[bylobrzydkobedzieladnie]

i ja i ja! Mój brat był super gwardzistą i znał się z super Billym, więc może czasem nam kazali razem ze sobą być jak szli coś dla Zakonu robić?

taki skrzat to skarb i nieoceniona pomoc

Billy, najdroższy bracie, pamiętaj, że cię kocham nawet jak będę robić głupstwa, wymykać się z domu i się z tobą sprzeczać. To wszystko z siostrzanej miłości! Na zawsze pozostaniesz moim wzorem!
Ach! A tak w ogóle, to urodziłam się 19 lat temu, więc jestem już DOROSŁA!

Nelcia, myślę, że tak mogło być! Więc jesteś mi prawie jak młodsza siostra, a fajnie jest mieć siostrę jak się ma samych (nawet i najcudowniejszych na świecie) braci! I wiesz, wtedy jak przyszłaś do szkoły na rok i ci ktoś dokuczał, to potem tego żałował, mogę ci to obiecać! A jak wpadniesz w jakieś tarapaty, to zawsze możesz na mnie liczyć, nikomu cię nie wydam i coś doradzę jak będziesz chciała. Mogę cię też nauczyć przydatnych rzeczy - jak mijać się z prawdą, żeby nikt się nie zorientował, jak wymierzyć cios komuś większemu od ciebie - tego wszystkiego, co potem będziesz mogła wykorzystać w życiu. A może przy okazji i ja się czegoś od ciebie nauczę?

Ada, mogę ci mówić po imieniu, prawda? Ale super! Melduję, że jestem do dyspozycji 24/7! Chyba, że gdzieś latam, ale wtedy też! Daj tylko znać i jestem!

Stefek, kuzynie, zrobię co tylko w mojej mocy, żeby cię wyciągnąć z dołka! Chodź, zrobimy coś szalonego i nieodpowiedzialnego!

Lidia

Hania, dzięki tobie jestem spokojna o brata. Wiem, że się sobą najlepiej zaopiekujecie, ale i tak postaram się wam we wszystkim pomagać
I... chyba potrzebuję nową miotłę...

Lidziu! Najpiękniejsza, najdzielniejsza Lidziu!
Coś mi się wydaje, że nasza historia będzie trochę skomplikowana! Ted zniknął z rodzinnego domu 8 lat temu - skończył Hogwart, a potem pojechał do Londynu, gdzie pracował na własne utrzymanie i podjął się kursu magomedycznego. I no, niestety tak się w tym zatracił, że zapomniał o rodzinie, a jak już sobie o niej przypomniał, to było mu strasznie wstyd i już wolał się nie odzywać do nikogo . I to 8 lat to jest ogrom życia Liddy - co z tym zrobimy?
Myślę, że w dzieciństwie mogliśmy być ze sobą zżyci, pewnie najchętniej szedłem przodem, rozganiając kłujące gałęzie i odganiając pajęczyny, żebyś była bezpieczna. Będę błagał o wybaczenie, skrzaciku

Teddy... Jesteś głupim głupkiem, wiesz o tym? słałam ci listy, na które nie odpisywałeś... może nawet do mnie wracały nieotwarte. Byłam szczylem, któremu umarła mama, a ty zniknąłeś!
Jesteś głupim głupkiem, bo się martwiłam, że zrobiłam coś nie tak, że wszyscy zrobiliśmy coś nie tak. Albo że coś ci się stało. Że umarłeś!
Jesteś głupim głupkiem, bo zamiast się ogarnąć i do nas wrócić, to ci było głupio to zrobić i pewnie przez myśl ci nie przeszło, że może mielibyśmy wszyscy gdzieś, że zniknąłeś, gdybyś tylko do nas wrócił!
Strasznie jesteś głupi i jak mi się pokażesz na oczy, to nie omieszkam ci tego wygarnąć.

...ale żadna głupota nie zmieni tego, że jesteś moim bratem i że cię kocham.
Więc wróć, głupku!

Specjalnie dla ciebie ćwiczyłam bolesne skopanie czyichś kostek i uściski łamiące żebra.
Wszyscy za tobą tęsknimy, ty bezmyślny, wyrodny bracie.
A ja tęsknię najbardziej

Lidziu!
Na pewno znamy się ze szkoły, choć jesteś rok starsza. Na pewno też znałaś mojego brata, który brylował śmiele w pokoju wspólnym Gryfonów przez wiele lat. No i na pewno byłam zafascynowana Twoimi zdolnościami artystycznymi, zdjęcia robisz piękne!
Czy teraz mamy kontakt? Piszemy do siebie czy wojna wyrzuciła nas na dwa przeciwległe krańce dotychczasowej znajomości?

Annie, od kiedy pojawiłaś się w Hogwarcie, przy mnie ani trochę nie musiałaś się czuć obco Mogłaś ze mną o wszystkim porozmawiać, naprawdę. O książkach może nie aż tak... ale jeśli mi jakąś polecałaś z ciekawą fabułą, to chętnie po nią sięgałam. Najlepiej, żeby się w niej dużo działo i była masa niespodziewanych zwrotów akcji.
A zdjęcia! Oczywiście, że chętnie ci je pokazywałam! W wakacje to mogłam nawet ci jakieś wysyłać. Takie z lasem w okolicach mojego domu i z sarenkami... Myślisz, że mogłaś mnie wtedy odwiedzić? Tak wakacyjnie? Billy i tata na pewno nie mieliby nic przeciwko!
Żałuję, że nie zjawiłam się na swoim ostatnim roku w Hogwarcie. Nie wiem czy zdążyłam się w ogóle z tobą pożegnać i dać znać, że wyjechałam do Francji. Stamtąd na pewno próbowałam się kontaktować z tobą i resztą przyjaciół, ale nie wiem w jakim stopniu się to udawało.
A jak wróciłam do kraju w 57 roku to nie było cię już w Hogwarcie... ale może któryś z naszych listów dotarł tam, gdzie miał dotrzeć? Może udało nam się spotkać i odnowić kontakt? Może powiedziałaś mi o zaginięciu Petera, a ja starałam się zdobyć o nim jakieś informacje?
Proszę, uważaj na siebie, pisz do mnie, bo ja do ciebie będę, a jak będziesz mnie potrzebować, to przybędę!