Witaj, drogi kuzynie . Ustalamy sobie jakieś ciekawe relacje? Lyra ma pozytywne stosunki z Danielem, a poprzedni Ernst zainteresował się jej talentem malarskim. A jak ty to widzisz? Czy mimo sympatii Lyry do Daniela, twój Ernst byłby w stanie darzyć ją pozytywnymi odczuciami?
Mogę jeszcze podrzucić Alice; także ma dosyć zażyłe relacje zarówno z Danielem jak i Vinventem.
A Michael z kolei jest w podobnym wieku, też mogą jakieś relacje być . Lunę też mogę zaproponować, ale przede wszystkim mnie ciekawi co z Lyrą ^^.

grajmy kochany Ernście <3

Witałke, z tej strony Twój kochany wujaszek Krueger. :serce:

Ze mną sprawa wygląda tak, że niby zaczęłam wątek z Ernstem I, ale on mi nie odpisał, dlatego jeśli będziesz chciała ze mną wątek, to myślę, że możemy ustalić coś tam na pw/gg i edytuję tego 1. posta. (I tak będę musiała to zrobić, bo napisałam go tak dawno, że zawiera nieaktualne przemyślenia Vincenta.)

A poza tym to ten... Minialfred jest wśród nas!

Jestem mocno związana ze sztuką, lubię świecidełka i starocie. Dużo podróżowałam, może jakieś spotkanie podczas wędrówki w góry?
Ach, przez jakiś czas byłam asystentką cyrkowego piromana - powiedz jak tu się nie znać? Powiem, że chyba za Danielem przepadać nie będę, ale to jeszcze zobaczymy, jak to na fabule wyjdzie.

Na zachętę dodam, że mam długie - jak na te czasy - nogi

Lyra, mniej więcej byłoby podobnie, zdecydowanie! Trudno nazwać Ernsta wielkim fanem kuzynki, ale nie jest też jej zagorzałym przeciwnikiem. Ot nie miesza się specjalne w relacje, do wielkiej miłości nie dąży i jest mu z tym wygodnie. Ale jak już czasem muszą o czymś porozmawiać i padnie akurat na sztukę, to rozmowę pociągnie, nawet chętnie pokłóci się o ewentualne wizje, by potem mieć pretekst do dłuższego nieutrzymywania kontaktu <3

Mathilda, no obiecałam, nie wywinę się, ja wiem

Vincent, no to trzeba będzie ogarnąć, jak najbardziej! Ernst chętnie przyjrzy się wujaszkowi, który z jakiś tam szczątkowych opowieści na ideał zdecydowanie nie brzmi, ale kto wie? Może okaże się bardziej rozumny niż choćby krążący gdzieś po świecie Daniel? W sumie w oczach Ernsta każdy jest bardziej rozumny, hyhy

Maisie, no przeuroczy misiek, to jej trzeba przyznać. Jakby to odpowiednio ugryźć... hm. Ich pierwsze spotkania były proste, niezobowiązujące, choć zdecydowanie istotne. Przynajmniej z jego perspektywy. Żadne z nich nie planowało wpaść na to drugie, jakoś tak zetknęli się na francuskich uliczkach. Usłyszał jej rozmowę z jakąś kobietą, która chciała oddać w jej sprawne rączki wyrób pochodzący z pracowni jego rodziny. Oczywiście musiał interweniować, bo nie dość, że babsko nie wyglądało na kogoś, kto ma prawo coś takiego mieć, to jeszcze ta gówniara nie wydawała się być odpowiednią osobą do robienia z tym cokolwiek. Klientka szybko się poddała, przez co między sztukmistrzami wywiązała się niezbyt przyjemna kłótnia. Po kilku dniach postanowił nawet bliżej przyjrzeć się jej pracom, by dalej móc śmiało i niezbyt przychylnie je komentować. Spodobało mu się wyprowadzanie jej z równowagi, jakkolwiek miła i grzeczna nie próbowałaby w tym wszystkim być. Ot takie krótkie hobby, kilka burzliwych decyzji, oderwanie od codzienności na moment. Następny raz zobaczyli się dopiero w cyrku. Również przypadkiem. Został tam zaproszony, poszedł. Oglądał ze średnim zainteresowaniem, aż do występu piromana, który miał być najciekawszy. Nie był tak spektakularny jak się spodziewał. Już to go zdenerwowało. A potem jeszcze ona na arenie? Sam nie wiedział, czy bardziej wścieka się z powodu, że ona tam w ogóle występuje, czy może przez to, że ten jej pseudo mistrz kompletnie nie potrafił się obsługiwać ani nią ani ogniem. Znów minęło kilka dni przed ich następnym, mniej przypadkowym spotkaniem. Plany miał inne, ale natrafił na nią w jakimś odosobnionym miejscu, samą. Nie zastanawiał się po co tam była, po prostu skorzystał. Nie krył swojej wściekłości, nie miał zamiaru udawać grzecznego i powstrzymywać agresji. Rzucał się pomiędzy oskarżeniami, że bezcześci sztukę, a wywodami na temat, że można więcej, a bezczelnym lustrowaniem jej nóg. Na szczęście na dzikim mordzie czy innym gwałcie się nie skończyło. Pokrzyczeli, poprzepychali się, zepsuli sobie noc do reszty. Na koniec obiecał jeszcze, że do cna spali cały jej świat i poszedł w cholerę. Kolejne spotkanie? I znowu wkrada się przypadek i... i to jest coś co trzeba będzie rozegrać

Jestem absolutnie zakochana i oczarowana - kartą, postacią i oczywiście Joaquinem. Zdjęcie z pięścią jest jednym z moich najulubieńszych
Mogę dac ci Izoldę, Gwenny, Teagan i Teddy, bierz którą chcesz ^^
Co do panny Bulstrode to - nie wiem czy wypada się powoływać - z poprzednim Ernstem miałam ustawioną bardzo przyjemną relację, może będzie możliwa i teraz? Mianowicie Izolda miała być swego rodzaju mecenasem Ernsta w Wielkiej Brytanii, jego najwierniejszą klientką, trendsetterką i może (wymyślam teraz) małą muzą? Na pewno może wybierać swoje ulubione modele biżuterii i prosić by odłożono je na czasy gdy Cezar coś naskrobie i czem prędzej pobiegnie po błyskotkę na przeprosiny. Moze tez promować najnowsze modele na salonach i wychwalać kunszt Kruegera pod niebiosa.

Co do Teddy i Teagan punktem zaczepienia jest chyba Pokątną. Plus! Co wazne, Tea przez kilka lat mieszkała w Niemczech i do dzisiaj gra w Sokołach!
A z Gwenny nie wiem zupełnie (zwalam to na pociąg w którym jestem, to jednak mało wygodne miejsce do knucia relek), ale na pewno chciałabym coś szalonego. Bo czemu i nie.

Hm, czyli raczej neutral? :< Troszkę szkoda, liczyłam na nieco bardziej skomplikowane stosunki z racji tego, że Lyra mogłaby być ciekawie rozdarta; z jednej strony sympatia wobec Daniela, którego zna dłużej i wie o jego niechęci do brata, a z drugiej (tak było chyba z poprzednim Ernstem), Ernst okazywał zainteresowanie jej sztuką i mógł jej w bardziej konkretny sposób pomóc, na co skrycie liczyła i miałam w planach lawirowanie między obydwoma braćmi i chęć utrzymywania poprawnych relacji z każdym z nich ^^. Lyra jest biedna i skromna, ale bardzo utalentowana artystycznie, więc mogłaby kiedyś np. coś mu namalować, żeby spróbować go do siebie bardziej przekonać.

Hahahah! Zobaczymy... To znaczy Ernst zobaczy. Daj mi znać na pw, gdy będziesz chciała wątek, to ustalimy dokładniej co tam chcemy i zmienię tego swojego dawnego posta przy sklepie.

Ok, mi odpowiada i dzięki tobie mam podstawy, by być lekko uprzedzoną, co do innego pana o tym samym nazwisku

Jedyna poprawka dotyczy tego, że Mais występowała tylko i wyłącznie w towarzystwie Felixa, więc musieli być widziani razem. I oczywiście, żadnych cudów z ogniem nie robiła, tylko asystowała c:
W każdym razie, na początku może ją bawić to całe twoje oburzenie, a skończy się na utwierdzeniu się w przekonaniu o niespełna rozumu i ogólnej agresji wobec całego gapiostwa.

Co do obecnie - widzimy się na fabule

a chcesz? Nie mów, ze tak, tylko zacznij nam coś milego

Isolde, sure. Możemy kombinować w tę stronę. Przyda mu się porządne obycie w okolicy i dobra renoma

Teagan, można tu coś zdziałać, to fakt. Ernst jest fanem latania na miotle głównie z przyzwyczajenia, a nie z jakiejś dzikiej miłości, ale to przyzwyczajenie mu się podoba. Szczególnie, że sport raczej przynosił mu więcej szczęścia niż pecha. Jednym z takich fartownych wydarzeń było zapoznanie się z Teagan, gdy oboje przebywali w Niemczech. Dogadać im się było łatwo. Ich wizje świata idealnego troszkę się różniły, ale to chyba nawet lepiej. Różnica wiekowa praktycznie nie istniała, co też było bardzo wygodne. No i kobieta po prostu dobrze mu się kojarzyła. Lubił rozmawiać z inteligentnymi ludźmi, szczególnie, gdy mają jakąś pasję. Bez tego są zbyt nudni. A z nią było w porządku i jej chyba też to wszystko przypasowało. Inaczej nie umiał wytłumaczyć sobie faktu, iż pojawiała się w progu jego sklepu czy mieszkania od czasu do czasu, gdy postanowiła rozpętać kolejną wojnę ze swoim mężem. Nie chodziło o wypłakiwanie się w ramie czy zwierzanie się. Ot rozmowa z napomkniętymi elementami o tym wszystkim. Że niby przypadkiem i ot tak, żeby go nie zrazić, żeby go nie zanudzić. A jak już to odkrył, to poznać po sobie nie dał, ale i jej nie wyrzucił nigdy. Ta opcja znajomości też mu się spodobała. W przeciwieństwie do ich rozdzielenia. Nie było im przez długi czas sobie po drodze, no, mówi się trudno. Spotkali się wreszcie w Londynie, a to pewna ulga. Tematy im się troszkę pozmieniały, mają sporo do nadrobienia i nie wiedzą o sobie wielu nowości, ale Ernst ma do niej pewien sentyment, no smutno byłoby mu z tego rezygnować.

Gwen, nie wiem czy mi coś szalonego do łba wpadnie, ale pomyślmy. Ernst trafił na Gwen, bo właściwie został do tego zmuszony. Jego żona w trakcie ciąży miała dziwną tendencje do słuchania osób, do których wcześniej nawet nie odezwałaby się, a tu proszę. Nagle wylądowali w ponurym Mungu, gotowi na długą rozmowę z jakąś gówniarą, którą Grace była oczarowana. W przeciwieństwie do Ernsta. W ogóle nie spodobało mu się do babsko. Gwen do drażniła, nie pojmował jak ktokolwiek mógł uznać, że jej zdanie jest godne uwagi i polecenia. Wykłócał się z nią o każde możliwe słowo, by wreszcie wyjść stamtąd z hukiem, bo miał dość marnowania czasu. Dbał o to, by Grace od tamtej pory chadzała wyłącznie do uzdrowicieli jemu znanych i to w okolicy akceptowanej przez niego. Niestety, żona uznała, że świetnym pomysłem zagrania mu na nosie będzie korespondowanie z Gwen, co przez pewien czas ukrywała, by ujawnić to wreszcie niby przypadkiem. Ernst się wściekł, ale niestety nie miał czasu się mścić, bo zaraz po tamtej kłótni Grace zmarła. Wyrzucił uzdrowicielkę z pamięci na jakiś czas. Aż nagle gdzieś obija mu się o uszy jej nazwisko. Oboje są w Londynie. A gdyby tak przypadkiem na nią wpaść? Poprzekręcać wydarzenia? Troszkę skłamać i się na niej wyżyć? Ot radośnie to rozważa, ale to już do rozegrania akcja

Lyra, kombinować może, wiadomo. Ale Ernst z natury jest przekorny, ma humorki i jest uparty. I dla zwykłej zasady woli nie mieszać się w szalenie zażyłe relacje z przyjaciółmi jego braciszka, szczególnie, gdy dowiaduje się, że ten ktoś nie może się zdecydować na to, którego braciszka woli. Ernst nie toleruje bycia jednym z dwóch

Vincet, Maisie, git malina, teraz tylko brać się do roboty <3

Jeśli tylko nie odwidziało ci się granie Ernstem, to chcę relacje - bo Nemo trochę też robi biżuterię, i trochę też babra się w czarnej magii. No i też pół brytyjka! Na tyle zbieżności nie można pozostać obojętnym.
Tylko woli wodę od ognia. Ale za to na pewno ma zgrabne nogi.