Cornelius z uwagą wysłuchał wykładu młodego lorda Black, mimowolnie zwracając uwagę na sposób, w jaki mówca przekazywał swoje wnioski. Sallow nie znał się na roślinach, najbardziej w wystąpieniu Rigela ciekawił go aspekt polityczny - znał się za to na sztuce perswazji, na drobnych trikach, które zwiększają charyzmę przemawiającego. Zauważył, że Rigel był najpierw trochę stremowany, ale że rozluźnił się w trakcie przemowy - od razu się ożywiając, w jego słowach dźwięczała autentyczna pasja.
Zanim nudni zielarze zdominują tą obiecującą dyskusję, Sallow zdążył podnieść rękę.
-Stonehenge zostało już bezpowrotnie zniszczone - czy miał lord okazję albo ma plany obserwować, jak zachowują się rośliny w tamtejszej okolicy? Co może uczynić Ministerstwo - tak, dyskusja to polityczna okazja, jak każda inna -by zabezpieczyć podobne miejsca przed przypadkowymi czarodziejami? Czy podobne miejsca zostały już zniszczone przez mugoli? Oni, na szczęście, nie będą w nowej Anglii problemem. - skonkludował, uśmiechając się drapieżnie. -I - na chwilę porzucił maskę polityki, by zadać pytanie z czystej ciekawości kogoś, kto nie znał się na zielarstwie -jakie skutki uboczne ma zbieranie jemioły bez odpowiednich, druidzkich sposobów?

-Niestety na własne oczy nie widziałem, jak obecnie wygląda tam flora, ale mam nadzieję, że w przyszłości nadarzy się okazja, aby to sprawdzić. - odpowiedział Corneliusowi, po czym dodał. - Proszę jednak pamiętać, że miejsca mocy są ze sobą połączone... Dlatego wielce prawdopodobnym jest scenariusz, że z czasem Stonehenge się magicznie "zregeneruje", kiedy dojdzie do kolejnych naturalnych wahnięć mocy. Jednak trudno jest przewidzieć bez przebadania miejsca, ile czasu to zajmie. Ale jak wiadomo Stonehenge to nie tylko miejsce mocy, ale i relikt przeszłości, a tego raczej już nic nam nie zwróci.
Zrobił pauzę, aby zebrać myśli.
-Dla energii, kumulującej się w miejscach mocy, mugole nie są problemem, gdyż nie posiadają mocy. Owszem, mogą zniszczyć artefakty i budowle znajdujące się na tych obszarach - historia zna wiele takich przypadków. Jednak największe zagrożenie dla tego typu miejsc stanowi... nieprzemyślane użycie magii. Czasem nieświadome. - wzruszył ramionami. - Na pewno ograniczenie dostępu do miejsc nie jest dobrym pomysłem. Ale jeśli Ministerstwo mogłoby uświadomić obywateli, że istnieją miejsca w kraju, w których przed użyciem potężnej magii, należałoby się poważnie zastanowić... to mogło by pomóc. - odpowiedział politykowi szczerze. - A co do jemioły, - uśmiechnął się. - O ile jest zbierana w sprawdzonych miejscach, z dala od miejsc mocy, to nic. Ale, taka zebrana w starożytnym świętym gaju, cóż... - zabębnił palcami w blat, wyraźnie zastanawiając się, jak sformować myśl, aby nie-zielarz to zrozumiał. - Istnieje kadzidło, które bazuje na jagodach jemioły. Ma ono poprawiać wygląd, oczyszczać i wygładzać skórę. Okazuje się jednak, że jemioła rosnąca w pobliżu miejsc mocy, zebrana niepoprawnie i wykorzystana w tym kadzidle, może sprawić, że skóra stanie się odwodniona, a nawet zacznie pękać.
Po czym dodał ciszej.
-Okropny widok...

Słuchała bardzo uważnie wykładu przyjaciela, mając przed sobą na stoliku notatnik, w którym pieczołowicie pisała to co ważne z wykładu. Kiedy przyszedł czas na pytania odczekała aż uzyska odpowiedź pan Sallow i zaraz po nim ona dała znać, że również ma pytanie.
-Czy istnieje zagrożenie wygasania miejsc mocy? Zanikania ich? Jeżeli tak, to czy istnieje szansa, że pojawi się w innym miejscu albo czy my możemy takie miejsca mocy tworzyć?

Nietrudno było zauważyć maskowaną nerwowość lorda Blacka - przeszło jej przez myśl, że to może być jego pierwszy wykład przed tak dużą publicznością. Jeżeli tak, poradził sobie nieźle, choć temat, który podjął, interesował ją jedynie w ściśle wybranych aspektach.
- Czy na terenie Wielkiej Brytanii podejmowano już próby zakładania hodowli roślin leczniczych w miejscach mocy? Druidzi, zielarze z lat późniejszych? - Przyłożyła paznokieć do ust, z nonszalancją oparła ramię na podłokietniku, choć jej nogi były spięte, jak zawsze, gdy czuła na sobie pełną uwagę większości obecnych na sali. - Rozumiem, że mogą one stanowić tak korzyść jak zagrożenie, ale bazując na tym, co lord przedstawił, wydaje się to warte ryzyka.

Pierwsze wystąpienie i pierwsza mowa należały do młodego Blacka, który przesłał zgłoszenie oraz informację o chęci udziału, a manuskrypt treści wykładu na tyle przykuł oko Augustusa Worme, że wpisał młodego czarodzieja na listę prelegentów. Jayden chciał, aby większość wystąpień należała właśnie do początkujących naukowców, nawet bez większych osiągnięć badawczych z racji tego, iż wiedział, jak trudno dostawało się do tego wąskiego kręgu.
- Mówił lord o najpotężniejszym miejscu w Anglii. Skąd taka informacja? Jaka jest klasyfikacja tych terytoriów i jaką skalą jest odmierzana? Sugeruje lord, iż zniszczenie kamieni może destabilizować magię w tamtym miejscu – czyli magia leży w kamieniu czy ziemi? Może w żadnym z nich. - Pierwsze słowa padły, gdy kolejne osoby zabierały głos, a finalnie i Vane mógł to zrobić. - Efekt, o którym lord mówi – efekt, jaki mają miejsca mocy, został odtworzony przez badaczy, z którymi pracowałem przy moich ostatnich badaniach. Serca meteorytów wylewały homoiomerie na okolice, zmieniając ich roślinność oraz stworzenia w ten sam sposób, jak zostało przed momentem przedstawione. O ile miejsca mocy opierają się właśnie na tym, sugerowałby, iż miejsca mocy mogły być miejscami, gdzie niegdyś uderzyły meteoryty posiadające homoiomerie. Tu można by również sugerować, iż stworzyć można, skoro zostały odwzorowane, lecz w krótkotrwały sposób - odwołał się do pytania, które zadała lady Burke.