Veni, Vidi, Vici... przybyłam, zobaczyłam... I zwyciężyłam. Życie jest tylko grą. Nie musisz się godzić, aby mieć tyle samo pod koniec gry, co na początku.

I oto następna tajemnicza dama ze słynnego rodu Nottów. Słynne na całą rodzinę Nottów jej znane cechy osobowości, takie jak: inteligencja, przebiegłość i wyrachowanie, nie dodawały jej popularności. Niemniej, ma pewne odruchy szlachetności. Często potrafiła komuś zupełnie bez interesownie pomóc. Więc czasami pokazuje swoje lepsze strony.

Szlachetnie urodzona dama z nie mniej sławnego rodu Nottów, przyszła na ten cudowny świat ku jego naturalnemu szczęściu, dwadzieścia cztery lata temu. Jednakowoż Tatianna nie była taka od samego początku… Więc cofnijmy się do niego, aby nie zaczynać opowieści od środka. Po kolei bowiem co następuje, oto najważniejsze opowieści z życia prawdziwej damy swojej epoki.

Panna Tatianna Nott poznała przez dwadzieścia cztery lata swojego życia mało świata. Nie zna świata poza Anglią, zna go tylko dzięki malowniczym słowom z opowiadań rodziny. Począwszy od urodzenia przez panią Black po spory okres czasu uczenia się w Hogwarcie - owa rezydencja państwa Nott' ów była i jest ważna w jej krótkim życiu. Panienka Nott zwłaszcza była od dzieciństwa surowo i zimno wychowywana przez matkę, w którą była zapatrzona jak obrazek.

Pod koniec trzeciego roku życia zaczęły ujawniać się w życiu kolejnej latorośli państwa Nottów, różne niespodziewane sytuacje.
Co dla czarodziejskiej szlachty jest dość naturalną koleją losu - państwo Nott, jej rodzice, widzieli przecież jak wielu jej kuzynek i kuzynów uczęszczało do tej słynnej szkoły.
Choć senior często marudził, jak dobrze byłoby posłać swoją ukochaną latorośl do takiego Dumstrangu, lecz matka kategorycznie odmówiła.
Cisza. Ściszone szepty dorosłych, zastanawiających się gdzie posłać trochę osobliwą, ale utalentowaną ich córeczkę. Słyszała jeszcze nie wiele jej mówiące przecież słowo Hogwart. Ale w samym brzmieniu owego słowa było coś magicznego oraz pięknego. Później z utęsknieniem i jedyną choć raz prawdziwie ciepłą emocją, kiedy oczekiwała na swój wyjazd do Hogwartu.
Od lat siedmiu lubiła i kombinacje i różne gry. Lubiła ranić, najbardziej słowami. Przecież to one mają największą moc, czyż nie?

Jej życie towarzyskie i ogólne po prostu jeszcze większe obycie towarzyskie znacząco wzrosła w trakcie nauki w Hogwarcie. Zawsze umiała operować i używać słowa, brylowała nimi w towarzystwie. Tą część swojego charakteru podpatrzyła jeszcze u Nottów seniorów. Operowanie słowem jak nożem godzącym w słabe punkty przeciwnika weszło jej równie naturalnie w krew, jak inne cechy takie jak kombinowanie i pospolicie nazwane po prostu cwaniactwo. Idealnie pasowała do Slytherinu, choć oczywiście na początku nauki miała jak każdy nowy nieco pod górkę. Zachowywała swego rodzaju dumę i klasę - słabszych nie ruszała, czy tych, których uznała, iż mają i tak zbyt dużo problemów z resztą. Wbrew pozorom, była taką zwyczajną kombinatorką. Bez zapędów godnych psychopatki.

Uczyła się różnie - dobra była tylko z dwóch przedmiotów. Ale daleko było pannie Nott do idealności, bardzo daleko. Raz było pod górkę, raz z niej. Jej pasją, dla której zarywała noce, były eliksiry i zielarstwo. Z reszty przedmiotów miała co najwyżej zadowalający. Jako iż ambitne z niej dziewczę, z trudem to przebolała.

Pewnym paradoksem był fakt, iż łatwiej dogadywała się z mężczyznami, aniżeli kobietami. Była zwłaszcza twarda oraz sprytna, nie spotkała więc jeszcze kobiety, której mogłaby prawić największe sekrety serca. Ale a nuż czekanie się opłaci? Poznała parę fałszywych przyjaciółek żerujących na jej słynnej rodzinie, ale szybko odkryła co jest grane.

Obecnie przebywa w olbrzymiej i niemniej tajemniczej siedzibie swojego rodu. Pomaga tam, gdzie przydatne bywają jej liczne talenty, nie tylko towarzyskie i gawędziarskie. Ku zgorszeniu niektórych starszych dam ćwiczy z prawdziwym zapałem szermierkę, po prostu aby umieć się obronić w tych niepewnych czasach.
Naukę skończyła jakiś czas temu. Przygotowuje się psychicznie i fizycznie do roli matki i żony, jednak rzecz jasna pod pełną kontrolą rodziny. Raczej za bardzo wybrzydzać przy wyborze kandydata nie będzie mogła, z czego zdaje sobie świetnie sprawę.
Ale ma nadzieję, iż przebiegłość oraz spryt jeszcze nie raz jej pomogą w tych niebezpiecznych czasach, gdzie czasami po prostu zwyczajnie strach po zmroku wyjść na ulicę. Korzystajmy z życia, ale moi mili, nade wszystko umiar.
Od czasu ukończenia Hogwartu, ową zmianę w życiu przyjęła stosunkowo źle. Nie mogła się odnaleźć na rynku pracy, gdzie żądzą pracowici, uparci i ambitni - no bo na brak koneksji narzekać raczej nie powinna. Przez pewien czas pomagała matce w domu, prowadziła życie towarzyskie oraz urządzała bale, przyjęcia. Wiedziała, iż powinna w miarę szybko znaleźć męża - staropanieństwo nie było dobrze widziane w tych czasach. Ale, iż panna Tatianna była mocno marudna i narzekająca, trochę wody upłynie, nim jakiś odważny się znajdzie.