First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

Panna Burroghs nie należała do czarownic, które łatwo było zniechęcić... Przynajmniej w kwestii dążenia do wielkich, naukowych odkryć. Nie należała do kobiet śmiałych, odważnych bądź pewnych siebie, jedynie w swojej dziedzinie nauki potrafiąc pokonać wiążące ją bariery. Głosić śmiałe teorie, próbować wykroczyć po za standardowe ramy alchemii, nawet jeśli obecnie wychodziło jej to w sposób nikły. Dopiero w kwietniu odważyła się rozpocząć własne działania w kierunku naukowych odkryć; badań mających przybliżyć ją do wymarzonych wielkich odkryć, pomóc zapoznać się z tą, bardziej interesującą częścią alchemii, będącą czymś więcej niż odtwarzaniem przygotowanych przed wiekami receptur. Była bystra, a długie godziny nauki nie przysparzały jej większych problemów i gdzieś w głębi czuła, że byłaby w stanie osiągnąć coś wielkiego.
Uśmiech zagościł na malinowych ustach. Wiedziała, że mężczyzna jeszcze nie poznał pełni jego potencjału, nic z resztą dziwnego gdy ich znajomość była świeża, Frances nie zdążyła odkryć wszystkich kart, jakie posiadała w swojej kieszeni.
- Wiem, z czym to się wiąże, panie Lacework. Nim wybrałam tę ścieżkę, jeszcze w szkolnych murach bardzo dużo o niej czytałam. Zdaję sobie sprawę ze wszystkich zagrożeń i nie zmieniają one mojej decyzji. - Odpowiedziała pewnie, nie chcąc, aby mężczyzna w nią zwątpił. Już od czasów Hogwartu uparcie dążyła do zdobycia jak największej wiedzy alchemicznej, co przysporzyło się do miejsca w Klubie Ślimaka. Doskonale wiedziała, czego chce od swojej sfery zawodowej, a zaoferowana przez alchemika posada, jawiła się jako kolejny krok do spełnienia jej marzeń.
Zaniepokojenie błysnęło w szaroniebieskich tęczówkach, gdy do jej uszu doleciały pomruki z ust nowego mistrza. Nie chciała sprawiać mu jakiejkolwiek przykrości. Panna Burroughs jednak zawsze była kobietą odpowiedzialną i chciała doprowadzić sprawy ze szpitalem do końca. Zamknąć je, aby z czystym sumieniem raz jeszcze czystszą kartą rozpocząć nową drogę, pod okiem pana Lacework.
- Oczywiście, panie Lacework. - Odpowiedziała, kiwając przy tym delikatnie głową, delikatnie uśmiechając się na jego ponaglenia. - Do zobaczenia. - Odpowiedziała grzecznie, skręcając w przeciwną stronę.
Na rozmyślania nie miała czasu - faktycznie posiadała bardzo wiele spraw do załatwienia, nim rozpocznie nową pracę.

| zt dla Franceczki