Szczęśliwe dzieciństwo!

Było deszczowa jesień sierpnia 1933 roku gdy na świat przyszedł Aiden.
Jako kolejne dziecko jedyny z rodziny heterochronią. Wychowywał się w ciepłej, kochającej rodzinie. Jego matka czarownica pracowała w szpitalu św. Munga jako uzdrowicielka, po godzinach prowadząc prywatną praktykę w ich domu, zaś ojciec mugol prowadził niewielki sklep wielobranżowy w mieście.
Nagle poczuła pod sobą wilgoć, a na podłodze zobaczyła kałużę wody. Poszła zatem do swojego męża, zwijając się z bólu i oboje pojechali do Świętego Munga. Poród trwał całą noc. Nad ranem wreszcie na świat przyszedł nowy członek rodziny Bennett i młodszy syn Isabelli oraz Jacka.
Rodzice nadali mu imię Aiden, był bardzo wesołym i dość kłopotliwym dzieckiem. Nastręczał rodzinie i pobliskim mieszkańcom miasteczka mnóstwa kłopotów.
Wojna, śmierć  choroba ojca i nagłe zniknięcie brata odbiła spore piętno na Aidenie osobowości. Chłopakowi od małego rodzice wpajali naukę języków obcych. Nie można jego nazwać wielką poliglotą, ale jednak coś tam potrafi.
Aiden kochał ,zwierzęta do domu więc zawsze przynosił jakieś ranne czy głodne zwierzaki i się nimi opiekował.
Chłopak swą miłością objął głównie gady, psy i koty. Rodzice próbowali dać Aidenowi jakieś inne pasje, a on akurat zainteresował się różnymi rzeczami i sportami.
Na szermierkę i jazdę konną chodził od piątego roku życia.  Rodzice pozwalali ,mu na wszystko bowiem uważali, że w ten sposób Aiden nauczy się odpowiedzialności. Trwało to tak do ósmych urodzin Aidena wtedy chłopiec odkrył, że ma w sobie magię. Stało się to całkiem przypadkiem.
Już jako małe dziecko wykazywał oznaki magicznych zdolności (np. przywoływał zabawki i książki znajdujące się na górnej półce, a domowe zwierzęta się słuchały).
Z czasem chłopakowi wszystko uchodziło na sucho do czasu oczywiście, niestety podczas meczu na pobliskim podwórku został sfaulowany przez kolegę. Upadek poskutkował złamanym żebrami aż dwoma oraz kilka siniaków. Był wesołym dzieckiem, uwielbiającym wszelkie gry zespołowe i zabawy, również z mugolami.
Rodzina była  średnio zamożna, więc niczego dzieciom nie brakowało, nie zazdrościli nikomu.
***
Wymarzona szkoła!

W dniu swoich 11 urodzin, otrzymał list z Hogwartu, cała rodzina cieszyła się z tego wyróżnienia.
Słyszał od matki tyle pięknych historii o tym miejscu, że nie mógł się doczekać aż na własne ,oczy je zobaczy.  Aiden - na reszcie mógł sam pojechać pociągiem do tego zamku nad jeziorem, o którym słyszał od całej rodziny.
Potem przyszła pora na zakupy na Pokątnej, gdzie zgubił się trzy razy, a właściwie to rodzice zgubili  go przez to, że cały czas coś ciekawiło i musiał wszystko zobaczyć na własne oczy i wszystkiego dotknąć.
Kiedy usiadł na stołku ze starym kapeluszem na głowie, ten zastanawiał się długo, gdzie go przydzielić. Rozważał możliwość posłania go do Gryffindoru, twierdząc, że widzi w chłopaku odwagę i honor, właściwe mieszkańcom tego domu. Drugą możliwością był Slytherinu tiara uznała, że chłopak jest przebiegły i sprytny, widocznie też ujrzała w jego duszy coś ciemnego, co się tam czaiło.
W końcu jednak trafił do Ravenclaw- chłopiec był ambitny i lubił sam zdobywać wiedzę, która go interesowała. Czytał mnóstwo książek i lubił przekopywać się przez bibliotekę.
A siódma klasa minęła w mgnieniu oka. Egzaminy, nauka, egzaminy. Cóż tutaj innego dodać. Na SUM -ach zdawał ONMS zielarstwo zaklęcia, Eliksiry oraz  uzdrawiania z elementami alchemii. Z dwóch pierwszych przedmiotów dostał wybitny, z Zaklęć Powyżej Oczekiwać, a z ostatniego egzaminu dostał zadowalający. Nie pokrzyżowało to jednak planów. Zdał je bardzo dobrze.

Dorosłe życie!

Po ukończeniu szkoły i otrzymaniu dość wysokich not podczas egzaminów końcowych poszedł do sąsiada, który miał hodowle ateonów i zapytał o praktyki i pomoc ten oczywiście zgodził się przyuczyć Aidena. Ronald szkolił chłopaka z onms jednak Aiden chciał też zgłębiać tajniki zielarstwa jednak tylko na własną rękę.
Egzamin, jakim go poddał sąsiad, przed przyjęciem dowiódł jego zdolności i wiedzy teoretycznej i praktycznej, które w tamtych czasach wystarczyły chłopakowi do takiego zawodu, jaki chciał.
Dzielił czas między pracą dorywczą oraz opiekę nad ojcem i pomoc w sklepie.
Nabyta trzyletnia wiedza z teorii i praktyk hodowli ateonów pod okiem Ronalda Jamesa ukończył je z wyróżnieniem i z łatwością dostał u niego pracę.
Jednak w wieku 21 lat udał się do Ogrodu magiozologicznego jako wolontariusz łapał się tam każdej pracy.
Teraz wrócił do swej starej, pierwszej pracy gdzie dostał, stanowisko pracownika i przewodnika.
A co dziwne? Udało się. Dostał posadę i od kilku lat wykonuję ją znakomicie. Dopóki nie przyszła wojna i trzeba było ogród zamknąć. Doglądając każde zwierzę i je opatrując.

Jednak wszystko zaczęło się niewinnie, bo w wieku 20 lat od zwykłej domowej roślinki, którą uratował, dużo czytał książki w bibliotece o tym jak rozpoznawać gatunki, kiedy co zbierać, jak używać w zbiorach roślin wszelkiego gatunku, przede wszystkim magicznych, ale i tych mugolskich.
Ponoć w samotności lepiej się pracuje lubi czasem, pobrudzić się w ziemi to go uspokaja.
Aiden wiedział, że wszystko ma swoje przeznaczenie i czas, a nawet pozornie błahy, niemagiczny kwiatek mógł przyczynić się do zmiany właściwości mikstur, lub posłużyć jako składnik.
Nie sposób zliczyć godzin, które spędził w domowej bibliotece
przygotowując najprostsze rzeczy do hodowli roślin przy domowej małej szklarni, bez których jednak nie pozwalano sięgać do rzeczy trudniejszych.
Pracowitość, cierpliwość, konsekwencja — wiele bolesnych lekcji czytając i przekładając po tem na praktyki na podwórku musiał chłopak przejść, zanim nauczył się, że zarówno w zielarstwie, zdobywaniu wiedzy jak i wypełnianiu obowiązków nie ma drogi na skróty.
Trzeba włożyć w to wysiłek i być wytrwałym. I to właśnie chłopak robi do dziś... patrzeć jak każda roślinka wzrasta pod jego, okiem dogląda każdej.

Wiadomo początki różnie się zaczynało najpierw słynne bhp potem poznawanie poszczególnych pomieszczeń co gdzie jak i po co i do czego. Aiden zaczynając, praktykę u sąsiada poznał, również zwierzęta jak się z nimi obchodzić, postępować i oczywiście jak je podjeść, żeby nie zrobiły krzywdy. Stopniowo wszystko poznawał las zwierzęta i cały jej teren, z początku pomagał jedynie tylko w przerwach między szkołą i pracą domem.
Jednak na początku pracował tylko z młodymi okazami. Po kilku latach dopiero właściciel zaproponował chłopakowi pełen etat i angażowanie się w ochronę terenów dla ateonów.
Aidenow niezmiernie się ucieszył, z tego, iż ma zapewnioną posadę. Jednak właściciel, a zarazem sąsiad Ronald James przedwcześnie zmarł.
Ronald już wcześniej jednak zdążył spisać testament, w którym cały budynek, wraz z dużym terenem zielonym przepisał wówczas Aidenowi -synowi swoich serdecznych przyjaciół, który ucząc się, fachu pobierał u niego praktyki po sąsiedzku.
Tak o to chłopak zaczyna przygodę i w ten sposób ma swoją własną, hodowlę at eonów opiekuje się nimi do dzisiaj ma, młodą dwójką at eonów i kilkoma dorosłymi.
Za parę miesięcy kolejne i tak hodowla Aidena powoli się rozmnoży o kolejne młode osobników.
W sprawie wojny i śmierciożerców zakonu feniksa oraz rycerzy i całej polityki czarodziejów zawsze pozostawał neutralny, starał się nie wychylać i unikać niewygodnych tematów.