Artystyczna gra cieni

Biurko pełne oburzenia

Na zebraniu zostali przedstawieni rekruci.

Po treningu Heleny porwał ją na miotle na plażę, gdzie romantycznie spacerowali z butelką czerwonego wina. Próbował poznać jej wersję prawdy o rzekomym zainteresowaniu wśród kilku szlachciców, o czym został wcześniej ostrzeżony. Dawał jej szansę na wybrnięcie z sytuacji, lecz im bardziej brnęła w swoje kłamstwa, tym bardziej Alfred tracił nad sobą panowanie. W efekcie czego nazwał ją córą Koryntu, rzucił jej miotłę wraz z winem pod nogi. Na odchodne powiedział, że panienki z Wenus są bardziej szlachetne i teleportował się.

Pojedynki zorganizowane przez Colina okazały się dużym wyzwaniem. Alfie zmierzył się z Aurorką, na której tyle robił wywiad. Niespecjalnie był przekonany do tego pomysł i nawet trochę zły na Colina, że mówił o pojedynkach dla amatorów, a przed nim stanęła aurorka. Na szczęście nie odpadł w początkowych rundach. Chciał się popisać swoją odwagą, ale i głupotą, wymierzając ostatnie zaklęcie rozbrajające. Niestety Elizabeth je odbiła, a Alfie skończył bez różdżki. Taki smutek.

Lyra i Alfie postanowili się w końcu spotkać. Obydwoje przyszli w zmienionych wyglądach. Starali się zdefiniować sztukę. Alfie przeglądał szkicownik Julie i zorientował się, że kojarzy skądś jej podpis. Wykonał dla jej szybki portret atramentem, który zniknął z kartki po kilku godzinach. Lyra chciała zobaczyć więcej jego obrazów, więc Alfie zachował się jak obrażona księżniczka i zaczął oskarżać ją, że wcale nie jest anonimowa i taka w ogóle nie chce być. Całą sobą woła, aby ktoś ją zauważył i wyróżnił. Pomimo tej krótkiej kłótni, rozstali się ze sobą w zgodzie i na pewno rozważają jeśli nie kolejne spotkanie, to wysłanie sowy.

Zabawa, żadnych wyrzutów sumienia

Męskie picie

Terroryzowanie służb administracyjnych zawsze ma jakiś cel. Na przykład taki, aby uklęknąć i wydusić najważniejsze zdanie w życiu "czy wyjdziesz za mnie". Dramatyczne zaręczyny, zielony atrament i mnóstwo pergaminów.

Po pracy Alfred umówił się z Maire na nieco intymniejsze rozmowy o zaręczynach niż miejsce pracy... Niestety nie doszło do tej rozmowy. Alfred postanowił przyznać się Maire do metamorfomagii, pokazując kilka siniaków. Tak się przejęła, że zaczęła krwawić z nosa i przyznała się do swojej choroby.

Po nagłym ataku choroby Maire, teleportowali się do Alfreda. Położył ją u siebie w sypialni, żeby trochę odpoczęła, a sam zaczął dowiadywać się coraz więcej o Serpentynie. Miejmy nadzieję, że tym razem będą w stanie porozmawiać o ślubie

udaje, że pracuje

żenię się

śmierć matki

Pocieszenia czar

łapiemy złodzieja

Wernisaż u Laidan, I wystawa obrazów Alfreda

Misja rycerzy