Sennett

27.06.16 23:04

First topic message reminder :

Sennett

Sennett pojawił się w życiu lady Selwyn zaraz przed wyjazdem do Hogwartu. I choć minęło wiele lat to w pamięci ma ciągle wspomnienie tego dnia. Mama namawiała ją na wybór białej powtarzając, że biały to najszlachetniejszy kolor i dla szlachcianki będzie wyborem idealnym. Przez pewien czas wahała się co do wyboru sowy to w późniejszym czasie ani trochę tego nie żałowała. Zawsze na czas, zawsze punktualna i potulna, a dodatkowo zważając na fakt, że Lucindy patronusem jest właśnie sowa to jeszcze bardziej się z nim osobiście utożsamia.

Kod:: <div class="sowa"><div class="ob1" style="background-image:url('https://66.media.tumblr.com/7f7f1e582f6cad632a92f58761dc6f28/tumblr_pff5feoLJG1u8wonlo1_400.jpg');"><div class="sowa2"><span class="p">Przeczytaj </span><span class="pdt"> Lucinda Selwyn</span><div class="sowa3"><span class="adresat"> do kogo</span><span class="tresc"> wiadomosć <span class="podpis"><div class="lucindash">Lucinda</div></span></span></div></div></div></div> <style>@font-face {font-family: 'Hamilton';src:url(https://dl.dropbox.com/s/ot37eoxcrkuk4xc/Hamilton.ttf?dl=0) format('truetype');} .lucindash {font-size: 29px; font-family: 'Hamilton';font-weight:;} </style>

[bylobrzydkobedzieladnie]

08.08.18 23:32

Przeczytaj D. Macnair

Szanowna Lucindo, Bardziej masochistyczne są jednak te całusy, więc z dwojga złego wolę to pierwsze.

Nie sądziłem, że zaskakiwanie mnie sprawia panience taką przyjemność. Oczekuję zatem niecierpliwie na kolejne odkrywanie tajemnic (zakątki lady sypialni już znam, więc może czas na coś nowego?)
D. Macnair

19.08.18 19:03

Przeczytaj D. Macnair

Szanowna Lucindo, Ostatnimi czasy ognista wyraźnie mi nie służy wskutek czego zapewne mogła panienka odnieść błędne wrażenie związane z moim zachowaniem tudzież podrzędnym jego celem. Jestem rad, iż się to nie powtórzy, choć szczerze śmiem wątpić i nawet pozostawiając pewność siebie daleko za sobą nie ukrywajmy- widziałem jak panienka na mnie patrzy.

Życzenia są zwykle moim celem, nie złudną nadzieją. Liczę zatem, że w przypadku panienki się nie zawiodę, bo na ów kwestie większego wpływu nie mam.
D. Macnair

30.10.18 21:20

Przeczytaj D. Macnair

Szanowna Lucindo, zastanowiłaś się już nad moją ostatnią propozycją? Mam nadzieję, że nie będzie to jednak nudna kolacja.
D. Macnair

30.10.18 23:16

Przeczytaj D. Macnair

Lucindo, tak czułem, że już je na mnie wyhodowałaś, jednak zaskoczę Cię po raz kolejny - nie planowałem dodawać owego specyfiku.

Obawiałem się, iż moja wizyta może skończyć się jak ostatnio, a nie jestem masochistą.
D. Macnair

30.10.18 23:37

Przeczytaj D. Macnair

Lucindo, Boisz się duchów? Spotkajmy się w Ruinach Klasztoru.
D. Macnair

08.01.19 10:09

10 X 1956

Kochana Lucindo, Ciesz się, że nie było Cię dziś na tym... nawet nie wiem jak to nazwać w jakikolwiek kulturalny sposób. Musisz więc zadowolić się listem wulgarnym i bezpruderyjnym.
Tak jak umówiliśmy, stawiłem się dziś w Stonehenge w imieniu zarówno własnym, jak i Twoim. Nie wiem jednak czy nie lepiej było po prostu zignorować to wszystko. Nestor Fenwick się nie stawił. Bo nie żyje. Zamiast niego pojawiła się ta jędza, Morgana, z rodowym sygnetem na palcu i słowami, że tuż przed śmiercią sir Fenwick powierzył jej opiekę nad rodziną. JEJ! Wiesz doskonale, że nigdy za nią nie przepadałem, ale to co teraz napiszę zauważył też sir Eddard Prewett, jak i Lucan: to jest dosłownie niemożliwe, niemożliwe do nędzy hetery, żeby on, zdrowy chłop, tak po prostu wziął i się przekręcił z własnej słabości ciała!

Wybacz, wciąż mnie nosi. Będę musiał zniknąć na parę dni i wszystko przemyśleć.

Wracając do tematu, pomijając na chwilę tę żmiję - Archibald został mianowany nestorem. Nie wyglądał jakby się tego spodziewał, nie wiem czy ktokolwiek był w stanie przewidzieć podobny obrót rzeczy. Kilku innych nestorów również zrezygnowało z funkcji, a wśród nowo wywyższonych znalazł się między innymi Tristan Rosier. To nie powstrzymało mnie jednak przed oskarżeniem go przy wszystkich zgromadzonych o podpalenie ministerstwa. Lucindo, to był błąd. Wszystko było ukartowane, od początku to zamierzali. Dokonali zamachu stanu i obalili Ministra Magii. Oczywiście pluję na ich porządki i pozostaję wierny Longbottomowi. Zwłaszcza, że zrobili to oficjalnie z ramienia Lorda Voldemorta, który śmiał się pokazać na szczycie. Przed wszystkimi. I zaproponować na stanowisko ministra Cronusa Malfoya.
Nie piszę jednak z tego powodu, Lynn. Chcę Cię ostrzec. Morgana próbowała dziś sprzedać Cię na żonę dla Craiga Burke'a. Ten się zgodził, jednak jego nowy nestor zawetował małżeństwo - wyjątkowo chwała mu za to. Od tej pory nie będę w stanie niestety Ci pomóc w tej kwestii, nijak, nawet oferując moją własną kandydaturę na męża dla Ciebie, a wiesz, że byłbym w stanie to zrobić żeby Cię ochronić. Tak jakby straciłem prawo do głosu w tych kwestiach i dzielenia z Tobą nazwiska. Szantrapa mnie wydziedziczyła, całkowicie i nieodwołalnie. I zerwała pozytywne stosunki z rodzinami, które do tej pory były nam bliskie, ostatecznie odwracając się również od niemagicznych i tych, którzy z nimi sympatyzują bądź są spokrewnieni.
Musisz na siebie uważać, Lucindo. Może to co zasugeruję jest dosyć ekstremalne, ale... zastanów się, czy aby na pewno chcesz w tym wszystkim tkwić. Morgana będzie próbowała pozbyć się Ciebie, sprzedając w zamian za rodowe stosunki niczym przedmiot. Craig Burke to dosłownie najniższa półka, w którą mogła celować, jednak nie zdziwiłbym się, gdyby próbowała dalej u innych.
Uciekaj, Lynn.

Zawsze Twój

Sennett - Page 4 YZ8aRoG

List napisany był wyjątkowo jak na Alexa niezgrabnie, nierówno, drżącą ręką.

30.01.19 19:19

Przeczytaj Just Tonks

Cinny,
Zamknięcie oczu i odwrócenie głowy nie sprawia, że problem znika. Ona tam jest, czekając i rosnąć w siłę. Masz rację, Cinny, wydarzyło się wiele i jeszcze wiele przed nami. Ale jesteśmy silni, bo mamy siebie, nigdy o tym nie zapominaj.
Chyba nawet musimy, nie widziałam Cię już cholernie długo. Odwiedzę cię w Twoim mieszkaniu 9 września i wprowadzę Cię we wszystko. Do tego czasu nie wpadaj w tarapaty.

Tonks

17.02.19 20:33

Przeczytaj Percy

Najdroższa Lucy, nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo ucieszył mnie widok Sennetta, a jeszcze bardziej - że niósł ze sobą list nakreślony Twoją dłonią. Powiedz mi proszę, jak się czujesz? Odkąd wróciłem ze Stonehenge, nie mogę przestać myśleć o tym, co chciała zrobić Morgana - i co już zrobić zdążyła. Na pewno przez ostatnie dni słyszałaś te słowa już wielokrotnie, ale uważaj na siebie. Nie ufam jej, nawet w sprawie członków jej własnego rodu - na własne oczy widziałem, że nie ma skrupułów żeby zwrócić się przeciwko nim.

Jeżeli chodzi o mnie, to nie musisz się martwić. Wydostałem się z Salisbury w jednym kawałku, może trochę połamanym, ale Alexander pomógł mi stanąć na nogi. Znalazłem schronienie u przyjaciela, więc śmierć głodowa ani ta z wyziębienia również w najbliższym czasie mi nie grozi. Co do reszty... Nie wiem, Lucy. Ciągle odtwarzam to w głowie - co zrobiłem, co mogłem zrobić inaczej. Czy istniało rozwiązanie, dzięki któremu nie musiałbym zdradzić własnej rodziny - skoro jedna jej połowa znalazła się po przeciwnej stronie barykady, niż druga? Znasz mnie od lat, wiesz doskonale, że Ollivanderowie zawsze byli mi równie bliscy, co Nottowie, a Ulysses to jeden z moich najbliższych przyjaciół - więc nieistotne, jak bym postąpił, ktoś finalnie by mnie znienawidził.

Nie zrozum mnie źle - nie żałuję mojej decyzji. Nie tej; w przeszłości podjąłem wiele innych, popełniłem mnóstwo błędów, o których Ci nie mówiłem, i których konsekwencje wkrótce przyjdzie mi ponieść, ale jeżeli po raz drugi kazano by mi zabrać głos, to powiedziałbym dokładnie to samo. Nie mogę jednak pojąć, jak w ogóle dotarliśmy do tego punktu; czy dało się temu zapobiec? Wojnie, bezsensownym śmierciom, niemożliwym decyzjom?

Wydaje mi się, że wszystko już się zmieniło, Lucy - i że zmieni się jeszcze więcej. Pewnie na gorsze, ale może musi się zrobić ciemniej, żeby mogło zrobić się jaśniej. A przynajmniej w to właśnie chciałbym wierzyć.

Nie miałbym czelności prosić Cię o nic, za wyjątkiem tego, o co już poprosiłem - uważaj na siebie. Wieści o Twoim dobrym zdrowiu będą najlepszym, co możesz mi podarować. Percy

23.02.19 1:12

Przeczytaj Percy

Najdroższa Lucy, podejrzewam, że nie jest to odpowiedź, którą chciałabyś przeczytać, ale wydaje mi się, że niestety masz rację - żaden głos, nawet najbardziej szczery, nie byłby w stanie zmienić niczego, co się tam wydarzyło. Dawno już nie miałem okazji obserwować w jednym miejscu tylu czarodziejów, spośród których każdy mówiłby tak wiele - ale nie słuchał prawie wcale. Ja chyba też przez bardzo długi czas nawet nie starałem się słuchać - bo przyznam, że nie mam pojęcia, jakie słowa tak uparcie trzymasz za zębami. Dlaczego nigdy o tym nie rozmawialiśmy? Czy możemy nadrobić to teraz? Chciałbym dowiedzieć się, co chodzi Ci po głowie; ja, w przeciwieństwie do większości arystokracji, obiecuję wysłuchać Cię do końca.

Mi również jest przykro, Lucy. Ja przynajmniej od samego początku wiedziałem, co stanie się, kiedy w końcu powiem, co myślę - nie potrafię sobie nawet wyobrazić, jak musisz czuć się z myślą, że na czele Twojej rodziny stanęła ta kobieta.

Chciałbym w to wierzyć - ale obawiam się, że zrobiłem zbyt wiele okropnych rzeczy, by kiedykolwiek jeszcze ośmielić się użyć tego określenia w stosunku do samego siebie. Nie jestem dobrym człowiekiem, liczę jednak na to, że zdążę stać się lepszym - i że zostało mi wystarczająco dużo czasu, by zdołać naprawić przynajmniej część błędów, nawet jeżeli samej przeszłości w żaden sposób wymazać nie mogę.

Dziękuję Ci za te słowa. Chociaż nigdy nie wątpiłem w to, że masz serce po właściwej stronie - nawet wtedy, gdy miałem problemy z ustaleniem, która strona jest właściwa - to obserwowanie, jak po kolei odwracają się ode mnie wszyscy ci, którzy jeszcze wczoraj nazywali mnie bratem, skutecznie obudziło moje najgorsze obawy. Cieszę się, że przynajmniej po części okazały się bezpodstawne - a czy tego chcesz, czy nie, Ty również zawsze będziesz dla mnie rodziną. Bez względu na to, co stanie się jutro, za tydzień i za miesiąc.

Jeżeli zaś chodzi o kłopoty, to już dawno się ze sobą zaprzyjaźniliśmy - żyjemy ramię w ramię, zakładając się o to, które z nas podda się jako pierwsze. Obiecuję dopilnować, że tym razem to ja wyjdę z tej konkurencji zwycięsko. Percy

16.03.19 21:42

10 X 1956

Lynn, nie wyrzucajmy sobie tego, czego nie zrobiliśmy. Teraz już nie cofniemy się w czasie i nie naprawimy błędów, oboje doskonale wiemy że jest to niemożliwe. Wydaje mi się jednak, że nawet gdybym wiedział co się stanie na szczycie to i tak udałbym się na niego ponownie, znów robiąc dokładnie to, co zrobiłem. Bo przecież żadne z nas nie było w stanie zapobiec temu wydarzeniu, wszystko było ukartowane od dawna: czekali tylko na moment, w którym Longbottom da im do ręki wystarczającą ilość argumentów, żeby mogli chociaż udawać, że jest to politycznie poprawne. Ładne opakowanie nie wpływa jednak jakkolwiek na zawartość, wciąż jest to zamach stanu.

Zaczynam powątpiewać w cały sens istnienia szlachty. Lepiej byłoby w ogóle znieść statusy krwi - co on tak w ogóle znaczy, że ktoś jest lepszy lub gorszy? Znam wielu mugolaków zdecydowanie bardziej utalentowanych magicznie niż niejeden arystokrata. Dysproporcje społeczne i garstka ludzi rządząca całym krajem - to nie może skończyć się dobrze.

Spróbuję Cię odwiedzić jak tyko będę w stanie, lecz zapowiada się na to, że nie nadejdzie to zbyt prędko. Mam wiele spraw do uporządkowania, ale jeżeli coś by się działo - napisz, wyślij patronusa, a pojawię się tak szybko jak tylko będę w stanie.
Uważaj na siebie, Lynn, nigdy wcześniej nie było aż tak niebezpiecznie, jak dziś.

18.03.19 22:02

Frederick Fox1956

Lucy,Mam nadzieję, że nie masz jeszcze planów na Halloween - a jeśli obejmują one jakieś obowiązkowe smęcenie na salonach, mam dla Ciebie znacznie ciekawszą propozycję. Co prawda dzień powszedni dostarcza nam wystarczająco rozrywek, pomyślałem jednak, że ta mogłaby przykuć Twoje zainteresowanie. Ponoć lubisz wyzwania.
Słyszałaś o hotelu, który pojawia się w Londynie tylko tej nocy?
Śmiałkowie mają czas do świtu, aby znaleźć wyjście. Zasada jest jedna - nie używaj magii.

Chętnie się przekonam, czy bez różdżki potrafisz być równie nieustraszona.

Nie przyjmę odmowy.

Fox

04.04.19 0:33

W kopercie (oprócz krótkiego listu) znajdował się guzik. Nie byle jaki, a bogato zdobiony, naprawdę piękny, przedstawiający sylwetkę fauna, która zdawała się od czasu do czasu poruszać.

Przeczytaj

Droga Lucindo Jestem pewien, że dotarły do Ciebie słuchy o najnowszych wydarzeniach w Stonehenge. Mam nadzieję, że nie smucisz się zanadto zaprzepaszczoną szansą na małżeństwo, nie chciałem wyrządzić Ci tym przykrości, chociaż mogłoby być szczęśliwe, prawda? Durham to naprawdę miłe miejsce, polubiłabyś je.
Dołączam do listu guzik, ale nie byle jaki, przynosi szczęście. Proszę, noś go z szacunkiem, a na pewno któregoś dnia Ci się odwdzięczy. E.

05.04.19 0:17

Przeczytaj

Szanowna l a d yCzyżby tak długi czas oczekiwania na list wiązał się ze strachem o własne życie? Wiem, że masz o mnie raczej złe zdanie, ale nawet ja nie nałożyłbym klątwy na żaden upominek dla Ciebie, a już na pewno nie na guzik. Natomiast jeżeli chodzi o Twoje zamążpójście, powodów było kilka, ale żaden z nich nie miał związku z twoim wiekiem i zawodem. Chociaż faktycznie mam wątpliwości czy mój drogi kuzyn by za Tobą nadążył. Nie masz też za co dziękować, wciąż uważam, że pokochałabyś Durham niemal tak samo mocno jak portugalskie klify.

Historia guzika jest długa i zawiła, w zasadzie mogę też uznać ją za d o s ł o w n i e powalającą, ale na razie jej nie zdradzę. Możesz się go zapytać, powinien Ci sam opowiedzieć. E.

13.04.19 12:15

Przeczytaj Percy

Najdroższa Lucy, wybacz mi, proszę, że skreślenie odpowiedzi na Twój ostatni list zabrało mi aż tyle czasu. Niewiele mam na swoje usprawiedliwienie - oprócz tego, czym w dzisiejszej rzeczywistości mogliby usprawiedliwić się niemal wszyscy: trudnymi próbami odnalezienia na nowo swojego miejsca w wywróconym do góry nogami świecie. Próbami, które - choć liczę na to, że były udane - pochłonęły nie tylko moje wolne chwile, ale i uciekające mi przez palce siły. Nie spędziłem jednak tych tygodni bezczynnie, i wydaje mi się, że dzisiaj rozumiem znacznie więcej, niż tuż po powrocie z Salisbury, a rozciągająca się przede mną ścieżka - wtedy pogrążona w gęstych oparach - jawi się wyjątkowo jasno i wyraźnie.

Poniekąd dlatego właśnie zwracam się do Ciebie, Lucy - chciałbym porozmawiać i, jeżeli to w ogóle możliwe, poprosić Cię o pomoc. Zdaję sobie sprawę, że w poprzednich wiadomościach pisałem w sposób mocno zawoalowany, i w tej również nie rzucę na prawdę jaskrawego światła - bo chociaż jesteś jedną z niewielu osób, które darzę zaufaniem, to listom w pełni zaufać już się nie ośmielę. Mówią co prawda, że pergamin przyjmie wszystko, ale niestety jest w stanie wszystko też oddać - bez względu na to, kto akurat na niego spogląda. Spotkajmy się gdzieś, gdzie będzie bezpiecznie - czy mógłbym w najbliższych dniach odwiedzić Cię na Pokątnej? Wybierz, proszę, odpowiadającą Ci datę i godzinę, a jeżeli nie chcesz gościć mnie w mieszkaniu, wybierz również i miejsce - dostosuję się co do wszystkiego.

Wiem, że powtarzam to do znudzenia, ale uważaj na siebie, Lucy. Nie proszę Cię już o unikanie kłopotów, bo oboje wiemy, że bezczynne siedzenie w miejscu nie leży w Twojej naturze, ale jeśli już stawiasz jakimś czoła - nie rób tego w pojedynkę.

Mam nadzieję, że wkrótce się zobaczymy.

Percy

16.07.19 20:21

Przeczytaj Adelaide Nott

Lady Selwyn, Pisząc ten list mam nadzieję zastać Cię w dobrym zdrowiu, droga Lucindo, i zaprosić Cię na grudniowy Sabat, podczas którego będziemy świętować nadejście nowego, oby spokojniejszego niż poprzedni roku. Bal maskowy tradycyjnie odbędzie się w Hampton Court, jestem pewna, że przypadnie Ci do gustu - będziesz miała w końcu okazję nie epatować licem zbyt mocno.

Niezmiernie żałuję, że nie posłuchałaś słów, które wystosowałam do Ciebie rok temu. To wielka szkoda, że tak piękna lady jak Ty zmarnowała swe najlepsze lata na tak nierozważne działania, narażającą na szwank jej zdrowie, łono, a w niektórych przypadkach nawet życie. Młodsza już nie będziesz, Twe najpiękniejsze dni już przeminęły, choć może jeszcze jest szansa, że przekażesz mi dobre wieści o Twych rychłych zaręczynach i planach zamążpójścia? Powoli tracę nadzieję, że jeszcze coś z Ciebie będzie. Czy masz choć ambicję doścignąć swoją kuzynkę Isabellę? Porywanie się na niemożliwe byłoby szaleństwem, dlatego nie pytam, czy zamierzasz próbować - tylko czy choćby zakwitła w Tobie myśl, że może chciałabyś spróbować.

Twoja rodzina niedawno wróciła po rozum do głowy i pokazała, że szlacheckie wartości nie są jej obce. Wierzę że lady Morgana zdoła zabezpieczyć Twą przyszłość i w nadchodzącym roku odda Cię w ręce odpowiedniego lorda. Słyszałam o pewnym wdowcu, który rozgląda się za małżonką i być może przymknie oko na Twój znaczący już wiek. Sam ma 101 lat, ale jeszcze rok temu spłodził córkę. Wciąż nie ma syna, a jego kolejna małżonka zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach, to może być Twoja absolutnie ostatnia szansa. Ponoć zna się na klątwach, więc może i Twoja wstydliwa kwestia nie byłaby dla niego większym problemem. Adelaide Nott

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia