Gdzie jego księżniczka?... Przymknął oczy. Daleko. W chuj daleko.
― Nie mam swojej księżniczki ― skłamał gładko, bez zająknięcia, bo w sumie ta relacja od samego początku nie miała żadnej przyszłości i powinien to w końcu zostawić za sobą. Próbował, rzecz jasna, ale wspomnienie błyszczących, kasztanowych włosów jakoś uparcie utkwiło w jego pamięci i nie chciało się ulotnić.

Prawda była taka, że nie powinien mu pomagać i gdyby tylko nie te pierdolone sentymenty ― nie pomógłby. Zrobiłby swoje, wzruszyłby ramieniem i przeszedł nad kolejnym wilkołaczym truchłem do porządku dziennego. Kiedyś znał Michaela, ale, w istocie, to było kiedyś. Odległe czasy o których Victor lubił nie pamiętać. Nie myśleć.