Zakupiony przez państwo Carter Chevy miał być prezentem dla syna po ukończeniu kursu na pracownika magicznej policji. Od tamtej chwili czekał dzielnie w garażu na właściciela. Jak na razie jest to jedyna pamiątka przypominająca Raidenowi tak silnie o rodzicach.

102 mm lufy, kaliber 38. Przywieziony z Ameryki stanowi pewnego rodzaju równowagę dla różdżki. Kupiony w celach hobbystycznych, jednak przydał się, gdy sytuacja wymagała jego użycia. Raiden lubi go mieć przy sobie z przyzwyczajenia.

Trzy monety zawieszone na jednym grubym rzemyku oznaczają trzy najważniejsze osoby w życiu Raidena. Brązowy pieniądz symbolizuje Sophię, srebrny matkę, a złoty ojca. Pochodzą z trzech różnych kontynentów i nigdy nie opuszczają szyi właściciela.

A dokładniej Rewolwer Enfield No.2 Mk I*. Kolejny pistolet na wyposażeniu Cartera. Broń o łamanym szkielecie z bębnem sześcionabojowym, zaopatrzonym w automatyczny wyrzutnik gwiazdowy uruchamiany podczas łamania szkieletu. Rewolwer pojedynczego działania, strzela tylko z samonapinania. 

Pogrzeb rodziców i dosłownie parę słów wymienionych z dawno niewidzianą kuzynką wcale nie ułatwiło powrotu Raidena do starej ojczyzny.

Spotkanie z dawnym wrogiem z dzieciństwa było zaskoczeniem zarówno dla Raidena i Peony. Oboje pogrążeni w żałobie na swój sposób wymienili parę słów, jednak pozostali bardziej dawnymi znajomymi niż członkami rodziny.

Po ponad dekadzie rozłąki Raiden spotyka się z przyjacielem z dawnych lat. Przy porcji alkoholu rozmawiają o tym co działo się u nich w międzyczasie, ale również Carter zaczyna analizę śmierci swoich rodziców.

Kolejne spotkanie tym razem w domu starego przyjaciela odbywa się w poważnej atmosferze, którą przerywa pobudka Alastora. Raiden poznaje resztę rodziny Moody'ch i ponownie odczuwa stratę z przeszłości.

Po powrocie sławnego ścigającego Raiden dostaje rozkaz porozmawiania z nim w sprawie zaginięcia jednego z zawodników. Dawne konflikty odżyły praktycznie od razu, a niechęć nie pomaga w przesłuchaniu. Chociaż Carter dowiaduje się więcej niż można wnioskować.

Współpraca policji i Wiedźmiej Straży nie dochodzi do skutku, gdy zostają zmienione rozkazy. Stróże prawa rozchodzą się, a sprawa zostaje w rękach Raidena.

Raiden udaje się do Wieży Astrologów, by zdobyć informacje od kogoś, kto mógł pomóc mu w rozpoznaniu śladów dotyczących śmierci jego rodziców. Inara upewnia go w tym, że nie była to sprawka wilkołaka.

Raiden spotyka przez przypadek pracownicę Świętego Munga, z którą nawiązuje konwersację. Los jednak nie pozwala im zbyt długo cieszyć się swoim towarzystwem, gdy Carter dostaje wezwanie do pracy.

Raiden zostaje oddelegowany do rezerwatu w Peak District, gdzie zaginęło smocze jajo. Na miejscu w szczegóły wprowadza go lord Greengrass, który wcale nie jest takim nadętym szlachcicem.

Dwójka dogryzających sobie znajomych ze szkoły spotyka się zupełnie przypadkowo w księgarni, gdzie zamieniają parę słów.

Raiden po długiej nieobecności staje w rodzinnym domu. Spotyka zaskoczoną siostrę, z którą nawiązuje coś na kształt pojednawczej rozmowy. Nie wychodzi im to jednak najlepiej. Ból po stracie rodziców wciąż jest zbyt silny.

Raiden dostaje wezwanie do szkoły baletowej, gdzie doszło do morderstwa. W zbieraniu informacji przeszkadza mu śpiewaczka, którą interesuje bardziej własna fryzura niż nieboszczyk na scenie.

Razem z małym Alastorem Raiden udaje się na plac zabaw, gdzie malec zaczepia rudowłosą nieznajomą. Starsi zaczynają grać w szkolną grę, wymieniając się wspomnieniami z tego czasu.

Kolejne spotkanie z kuzynką nie odbyło się już w tak przyjemnych okolicznościach. Stara sprawa związana z zaginięciem męża Peony odżywa na nowo.

Raidena budzą hałasy na parterze, które okazują się Sophią i jej koleżanką. Wracając z pubu, wytrąciły Cartera ze snu. W holu dochodzi do zapoznania się nieznanych dotąd sobie krewnych, jednak umysł policjanta nic nie przyswaja o tej godzinie.

Raiden podczas spaceru w Danson Park ratuje królika, którego bierze do domu. W sypialni okazuje się, że ma do czynienia z animagiem, którego zaprasza do jadalni na herbatę.

Przypadkowo Carter trafia na brata zaginionej Anastasii Bott, której sprawę dostał podczas swojej pracy w Ameryce. Początkowo niewinna rozmowa zmienia gwałtownie tory, wprowadzając pracownika czarodziejskiej policji w zakłopotanie.

Po decyzji szefa policji i rozpoczęciu obserwacji wskazanych domów, Raiden jedzie do Peony, by jej o tym powiedzieć. Spotyka przed domem syna kuzynki, a następnie razem z nią przenoszą się do ogrodu.

W pośpiechu na odprawę członków policji Raiden wpada na kobietę niosącą plik papierów. Po kilku słowach o uprzejmości nawiązują porozumienie, które kończy się zapowiedzią następnego spotkania.

Raiden w ramach przeprosin zabiera Artis spod wejścia do ministerstwa do kina samochodowego na Czarnoksiężnika z Krainy Oz. Początkowo miłe spotkanie nie kończy się jednak najlepiej.

Raiden na jeden dzień znowu staje się brygadzistą i udaje się do Lyry, by opisać jej wilkołaka, który zaatakował jego ludzi wiele lat temu.

Anonimowy donos o czarnoksiężniku trucicielu zaprowadził Raidena do lodziarni Floreana. Po zatrzymaniu podejrzanego, przeszukaniu lokalu i odkryciu prawdziwego przeznaczenia tajemniczej fiolki sprawa praktycznie rozwiązała się sama.

Raiden ma zinfiltrować jedną z podejrzanych o poważne przestępstwo. Prowadzi go to go Magicznego Portu, gdzie do Amelii w kawiarni. Chwila rozmowy zostaje im przerwana przez menela.

Jak zawsze w dzień rocznicy ślubu rodziców Carterowie wybierają się po zakupy na wystawną kolację. Mimo ich śmierci Sophia kontynuuje tradycję, zabierając brata na zakupy do portu, gdzie po raz pierwszy mówią o tym, co czują.

Wizyta w najsławniejszej cukierni okazuje się również spotkaniem spotkanego na początku miesiąca Botta. Oboje z Raidenem wymieniają między zamówieniem kilka słów, zachowując przyjazną atmosferę.

Raiden po czekaniu na korytarzu na wysłannika z biura aurorów, razem z Artis idzie do celi, gdzie przesłuchują podejrzanego. Okazuje się, że trafili na coś poważniejszego, jednak nie udaje im się skończyć, gdy więzień atakuje Macmillan.

Po niefortunnych wydarzeniach podczas przesłuchania Raiden przenosi ich do jadalni u siebie w domu. Dochodzi do ekscesu, który kończy się w pokoju Cartera.

Po nocy z Artis na Cartera czeka wiadomość o śmierci przesłuchiwanego. Udaje się do prosektorium, by dowiedzieć się więcej o przyczynach od koronera.

Raiden wyciąga młodszą kuzynkę z domu i zabiera ją na pizzę. Udają się do ulubionego miejsca z dzieciństwa, gdzie rozmawiają o błahostkach, chociaż nie tylko.

Sprawa sprzed kilku miesięcy wraca do Raidena w postaci zrozpaczonego brata zaginionej rok wcześniej Anastasii Bott. Chłopak decyduje się na powierzenie prowadzenia prywatnego śledztwa Carterowi, które ten przyjmuje.

Śledztwo dotyczące obstawiania nielegalnych walk doprowadza do pojedynku między Bottem a Carterem. Ten jednak szybko się kończy, a Matthew zostaje znokautowany. Równocześnie Raiden osiąga to czego potrzebował w sprawie.

Szybki, dość chaotyczny pojedynek pełen śmiechów, kolorów i ciskania wybujałymi zaklęciami obronnymi kończy się dyskwalifikacją dla Raidena, chociaż nie umniejsza to jego głodu na porządne śniadanie.

Po błędnej informacji od informatora czarodziejska policja wpada w pułapkę, z której Raiden nie wychodzi cało. Mimo późnej pory zastaje Rowan w pracy, która pomaga mu w dojściu do siebie.

Po nocy spędzonej w kostnicy Raiden spotyka w Mungu Cece, z którą zaczyna rozmowę. Doświadczenie przekonuje go, że dziewczyna pomimo pozorów bardzo mało wie o życiu.

Bertie wysyła wiadomość do Raidena o spotkaniu w salonie luster. Obaj udają się tam, by skontrolować sytuację i równocześnie dowiedzieć się czegoś o lusterkach dwukierunkowych od pracownika lokalu.

Rodzinny obiad nie jest dokładnie tym co było kiedyś, ale namiastka przebywania ze swoimi krewniakami upewnia Raidena, że wciąż może poczuć się wśród nich jak w domu.

Po pracy Raiden udaje się do Kotła na kufel piwa, ale zastaje tam barową burdę. Okazuje się, że dwóch mężczyzn zostało rozłożonych na łopatki przez kobietę. Ona jednak nie potrafi się uspokoić i Carter musi stępić jej dziób.

Raidenowi po dniu pracy wpada do gabinetu mysz z kolorową chusteczką. Zaraz za drzwiami pojawia się również właścicielka skradzionej przez gryzonia zguby. Chwila rozmowy, odpowiednie zaklęcie i rekwizyt wraca do Lily.

Razem z Peony Raiden spotyka się w alejce Ministerstwa, by wspólnie przejść do fontann braterstwa na referendum. Po głosowaniu oboje udają się do  Somerset House, gdzie spotyka ich Sophia.

Raiden dostaje wezwanie z samego rana do opuszczonej chaty. Okazuje się, że doszło do morderstwa, a ofiara znajduje się w studni. Po wyciągnięciu denata i zbadaniu przez Rowan wychodzą obrzydliwe sekrety zbrodni.

Druga tura nielegalnych walk rozpoczyna się dla Raidena kolejnym sukcesem. Starcie z dawnym przeciwnikiem okazuje się wyrównane, jednak policja szybko osiąga to, co chciała, a bokser trafia za kratki. Egzekutorzy prawa znów stają na wysokości zadania.

Raiden przesłuchuje zatrzymanego pięściarza, chcąc wydobyć z niego jak najwięcej informacji dotyczących jego powiązań z ich podejrzanym. Pomimo pewności Matta o braku sensownego rozwiązania, Carter zaczyna tworzyć jego profil. A co za tym idzie również i sposób na wyciągnięcie faktów.

Raiden zmęczony pracą odbiera Rowan z prosektorium i zabiera ją w jedno z ulubionych miejsc. Co ciekawe znowu towarzyszy mu rudowłosa, chociaż nie jest to jego siostra. Chwila poważnej rozmowy i nowa znajomość rozgrywają się bardzo szybko.

Tajemne spotkania przed okiem mamy Nate'a i Raidena kończą się niepowodzeniem, gdy przyłapuje ich przed domem. Poruszona każe im wracać do domu, gdzie pomiędzy kuzynostwem dochodzi do poważnej sprzeczki w  salonie.

Razem z amnezjatorem Raiden musi posprzątać bałagan, który narobił jego nieobecny kolega z pracy. Wspólnie mają przesłuchać i wyczyścić pamięć mugolowi z czerwoną torebką. Jednak ów świadek okazuje się zupełnie inny niż oczekiwali.

Policja dostała wezwanie związane z morderstwem kolejnego bezdomnego pod murami katedry Świętego Pawła. Raiden udaje się tam jako głównodowodzący, a to co zastaje wcale mu się nie podoba. Kolekcjoner znowu się odezwał.

Raiden w trakcie dość męczącego i monotonnego dnia w pracy zostaje złapany przez dwie dziewczyny, które żądają widzenia się z więźniem. Robią to jednak na tyle nieudolnie, że Carter nie wie, co zrobić. Koniec końców puszcza narzeczoną Botta.

Wezwanie od Botta nie zaskoczyło Raidena, a rozmowa, którą nawiązali przyniosła początek sojuszu, którego żaden z nich nie chciał, ale który mógł przynieść więcej dobrego niż złego.

Raiden spotyka w Błędnym Rycerzu dziewczynę, którą obserwował jakiś czas temu. Zaprasza ją na kawę do piekarni.

Do domu Raidena przychodzi Artis, którą początkowo wita w holu, jednak rozmowa szybko przenosi się do jadalni. Pada wiele słów i wiele szokujących wiadomości, z którymi Carter musi się zmierzyć. Po chwili złości i kompletnego załamania zabiera zmarzniętą Macmillan do łazienki, a potem na pierwsze śniadanie ciężarnej w kuchni domu Carterów.

Po wyjściu Artis Raiden postanawia powiedzieć siostrze o ciąży i nadchodzących zmianach u nich w domu. Nie wspomina o tożsamości matki, jednak ich rozmowa nie dotyczy jedynie tego. Przez chwilę wspominają rodziców i dawne dzieje, znowu będąc wobec siebie dawnym rodzeństwem Carter.

Raiden wybiera się do Dziurawego Kotła, by świętować zmianę bezdzietnego na ojca. Spotyka tam Lynn, z którą po dłuższej rozmowie o życiu i śmierci wybiera się na noc karaoke w  klubie Swing 'n' Roll.

Artis pojawia się przed domem Carterów z bagażem, jednak zamiast Raidena spotyka tam Sophię. Długo nie zostają same, a nadejście starszego z rodzeństwa pobudza szybsze ujawnienie prawdy o tym kto jest tajemniczą matką małego Cartera.

Raiden podczas niefortunnych zakupów wpada w kłopoty, z których może go uratować tylko jedna osoba - Peony. Jak na ironię skłócone kuzynostwo musi znieść po raz kolejny swoje towarzystwo.

Wspólnie z Artis spotykają się z Peony i Nate'm w dniu urodzin chłopca na amatorskim meczu, w którym bierze udział Sophii. W chwili w której rudowłosa doznaje kontuzji, przeciwnicy łapią Złoty Znicz i kończą grę.

Raiden po dniu pracy wyrusza na cmentarz, by złożyć wyrazy szacunku zmarłym dziadkom. Na miejscu zastaje jednak kopię swojego nieżywego ojca, która oznajmia, że chce wrócić do życia rodzeństwa Carter. Policjant odrzuca chęć pojednania i zostawia mężczyznę samego.

Raiden idzie do Moody'ch w celu zajęcia się Alastorem. Zastaje jednak cichy dom i płacz dziecka. Z synem przyjaciela na rękach znajduje Tamunę w ogrodzie, gdzie dowiaduje się o śmierci Cilliana. Zabiera kobietę do jadalni, z której wyruszają do Ministerstwa.

Raiden spotyka przez przypadek swoją siostrę, gdy wraz z Alastorem czekają, aż Tamuna złoży zeznania w sprawie zabójstwa Cilliana. Wymieniają parę słów, ale stają się sobie przez tę chwilę bliżsi niż kiedykolwiek.

Pierwsza kłótnia, pierwsza poważna rozmowa, pierwszy rozbity wazon i pierwsze kroki do poznania siebie nawzajem. Artis odkrywa się przed Raidenem w sposób, którego się nie spodziewał, jednak motywuje go to do określenia się w stosunku do kobiety. Bo ona już to zrobiła.

Raiden w pośpiechu stara się ogarnąć najpotrzebniejsze rzeczy dla Artis, jednak w aptece spotyka Zivę, która, nie zdając sobie jeszcze sprawy, otwarcie żartuje z sytuacji związanej z ojcostwem swojego dawnego szkolnego utrapienia.

Raiden dostaje wezwanie do Dziurawego Kotła, gdzie znajduje swoją kuzynkę, starego Araba, nudystę, trupa i zaaferowanych gapiów.

Raiden spotyka się z Artis na skwerku, skąd przechodzą na Aleję Theodousa Traversa. Rozpoczynają wcześniej ustalone poznawanie siebie nawzajem i znajdują na to całkiem dobry sposób. Wybierają się też do akwarium z ośmiornicą, która wróży im ciekawą przyszłość. Po dniu spędzonym w Magicznym Porcie oboje przenoszą się salonu Carterów, a stamtąd do pokoju na piętrze - ostatniej i finałowej niespodzianki.

Początkowo zwyczajne zdarzenie na Ulicy Pokątnej zamienia się w bieg, pościg, śmierć i rzucania zaklęciami. Raiden zostaje wciągnięty w większą sprawę, której rozwiązanie ukazuje się na sam koniec.

Powrót do domu po tak szalonym dniu powinien być przyjemnością. Jednak od wejscia do holu Raiden zostaje przygwożdżony do ściany przez Artis, a gdy próbują porozmawiać w sypialni, Carter znowu wychodzi i nie wraca na noc.

Raiden podczas nocnej przechadzki wpada na pobitą kobietę. Od razu postanawia jej pomóc, przy okazji dowiadując się, że ofiara jest szlachcianką, a winny znajduje się kawałek dalej. Odprowadza kobietę bezpiecznie do Dziurawego Kotła, a winnego zabiera do Tower.

Zakład ze Ślizgonami zagania Raidena do Zakazanego Lasu. Spotyka tam jednak swoją kuzynkę, którą zainteresował się śmierdzący centaur. Ucieczka jest najlepszą opcją.

Pierwsze spotkanie na gruncie towarzyskim z Ray Wilkes zapowiada się na dobrą znajomość, a Raiden ma szansę na rozmowę z kimś z rodzinnej Anglii.

Wspinanie się po wieżach, walka ze smokiem i ratowanie księżniczki to dopiero początek przygód, które zapełniły wieczór spędzony z Grace. Raiden robi pewną niezbyt legalną niespodziankę swojej towarzyszce, a przy okazji dodaje kilka emocji.

Rozmowy o związkach zawsze bywają ciężkie. Szczególnie że Sophia zdecydowała się podzielić z bratem czymś, czego zdecydowanie się nie spodziewał.

Raiden przy okazji zanosi papiery paniom z biura aurorów i przy okazji zamienia parę słów ze starą Simone.

Raiden spisuje końcowe zeznania pani Cresswell w związku z wybuchem i śmiercią jednego z pracowników Dziurawego Kotła.

Spacer po parku łączy się dla Raidena kolejną pracą. Złapanie złodzieja i oddanie torebki właścicielce prowadzi go do Cece, która próbuje nauczyć go sztuki. Z ciekawym skutkiem.

Nieznajoma zostaje okrzyknięta złodziejką bez konkretnego powodu, co przykuwa uwagę policjanta. Spokojnie próbuje rozwiązać problem przy okazji dając swoje spojrzeniu zlustrować podejrzaną.

Raidenowi zostaje przekazana stara sprawa, co powoduje wezwanie wszystkich świadków. Do biura policyjnego przychodzi również Bellona, z którą przeprowadza rozmowę wstępną.

Rodzeństwo ma chwilę, by porozmawiać nie tylko o pracy czy sytuacji społecznej, ale również prywatnych sprawach, które przychodziły im trudno. Są jednak na dobrej drodze do powrotu do dawnych relacji.

Trwający...

Raiden dostaje cynk od informatora jakoby ten miał przekazać mu coś ważnego. Na miejscu spotkania znajduje się jednak nie ta osoba, która powinna.

Nie każda wizyta w łazience kończy się powodzią, ale dla wytrwałych zawsze czeka nagroda. Raiden razem z Charlesem doświadczyli tego na własnej skórze.

Podczas burzy Raiden wraz z grupą policjantów szuka w lesie porwanej czarownicy. Natrafia na nieznajomą kobietę, która jednak ucieka. Chwilę potem udaje mu się unieszkodliwić porywacza i odbić ofiarę.

Po ostatniej kłótni Raiden spotyka Artis w poczekalni, skąd po chwili rozmowy udają się na Piccadilly Circus. Na koniec idą do  sklepu muzycznego.

Raiden zdecydowany na zakup psiaka, nie spodziewa się, że nie dostanie go od razu. Jednak po chwili rozmowy wszystko zostaje ustalone, a zwierzak ma na niego czekać już wkrótce.

Raiden otwiera drzwi pewnej nieznajomej dziewczynie -
przyjaciółce Sophii. Chwilę rozmawiają w holu, by przenieść się do kuchni, gdzie wychodzi poważniejsza sprawa.

Podczas akcji policyjnej zostają odkryte zwłoki z wyraźnymi śladami czarnej magii. Zostają wezwani aurorzy, gdy Raiden rozpoznaje jedną ze spraw, które prowadzili. Nie wie jednak że przyjdzie mu pracować z siostrą.

Kupowania psa ciąg dalszy. Tym razem jednak na Raidena czeka mały psiak, który od razu zostaje przechrzczony imieniem Smurt. Dumny właściciel wraca do domu z nowym członkiem rodziny.

Na akcji policyjnej zostaje znaleziony niezidentyfikowany eliksir. Raiden zabiera go do Ministerstwa, by dowiedzieć się więcej o jego składzie i działaniu.

Trzynasty piątek, czy co? Bo gorzej być chyba dzisiaj nie mogło. Nie czułam się dzisiejszego dnia najlepiej, od samego rana miałam okropne mdłości i jak zazwyczaj przechodziło po kilku godzinach, tak teraz absolutnie nie zapowiadało się, aby coś mogło ulec zmianie. Miałam mieć dzisiaj ważne spotkanie, nic więc dziwnego, że chciałam postawić się jakoś na nogi. Poszłam więc do Valerijego, aby mi coś dał, bym tak nie wymiotowała dzisiaj i poczuła się trochę lepiej. Dał mi jakiś eliksir, który w smaku nie był najlepszy. Wypiłam go, krzywiąc się na wszystkie strony i gdybym miała więcej sił, to pewnie nakrzyczała bym na niego, że co za ohydztwo mi daje. Ale tylko się ubrałam i wyszłam z domu.

Raiden spotyka się z Penny'm i resztą policjantów w pubie. Nie przewiduje jednak że zjawi się tam również jego dawna znajoma z Chicago. Partyjka darta doprowadza Cartera do stanu upojenia i błogiego snu sprawiedliwego.

Raiden dostaje wezwanie do Wenus, gdzie doszło do bójki. Zastaje tam winnego w postaci swojego niechcianego stryja, którego zabiera do Tower.

Trwający...

Kolejne spotkanie z panią koroner i kolejne kłopoty. Czy ich relacja już zawsze będzie tak wyglądać?

Trwający...

Trwający...

Razem z Bertiem Raiden udaje się do miejsca, gdzie ma być lusterko siostry chłopaka. Po dłuższych poszukiwaniach odnajdują je, jednak nic więcej.

Raiden czekając na Grace udaje się do gąsienicy mądrości, by zadać jej ważne dla siebie pytanie. Spotyka się później z Wilkes w zagrodzie garborogów, a następnie udają się do tronu księcia, gdzie ktoś zmienia formę.

Na miejscu zbrodni znaleziono różdżkę, która powinna należeć do sprawcy. By to sprawdzić Carter kontaktuje się ze specjalistą w tej dziedzinie - Ulyssesem Ollivanderem.

Przypadkowe spotkanie w cyrku rozpoczyna interesującą rozmowę o sztuce w dziwnym tego słowa znaczeniu. Pojawiają się również kwiaty, toalety, a nawet w finale skradziony buziak.

Razem z Aspenem Carter jedzie na uniwersytet, by przesłuchać współpracowników, a także studentów zaginionego mugola. Między kuzynami dochodzi do rozmów nie tylko związanych z pracą.

Niechciane przesłuchanie w banalnej sprawie idzie zadziwiająco sprawnie i kończy się niewiadomą. Raiden musi czekać na dalsze wieści od Aspena.

Rodzinne spotkanie w sali przesłuchań nie jest zdecydowanie idealnym momentem dla Raidena. Szczególnie że włączone zostaje w to domniemanie zabójstwo.

Wydawać by się mogło, że tajemniczy popiół to niewielka szkoda. Przeklinający wozak, pożar powodują spory ruch w szatniach Ministerstwa.

Początkowa złość zamienia się w przypływ adrenaliny, a na koniec w strach. Raiden łapie poszukiwanego mężczyznę i równocześnie ponosi porażkę w chwili, w której musi ratować młodą kobietę. Przybycie do Munga okazuje się koniecznością.

Zemsta za śmierć przyjaciela prowadzi Raidena do starego teatru, gdzie znajduje odpowiedzialnego za wszystko Kolekcjonera. Brutalna walka nie współgra z litością, a koniec jest równie okrutny jak początek.

Obitemu Raidenowi udaje się dostać do Świętego Munga, gdzie napotyka na korytarzu Cece. Szczęśliwie dla niego, trochę mniej szczęśliwie dla niej. Daje się sobą zająć, a potem zasypia nie z własnej woli.

Po wezwaniu Raiden stawia się w biurze szefa aurorów, który po podzieleniu się informacjami o zadaniu, przekierowuje grupę do  sali świstoklików. Wraz z Diggory'm Carter przenosi się do  ślepego zaułka. Spotykają tam dziwnego mężczyznę z kulą u nogi, który koniec końców ucieka, a Rai po śladach odnajduje  większą salę boczną Wywerny. Prowadzi pojedynek z nieznaną sobie fanatyczką czarnej magii i na koniec trafia do sali głównej. Tam jest świadkiem dziwnego wydarzenia, które kończy Szatańska Pożoga pochłaniająca nie tylko lokal, ale również i jego samego.

Raiden wybudza się na chwilę w Szpitalu Świętego Munga. Nie wie jednak co się dzieje ani co wydarzyło się wcześniej. Obrażenia na chwilę odebrały mu najświeższe wspomnienia, a rekonwalescencja dopiero się zaczęła.

Westchnęła tylko, zdając sobie sprawę, że brat był uparty, ale miała nadzieję, że sobie poradzi. Oby lepiej niż w czasie pożaru na Nokturnie, przez który tu wylądował. Pewne było, że dla żadnego z nich problemy jeszcze się nie skończyły, wciąż nie można było w spokoju pożegnać swoich zmartwień i skupić się na codziennej rutynie. Czy kiedykolwiek będą mogli? Nie wiadomo.

OPIS

OPIS

Ale jej brat był typowym Gryfonem, wiedziała o tym. To ona musiała czasem stopować jego zapędy i być tą rozsądniejszą. Pod tym względem była podobna do matki – Marlene Carter też była zawsze osobą rozważną, choć nie brakowało jej odwagi i wiary w przekonania swoje i męża. I to Raiden przez tą swoją gryfońską brawurę dał się prawie usmażyć w ogniu pożogi, tak przynajmniej wynikało z jego opowieści, którą po chwili przedstawił.

fish n chips
Sophia wiedziała, że musieli uciekać. Na szczęście oboje byli dobrze wyszkoleni do swoich zawodów, więc zdołali umknąć zanim magia wybuchła i pojawiły się ministerialne służby. Gdy do tego doszło, byli już daleko, stawiając kroki w dzielnicy portowej.

Cóż, nie mam obowiązku przejmować się obcymi sobie ludźmi. Każdy umiera, prędzej czy później. Dlaczego robić z tego taką aferę? Nie jestem zbyt empatyczna, to prawda. Życie nauczyło mnie, że dobroć nie popłaca. Współczucie to tylko słabość, która nie sprawdza się w świecie pełnym chaosu. Za to sztuka zawsze - jak najbardziej. Zawsze będzie bawić i cieszyć oko, kiedy za oknem zbliżają się deszczowe chmury.

trwa

Pochłonięta rzeczywistością lubiła jednak od czasu do czasu wspominać przeszłość. Teraz, gdy siedząc wygodnie na krześle patrzyła prosto w twarz Raidena, pozwoliła myślom na chwilę cofnąć się w czasie do okresu szkolnego. Dobrze pamiętała mężczyznę stojącego przed nią, bo to była jedna z tych osób, które nie sposób było zapomnieć nawet, gdy bardzo się chciało. Wyróżniał się na tle innych, wpisując się w życie wielu młodych uczennic jako nieszczęśliwa miłość lub miły miłosny epizod. Pamiętała to zawadiackie spojrzenie, które mogłoby skraść niejedno serce. Lecz nie jej. Ona poznała mężczyznę od zupełnie innej strony, co ucharakteryzowało jego wizerunek w jej oczach w sposób dość negatywny.

OPIS

OPIS