba było im umiejętnie wbić szpilę... Sel ma duszę ryzykanta (w końcu Quidditch - latanie tyle stóp nad ziemią w zawrotnych prędkościach i to przy stałych zagrożeniu ze strony innych grających lub tłuczka?!), więc NA PEWNO dałaby się wciągnąć również i w takie ryzyko. Dla niej szkoła niekoniecznie była środkiem do posiedzenia przy książkach, a raczej katalizatorem kontaktów towarzyskich. Pewnie nie cierpiałaby Tristana za takie podejście i starała się robić wszystko, by jej nie lekceważył - jako, że nie była mistrzynią, to pewnie starałaby się być sprytna, może nie do końca zgodna z regułami, by poczuł się sprowokowany do akcji. Bo przecież by nie przerwali, prawda? Oboje byli chyba zbyt uparci! :D
Pewnie z powodu podobieństw Tristan gdzieś tam głęboko zyskiwał u niej jakiś szacunek i pewnie nawet czasem wyczekiwała kolejnych pojedynków kto okaże się lepszy. I może nawet w pewnym momencie to urosło do pojedynkowania się na to, kto wymyśli bardziej wymagające wyzwanie! Bo w końcu ktoś musiałby być lepszy, tak? Więc musieli testować swoje granice.
Szelka lubi igrać z ogniem. Więc odpieranie flirtów, robienie za niedostępną, a jednocześnie jakieś wchodzenie w tą grę (w końcu miała rolę do odegrania!) było jakimś zwyczajem w pewnym momencie. Czymś, czego się spodziewała. A jednak... nie dusiła w zarodku, bo nie miała się czego obawiać, prawda? Więc można tu mówić o jakimś minimalnym zaufaniu. Lub naiwności i zadufaniu :D
Och, myślę, że tyle energii poświęconej na ciągłe dopiekanie sobie im obu przysporzyło rumieńców także w trakcie nauki! I bez wątpienia pamiętaliby o sobie z tego względu potem. Choć u Seliny niewiele się zmieniło pod względem charakteru (w przeciwieństwie do Tristana, sic ), to z pewnością patrzyła na niego z większą sympatią niż na resztę zebranych na salonikach osób. I myślę, że zaproszenia w jedną i drugą stronę będą super pomysłem.

Och, damn. Ale może w Beauxbatons było inaczej? Albo Selina miała sfałszowany akt urodzin XDDDD

Jeju, jaka fajna relacja <3

Taka psotnica, to co za problem sfałszować akt urodzenia!

Takie dwa uparte osiołki Wszystko super, dopiszę Cię sobie, jak tylko wreszcie zrobię porządek z moimi releczkami!  :serce:  Tris się zmienił, ale na pewno ucieszyłby jej widok - fajnie by było zobaczyć, jak na fabule poznają się na nowo po tylu latach większych i mniejszych zmian  ;D

A my to nawet w jednej drużynie się spotkałyśmy. W prawdzie dość krótko, ale jednak Selina mogła jakoś Dru imponować. Albo wręcz przeciwnie, mogła nie lubić, że ktoś jest lepszy od niej. To jak?

O, nawet przez 2 lata (bo Druella od 2 klasy?) :3 Druella przede wszystkim była siostrą Tristana, z którym Szelka STALE rywalizowała - mogła więc albo nie lubić Dru albo wręcz przeciwnie - spróbować zaskarbić sobie jej sympatię, by właśnie Tristan mógł widzieć, że jego własna, rodzona siostra ją podziwia, a ona, wygrywając jej sympatię, pokazałaby mu, że jest "lepsza". Oczywiście mogłoby z czasem to mieć nieco mniej egoistyczny charakter (choć w przypadku Seliny mało co go nie ma - zresztą z psychologicznego punktu widzenia to wszyscy żeśmy egocentrycy i egoiści, ale to już rozprawa na inny temat D:) i... mogłaby zauważyć, że mają bardzo podobny typ osobowości. Sama Szelka też np. mogła z biegiem czasu (tylko czy by zdążyła?) być zazdrosna o to, że Druella powoli zajmuje jej miejsce. Ale chyba zbyt duża różnica wieku między nimi na taką rzecz!

Też myślę, że za duża różnica wieku. A w dzieciństwie nie było absolutnie nikogo, kto mógłby dla Druelli zająć miejsce braciszka. Był jej autorytetem we wszystkim i gdyby istniały takie zaklęcia z pewnością by się w niego zmieniła. Dlatego Selina mogła próbować zaskarbić sobie sympatię, może jej się nawet udało, Dru mogła podziwiać to jak ściera się bez cienia lęku z mężczyznami na miotle, ale nigdy nie przedłożyła jej nad brata. On zawsze był lepszy. Za to mogła uprosić Selinę na udzielenie kilku rad wykorzystując jej chęć dopieczenie Tristanowi. Ale Druella była w sumie jeszcze dzieckiem, więc gdyby zobaczyła, dlaczego starsza ścigająca się nią tak interesuje, mogłaby się obrazić. Raczej nie zdążyły się jednak pokłócić przez te dwa lata. Kiedy Dru dostała propozycję od Harpii mogła napisać do Seliny z pytaniem jak wygląda życie zawodowego gracza, na co powinna zwrócić uwagę podczas testów. Od Ciebie zależy ton odpowiedzi i czy ona w ogóle nastąpiła. A może niechęć wygrała?