Kuchnia

Choć Romy bardzo rzadko zaglądała do kociołka, to mając w domu ojca alchemika, trudno było nie kręcić się w pobliżu jego pracowni. Przeważnie pomagała mu sprzątać po całym bałaganie, jedno machnięcie różdżką wystarczyło, by szmatki i gąbki wzięły się do pracy. Ale nie dziś. Dziś sama chciała odświeżyć swoją wiedzę na temat eliksirów - elementarną i właściwie niewielką, ale zawsze wiedzę. Odnalazła ojcowski podręcznik, gdzie zlokalizowała prędko przepis na eliksir wspomagający kiełkowanie, a później zaczęła rozglądać się po podpisanych skrupulatnie słoiczkach, żeby dobrać wypisane i pozakreślane ingrediencje. Wszystko to przygotowała sobie na blacie, wyciągnęła nożyk, sprawdziła, czy kociołek ojca jest czysty i zaczęła.
Najpierw należało rozbić w moździerzu ślaz i taką galaretkę wlać do kociołka, w którym mieszanina miała się rozpuścić. Do niego dodała garść płatków słonecznika, którym przypisuje się symbolikę wytrwałego wzrostu. Potem pognieciona i pocięta łodyżka wijołapki. Zostawiła tam powoli wrzącą mieszaninę, żeby zająć się drugą porcją składników. Kozie mleko zmieszała z żółcią pancernika w miseczce, którą trzymała nad kociołkiem, żeby ogrzać gliniane naczynko. Powoli wlewając, mieszała łyżką tworzący się dekokt, z oczarowaniem przyglądając się zmieniającej się barwie - z jasnej zieleni eliksir stał się niemal czarny. W przepisie jasno było napisane, żeby to pożądany efekt. Dalej pozostały już tylko niewielkie pióro kruka, zapewne to puchowe, i utarty żabi skrzek. Znów zamieszała, zerkając do kotła.

| Eliksir wspomagający kiełkowanie, st 10
Trzy roślinne: wijołapka, ślaz, płatki słonecznika
Cztery zwierzęce: kozie mleko, żółć pancernika, pióra kruka, żabi skrzek

The member 'Rosemary Sprout' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 86