Argus Morpheus FilchPierworodny syn Calliope Blythe i Vidara Borgina, z urodzenia Einar Alviss Borgin, wychowywany z zamiarem kontynuacji rodzinnych tradycji - wśród zaklętych przedmiotów i haseł przepełnionych dumą. Szybko okazało się, że charłak nie jest w stanie spełnić ojcowskich marzeń. Od dziecka wykazywał talent muzyczny, życie (emocjonalne) związał z pianinem. Komponuje, choć większość dzieł spoczywa nadal w szufladzie, oczekując na swoje wielkie premiery. Zawodowo usuwa brud z tego świata - tatko sądził, że będzie rozprawiał się ze szlamem, ale w kartach najwyraźniej zapisano mu inne nieczystości. Jest trochę narwany (co subtelnie kłóci się z niespodziewaną opieką nad dorastającą czarownicą), mimo tego życie nauczyło go przetrwania i samodzielności. A może nauczycielką była po prostu duma...

kalendarium
▲ VIII 1929 - IV 1937
Dom rodzinny. Młodsza siostra przysłużyła się Argusowi jako niewinne kłamstwo, gdy jego własna magia ani śmiała wybudzić się ze snu, dzięki czemu mógł spędzić w znienawidzonym domu prawie osiem lat życia - siostrzane przejawy mocy przypisywał własnym zdolnościom. W głównej mierze wybuchy dziewczynki były wywoływane przez złośliwość Argusa. Uciekł, nim ojciec zdążył podjąć decyzję co do dalszego losu charłaka.

▲ V 1937 - 18 VIII 1941
Po niespełna miesięcznej tułaczce, Argus trafił do mugolskiego sierocińca, złapany przez policję. W tym czasie poznał Camillę - czarownicę, która dosyć szybko znalazła nowy dom.

▲ 18 VIII 1941 - VII 1948
Rodzina Camilli adoptuje Argusa za namową czarownicy, gdy ona sama wybiera się do Hogwartu. Parę lat Argus spędził na wsi, pomagając w gospodarstwie i uczęszczając do tutejszej szkoły.  

▲ VII 1948 - V 1956  
Przeprowadzka do Londynu. Z początku do obskurnej klitki, lecz praca w Wenus pozwoliła młodzieńcowi na zmiany. Poza mieszkaniem nabył tez pierwsze własne pianino. Grywał w najróżniejszych lokalach, intensywnie rozwijał też umiejętności kompozytorskie. W międzyczasie przyjął do siebie owdowiałą Camillę oraz jej córkę, niestety anomalie zmusiły go do porzucenia pracy i kolejnej zmiany miejsca zamieszkania.

▲ V 1956 - XII 1956
Anomalie przetrwał w towarzystwie Pani Norris, swojej kugucharzycy, mieszkając w lesie nieopodal Hogsmeade - dom należał do Camilli i jej zmarłego męża. Ciężki czas wypełniał głównie szlifowaniem zdolności muzycznych, tworząc kolejne dzieła do szuflady.

▲ 1957 - VII 1958
Z początkiem roku rozpoczął pracę w Hogwarcie, gdzie próbował spełniać swoje marzenie o uczestnictwie w lekcjach. Sytuacja wojenna nabierała tempa, początek mając w Londynie, gdzie nadal mieszkała Camilla. W kwietniu otrzymał od niej krótki list, lecz mimo szybkiej reakcji i zawiadomienia jej znajomych w Hogsmeade, kobiety nie udało się uratować. Pod opiekę Argusa trafiła córka czarownicy. Przez pewien czas dom w lesie był dla niej azylem, lecz wojna zmusiła mężczyznę do przeniesienia dziewczynki w bezpieczniejsze miejsce, do Doliny Godryka, w kwietniu 1958 roku. Sam pozostał jeszcze w Hogwarcie, dopiero w połowie lipca dołączając do córki.

poszukiwani
▲ zaufane ręce
Jesteś osobą, która przygarnęła moją kruszynę pod swoją opiekę w kwietniu 1958 roku. Musisz mieszkać w Dolinie Godryka, muszę ci ufać - a ja nie ufam z łatwością. Opiekujesz się Penny do lipca, kiedy przeprowadzam się do miasteczka i mogę w pełni wrócić do swoich rodzicielskich obowiązków.

▲ posłaniec - bohater, którym chciałbym być
Uratowałaś/eś dziecko z Londynu, gdy w kwietniu 1957 przelano tam czarę goryczy. Byłeś przyjacielem jej matki i to dzięki niej się znaliśmy - nasza znajomość wcale nie musiała być pozytywna, lecz Camilla miała tu większe prawo głosu, traktując nas obu jak braci. Nieistotne, że dla mnie zawsze wydawała się kimś więcej, niż siostrą; gdy otrzymałem list, byłeś osobą, do której zwróciłem się po pomoc. Niestety, nie znalazłeś ciała Camilli, jedynie jej nieprzytomne dziecko, które trafiło pod moją opiekę. Żadnemu z nas nie było łatwo patrzeć na ten dramat. Z jakiegoś powodu powiedziałeś mi, że kobieta zmarła, choć żadne oczywiste dowody nie istniały. Pewnie wiedziałeś, że jestem maniakiem i zamiast skupić się na opiece nad dzieckiem, rzuciłbym wszystko, byle tylko znaleźć naszą przyjaciółkę. Może nadal jej szukasz?

▲ tba