bieganie jest trudne

No lepiej poćwicz to bieganie zanim się spotkamy ( )

Teddy

bardzo dobry dom, Młody

Hector, jest, ale do ciebie przybiegnę zawsze! Mam nadzieję, że Orestes tęskni za wujkiem .

Billy :/ kocham cię, bro

Haniu, my się musimy znać (albo chociaż kojarzyć) ze szkoły. Czas głównie spędzałem z Penny, przykleiłem się do niej jak rzep do psiego ogona, ale nie pozostawałem obojętny na Billy'ego, z którym ty spędzałaś czas. Dopingowałem was na boisku, ale po szkole kontakt pewnie się urwał. Myślę, że spotkamy się niedługo .

Justine, my to się musieliśmy często mijać w Mungu i pewnie sporo przypadków przeszło z twoich w moje ramiona. Myślę, że zdarzyło nam ciszą okupić wspólną stratę, jakiegoś czarodzieja, którego nie udało się uratować. Mogliśmy podzielić się wtedy papierosem, tak na ukojenie własnych zmysłów. Na pewno cię pamiętam, twojego charakteru i włosów zapomnieć się nie da. Spotkamy się jeszcze?

w szkole raczej też trudno było mnie nie zauważyć. Czy twój brat w domu narzekał na przegrany mecz? A w Mungu, pewnie nie raz pokokietowałam.
Brzmi jak zaproszenie na rande vou, a ja takich nie odmawiam. Nasze własne prywatne randki, kiedy zwalam Ci się bez pytania bez energii ale za to z nową raną. Doskonale zdajesz sobie sprawę, że jeśli się zjawiam, albo cię wołam to tylko w ostateczności - przecież, przeważnie, jestem samowystarczalna.

My chyba musimy się znać
co prawda w Hogwarcie dzieliły nas 2 lata i dom, ale Twój starszy brat przyjaźnił się z moim narzeczonym, może przemykałeś też gdzieś tam w pobliżach naszego towarzystwa? A może mieliśmy okazję poznać się bliżej trochę później, jak egzaminy były za nami, a dorosłe życie stało otworem?
Moja mama na przestrzeni ostatnich lat mocno podupadła na zdrowiu; może to Ty ofiarowałeś nam swoją pomoc, kiedy nie starczało pieniędzy na uzdrowicieli i lekarstwa?
Obydwoje musieliśmy z czegoś zrezygnować dla własnej rodziny, obydwoje przez wojnę straciliśmy najbliższe osoby.

Just, doceniam nasze rozmowy i spotkania, zwłaszcza, że na pewno wykorzystywałem te spotkania trochę jak przysługę - zawsze cię uleczę, nie ma problemu, ale w ramach zapłaty powiedz mi, czy moja rodzina jest bezpieczna i nie mów komukolwiek, że pytałem .

Nena, w szkole mogliśmy się poznać, bo faktycznie kręciłem się wokół towarzystwa Billy'ego, chociaż zdecydowanie bardziej wolałem towarzystwo Krukonów w swoim dormitorium. Kiedy zacząłem kurs w Mungu i pracę w stolarni, byłem częstym klientem waszej piekarni, nawet kiedy lokal zaczął ich tracić, więc tutaj mogliśmy poznać się lepiej. Ceniłem (i cenię) rozmowy z tobą, a im częściej je prowadziliśmy, tym lepiej cię poznawałem. Martwię się o ciebie. Obserwuję cię, kiedy wychodzę z pokoju twojej matki, sprawdzam, czy nie zdradzasz podobnych symptomów, śmierć bliskich ci osób sprawia, że stajesz się krucha, ale oddycham z ulgą, kiedy widzę lekki uśmiech przy herbacie. Traktuję cię jak przyjaciółkę, wielokrotnie powtarzałem ci, że i ty, i twoja matka możecie na mnie liczyć, wystarczy sowa. Wszystko będzie dobrze, Nena .