Kuchnia

20 kwietnia
Obiecał jej to i nie mógł jej zawieść. Listowne umowy były dla niej niemalże tak samo ważne jak te, które zawierała twarzą w twarz. Gdy odejmie się od tego świdrujący wzrok, pewnie były odrobinę mniej inwazyjne jeżeli chodziło o wpływanie na odpowiedź, ale nie mniej wiążące. Cece zgodnie z obietnicą nie miała dzisiaj dyżuru. Zamierzała wstać skandalicznie późno i zanim się zorientowała, otworzyła oczy dopiero wówczas, gdy słońce było już w najwyższej pozycji. Nie obudziły jej ani hałasy dobiegające z kuchni, ani odespane nadprogramowe godziny, którym poświęciła się wczoraj. Winowajcą było słońce, leniwie wlewające się do jej pokoju i wyciągające się na łóżku. Znalazło wygodną pozycję, wylegując się na jej twarzy i dopiero wówczas, gdy dosięgło oczu, zaczęło jej w pewien sposób przeszkadzać, rozbudzając niespiesznie. Uciekała od niego przez kilka chwil, ale wkrótce się poddała i po prostu leżała, rozkoszując się ciepłem na policzku. Przytuliła do niego dłoń, jakby chciała objąć nią rozlane na skórze słońce i tkwiła w tej pozycji jeszcze przez jakiś czas ni to myśląc ni to marząc w półśnie, wolną dłonią muskając opadające na łóżko girlandy z paprotkowych liści. Kiedy zegar wybił południe, uznała to za wystarczający sygnał do pobudki i niemrawo, wciąż nieco zaspana, zwlekła się z łóżka. Wsunęła nagie stopy w miękkie kapcie. Zajęło jej to chwile, gdyż zawzięcie przecierała oczy i zanim odpowiednio wycelowała, zdążyła uderzyć palcem o stolik stojący przy łóżku. Chwyciła gwałtownie powietrze, jakby miało ulżyć jej to w cierpieniu i powstała, kierując się do komody z ubraniami. Przypadkiem wkopała pod nią jeden z pędzli zagubionych na podłodze, ale nawet tego nie zauważyła. Resztę bałaganu z gracją wyminęła, aby dostać się do puchatego okrycia, jakim schowała swój negliż przed własnym bratem i w tym stroju przeszła przez salon, aby dostać się do kuchni, z której unosiły się już smakowite zapachy. - Dzień dobry! - krzyknęła, przekrzykując gwar dobiegający z ulicy. Eden musiał otworzyć okno. Jak to się stało, że mogła spać przy tym harmidrze? Po drodze zaszła do łazienki, aby ogarnąć grzebieniem poranny kurnik jaki zastała na swojej głowie oraz aby zwyczajowo przemyć twarz i ostatecznie się dobudzić.