ejej, do francji ze mną i marlenką jeździsz <3 w sumie to chyba tyle samo mnie co ją znasz

BÓJ SIE MNIE, bo jestem panem policjantem

Dobra, to jeździmy razem i ludzie się na nas dziwnie patrzą "on ciemne włosy, ona ciemne, a dziecko rude" hehe. Słuchaj typek, możemy się lubić, a owszem czemu nie. Tylko Ty mnie tu milicją nie strasz! Nie znasz bowiem mego potencjału, czaru sprężystego, ognistego włosia i pamiętaj, że zawsze mogę się wypłakać Marlence. Joł, joł i kto jest lepszy? hehe. A tak poza tym, to spoko i tak przy was się stylizuję na niebiańsko dobrego, aż otyłego z tej dobroci rokkokowego aniołka, grzecznie proszącego o jakąś fajną zabawkę. Czasem coś zwędzę z pobliskiego sklepiku, ale to tylko stare przyzwyczajenia, a i tak pewno o tym nie wiesz. Zabieraj mnie na jakieś fajne wypady i bądź tak spoko, że aż będę za twym jestestwem tęsknić, gdy zbyt długo cię nie będzie. Może być?

nie ma mnie kochany od 2 miesiecy, wiec TERAZ jak wracam to możesz sie do mnie przytulić i ci wybacze nawet te małe kradzieże. O których - cóż, nie wiem, bo nie interesowałem się ostatnio pracą, bardziej mnie interesowały sprawy mojej Francji.

Jeżeli pozwolisz, to wkręcimy cię z Marlenką w naszą dramę (wykorzystamy twój rokokowy czar). Mam taki pomysł, że jeszcze zanim wyjechałeś, to taką do ciebie zapałaliśmy miłością, że chciałem cię zaadoptować. Poszedłem do urzędu, wszystko spoko spoko aż nagle sie DOWIEDZIAŁEM że Marlena ma już męza no i nie może z obcym zaadoptować małego banana

A poza tym, no to tak: psoć ile wlezie, wszak dzieci co są policjantów/albo sie wychowują u nich w domu wiedzą najlepiej jak psocić <3 No i kiedyś cie wyciągne z policjowego poprawczaka, jak uda mi się cie tam znaleźć. Do tego czasu wolę mieć klapki na oczach i wierzyć, że jesteś najsłodszym kandydatem na mojego pierwszego syna

Spolo wszystko młodemu bananowi pasuje! Wiadomo, że najsłodszy, ale jak przybędziesz po długim niebycie, to tylko spróbuj przyjechać bez zabawki! (będzie foch). Natomiast jak przywieziesz coś fajnego, to zmieni się w małego boa dusiciela radości! no elo!

Tak trzymaj, Pereuka!