First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

W swoim krótkim życiu Ull nie miał zbyt wiele okazji, żeby bawić się w barach. Trochę przez szkołę, trochę dlatego, że bary kojarzyły mu się, właśnie, ze smrodem, hałasem, chaosem i generalnie wszystkim, z czym Borgin nie chciałby mieć doczynienia. Wakacje wykorzystywał jak najbardziej mógł ślęcząc w sklepie jubilerskim i stawiał to na tym samym poziomie w hierarchii razem z bieganiem po norweskich górach. Nie mógłby się zdecydować co bardziej przemawiało do jego serca, ale wiedział na pewno, że szlajanie się po barach leżało raczej nisko na liście zainteresowań.. Był młody. Czasami o tym zapominał, że powinien rzeczywiście pożyć sobie trochę, zanim zupełnie utonie pod ciężarem dorosłości i rutyny, którą ze sobą niosła. Plus, w miłym towarzystwie można było wiele znieść..
Nie miał mu za złe wybuchu, nawet rozumiał? No i świetnie. Tą jedną, małą rzeczą, idącą w parze z poczuciem humoru, przyklepał sobie miejsce na piedestale opisanym jako "dobry kumpel". Początek pięknej znajomości, a na pewno całkiem rozrywkowego wieczoru, zważywszy na okoliczności. Mimochodem zerknął sobie ze śmiechem przez ramię, na wrednie wyglądającego człowieka za barem, zaraz potem prostując się i pokazując brunetowi dwa kciuki w górę.
- Będzie ciężko. Może pozwoli mi wybrać szklanki, jak myślisz? - nie spodziewał się odpowiedzi na to pytanie, a mimo rozbawienia, skrzywił się z lekkim obrzydzeniem. Tim miał rację, trzeba było się szybciutko znieczulić, może wtedy będą mieli trochę mocniej gdzieś warunki sanitarne panujące w barze. Borgin też się już trochę przyzwyczaił, mieszkając od miesiąca na Nokturnie; nos na pewno trochę zmutował, wybierając po prostu uniewrażliwnienie się na niektóre, specyficzne zapaszki.
Odwrócił się na pięcie, odmaszerował do baru, nie licząc na specjalnie kwiecistą rozmowę z barmanem. Musiał też się mocno skupić i pochylać nad barem, żeby usłyszeć coś nad śpiewających obok delikwentów. A było jeszcze dość wcześnie... Wyboru zbyt wielkiego nie miał i, tak jak Lestrange zaproponował, wziął w końcu te dwie szklanki whiskey z lodem, wybierając tą, która wydawała się najmniej parszywa, sugerując się cenami.. I do tego uznał, że dobrze będzie zacząć wieczór czymś małym i palącym, poprosił więc barmana o dwa kieliszki wódki zmieszanej z czymś ostrym tak, żeby w miarę możliwosci baru, przypominało to Krwawą Mary. Zabrać się z tym było nieco gorzej, ale na szczęście Merlin dał długie palce, którymi był w stanie objąć ściśnięte ze sobą szklaneczki, a pomiędzy palcami wskazującymi i środkowymi przetransportować kieliszki. Bardzo, bardzo ostrożnie, zwłaszcza zwracając uwagę na otoczenie, żeby ktoś w niego nie wpadł.
- Weź kieliszki. - pewnie powinien dodać jakieś proszę, czy coś, ale za bardzo obawiał się, że zaraz jego piękny plan pójdzie w pizdu. Oparł szroniące się coraz bardziej szklanki z whiskey na blacie, dziękując Merlinowi po raz kolejny, tym razem, że wódka wyraźnie nie była trzymana w zamrażalniku. Inaczej, gdyby i kieliszki zaczęły się szklić szronem, już dawno wylądowałyby na podłodze.
- Mają tu karty, nie? Karty i alkohol zawsze wydawały mi się iść w parze. - wiedział, w czym jest dobry, a co przelatywało obok jego głowy zupełnie i barowe rozrywki definitywnie zaliczały się do tej drugiej kategorii. Wydawało mu się też, że kości, w chaosie panującym w barze, znacznie łatwiej byłoby po prostu zgubić.
- Ale najpierw.. skål! - wyciągnął do niego swój kieliszek, kiedy już usiadł na chudym tyłku, posyłając szeroki uśmiech. Za co? Meh. Nie potrzebowali powodu do toastu, a przynajmniej on takiego nie potrzebował. Za nowe przyjaźnie nawiązane w dziwnych okolicznościach? Pewnie.

Nawet jeśli by chciał to i tak nie zdążyłby odpowiedzieć, bo Borgin poszedł załatwiać im napoje. Timothee zaś podejrzewał, że prośba o możliwość wybrania sobie samemu szklanek spotkałaby się z jawną niechęcią, zostałaby odrzucona i co gorsza musieliby się zadowolić najbrudniejszym szkłem jakie było dostępne w lokalu. Miał więc cichą nadzieję, że jednak Ull nie zada tego pytania barmanowi.
Długo nie musiał czekać na powrót kompana, Ull szybko ogarnął napoje.
-Jasne- odparł kiedy ten polecił mu zabrać kieliszki. Wiadomo marnowanie alkoholu to zbrodnia. -Co to jest?- zapytał jeszcze zaciekawiony. Z wódką nie miał do tej pory zbytnio do czynienia. Bardziej znał się na winach i brandy, o ile to w ogóle można było nazwać znaniem się na czymkolwiek. Bardziej… zdarzyło mu się już je pić wcześniej.
-Karty? Powinny tu być. Znasz oczko? – wątpił by istniała jakaś osoba, która nie znała tej gry, ale wolał zapytać. Rozgrywka była szybka i mało skomplikowana, więc świetnie by się nadała na teraz.
-Poczekaj moment- Tak czy siak rozejrzał się za kartami i widząc je przy barze, wstał i poszedł po mocno sfatygowaną talię. Czy mu się wydawało, czy się kleiła? Miał nadzieję, że to jedynie od rozlanych napojów i tłustych palców wcześniejszych graczy, a nie czegoś gorszego. Zdecydowanie muszą szybko osiągnąć pewien poziom upojenia, żeby takie detale stały się nieważne. Z rozpędu szybko przetasował karty skoro miał je już w ręce i odłożył z delikatnym obrzydzeniem na stół.
-Zaczynaj- zaproponował mu rozpoczęcie partii. Ale zanim to się stało była rzecz ważniejsza. Toast. A ten musiał być przeprowadzony wedle ścisłych francuskich reguł. Jeśli nie dopełniło się rytuału toastu, takiego delikwenta czekało siedem lat złego pożycia. Nie można było ryzykować nawet jeśli to był głupi przesąd. Co to to nie.
-No to… Tchin-tchin – rzucił toastem w swoim języku przy czym obowiązkowo stuknął się szkłem z Ull’em patrząc mu w oczy, nie wolno było inaczej. [b]- cul sec- dodał jeszcze i wypił do dna.

Rzut k3
1- Drink przygotowany wszedł jak masło, ale wszystko wskazuje na to, że sponiewiera was z opóźnieniem
2 - Barman dał tam chyba najmocniejszą wódę jaką miał. Aż wam łzy pociekły z oczu
3- Parszywa wódka, nie da się tego pić. Następnym razem musicie wziąć coś innego.

The member 'Timothee Lestrange' has done the following action : Rzut kością

---

'k3' : 2

- Wódka. - odpowiedział krótko, wzruszając ramionami, jakby odpowiedź była najprostsza na świecie i wcale nie przyniósł mu właśnie kieliszków z podejrzanie wyglądającym, czerwonym i ostro zajeżdżającym czymś w środku. Szczerze, nie miał bladego pojęcia co się piło w angielskich pubach, ale w norweskich knajpach zwykle nielegalnie zamawiali wódkę właśnie.
- Mówiłeś, żeby się szybko znieczulić.. To gówno zostało po to stworzone, chyba przez rusków? Wiem tyle, że można ją zrobić z dosłownie wszystkiego. - nie miał pojęcia jak, ale ta wiedza wykraczałaby już znacznie poza tą bezużyteczną, którą Ull lubił składować w swojej głowie. Otwarta księga pełna losowych faktów, wyrwanych z kontekstu anegdotek i półprawd. Wyszczerzył się znów, przez moment przyglądając swojemu nowemu koledze z wyraźnym rozbawieniem. Był dobrze ubrany, z nienagannie ułożoną fryzurą i jakoś tak, kiedy wyobrażał sobie jak mogą wyglądać po tym oczku.. Powiedzmy, że nie mógł się doczekać, więc tylko zatarł ręce z niegasnącym uśmiechem, czekając aż wróci z kartami. Których wyraźnie nie chciał dotykać. Z jakiegoś powodu rozbawiło go to jeszcze bardziej.
Ale najpierw alkohol! Zanotował w myślach, mimochodem, że Tim ma raczej rzadko spotykane combo koloru włosów, a oczu, ale postanowił zachować tą obserwację dla siebie. W końcu u Borginów też byli specyficzni, na czele z jego bratem Oyvindem, rudym, piegowatym, z lodowato niebieskimi oczami. Tylko Ull jakoś tak nie wszedł i wyglądem raczej nie odstawał od reszty. Blondynek o jasnej cerze i oczach, standard.
Może rozmyślałby o tym chwilę dłużej, ale moc alkoholu uderzyła go w momencie, w którym odchylił głowę do tyłu, wypijając wszystko jednym haustem.
- ..o suka.. - odkaszlnął, odstawiając kieliszek na blat z nieco większym impetem niż początkowo zakładał, potrząsnął najpierw głową, a potem cała górną częścią własnego ciała, krzywiąc się. Tak, potrafił być bardzo ekspresyjny. - Mówiłem. Stworzone, żeby gryźć. - roześmiał się, pomimo zaszklonych oczu i z przyjemnością złapał za szklankę whiskey, w której część lodu zdążyło się już nieco rozpuścić. Popijanie alkoholu alkoholem nie brzmiało jak najmądrzejszy pomysł.. Ale był zbyt młody i zbyt niedoświadczony, żeby wybrać inaczej.
A skoro już się napili.. To mógł wyciągnąć jedną z kart.
- Znasz jakieś francuskie barowe przyśpiewki? - zagadnął, po zerknięciu na swoją kartę, kiedy jego wzrok mimowolnie uciekł znów do radosnych panów, równie radośnie śpiewających.. Z tego co rozumiał, bardziej szanty, niż cokolwiek innego. Nie dałby sobie ręki uciąć, brzmieli trochę, jakby właśnie kończyli imprezę sprzed dwóch dni.

The member 'Ull Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 5

Jeszcze zanim wypił spojrzał podejrzliwie na kieliszek. Do tej pory nigdy nie miał styczności z tym konkretnym alkoholem ale słyszał historie. Tak czy siak, nie wycofa się przecież skoro poszły toasty i w ogóle. Wypił na raz, inaczej zresztą nie wypadało, nie był babą, żeby dzielić na pół. Poza tym jeśli miało być źle to będzie tylko raz.
Jego mina, po opróżnieniu kieliszka, musiała być dziwna. Ni to zaskoczenie ni obrzydzenie. Do tego Timothee bardzo starał się odzyskać oddech i powstrzymać cisnące się do oczu łzy. Co gorsza o ile sam alkohol najpierw nieprzyjemny, drapiący w gardło potem rozlał się przyjemnym ciepłem przez przełyk aż do żołądka, tak ostra przyprawa zaczynała nieprzyjemnie piec. No cóż, Timothee nie zostanie fanem tego wynalazku.
- Co to było- wykrztusił z siebie w końcu kiedy przestał wyglądać rąk ryba wyrzucona na brzeg. Na szczęście póki co jeszcze zachował resztki zdrowego rozsądku i nie próbował przepijać tego... czegoś whisky. Chociaż może powstrzymywało go to, że za whisky też nie przepadał.
- Jakieś znam, ale musiałbyś wlać we mnie dużo więcej tego świństwa, żeby jakąś uslyszeć- zapowiedział od razu.
- Ej właśnie! - wszystko wskazywało na to, że Lestrange w tym momencie wpadł na genialny pomysł. - Ten kto przegra, oprócz standardowej kary, jeszcze będzie mieć dwie kolejki tego wynalazku do wypicia- zaproponował.
Timothee spojrzał na kartę wyciągniętą przez Ullego. Musiał przyznać, że Borgin zaliczył całkiem dobry start. Ciekawe czy jemu też podejdą karty czy może wręcz przeciwnie. Nie było nad czym gdybać, albo będzie mieć fart albo nie. Pociagnal więc kolejną kartę.
- znasz coś innego na wódce? Takiego żeby nie paliło tak mocno- zapytał swojego kompana. Może problem był nie z alkoholem samym w sobie a tym okropnym palącym czymś. Na razie jednak w końcu postanowił wypić to co było pod ręką, więc z lekką niechęcią sięgnął po whisky upijając z niej spory łyk. Im szybciej się jej pozbędzie tym lepiej. W ogóle to nie wiedział co miał w głowie jak powiedział Ullemu by wziął rudą na myszach.

The member 'Timothee Lestrange' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 6

Gdyby miał sobie przypomnieć skąd znał tego drinka, musiałby celować gdzieś w czasy spędzone w Norwegii. Mimo, że nie był najbardziej popularnym dzieciakiem właściwie nigdy, miał swoje małe grono znajomych z którymi się trzymał i przynajmniej zerkał z daleka jak szaleli, jak na dzieciaki przystało.. Może z nimi kiedyś to pił? Legalnie albo nie, w którejś przerwie między semestrami? Nie miał bladego pojęcia. Uwielbiał ostre rzeczy, może dlatego zapadło mu w pamięć.. A mimo, że nie wyglądał na pewno wcale lepiej od Lestrange po wypiciu, musiał się roześmiać na jego minę.
- Bloody Marry. No, Bloody Mary w wersji tego przemiłego pana barmana. - kiwnął łbem w stronę baru, zarzucając lekko blond grzywą, zanim wzruszył ramionami. Naprawdę wolał, żeby alkohol miał jakiś smak. Zdawał sobie sprawy z tego, że nie był stworzony z myślą, żeby smakować, a bardziej, żeby kopać, ale po prostu nie wyobrażał sobie pić czyste szoty. Whiskey przynajmniej miała jakiś swój własny posmak, chociaż koneserem nie był i dla niego wszystkie smakowały jak benzyna i śmierdziały szyszkami. Gówniarz!
- Zabrzmiało jak wyzwanie. Norwegowie mają jakąś przyśpiewkę o piwie na pewno... Ale za cholerę sobie nie przypomnę. - mógłby zgadywać, na pewno nie była skomplikowana, aczkolwiek większość które znał, były raczej przyśpiewkami podobnymi do tych, które słyszeli w tle. Szanty, przyśpiewki towarzyszące biesiadom, rajdom.. Innymi słowy w większości kawałkom historii z czasów wikingów.. co swoją drogą bawiło go niesamowicie. Wikingowie, wysocy, potężni wojownicy, którzy w swoich łodziach spędzali czasami całe miesiące, potrafili mistrzowsko dostosować się do niemal każdych warunków; ten obraz, kiedy zestawiał z ich czasami, zwłaszcza patrząc na swoją rodzinę, cóż.. jedyne co pozostało w genach, to rudość, bladość i wzrost. No i ośli upór. To też podejrzewał, że odziedziczyli z norweskiej linii.
Sięgnął po kolejną kartę, odpowiadając całkiem podświadomie krótkim mruknięciem (Mhm?), żeby tak nie pomyślał, że nie jest zainteresowany słuchaniem jego genialnego pomysłu... A kiedy już go z siebie wyrzucił, blondyn prychnął pod nosem.
- Hey, Krwawa nie jest taka zła! - oburzył się lekko, ale przez jego głos przebijało się to samo rozbawienie, nawet jeżeli zmarszczył brwi, mierząc go wzrokiem. - Chyba, że nie lubisz się z ostrymi rzeczami, to okay, zrozumiem.. Ale ja mam modyfikację. Dwa kieliszki, tak, ale czystej. Fuj. - szczere zniesmaczenie odbiło się na jego twarzy, wzdrygnął się nawet na samą myśl. Czysta wódka? W dodatku taka nieschłodzona, jaką dostali teraz? Obrzydlistwo.
- To nie ma smaku, więc chyba tak naprawdę możesz to zmieszać ze wszystkim...? Zgaduję. - zerknął na jego szklankę z whiskey, potem na swoją i zanotował, żeby zwolnić trochę tempa, albo brać mniejsze łyki.. Może to była kolejna rzecz odziedziczona po przodkach? Idiotycznie szybkie spożywanie alkoholu. Nie chciał, żeby jego towarzysz, chcąc go dogonić, wylądował pod stołem, nie nie.

The member 'Ull Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 3

Teraz przynajmniej znał nazwę drinka którego należy unikać. Chociaż… może da mu jeszcze kiedyś szansę w… lepszym lokalu. Kto wie, może jednak to coś dało się pić i tylko tutejsza wersja była taka ciężka?
-To nie wyzwanie. To konieczność. Musi mi być wszystko jedno, żebym zaczął śpiewać tutaj po francusku i ryzykując rozkwaszenie nosa. Jestem wyjątkowo przywiązany do jego obecnego kształtu i nie potrzebuję usług szybkiej zmiany wyglądu- powiedział pół żartem, pół serio szczerząc się przy tym szeroko. -Ale… uważaj, bo ta przyśpiewka będzie wymagała twojej asysty- zapowiedział, żeby potem nie było.
-Nie jest? Masz wypalone kubki smakowe. Już wiem, że nie trzeba Cię brać na porządne wino, bo i tak nie poczujesz różnicy- wytknął żartobliwym tonem wcale tak nie mówiąc na poważnie. Jak będzie chciał go zabrać do winiarni to na pewno nie zamówi im jakiegoś winiacza walącego siarką na kilometr. Szanujmy się.
-Dobra, niech będą te dwa kieliszki czystej. – zgodził się. -W sumie to lubię pikantne rzeczy, ale ostre mnie trochę męczą- wyjaśnił najlepiej jak potrafił. Nie przepadał za daniami określanymi jako ostre po co w ogóle tego kosztować jak i tak nie poczuje się smaku? Bez sensu. Timothee na razie odpuścił próby zmodyfikowania przepisu. Coś mu mówiło, że inne wersje wódki mogły spotkać się z dezaprobatą barmana a ten nie wyglądał na człowieka, którego chciałoby się drażnić. Niech zostanie już ta czysta, albo whisky. Za chwilę i tak mu będzie wszystko jedno. Gdyby chciał się rozpływać nad smakiem to wybrałby inny lokal co nie?
Lestrange zerknął na kartę którą wyciągnął. As… był ryzykowny. Niby dobrze, że zaczął z wysoko punktowaną figurą, ale z drugiej strony jeśli wyciągnie drugiego asa, to będzie oznaczało automatyczną przegraną. Głupio jednak tak pasować po ledwie jednej karcie. No i prawdopodobieństwo, że wylosuje akurat kolejną za 11 punktów nie było aż tak wysokie. Chyba.
-No dobra. Teraz ja- powiedział i sięgnął po następną kartę z talii, równocześnie mentalnie zaciskając kciuki aby to nie był nieszczęsny as.

The member 'Timothee Lestrange' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 4

- Hey, nie koniecznie musimy śpiewać tutaj. Wystarczy, że tamci panowie starają się śpiewać na... trzy głosy...? Nie, czekaj, cztery. -zauważył z rozbawieniem, marszcząc brwi, kiedy próbował wyłapać co właściwie próbują zrobić z tymi szantami. Już nawet stracił pewność co do tego, czy to były szanty, czy może rzeczywiście jakaś barowa przyśpiewka, której nigdy nie słyszał.. Oni wyraźnie też już dawno stracili rachubę. Hey, nie można było im odmówić, wyglądało jak dobra zabawa.
- Nie dość, że mam śpiewać, to jeszcze po francusku?... Tak, definitywnie musimy więcej wypić.- roześmiał się, rozbawiony wyraźnie na wzmiankę o swoim wątpliwym pomaganiu, jeśli już by ich naszło na śpiewanie. Nie trzeba być profesjonalistą, żeby śpiewać, okay, to prawda, ale Ull jednak zazwyczaj pozostawiał to osobom, które wiedziały co robią, albo przynajmniej dobrze udawały, że wiedzą, co robią. Nie zdziwiłby się też, gdyby Tim okazał się wszechstronnie uzdolniony; w głowie blondyna utarło się przekonanie, że ci wysoko urodzeni zazwyczaj byli wyjątkowo obdarowani. Urodą, charyzmą, umiejętnościami, intelektem; bo czy to nie było dla nich typowe? Mało wymieszany basen genów sprawiał, że często chorowali, tak, ale przynajmniej z pokolenia na pokolenie ich dzieciaki nie traciły tych cech. Coś za coś.
- Wszystkie wina smakują tak samo, a wytrawnych nie da się pić. - zawyrokował, rozkładając ramiona, bo przecież to nie była jego wina, że tak właśnie było. - Naprawdę, nazwij mnie barbarzyńcą, ale nie widzę różnicy. Wszystkie zostawiają tak samo cierpki smak na języku, a te wytrawne to już w ogóle. - tak, miał rację, ten konkretny Borgin na wypady do winiarni się nie nadawał i nawet nie brał pod uwagę, że może po prostu wszystkie wina, z którymi dotychczas miał styczność były parszywej jakości. Bardzo prawdopodobne.
Wychodziło na to, że blondyn miał dzisiaj wyjątkowo dobrą rękę do kart.
- Jak to mówią? Kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości? - rzucił lekko, lustrując krótkim spojrzeniem swoje karty, później jego. Tym razem nie poszło mu najgorzej, ale Ull wciąż miał przewagę. Uśmiechnął się krzywo, sięgając najpierw po swoją szklankę, żeby wychylić jej zawartość do końca i mieć z głowy. - Może przegrasz, obrośniesz w piórka i przy barze spotkasz wybrankę życia, nigdy nie wiadomo.- zażartował, z ustami wciąż przy szkle, zaraz potem łapiąc jedną z pozostałych kostek lodu. Zimne. Dobre. Nie alkoholowe. Odstawił szklankę i dopiero wtedy, nonszalancko sięgnął po kolejną kartę dla siebie.

The member 'Ull Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 2

-Hmmm, no niby nie musimy, ale to przyśpiewka pod picie, więc coś w kieliszku czy szklance trzeba mieć- wyjaśnił. No na ulicy ta piosenka w ogóle nie miałaby sensu. Timothee roześmiał się głośno kiedy Ulek wyraził swoje wątpliwości dotyczące śpiewania. Oj chciałby usłyszeć jak ten próbuje śpiewać w tym języku. Chociaż… po namyśle to może nie chciał?
-Nie martw się. Do tej piosenki… potrzeba odpowiedniej choreografii, ale Ci pomogę. Nie będę Cię zmuszać do śpiewania.- powiedział zdając sobie sprawę, że chyba jeszcze bardziej wszystko zagmatwał niż wyjaśnił. No ale hej, chciał barowych francuskich przyśpiewek to będzie miał. Za jakiś czas.
Uwaga Borgina spowodowała, że na twarzy Lestrange’a pojawiło się niedowierzanie.
-No wiesz!- powiedział z oburzeniem w głosie. Nieco teatralnie, żeby jego kompan wiedział, że mimo wszystko się nie obraża. -w takim razie koniecznie musisz się ze mną wybrać chociaż raz do porządnej winiarni. Tam przypilnuję, żebyś kosztował wina odpowiednio. Nawet najlepsze wino źle podane potrafi zepsuć cały posiłek- oznajmił. Jeśli chodzi o wizytę w winnicy to zdaje się, że los Borgina był przypieczętowany. No nie wywinie się. Poza tym kto wie, może stwierdzi, że to wcale nie jest taki zły alkohol.
-Na razie to chyba oboje mamy szczęście w kartach- stwierdził również zerkając na swoją rękę jak i kolegi. Wszystko mogło się rozstrzygnąć w tym rozdaniu. Na razie zaś Timothee nie miał wiele to stracenia. Jeśli spasowałby w tym momencie to przegrałby tak czy siak. Nie miał wyjścia musiał pociągnąć kolejną kartę.
-Wiesz co, te piórka to mnie nie martwią. Da się z nimi żyć. Gorzej jak ci złączy palce- aż się skrzywił na samą myśl. Wszystko tylko nie to. Ale znając złośliwość losu, to jeśli przegra dotknie go akurat ta kara.
Timothee zanim sięgnął po kartę postanowił sięgnąć po szklankę z whisky i wytrąbić do zera, tak dla kurażu, o. Nie żeby bał się kart czy coś.
-Ej, w ogóle jak długo utrzymują się efekty tych kar za przegraną?- kojarzył, że dość długo, ale ile dokładnie tego nie pamiętał. No nic, pozostało mu pociągnąć kartę i liczyć, że fortuna będzie po jego stronie.

The member 'Timothee Lestrange' has done the following action : Rzut kością

---

'k6' : 2