Lykantropia
AutorWiadomość
Likantropia, lykantropia z gr. lýkos – wilk; i ánthropos – człowiek, inaczej nazywane wilkołactwem.
Faktem oczywistym jest, że wilkołaki stanowią aktualnie realne zagrożenie, ze szczególnym naciskiem na ich nieprzewidywalną agresywność i możliwość zarażenia. Któż wie ilu kryje się pośród czarodziei, nie ujawniając Ministerstwu swego jestestwa? W związku z tym, zorganizowane badania mają na celu przeprowadzić szereg działań naukowych, których konsekwencją będzie znalezienie antidotum przeciw chorobie, która zmusza zarażony lykantropią umysł do całkowitego poddania się wilczemu instynktowi.
Ostatecznie chodzi o uzyskanie eliksiru zwanego Wywarem Tojadowym.
Kierujący grupą: Inara Carrow
Alchemia: Inara Carrow
Uzdrowiciel (specjalista od chorób zakaźnych): Adrien Carrow
Transmutacja: Hereward Bartius
Transmutacja: Minerwa McGonagall
798 / 750
I i II etap
Określenie celów, podział ról, zebranie wstępnych informacjiI i II etap
Przygotowanie teoretyczne
- zebranie informacji dotyczących zmian zachodzących po przemianie (transmutacja + łowcy) - odniesienie uzyskanych informacji do wybranych alchemicznych własności
- mechanizmy oddziaływania na wilkołaka podczas pełni (astronomia +łowcy) - odniesienie uzyskanych informacji do wybranych alchemicznych własności
- lykantropia, jako choroba zakaźna, przenoszona przez krew?: zebranie wiedzy dotyczącej momentu zarażenia i kolejnych skutków następujących po zarażeniu (alchemia, astronomia, transmutacja, magia lecznicza)
- toksyczność ingrediencji a działanie lecznicze (magia lecznicza, zioła?, alchemia)
790 / 750
III etap
III etap
Praktyczna forma badań
- (zdobycie wilkołackiej krwi) - poznanie własności , reakcje na wybrane (toksyczne) ingrediencje, mające na celu zneutralizować lykantropiczną truciznę
- tojad - trucizna i lekarstwo? (środek używany przy polowaniu na wilki - mordownik, akonit) - zastosowanie i reakcje w połączeniu z wilkołacką krwią umożliwiające zapanowanie nad instynktem, eliminujące agresję, wyciszające zwierzęce zapędy,
- elementy akompaniujące tojadowi, wzmacniający/ łagodzący wybrane działanie, stabilizujące podstawowe zachowania po przemianie, zachowanie ludzkiego umysłu
1588 /1500
Etap I i II - 798 /750
Pierwsze spotkanie chociaż pełne zapału i gromadzące grono badaczy w jednym celu - okazało się nieudane. Błędy w rozpiskach i wyliczeniach przekreśliły kreowane tezy. Trzeba było zacząć od nowa.
- Inara Carrow - Adrien Carrow - Minnie McGonagall - Frank Carter - Hereward Bartius -
(0)
- Każdy z uczestników badań pracował samodzielnie -
Inara Carrow: Na Księżycowym Balkonie w Wieży Astrologiczne, łatwiej obserwować księżyc podczas pełni, który stanowi klucz do zrozumienia mechanizmu przemiany wilkołaka. Pierwsza próba analizy i zebrania wstępnych informacji dotyczących pierwiastka wpływu pełni na wilkołaki. Poszukiwanie czynnika, pierwiastka we krwi odpowiedzialnego za 'aktywację' klątwy.
(33 + 10 = 43)
Minnie McGonagall: Teksty źródłowe, historyczne księgi w bibliotecznych księgach, przeglądane w pokoju Minnie stanowiły podstawę poszukiwań genezy i powstania wilkołaków. Wskazówki i najbardziej podstawowa wiedza pozwalała nakreślić względny, historyczny początek lykantropicznej wiedzy.
(63 + 20 = 83)
Adrien Carrow: W murach św. Munga wiedza uzdrowicielska pozwoliła na analizę lykantropii jako zakaźnej klątwy (choroby?) przenoszonej przez krew podczas ugryzienia. konieczność analizy większej ilości przypadków i znalezienie próbki krwi do badań.
(100 + 50 + 18 = 168)
Hereward Bartius: W zaciszu mieszkania, pośród zebranych ksiąg, profesorska uwaga skupiała się na lykantropii bardziej jako chorobie. Porównaniu ulegały kolejne zmiany zachodzące podczas przemiany, organizowane szkice z kolejnymi stadiami przemian. Analiza różnic i podobieństw przemiany wilkołaków w stosunku do innych przemian, jakie mogą wystąpić w ciele czarodzieja.
(42 + 20 = 62)
Drugie spotkanie
Zebarne podczas samodzielnych badań informacje pozwoliły postawić kilka znaczących tez, dotyczących mechanizmów przemiany lykantropicznej. Próba ustalenia i poszerzenia wiedzy o pierwotnych mechanizmach przemiany. Zaznaczenie wpływu jaki pełnią emocje, serce (krew) oraz instynkt, który zagłusza rozumowe myślenie lykantropów. Poszukiwanie najsłabszego elementu przemiany.
- Inara Carrow (43 + 10 = 53) - Minnie McGonagall (57 + 20 = 77) - Adrien Carrow (70 + 18 = 88) - Hereward Bartius (58 + 20 = 78)
53 + 77 + 88 + 78 = 296)
- Każdy z uczestników badań pracował samodzielnie -
Inara Carrow: Badania, analiza i zbieranie informacji na temat ingrediencji, jako truciznach i jej zastosowanie jako lekarstwo/odtrutka. Podstawę stanowił tojad, jako jedna z najbardziej trujących roślin, stosowana przy polowaniach na wilki. Informacje zbierane w bibliotece i na Na Księżycowym Balkonie.
(30 + 10 = 40)
Adrien Carrow Badania, analiza i zbieranie informacji na temat momentu zarażenia i skutków następujących po nim. Ugryzienie, jako implikator przenoszenia klątwy/choroby lykantropicznej?
Informacje zbierane w archiwach św. Munga.
(62 + 20 = 82)
Hereward Bartius Badania, analiza i zbieranie informacji na temat momentu zarażenia i skutków następujących po nim. Związek samej klątwy z magią płynącą we krwi czarodziejów.
Salon
(44 + 20 = 64)
Etap III - 442 /750
Adrien Carrow, Inara Carrow, Hereward Bartius, Minerwa McGonagall:
(zdobycie wilkołackiej krwi) - poznanie własności , reakcje na wybrane (toksyczne) ingrediencje, mające na celu zneutralizować lykantropiczną truciznę
- tojad - trucizna i lekarstwo? (środek używany przy polowaniu na wilki - mordownik, akonit) - zastosowanie i reakcje w połączeniu z wilkołacką krwią umożliwiające zapanowanie nad instynktem, eliminujące agresję, wyciszające zwierzęce zapędy.
wieża astrologiczna
Adrien: 55 + 18 = 73
Inara: 59 + 12+2 (kociołek) =73
Hereward: 69 + 16 = 85
Minnie: 59+20 = 79
73 + 71 + 85 + 79 = 308
Inara Carrow i Adrien Carrow: Poznanie własności wilkołackiej krwi, reakcje na wybrane (toksyczne) ingrediencje, mające na celu zneutralizować lykantropiczną truciznę. Działania poddające wskazane elementy na zaawansowaną magię leczniczą i baza alchemiczna.
Pracownia alchemika
Adrien: 98 + 18 = 116
Inara: 85 + 12+2 (kociołek) = 99
Adrien:
1 kwietnia - Kontrolne badanie próbek spreparowanych jeszcze przed marcową pełnią, kiedy to jednocześnie zostały w tamtym czasie poddane działaniom różnych, eksperymentalnych eliksirów. Badanie ma na celu wskazać, że najsilniej współgrający z tojadem składnik, który pozostaje aktywny przed i po pełni. Niestety pomimo początkowych oczekiwań - żadna ingrediencja nie pozostaje aktywna dłużej niżeli kilka dni.
Rzut: 1
o tu
3 kwietnia - Analiza i systematyzacja dotychczas zgromadzonej wiedzy. Dzięki niej Adrien natrafia na dawniej spisane, lecz jeszcze nie sprawdzone spostrzeżenie, które było warte rozpatrzenia.
o tu
Rzut : 53+20 = 73
4 kwietnia - Badanie przypadku - przyjaciel Adriena wspomniał mu o pewnej pacjentce, która na własna rękę próbowała się leczyć. Niestety, po znalezieniu i przeanalizowaniu historii leczenia szło stwierdzić, że pacjentkę zabiła nie choroba, a uzależnienie. Niemniej jedna z terapii wiązała się ze stosowaniem eliksirów z dodatkiem czystka. Może warto zbadać jak współgra z tojadem?
o tu
Rzut: 23 +20 = 43
Inara:
4 kwietnia - Nocne próby doprawienia tworzonego wywaru. Połączenie elementów roślinnych z ingrediencjami bardziej żywotnymi. Eliksir nabiera coraz wyraźniejszych właściwości i pozostaje skonfrontowanie go z wilkołacką krwią.
o tu
Rzut: 33+13+2 (kociołek) = 48
5 kwietnia - Czegoś w proporcjach i kolejności nadal brakuje, a Inara testuje różne kombinacje, by odkryć, gdzie kryje się błąd....i osiągnięto sukces! Powstała ostateczna wersja tojadowego eliksiru
O TUTAJ
Rzut: 86+13+2 (kociołek) = 101
[bylobrzydkobedzieladnie]
The knife that has pierced my heart, I can’t pull it out Because if I do It’ll send up a huge spray of tears that can’t be stopped
Ostatnio zmieniony przez Inara Nott dnia 04.02.17 18:32, w całości zmieniany 37 razy
Jako, że jestem jedynym zarejestrowanym w ministerstwie wilkołakiem na forum, będę zgłoszonym przez ministerstwo ochotnikiem na stanowisko królika doświadczalnego (żebyście nie musieli biegać po lesie i szukać). Ale nie zabijajcie
Lykantropia
Szybka odpowiedź