Jaskółka czarny sztylet, wydarty z piersi wiatru
Nagła smutku kotwica, z niewidzialnego jachtu
Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką

Historię zazwyczaj zaczyna się od narodzin, jednak w przypadku Gideona nie narodziny, a to co się stało kilka chwil po nich jest istotne. Chłopak zaraz po swoich narodzinach został porzucony przed drzwiami jednej z brytyjskich posesji. Jak się okazało owa posesja należała do pastora, który przygarnął noworodka. Gdy chłopiec miał 4 lata pastor umarł i dziecko zostało bez dachu nad głową. Z początku trafiał do rodzin zastępczych, ale każda z jakiegoś powodu po około miesiącu rezygnowała z wychowywania Gideona. Tym sposobem trafił do lokalnych Franciszkanów, którzy to jako jedyni podjęli się ciężkiej sztuki bycia 27 ojcami chłopaka.

Jaskółka siostra burzy, żałoba fruwająca
Ponad głowami ludzi w których się troska błąka
Jaskółka znak podniebny jak symbol nieuchwytna
Zwabiona w chłód katedry przestroga i modlitwa
W ten sposób Gideon wreszcie znalazł swoje miejsce, a przynajmniej na następne kilka lat. Dni mijały i chłopak coraz więcej czasu poświęcał na naukę muzyki w kaplicy należącej do braci. W wolnych chwilach przebywał w wieży z dzwonem i obserwował jaskółki, które po niedługim czasie stały się jego podopiecznymi i towarzyszami każdego smutku i problemu. Tak leciały miesiące na zmianę nauka, ćwiczenie na wiolonczeli i wieczory w dzwonnicy z ptakami. Jednak pewnego dnia przyleciał do dzwonnicy niespodziewany gość w postaci sowy z kopertą z Hogwartu.

Nie przetnie białej ciszy pod chmurą ołowianą
Lotu swego nie zniży nad łąki złotą plamą
Lata w szkole mijały spokojnie. Gideon nigdy nie należał do intelektualnej elity, ani do sportowców. Chłopak raczej starał się nie wychylać. Gdyby teraz miał sobie przypomnieć to nie potrafiłby wymienić chociaż jednej osoby, która byłaby dla niego bliższa w relacjach. Można więc powiedzieć, że życie chłopaka opierało się na takim samym schemacie jak w zakonie. Jedyna różnica polegała na rodzaju przyswajanej wiedzy. Tak mijały lata na nudnej nauce ćwiczeniu na wiolonczeli i wpatrywaniu się przez okno.

Przeraża mnie ta chwila która jej wolność skradła
Jaskółka czarny brylant wrzucony tu przez diabła

I oto nadeszła chwila dorosłości, a wraz z nią mnóstwo pytań, na które trudno znaleźć odpowiedź. Z początku chłopak chwytał się każdej pracy. Zazwyczaj jednak nie potrafił tam wytrzymać dłużej niż miesiąc dwa max. Błąkając się bez celu po ulicach trafił do ministerstwa magii i postanowił tam pracować. Szczerze miał nadzieję na stanowisko w dziele mugoli, jednak jak głosi powiedzenie biednemu zawsze wiatr w oczy i kotwica w plecy. Ostatecznie zakończyło się na etacie „tego ziomka od herbaty”. O dziwo nie przeszkadza mu to za bardzo. Gdy nie jest w pracy Gideon często daje koncert na wiolonczeli na ulicach. Bo tylko ta muzyka daje mu namiastkę prawdziwej wolności

łapacz snów, zaczarowana torba, aparat fotograficzny, klucz z Gringotta, Samopiszące pióro, pies rasy Bokser, sowa pocztowa, różdżka