Ren

29.08.16 22:15

Ren

Na samym początku bardzo trudno było go oswoić. Leia musiała wiele pracy włożyć w to, aby Ren przestał ranić jej palce za każdym razem, kiedy tylko chciała wysłać jakiś list. Odpowiednia ilość cierpliwości sprawiła jednak, że zwierzę przekonało się do niej i obecnie nie ma z nim już takich problemów, jak wcześniej. Właściwie dogadują się całkiem dobrze!

[bylobrzydkobedzieladnie]

02.10.16 17:54

PrzeczytajRosalie Yaxley

Leio,
Dziękuje za Twoje miłe słowa. Proszę, nie martw się, że tak często nie byłaś w stanie mnie odwiedzić. Niemal codziennie był ktoś przy moim łóżku, więc nie narzekałam na samotność. To nie dobrze, że tak bardzo przejmowałaś się moim zdrowiem, przecież byłam pod dobrą opieką magomedyków już wszystko, prawie, wróciło do normy.

Teraz odpoczywam w domu. Jeśli chcesz, możesz mnie odwiedzić w każdej chwili. Będzie mi bardzo miło.
Rosalie

07.06.18 15:54

Przeczytaj Cressida Fawley

Droga Leio, Cudownie jest czytać, że wracasz do zdrowia. Kiedy dowiedziałam się, że zachorowałaś, niepokoiłam się, jak pewnie wszyscy twoi bliscy i znajomi. Anomalie nie były łaskawe, prawdę mówiąc, to wciąż budzą we mnie strach – ale nie ukrywam radości i ulgi, jakie czułam, widząc na parapecie twoją sowę i twój charakter pisma w liście. Naprawdę za tobą tęsknię, droga kuzynko. Zbyt wiele czasu minęło, odkąd ostatni raz miałyśmy okazję porozmawiać twarzą w twarz, nie tylko listownie.
I dla nas ostatnie czasy nie były najłatwiejsze. Matka moja także ucierpiała w wyniku wydarzeń nocy pierwszego maja, ale na szczęście wróciła już do zdrowia. Dzieci rosną jak na drożdżach, choć o nie niepokoję się najbardziej. Rzadko opuszczam dwór, zwłaszcza teraz, odkąd nie działa teleportacja i szwankuje sieć Fiuu. Czasami coraz bardziej doskwiera mi to uziemienie w jednym miejscu, bo nawet rodziny nie odwiedzam tak często, jak bym chciała. Nawet na ateonanie droga z Cumberlandu do Charnwood trochę trwa, ale najważniejsze, że wszyscy żyjemy.
Pozostaje mi więc życzyć ci jak najszybszego powrotu do pełni zdrowia, oraz czekać na spotkanie. Zamierzam wybrać się na Festiwal Lata, może uda nam się zobaczyć na nim? A jeśli nie, zawsze możemy spotkać się już później. Nie umiem się doczekać, kiedy porozmawiamy.
Mam nadzieję, że do niedługiego zobaczenia,
Cressida

07.06.18 16:25

Przeczytaj Jocelyn Vane

Leio, Naprawdę cieszy mnie znak życia z twojej strony. Kiedy nagle przestałaś się pojawiać w Mungu, oczywiście zastanawiało mnie to i niepokoiło, nie wiedziałam, co mogło się stać i mogłam jedynie się zastanawiać. Napisałam nawet kilka listów, ale nie doczekałam odpowiedzi – rozumiem jednak, że po prostu nie mogłaś odpisać. Od pierwszego maja mamy w Mungu prawdziwe urwanie głowy, wciąż trafiają do nas ofiary rozmaitych anomalii, choć tamtej nocy było ich najwięcej. Sama ucierpiałam, choć na szczęście moje obrażenia udało się szybko wyleczyć. Jakoś sobie radzę, choć obecnie także przebywam na chwilowym zwolnieniu. Niedługo jednak planuję wrócić na staż.
Cieszę się, że wracasz do zdrowia. Może niedługo się zobaczymy – jeśli bliscy pozwolą ci wrócić do pracy i kontynuować staż. Spodziewam się, że nie jest ci łatwo; moja matka także kurczowo chwyta się nadziei, że zrezygnuję i zostanę w domu. Poza tym u mnie względnie w porządku, wypoczywam i opiekuję się matką, i staram się przetrwać obecny niespokojny czas.
Jocelyn

08.06.18 16:44

Przeczytaj Cressida Fawley

Droga Leio, Jakoś sobie radzimy. I niezmiernie się cieszę, że i ty zdrowiejesz. Z czasem na pewno przyzwyczaisz się na nowo do tych wszystkich codziennych czynności. Ja musiałam przyzwyczaić się do tego, by nie korzystać z różdżki, jej używanie czasem bywa ryzykowne, o czym parę razy się przekonałam.
Dobrze, możemy więc spotkać się już po festiwalu. Będę na nim obecna i będę cię wypatrywać, jeśli uda ci się jednak tam być. Możemy spotkać się w tym parku, to bardzo dobry pomysł. Znajdę jakiś sposób, żeby się tam dostać. Ostatnio bardzo rzadko bywałam w Londynie, i choć nie przepadam jakoś szczególnie za samym miastem, niektórych miejsc mi brakuje. Mam nadzieję, że uda nam się tam zobaczyć, będę czekać na twój list.
Cressida

28.12.18 18:46

14.01.19 23:33

Przeczytaj Inara

Moja Droga,Wybacz proszę na sam początek, za ewentualny niepokój wywołany tym listem. Zdaję sobie sprawę, że dość nieoczekiwanie pojawia się w twych dłoniach zapisany przeze mnie pergamin, ale ślę ku tobie pytanie i ciepłe życzenia.
Twoja obecność na wieczorze panieńskim Marine jest oczywistością, moja - dla niektórych już niekoniecznie.
Czy pozwolisz mi na obecność w twoim towarzystwie podczas tego wydarzenia? Tak dawno się nie widziałyśmy. I chociaż okoliczności nie są takie, jakie można byłoby sobie zażyczyć, to będę wdzięczna za Twoja obecność. Wiem, że być może naginam rzeczywistość i nadwyrężam twojej cierpliwości. Mam nadzieję, że nie ściągam na ciebie zbyt wielkiego brzemienia. Chciałabym jednak pojawić się przy Marine w tym konkretnym dniu.
Jeśli się zgodzisz, mogłabym pojawić się u was rano, by wspólnie dotrzeć na miejsce. Myślę też, że jest kilka rzeczy, o których mogłybyśmy porozmawiać. Nie tylko patrząc przez pryzmat rzeczonego wieczoru. Wiem, że i nad twoja głową zawisły troski, które mogą rzucać cień nie tylko na przyszłość.
Czas jest wyjątkowo niespokojny.

Tęsknię,

Inara

22.01.19 0:27

13.10 Cressida Fawley

Droga Leio, Dawno już się nie widziałyśmy, mam jednak nadzieję, że czujesz się dobrze i pozostajesz zdrowa. To, co wydarzyło się niedawno, budzi we mnie pewien niepokój, ale i troskę o bliskich i znajomych. Od paru dni ciągle piszę i wysyłam listy; Piórko ma naprawdę sporo zajęcia w ostatnim czasie. Ale, pomijając te wszystkie problemy i smutki, jak mija Ci czas? Czy w Twoim życiu wydarzyło się ostatnio coś ciekawego? Jeśli tak, to oby to było coś miłego. Tak czy inaczej chętnie poznam szczegóły i żywię nadzieję, że uda nam się wkrótce spotkać, miło byłoby porozmawiać osobiście, jak za dawnych czasów. Wtedy wszystko było prostsze niż obecnie. Cressida

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia