Jako mały chłopiec był żywym srebrem, wszystko chciał dotknąć czy posmakować i wszędzie być. W brew pozorom jego narodzinom nie towarzyszyła szczególna euforia. Effy nigdy nie chciała tego dziecka. Kochała męża, jednak była jeszcze taka młoda. Nie uśmiechało się jej zakładać rodzinę. Syna urodziła z poczucia obowiązku. Była żoną i musiała zapewnić mężowi potomka. Już jako dziecko miała swoją wizje świata i niektóre jej dziwactwa odrzucały ludzi. Uwielbiała chodzić boso czuła się wtedy wolna. Pamiętała jaką matka  miała minę gdy zobaczyła słodką siedmiolatkę tańczącą w nocy na boso po trawie okrytej rosą,  to był dla niej szok. To właśnie odziedziczył po niej syn. Z początku w Hogwarcie z nikim nie mógł znaleźć wspólnego języka. 

Drugi akapit, etc.

Trzeci akapit, etc.

Kolejny akapit, etc.