ja czuję między nami wierszoklecką nić porozumienia

Oh znajmy się, lordzie Slughorn! Kojarzmy się chociaż z Hogwartu!

Och, lordzie Slughorn, kogoś tu brakuje

Tristan, szkoda, że poszedłeś do Beauxbatons, bo pewnie poznaliśmy się dopiero na oficjalnej stopie Ale faktycznie, nasze romantyczne dusze się łączą Tylko nie wiem jak to ogarnąć

Rosalie, no na pewno się znamy! Choć niestety z dystansem, bo nasze rody za sobą nie przepadają... (aż musiałam sprawdzić, bo myślałam, że jest na odwrót ) Arthur przepada raczej za ciemnymi włosami, także nie wpisywałaś się w jego kanon piękna, ale pewnie twój urok kazał mu na tobie na dłużej zawiesić wzrok. Ale zbytnio ojciec trzyma na nim rękę, by tutaj iść w pozytyw (

Constance, och, czyżbyś czuła się pominięta?

To żenujące, Slughorn, skończ te żarty, wpisuj mnie prędko

Cześć kuzynie, co ustalamy?

słyszałam, że się nie polubią

Jesteśmy kuzynami! I możemy razem jeździć na konne wyprawy

Cześć
Burkowa mama była od Slughornów, więc w jakiś sposób jesteśmy ze sobą spokrewnieni! Pewnie spotykaliśmy się na jakiś rodzinnych fiestach. W każdym razie Edgar raczej nie szuka wśród krewnych negatywów, więc będziemy się lubić, co? Widzę, że interesuje się też tajemnicami, artefaktami i innymi takimi, także miałby ze swoim starszym kuzynem Edgarem dużo tematów do rozmów!

Arsen, pewnie ci zazdrościłem, bo miałeś szczęśliwe dzieciństwo i rodzice cię uwielbiali Zazdrośnie oglądałem się z boku, bo jesteś starszym kuzynem i pewnie nie odważyłem się na bezpośrednie konfrontacje, jeśli ty ich nie zainicjowałeś - raczej obserwowałem cię z daleka, pewnie trochę podziwiając, że jesteś taką wyraźną postacią, samemu woląc zostać w cieniu. W związku z twoją neutralnością pewnie zachowywałem lekki dystans, zwłaszcza, że jesteś starszy, a potem wyjechałeś i wyraźnie szedłeś swoją drogą...?

Mortimer, obawiam się, że możemy mieć kilka spięć. :D

Remi, pewnie się trochę z tobą utożsamiam, bo byłeś tak samo przegranym i niechcianym dziedzicem jak ja Byliśmy w tym samym domu, więc mogłem cię obserwować. Tak samo skryty, smutny i cierpiący. Może dzieliliśmy krótkie chwile uśmiechu i cichego porozumienia, zabierając konie z rodowej stajni. ;)

Edgar, jesteś moim najstarszym kuzynem chyba! Możemy się lubić! Może byłeś moim wzorem do naśladowania? Podziwiałem cię z ukrycia, chowając w dziecięcych oczach iskry podniecenia, gdy ze mną rozmawiałeś? Może do tej pory widzę w tobie autorytet, poszukując, bardziej już jako partner do rozmowy, a nie tylko słuchacz?

Eh, taki z niego staruch. Ale jestem jak najbardziej zna, biorę!

Dobry. Lubię tego pana i to bardzo, więc sklecimy coś? Przyszłabym z jakimś pomysłem, ale jak na razie konkretnego nie mam... jedynie możemy się z MM znać. No chyba, że ty masz jakieś propozycje...