Średnich rozmiarów szkicownik, służący za jej najwierniejszego przyjaciela. Nie potrafi się z nim rozstać i chociaż ten liczy sobie już trochę lat, to wciąż zawiera wiele pustych stron - efekt magicznych zabiegów.

Kolejne towarzyszki, bez których dziewczyna nie może się obejść. Często ma przy sobie chociaż jeden z ołówków wierząc, iż wena może przyjść w każdej chwili.

Jeden z najdroższych prezentów od ojca - chociaż nie były tanie, to dla niej mają największą wartość sentymentalną. Od czasu, gdy pierwszy raz dotknęła nimi płótno, minęły lata i chociaż jej kolekcja pędzli się powiększyła, to tymi najbardziej lubi tworzyć.

Małe, szklane fiolki zakupione niegdyś za pierwsze zarobione przez nią pieniądze. Pomimo wieku są utrzymywane w nienagannym stanie. Amelia nosi je jako ubezpieczenie w przypadku znalezienia lub dostania ingrediencji do eliksirów.

OPIS

(...) - Der Erlkönig. – rzekł, choć nie od razu. (...) - Kojarzy mi się z Królem Olch. – dodał. – Przez ciemność, jak wicher w burzową noc. I te jasne elementy, jakby błyskawice w rzęsistym deszczu. Podejrzewam, że mijam się z prawidłową interpretacją, ale podoba mi się to co widzę.

Wątek trwa...

Wątek trwa...

Wątek trwa...

OPIS