Immanuel

10.03.17 16:30

Immanuel

Choć nazwany po mugolu, nie wykazuje w sobie ani grama dzikości. Doskonale wytresowany, dystyngowany niemal tak samo jak swój opiekun i zawsze pojawiający się na czas, Immanuel stanowi jednego z najwierniejszych kompanów lorda Lestrange, a czasami nawet najbardziej zaufanego towarzysza do rozmów, nieważne jak jednostronnymi by pozostawały.

[bylobrzydkobedzieladnie]

10.03.17 21:48

przeczytaj Ulysses Ollivander

Drogi przyjacielu, słowa spopielone w kominku wciąż pozostają w pamięci. Sprawdziłem. Te od nestora łatwo z niej wymazać, jeśli ma się wystarczająco samozaparcia, lecz coś niestrudzenie podpowiada mi, że łaska szanownych lordów uszczupla się w tempie cierpliwości. Gniew nie ustępuje zmęczeniu?
Twoje sentymenty zawsze mnie zadziwiały. Wylej je na papier, kiedy tylko tego potrzebujesz. Zauważyłem, że Twoje pismo nabiera przy nich nieco innego kształtu. Jest bardziej miękkie. Fantazyjne. W chmurach pływasz, mój drogi. Gdyby je z lekka trącić, pstryknąć palcem, zachybocze się, lecz wróci na swoje miejsce - dziwne, zupełnie jak Twoje refleksje. Również wracają. Wykorzystaj to i napisz list, przetraw wszystkie chwile, przebolej stratę na nowo, a potem daj sobie odpocząć zanim wrócą. Nic innego w takich sytuacjach nie zostaje.
Osądzasz mnie o sadyzm, Amadeusie? Rozumiem, że Immanuel jest dla Ciebie wyjątkowy, ale jego pióra niekoniecznie nadadzą się do różdżek. Wybacz konfrontację z tak okrutnymi faktami - przynajmniej masz pewność, że wszystkie pióra są na swoim miejscu. Zirytować mogłeś mnie jedynie czasem, jaki upłynął od ostatniego listu.

PS. Owszem, między słowami zgrabnie wplotło się pytanie z kolekcji niezawodnych "jak się masz?". Ulysses

10.03.17 23:26

przeczytaj Ulysses Ollivander

Amadeusu, podejrzewam, że nasze reputacje mają podobny problem. Nikt nigdy nie wymagał od obowiązku zdolności do poruszania serc. Wiesz na pewno, że częściej pomaga je utwardzać. Wiesz lepiej niż ja, obracając się w towarzystwie z większą lekkością. Lecz mimo wszystko - chyba potrafię Cię zrozumieć. Nigdy nie potrafiłem odnaleźć się w narzeczeństwie, może wyczuwając podświadomie katastrofalne skutki i nietrafne wybory, może zgubna była niepewność, ale idąc tym tropem - małżeństwo to już dalszy krok. Wciąż odgórnie zaplanowany. Miejmy nadzieję, że opanowania wystarczy na kolejny rok. Dwa. Choćby i pół. Najzabawniejsze w całym zamieszaniu jest to, że im dłużej zwlekasz, tym trudniej przyjąć zmianę. Przeszłość z pewnością nie powinna zabierać głosu przy sprawach rodowych obowiązków. Gdyby nie ona, moglibyśmy mieć to z głowy już dawno, zamiast niepotrzebnie rozpatrywać czarne scenariusze.
Immanuel przejął część twoich zmartwień. Są uzasadnione. Miałem wrażenie, że przyjąłeś to gładko - bez echa i sprzeciwu, coś mi się nie kleiło. Teraz widzę powód. Prorok, jeśli go przefiltrować, przynajmniej wskaże kilka skrajności i luk, nie odrzucaj się go lekką ręką, choć w kominku płonąłby lepiej niż listy od nestora. Pewność traci grunt od jakiegoś czasu. Gdyby jednak udało Ci się dotrzeć do wiarygodnych źródeł, zatroszcz się o list.
Z wytęsknieniem wypatruję rocznicy śmierci Ophelii. Doprawdy, kwiecień to niezbyt dobry czas na pozytywne relacje. Coś wisi w powietrzu, Przyjacielu. Cholernie ciężkie przeczucie. Może jest wystarczająco ciężkie, aby puścić je na dno Ognistej Whisky. Daj znać, czy Twoje również da się przekonać, że to tylko ciepła kąpiel. Ulysses

12.03.17 0:03

przeczytaj Ulysses Ollivander

Mój drogi, wydaj tomik wierszy. Zajmiesz myśli. Może kiedyś poruszysz najtwardsze serca.
Bez Twojej pomocy tkwiłaby u mego boku, zachłystując własnym szczęściem i niedopatrzeniami ze strony nestora, wydając na świat nieczyste dzieci, aby wreszcie okryć hańbą mnie i mój ród. Przeprosiny są ostatnim, czego mógłbym wymagać. Wdzięczność będzie towarzyszyć mi tak długo, jak moje kości pozostaną na tej ziemi. Nie jesteś w stanie wyobrazić sobie, jak bardzo mi wtedy pomogłeś. Również w rozwiązaniu sprawy polubownie - nestor nie musiał trudzić się niepotrzebnymi zwadami z jej rodem. Dobrze wiesz, jak ceni sobie neutralność i choć czasy nie pozwalają na jej bezwzględne utrzymanie, co martwi mnie najbardziej, wtedy okazała się nieocenionym atutem.
Tak czy inaczej, przeczucie to sprytny wytwór, dlatego utopmy je choć na chwilę. Znajdę czas ósmego lub jedenastego kwietnia, jeśli termin Ci odpowiada, pozostawiam Ci wybór miejsca - śmiało możesz czuć się zaproszony w moje progi, jesteś tu zawsze mile widziany. U.

12.03.17 21:58

Przeczytaj lord Abraxas Cronus Malfoy

Amadeusie, powinienem śmiertelnie się obrazić za nawet tą drobną niewiarę w moje poinformowanie o bieżących wydarzeniach, lecz złożę to na karb Twojego zdenerwowania spowodowanego nagłą zmianą stanowiska oraz dyplomatycznym szaleństwem, jakiego jesteśmy zatrwożonymi świadkami. Jako wierny przyjaciel radzę Ci wypić uspokajającą szklankę najlepszej Toujours Pur, ewentualnie wybrać się na zapierający dech w piersiach syreni występ, który z pewnością odsunie Twoje myśli od newralgicznego tematu a - być może, na co mam wielką nadzieję - rozbudzi w Tobie pragnienie stałej kobiecej obecności u Twego boku.
Przechodząc do sedna - na Twoim miejscu ostrożniej wyrażałbym się o polityce Wilhelminy, żyjemy w na tyle nieodrzecznych czasach, że nawet nasze sowy nie są bezpieczną drogą komunikacji. Wolałbym więc podyskutować o Twym godnym podziwu obywatelskim zaniepokojeniu zdrowiem naszej drogiej pani Minister, w zaciszu Wilton, gdzie z przyjemnością Cię ugoszczę.
Nie miej jednak wątpliwości, nie jesteś jedynym, którego wypełnia podobna troska i o dobro szanownej pani Tuft i naszego brytyjskiego domu, a to, co dzieje się na politycznej arenie, jest przedmiotem wielu poważnych rozmów. Abraxas

13.03.17 10:21

Przeczytaj lord Abraxas Cronus Malfoy

Amadeusie, Nic tak nie ożywia wieloletniej przyjaźni jak serdeczne, śmiertelne ciosy, czyż nie? Wspaniałomyślnie zgadzam się więc na ten remis i oczekuję kolejnego starcia, chociaż wolałbym wyciszyć je i skupić się na obronie przed wpływami z zewnątrz. Nadchodzi burza, mój drogi, burza, która nie powinna zachwiać naszym światem, zbudowanym na trwałych fundamentach arystokracji. Ty i ja wiemy to najlepiej, zgadzam się jednak, że nic w obecnych czasach nie jest całkowicie pewne.
Dobrze wiesz, że nigdy nie pojawiasz się w Wilton nieproszony, przyjacielu. Drzwi dworu Malfoyów zawsze pozostają dla Ciebie otwarte i chociaż ostatnio mam wiele pracy, to z przyjemnością ugościłbym Cię u siebie w przyszły poniedziałek późnym wieczorem. Abraxas

15.03.17 0:58

przeczytaj Ulysses Ollivander

Amadeusie, właśnie to, o czym piszesz - nadzieję. Choć podobnie jak Ty, nie jestem jej zwolennikiem. Łatwiej żyć bez jej udziału, bywa zbyt obezwładniająca, a szczęścia przynosi niewymierne. Specjalizuje się w rozczarowaniach.
W takim razie oczekuję Cię ósmego kwietnia w Silverdale. Do szóstej powinienem uporać się ze wszystkimi obowiązkami. Ulysses

16.03.17 15:03

18.04.1956Selina Lovegood

Szanowny lordzie Lestrange,
mam nadzieję, że nie oczekuje lord ode mnie kurtuazyjnych zapytań jak się miewa pańskie samopoczucie po ostatnich wydarzeniach i pozostaję w nadziei, że jako przedstawiciel męskiej rasy jest pan w stanie mimo wszystko nauczyć się funkcjonować w nowych warunkach, które pozbawiły lorda jakże szanowanej pozycji.

Okazuje się, że 20 dnia tego miesiąca jestem zmuszona pojawić się na wieczorku, który odbędzie się w Złotym Zniczu. Z pewnością lord słyszał o kolejnej uroczystej inauguracji rozpoczynającego się sezonu i opiewam w nadzieję, że nie jest to wydarzenie, które lord raczyłby ominąć. Jestem przekonana, że gdy już emocje opadną, a obecnym zatańczy w żyłach słodki Dom Pérignon, będę mogła nareszcie zaznać nieco oddechu i byłabym więcej niż miło połechtana, gdybym miała towarzysza do wyłamania się z szeregu - w rozsądnych ramach, rzecz jasna - w celu skosztowania innych specjałów z domu Moët & Chandon.

Nie będę jednak lorda specjalnie wypatrywać, proszę na to nie liczyć. Potrafię o siebie zadbać sama, jakkolwiek niepopularna byłaby to opinia. Musi jednak lord przyznać, że minęło zadziwiająco dużo czasu od... ostatniego spotkania, choć proszę nie przypisywać mi stęsknienia, a jedynie spontaniczną myśl.
Selina Lovegood

16.03.17 20:11

18.04.1956Selina Lovegood

Lordzie Lestrange,
och, jeżeli ktokolwiek śmiałby na użycie mojego nazwiska, to liczę na solidarność w tym temacie i wydanie oszusta - z chęcią zaprezentuję mu co oznacza bycie Seliną Lovegood.

A sam lord zdaje się chyba zapominać o mojej miłości do zaskakiwania - czyż witanie cię stale tym samym schematem nie stałoby się z czasem nużące? Doprawdy, umarłabym, jeśli budziłabym podobne emocje.

Obawiam się, że podobne obyczaje nieco kłócą się z duchem spontaniczności, o którym wspominałam w poprzednim liście. Nie dziwię się, że arystokracja tak chętnie korzysta z pomocy skrzatów, skoro życie planuje z takim wyprzedzeniem - zawsze łatwiej winić innego niż własną, kiepską pamięć. Niestety nie przewidziałam w swoim scenariuszu pańskiej umowy, toteż zgoda jest mi niezwykle na rękę. Choć - by lord nie przypisywał sobie zbyt wielkich zasług w sprawie moich planów - dwa dni to wciąż wystarczający czas, by znaleźć zastępstwo - nie czuj się, lordzie, niezastąpiony - wszak kropli w oceanie jest miliony.

Ależ lordzie Lestrange, czy podobne przybycie na to wydarzenie nie wywołałoby swoistej sensacji? Jestem przekonana, że obecni i tak będą mieć o czym szeptać. Nie chciałabym także, by moja obecność zbytnio lorda rozpraszała przy chłonięciu atmosfery tego wieczorku - jestem przekonana, że iście niepowetowaną stratą byłaby podobna dekoncentracja. Spotkajmy się przy Piotrusiu Panu w Kensington, gdy rozleją szampany do lampek. To będzie odpowiedni czas, by zaczerpnąć powietrza. Nie poddaję tego pod dalsze negocjacje.
Do zobaczenia,
Selina Lovegood

20.12.18 15:04

Przeczytaj

Amadeusie, jak na bezcielesnego ducha doskonale kaligrafujesz, lordzie Lestrange.

Jakich informacji potrzebujesz? Fakt, że zwróciłeś się akurat do mnie, mile łechcze ego, aczkolwiek nie wiem, czy znajdę czas - i chęć - by móc Ci pomóc. Naprawdę wiele się zmieniło podczas Twojej nieobecności, chyba nawet nie zdajesz sobie sprawy j a k wiele, ale faktycznie: masz moją ciekawość. Jeśli zrobisz z niej dobry użytek, być może będę w stanie jakoś rozwiać otaczającą Cię mgłę niewiedzy i zagubienia.

Deirdre

21.12.18 12:00

Przeczytaj

Amadeusie, żądasz bardzo cennych informacji, Amadeusie. Skąd pomysł, że mogę na ten temat wiedzieć coś więcej od tego, co tak dramatycznie opisywano w gazetach? A może nie miałeś do nich dostępu?

Spytam wprost: gdzie się podziewałeś?

Przyznam, że mnie zaciekawiłeś - czyżbyś otrzymał awans? A może ktoś z Twoich bliskich zamierza objąć tę posadę? Znasz mnie - na tyle, na ile Ci pozwoliłam, oczywiście - więc wiesz, że nie wierzę w obietnice niepoparte żadnymi dowodami.
Deirdre

21.12.18 12:38

Przeczytaj

Amadeusie, powiedzmy, że mnie zainteresowałeś - na razie nie przekonałeś, ale to już dobry wstęp do bardziej rozbudowanej konwersacji. Słusznie piszesz o zmianach, te dotknęły także i mojego życia, dlatego też nie mam obecnie czasu na przyjemne, towarzyskie pogawędki przy doskonałej, sprowadzanej z odległych krain kawie.

Jeśli nie zniknąłeś w niesławie a Twój powrót nie jest związany z jakimś tragicznym faux pas, ożemy natomiast spotkać się w Fantasmagorii, to nowe miejsce na kulturalnej mapie Londynu - jako Lestrange powinieneś być nim zachwycony tym, co stworzył tam jego obecny właściciel. Jeśli spytasz o Deirdre Mericourt, ktoś wskaże Ci drogę.
Deirdre

04.01.19 14:27

Ludlow, 18 pażdziernika 1956

O tempora, o mores! Zastanów się raz jeszcze, czy warto było wracać...
Ufam, że o destabilizacji magii w naszych stronach dowiedziałeś się już dostatecznie dużo z innych źródeł. Którym z nich warto ufać w tych okolicznościach to kwestia osobna i pozwolę sobie zostawić ją na inny czas. To, o czym chcę Ci w zamian opowiedzieć dotyczy bardziej przyziemnych konsekwencji katastrofy, która nas spotkała.
Moje odwiedziny w Oxfordzie zaowocowały nieprzyjemną konstatacją, że anomalie nie tylko nie oszczędziły tego miejsca, ale zagrażają bezpośrednio budynkom uniwersytetu i dalej: naszym zbiorom, które według mojej wiedzy ciągle tam pozostają. Trudno mi opisać dokładnie, czym jest to, co widziałam jedynie z daleka, widoczne ponad murami. Gdyby mowa była o Hogwarcie przyjęłabym, że to wyjątkowo dziwaczna roślina mająca odstraszać intruzów. Budynek pośrodku którego znajduje się ten dziwny wytwór oblepiony jest jednak ostrzeżeniami Ministerstwa. Czas mija nieubłaganie, a po drugiej wizycie w okolicy Oxfordshire wiem na pewno, że sytuacja nie zmieniła się. Zaczynam obawiać się realnych strat w woluminach. Jak gdyby nie było ich dość po spaleniu Ministerstwa!
W mojej aktualnej sytuacji niełatwo mi dotrzeć do kogokolwiek innego, kto zrozumiałby powagę sytuacji i miał możliwość zareagowania. Pomyślałam, że Ty możesz okazać się wyjątkiem. Elaine

04.01.19 17:54

Ludlow, 18 pażdziernika 1956

Mam nadzieję, że nie winisz mnie za gorliwość w wypatrywaniu dobrych wieści (to doprawdy ostatni prawdziwie luksusowy towar), która doprowadziła mnie do odkrycia miejsca Twojego pobytu. Na szczegóły poczekam, aż będziesz gotowy i chętny sam mi o nich opowiedzieć.
Spotkajmy się przy Kolegium Wielkiej Izby Uniwersytetu na rogu Logic Lane i Merton Street, pół godziny po zmroku. Przeczuwam, że o tej porze nie będziemy przeszkadzać nikomu - i nikt nam.
E.

05.01.19 20:33

10 września 1956

Szanowny lordzie Lestrange, niedawno miałem okazję przeczytać Pańską najnowszą książkę o filozofii na podstawie Wielkiej Wojny Czarodziejów. Muszę przyznać, że niezwykle mnie wciągnęła i skończyłem ją czytać zaledwie w dwa dni. To niezaprzeczalnie wielkie dzieło, które rzuca światło na dotychczas pomijane tematy. Zainteresowały mnie przede wszystkim odniesienia do Gellerta Grindelwalda. To dość kontrowersyjna postać; przyszło nam żyć w czasach jego rządów, więc historia jeszcze nie zdążyła go ocenić. Tym bardziej miło było przeczytać profesjonalne opracowanie, które wreszcie podjęło ten temat. Jeżeli moje słowo skromnego czytelnika ma jakieś znaczenie, chciałbym pogratulować Lordowi bardzo dobrze napisanej książki. Przy okazji pozwolę sobie zadać jedno pytanie. Podczas lektury zauważyłem wiele wzmianek o Kodeksie Tajności i zastanawia mnie Pańska opinia o aktualności tych przepisów, szczególnie przez wzgląd na majowy wybuch anomalii.

Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź, Florean Fortescue

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia