Ech, chaotycznie i bez składu, ale zapraszam do delektowania się zawiłością karty. <3

Ja! ja! ja chcę, żebyś mnie przygarnął! Chcę znać długowłosego pana!
Inaraka lubi si w bardzo specyficznej znajomości y Twoim bratem, to może i Ciebie mi przedstawił? (no chyba, że się bał :P). Inara to arystokratka, ale...zdarzało jej się zaglądać na Nokturn - jeśli nie do prawiewujaszka Antka, to w końcu - gdzie, jako alchemiczka znajdzie najbardziej niedostępne ingrediencje?

Z Samkiem, chyba już coś wiemy, prawda? To ten, co cię do Azkasbany wsadził...i zrobił to z lubością, bo stawiam, że ich prawieprzyjaźni zaczęła się już w szkole? A może nawet na początku się lubili? Tylko potem była bura wielka i zainteresowania Vasyla nie nie szły w parze z zainteresowaniami Skamandera. A może jeszcze coś więcej? Chyba, że nie lubili się od samego początku? jakieś pojedynki w których na zmianę wygrywali i p[przegrywali? Na pewno mogłeś zamienić go w królika! A Samek baaaardzo cierpiał zawsze na anty transmutacyjny talent. Przygarniam wszystko! *prawie*

wowow, bazyl chowaj się pod kołderkę, bo samuel chce wbić na moje urodzinki i zabrać judi, to żeby cie nie znalasł bo nie oddam cie do askabanu

Nie masz binokla?

Inara.
Arystokratka, mówisz. skoro tak, z pewnością Vasyl traktuje ją z pewną nieuzasadnioną wyższością i pogardą, ewentualnie obchodzi się z nią jak z jajkiem, coby nie uszkodzić porcelanowej laleczki, przy okazji szydząc na każdym kroku. Tutaj panienka Carrow mogła udowodnić - lub dopiero może! - Vasylowi, że posiada coś więcej do zaoferowania niż tytuły. Mógł jej nawet kiedyś załatwiać jakieś nielegalne, i po niższej cenie, niesprawdzone ingrediencje, coby spotkać się z nią i ze zdziwieniem zorientować, że Inara jest szlachcianką lub dowiedzieć się o tym po jakimś czasie znajomości.

Sam.
Tutaj widzę tradycyjną niechęć od pierwszego skrzyżowania się dróg. Poszłabym w jakąś historię, którą oboje będziemy opowiadać swoim dzieciom, () o bójce przed ceremonią przydziału. Nie ubili się przez resztę Hogwartu, kolejno ścigałeś mnie zapewne po uliczkach Londynu, aby w końcu zamknąć na dwa lata w Tower.
I żałujesz, że to tylko dwa lata, bo zasługuję na więcej?
A ja Cię nienawidzę I przy następnej okazji zamienię Cię w królika i zrobię z Ciebie zupę.

Polka.
Także podkradam Ci prochy i śpię u Ciebie pod kołderką, IDEOLO.

Lisa.
Nie mam
ale jestem pieskiem i merdam wesoło ogonkiem, kiedy Cię widzę.

Mogę Ci go Liso przedstawić jako swojego psa, z którym będziemy chodzić na spacery jak Twoja mama będzie zajęta, co Ty na to? :trollface:

no hej, my się (nie) znamy, ale wiem, że nie możesz przejść obojętnie koło mojego CIĘTEGO humoru #takiesucheżeażhigroskopijne

Wszystko tak bardzo przygarniam! <3
Podoba mi się pomysł z Inarą - na początku rzeczywiście, mogła sprawiać wrażenie takiej kruchej pannicy, w dodatku z taką nieodpowiednią jak dla życia - pogodą i humorem. Na pewno sprawiała wrażenie, jakby w życiu nie zaznała większych przykrości, czy niewygód. A potem - proste zlecenie, zdobycie niezbyt popularnych i przyjemnych ingrediencji, które..trafiają do tej własnie panienki Carrow - choć ten motyw bardzo chętnie zagrałabym na fabule!

I tak! bójka przed przydziałem jest zdecydowanie bardzo...zapamiętywalna! Stawiam, że nie była to bójka przed przydziałem, żadnego z nich, ale zakłócanie takiego wydarzenia, przez dwóch gówniarzy bedzie fest
Ściganie - tak, przy najmniejszej okazji próbował cię dorwać, aż w końcu...nadarzyła się fantastyczna okazja. Nie tylko babrasz się brudnymi rzeczami, to jeszcze bijesz kobiety *no no no*
I teraz będzie robił to samo. Ty będziesz chciał go zmienić w królika, on wcisnąć cię na powrót w mury Azkabanu.
Kocham tę nienawiść!

A co powiesz na taki układ, że jak wyjeżdżam na prawie rok do Hogwartu daję ci klucze do domu, żebyś mi podlewał cały jeden kwiatek, który tam mam? Mogliśmy się poznać, kiedy oboje poczuliśmy potrzebę napicia się czegoś mocniejszego i trafiliśmy na siebie - dwóch samotnych, smutnych siedzących przy barze. Mogło to być nawet pięć lat temu, kiedy wróciłem sobie do Anglii i zanim wyjechałem do Norwegii, i nieopatrznie pożyczyłem Ci pieniądze? Powinienem być zły, że mi ich nie oddajesz, ale wiem, że jesteś zagubiony i mi Cię szkoda, więc udaję, że wierzę w zapewnienia, że w następnym miesiącu zobaczę moje galeony. Więcej nie pożyczam, ale jak potrzebujesz mieszkania, to zawsze możesz skorzystać z mojego. W zamian za jakieś opowieści o byciu animagiem, czego się nauczę jak uzbieram punkty niebawem. Co myślisz? Potrzebujesz chyba jakiegoś wierzyciela, nie?

Znamy się zarówno z Nokturnu, gdzie możemy widywać się przelotnie, czasem może pogadać, możesz próbować mnie okraść z prochów kiedyś, albo to kiedyś zrobiłeś i w dodatku mnie pobiłeś [w karcie ostatni akapit, jakbyś chciał], a teraz no nie wiem, co chcesz osiągnąć. W dodatku mamy wspólnego znajomego - Polkę, która się chyba we mnie kocha, lecz ta miłość jest nieodwzajemniona. To co będzie, kumplu?

A Charliego nie dostaniesz, bo on jest za grzeczny na wałęsanie się po Pokątnej :malpka:

nie kocham się w tobie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

pff po co kochałabym sie w tobie, mały rudzielcu, jak ON siedzi w moim pokoju

No hej!
Chyba nie pozostaje nam nic innego, jak się kiedyś spotkać na fabule, o ile masz świadomość o Ramzim, choć nie wiem jak to tam macie ustalone. Niemniej, chciałabym poznać Vasyla
Myślę, że można ogarnąć spontan, tak sądzę!