First topic message reminder :



w dzieciństwie mały aniołek rodu Avery, później towarzyska Ślizgonka, następnie, zaraz po ukończeniu Hogwartu: młodziutka żona Reagana Jr, wysoko postawionego urzędnika Ministerstwa Magii - jeśli jesteś w kwiecie wieku, możemy znać się z zamkowych korytarzy
matka trójki uroczych, kochanych i słodkich dzieci, które darzy taką samą miłością - jeśli dobrze znasz Samaela, Allison lub Sorena, to być może z radością zapoznali cię ze mną
powiązana z rodzinami: Malfoy, Rowle, Bulstrode i, rzecz jasna, Avery - jeśli łączą nas więzy krwi, mogę być twoją matką chrzestną lub ukochaną ciocią
uwielbia sztukę wszelkiego rodzaju. często bywa w operach, teatrach, filharmoniach - jeśli także bywasz w tych miejscach, możemy razem zachwycać się występami najlepszych orkiestr i aktorów
sprawuje mecenat nad młodymi, zdolnymi ludźmi kultury - jeśli zachwycisz mnie talentem, chętnie roztoczę nad tobą artystyczną i finansową opiekę
często wystawia swoje obrazy, prowadząc także wernisaże i występując publicznie w roli wspierającej kulturę arystokratki - jeśli także udzielasz się towarzysko na taką skalę, chętnie wypiję z tobą czerwone wino, przechadzając się po galerii
od ukończenia szóstego roku życia cierpi na Klątwę Ondyny - jeśli pracujesz jako uzdrowiciel lub wykonujesz medyczne eliksiry, to z pewnością regularnie się widujemy
bardzo szanowana w londyńskiej socjecie, nieco łamie stereotyp ponurego rodu Avery, brylując w towarzystwie - jeśli masz czystą krew, pieniądze i odpowiednie koneksje, to możemy nawiązać interesującą znajomość




____________________________

Będę Pani zięciem, a więc w takim razie Pani moją teściową. Oprócz tego jestem stażystą Samaela i kocham teatr, opery, filharmonie, malarstwo, śpiew i sztukę ogólnie pojętą. Sam umiem śpiewać i genialnie wręcz grać - także dzięki metamorfomagii, jednak szlachcicowi w teatrze pracować nie przystoi.
Musiała Pani coś o mnie słyszeć

Coś dla Williama Baudelaire? Ma 50 lat, więc mogli poznać się jeszcze w Hogwarcie, gdzie Willi usilnie starał się być w grupce tych najlepszych ślizgonów. Zawsze miał dużo ciekawych i mądrych rzeczy do powiedzenia. Oprócz tego pracuje w Ministerstwie, więc może też znać jej męża, przez którego również utrzymują kontakt. Hm?

Świetnie, bardzo się droga ciociu ;)

Lyra, chętnie! możemy w niedalekiej przyszłości coś takiego obgadać! <3

Alexander, ukochany przyszły zięć! im bardziej Allison nie cierpi przeznaczonego jej wybranka, tym szczęśliwsza jest Laidan, więc powiedzmy, że...go toleruje. a to u Laidan bardzo dużo ;> w ogóle nie wiem dlaczego, ale widzę podejście Lai do Selwyna jak do zachwycającej maskotki. pięknie gra, zna się na sztuce, idealny piesek do zabrania do opery. nie wiem, czy Alexander zgadzałby się na takie traktowanie - oczywiście manipulacyjnie rozegrane - ale Lai uwielbiałaby prosić go o śpiew i oceniać w głębi duszy. może nawet nie aż tak krytycznie! w każdym razie nie widzę tutaj wojującego hejtu, a znajomość, która może nie jest dla Laidan najważniejsza na świecie acz poprawia w znacznym stopniu humor. czekam na rodzinny obiadek w naszej posiadłości

William - na pewno znajmy się jeszcze ze szkoły! ludzie w tym wieku muszą się na Morsie trzymać razem! powiedz mi, czy uderzamy raczej w trwającą wiele lat przyjaźń czy nienawiść? neutrali nie przyjmuję!

Lyra, chętnie! możemy w niedalekiej przyszłości coś takiego obgadać! <3

Okej ^^. To mamy w miarę dogadane na ten moment. Będę czekać ;).

Ja bym poszła w pozytyw, chyba, że masz inne plany? ;>

Idę na to jak w dym c:

Jak byłem mały często uciekałem z domu na miotle bądź jednym z naszych skrzydlatych wierzchowców poszukując przygód. Uważałem się za podróżującego rycerza bądź podróżnika. Może poznaliśmy się właśnie wtedy? A może nastąpiło to na korytarzach w szkole? Mówiło się o mnie sporo, zwłaszcza przez wzgląd na liczne magiczne pojedynki w których brałem udział (większość przegrywałem, ale z klasą ._.) mimo, że byłem noga w każdej dziedzinie magii prócz uzdrawiającej. Często też organizowałem i brałem udział w wyścigach mioteł na szkolnych korytarzach. Przez to też miałem swój mały epizod w zawodach kłidicza, choć nie uczestniczyłem w nich za często, gdyż moja żywiołowość aż za często była karana zawieszeniami. Dużo licznych przygód miałem w szkole! Właściwie teraz, gdy mam na karku ponad czterdziestkę nic w tej materii się nie zmieniło. Wciąż młody duchem. Prawdopodobnie na zawsze już tak mieć będę, a jednak bardziej szarmancki i nawet jeśli mnie lubić nie będziesz mogę udawać, że nie możesz się przyznać przez wzgląd na męża (ach ta skromność!). Acz spokojnie! Nie interesują mnie romanse! Mam miłość swego życia i ona mi wystarczy ale właśnie...może mogłaś doradzać Carrowowi? Podpowiadać w kwestiach córki? Wszak był samotnym ojcem! A teraz...teraz może okazyjnie sobie gadamy na bankietach? Może i nicpoń ze mnie, lecz szarmancki ze mnie dżentelmen! I z Megarą się znam! Przez wzgląd na jej narzeczeństwo z mym kuzynem! Potajemnie uczę jej szermierki. Wiem, że panie z szanownego rodu nie powinny się tego uczyć no ale...znasz mnie Córkę z dumą polowałem na trolle gdy była nastolatką także ten |

Mam nadzieję, że się poznamy.

#spamer

Selino, Soren mi Cię przedstawi?

Adrien, bądź promyczkiem nieokiełznania w życiu Laidan! rzecz jasna platonicznie. za czasów szkolnych Lai mogła uznawać młodszego o dwa lata Carrowa za kompletnego wariata, co to mu tylko pojedynki i głupoty w głowie. lubiła jednak postać w tłumie nielegalnych gapiów gdzieś w nocy, coby poobserwować jak Adrien obrywa. albo wlatuje w ścianę na zakręcie. Laidan lubi oglądać cudze cierpienie nie uderzałabym jednak w negatyw a w taką w miarę luźną, ale trwałą (TYLELATSIĘZNAMY!) znajomość. od Sabatu do bankietu, od bankietu...do szpitala? może Carrow był pierwszym lekarzem Laidan, pomagającym jej w związku z Klątwą Ondyny? nie wiem, czy rady Lai odnośnie do wychowania córki są pomocne, ale...lubmy się. Carrow jest chodzącym przypomnieniem młodości pani Avery i kiedy tylko spotkają się na salonach, na pewno wspominają z rozrzewnieniem dawne czasy! <3 mogłoby być coś w tym stylu?

William, a więc...zróbmy przyjaźń ;> w karcie jest wspomniane, że Will nie miał czasu na towarzyskie igraszki, ale może zainteresował się młodszą koleżanką? szlachcianką? może nawet mu się podobała? Laidan pewnie wykorzystałaby zainteresowanie starszego kolegi do odseparowania się od ewentualnych zalotów rówieśników (w końcu liczył się dla niej tylko tatuś <3). właściwie mogli nawet pójść na pewien przyjacielski układ udawanej pary: Will mógł mieć tylko same profity z tego, że chodzą plotki iż prowadza się z Laidan, a Laidan mogła odetchnąć od adoratorów. później ich znajomość mogła się rozluźnić i powrócić do dobrej komitywy - kontaktowali się ciągle przez Reagana na rautach w ministerstwie? i bankietach? idziemy w coś takiego, czy ogarniamy inną wersję zdarzeń? <3

Alexander, zapraszam więc na obiadek niedługo

Laidan Avery napisał:to świetnie, wszystko się ładnie zgrało, czekam w takim razie na fabularną grę (i na eleganckie zaproszenie na ślub z przystojnym Fortim ;>) <3

Przyleci sową! A później będą porady w sprawie bukietów na stole...
Tak bardzo nie odpisałam wcześniej, nie gryź : <

Jestem za! : |

Będziesz moją matką chrzestną? Możesz nie lubić mojej mamy, bo chyba z Marcolfem macie troszkę hopla na punkcie krwi Ejwery, a tu się Crouche wmieszały i to jeszcze wilowate, z tatą nie wiem jakie chcesz mieć kontakty, bo swojego męża nie kochasz szalenie, a to bracia są, ale ja jestem super i jeszcze nie wiem, jaką okropną kobietą jesteś, więc chcę coś super

kochajmy się, SYNU! niech Perseusik będzie oczkiem w głowie już nieco dojrzalszej Laidan. śliczny niemowlak, potem ładny chłopiec - obsypywała go prezentami, chociaż wiadomo, że za wzór postępowania stawiała mu Samaela. później także lubiła tego towarzystwo, a kiedy stał się już dorosłym paniczem Averym tak samo jest zachwycona jego manierami. i ikrą, kryjącą się za tymi ślicznymi oczętami. Pers na pewno ma zaproszenia na wernisaże, a Laidan oczekuje ożenku swojego chrześniaka. <3 lubmy się bardzo-bardzo!

Laidan Avery napisał:Selino, Soren mi Cię przedstawi?

:

Mam taka nadzieję, ale coś mi się wydaje, że marne szanse.