Flora i blask komety

Odległa, a jednak budząca niepokój gwiazda stale z nami pozostaje, wydając się jednak nie wpływać bezpośrednio na funkcjonowanie organizmów czarodziejów. Spoglądając jednak głębiej, jej obecność może mieć kolosalny wpływ na przyszłość ludzi i zwierząt, związany z problemami w rozwoju roślin. Warto przyjrzeć się wpływowi przerwanego cyklu nocnego, nadmiernemu naświetleniu roślin i przebiegowi fotosyntezy, abyśmy mogli jasno odpowiedzieć na pytanie — czy czeka Anglię klęska głodu?

Rośliny reagują na długość światła dziennego jako sygnał do regulacji swojego wzrostu, rozwoju i cyklu życiowego. Dzień krótki i długi odnosi się do ilości światła dziennego, jaką otrzymują rośliny w określonym okresie i są bezpośrednio związane z procesami zachodzącymi w roślinie. Zjawisko odbierania i przekształcania światła jest fundamentalnym procesem występującym w roślinach, który umożliwia im przekształcenie światła słonecznego w energię. Jest to jedno z najważniejszych zjawisk biologicznych, ponieważ dzięki niemu rośliny produkują tlen i substancje odżywcze, które są niezbędne dla wielu form życia. Procesy te można dodatkowo podzielić na dwie główne fazy: reakcję świetlną i fazę ciemną. Już to wskazuje, jak ważna jest obecność światła w rozwoju roślin.

W reakcji świetlnej energia ze światła jest wykorzystywana do rozszczepienia elementōrum będących w roślinie. Właśnie w nich, dokładnie w fazie ciemnej, energia zgromadzona w składniowych elementach liści jest wykorzystywana do wiązania i przekształcania w realną materię — to na tym etapie rośliny produkują substancje odżywcze. Dzięki temu procesowi rośliny są w stanie stanowić dla nas źródło pokarmu, a dodatkowo dostarczać tlen do atmosfery, umożliwiając oddychanie innym organizmom.

Rośliny dnia krótkiego, to rośliny, które kwitną w odpowiedzi na dłuższe noce i krótsze dni. Oznacza to, że potrzebują określonej długości ciemności w ciągu doby, aby rozpocząć proces kwitnienia. Przykłady roślin dnia krótkiego to wiele gatunków buraków, w tym buraki cukrowe (Vulgaris altissima) czy ziemniaki (Solanum tuberosum) i rzepak (toteż cały gatunek Brassica). Z kolei rośliny dnia długiego to rośliny, które kwitną w odpowiedzi na dłuższe dni i krótsze noce. Potrzebują określonej długości światła dziennego, aby rozpocząć proces kwitnienia. Przykłady roślin dnia długiego to pszenica (Triticum), jęczmień (Hordeum) i len (Linum).
W obu przypadkach pojawienie się silniejszego naświetlenia w nocy może skutkować zahamowaniem kwitnienia, w przypadku roślin dnia krótkiego nawet gwałtownym, w przypadku roślin dnia długiego raczej delikatniejszym, tym lepiej, gdyż większość przedstawicieli tej grupy to rośliny służące nam jako podstawa żywienia.

Jeśli roślina dnia krótkiego jest narażona na długotrwałe i ciągłe światło w ciągu doby, może to spowodować, że nie będzie w stanie przejść w fazę kwitnienia. Wydłużony okres świetlny może zakłócić produkcję swoistych dla rośliny substantiae, które są odpowiedzialne za inicjację i kontrolę procesów zachodzących w roślinie. W rezultacie roślina może pozostać w fazie wzrostu wegetatywnego i nie rozwinąć kwiatów. Warto jednak pamiętać, że rośliny różnią się w swojej wrażliwości na długość światła dziennego, a niektóre mogą być bardziej elastyczne w reakcji na zmiany warunków oświetleniowych, nie ma więc powodów do obaw, dopóki nie zostaną zauważone znaczące zmiany w otrzymywanych plonach.

W przypadku roślin dnia długiego możemy otrzymywać różne rezultaty. Zwiększenie ilości światła dziennego może przyspieszyć procesy rozwojowe i prowadzić do intensywniejszego wzrostu rośliny, co mogłoby być korzystne w uzyskiwanych plonach, jeśli jednak światło gwiazdy utrzymywałoby się dalej, należałoby przemyśleć sposób hodowania roślin, by nie narażać ich na rozwój w nieodpowiednich warunkach, chociażby temperaturowych. Jednakże, jeśli roślina dnia długiego jest narażona na bardzo długie okresy świetlne bez odpowiednich okresów ciemności, może to prowadzić do negatywnych skutków. Przedłużone światło dzienne może zakłócić jej równowagę energetyczną i tym samym otrzymywane plony, zanim roślina przystosuje się do zmienionego środowiska.

Oprócz obaw dotyczących żywienia, niepokój budzi również kwestia roślin używanych w alchemii. Dotychczas nie zauważono zmian w rozwoju roślin magicznych, jednak okres obecności gwiazdy nie jest wystarczająco długo. Niedobór ingrediencji skutkowałby już diametralnymi skutkami. Najbardziej powinniśmy spoglądać na rozwój ciemiernika, tojadu i piołunu. Diametralne zmiany na przestrzeni ostatnich miesięcy nawarstwiają się, wystawiając hodowle roślin na skrajności w postaci porywistych wiatrów, burz, ale również nadchodzących po nich skrajnych temperatur. Z niepokojem spogląda się na fale lipcowych upałów, które ukróciły rozwój wielu pędów. Teraz przed roślinami kolejne niesprzyjające warunki, uniemożliwające przyniesienie plonów, zaś czarodziejom uzyskanie przychodu. Podsumowując jednak, jest to temat, któremu świat światłych czarodziejów powinien się przyjrzeć, licząc jednak, że zjawisko świetlne zniknie szybciej, niż zdąży przynieść skutki, zaś temperatura powróci do granic odpowiednich dla strefy klimatycznej. Jeśli bowiem do nich dojdzie, możemy mieć nieprzewidywalne skutki, wynikające na każdym poziomie łańcucha pokarmowego i funkcjonowania środowiska.

Nie powinno budzić zdziwienia, iż wraz z pojawieniem się gwiazdy, rozpoczęto dalsze badania na temat jej wpływu. W głębszą współpracę z Magicznym Ogrodem Botanicznym w Londynie podjął nikt inny, jak Lucien Flint - wybitny botanik, znawca z zakresu właściwości magicznych roślin. Pierwsze badania wskazujące na niższą wartość odżywczą roślin kwitnących w okresie obecności świetlnego zjawiska, w diecie jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) obrazują zachodzące zmiany, nie mniej potrzeba wielu tygodni i dalszej pracy wybitnych, magicznych naukowców, aby odkryć prawdziwe podłoże istniejących problemów. Za główny cel obrano sobie skonstruowanie szklarni z zaklęciem przyciemniającym szyby zgodnie z porą dnia, których technologia miałaby służyć magicznej socjecie. Mechanizm opierałby się na reakcji wobec zmieniającego się oświetlenia zewnętrznego - zbyt duża ilość światła byłaby hamowana, przy zbyt małej, przepuszczane byłoby całe naświetlenie. Dzięki temu, być może, udałoby się zniwelować chociaż połowę problemów - ale także zwiększyć plony i umożliwić szerszej ilości hodowców, uzyskiwanie plonów nie tylko z rodzimych gatunków, co tych egzotycznych, wymagających mniejszej ilości światła i zmodyfikowanych temperatur. Naukowcy, zaangażowani w problem, rozważają skonstruowanie eksperymentalnych, podwodnych szklarni, które umożliwiłyby złamanie światła padającego na rośliny. Wszystkie te pomysły są stale udoskonalane i już niedługo powinny służyć czarodziejom, jeśli tylko wysunie się taka konieczność.