Iwan to szara sowa ninox. Jest średniej wielkości, lecz ma niezwykłe spojrzenie żółtych ślepi - na swego właściciela patrzy jak na idiotę. Siergiej robi dużo błędów, kiedy pisze listy, a Iwan zwykł go dziobać po palcach, aby przypomnieć mu, że ma nad pismem myśleć.
Ma dziwny zwyczaj przewracania oczyma - dość dziwne jak na sowę.

OPIS

OPIS

Lewą dłoń położył na dziecięcych plecach, gładząc je lekko, mając nadzieję, że uśpi to Antonina jeszcze mocniej; zawsze lubił, gdy Masza, albo on, drapali go przed snem. Palce prawej ręki wplótł we włosy żony, bawiąc się nimi leniwie; po długiej, pełnej ciszy chwili pochylił się, by ucałować w czoło to jedno, to drugie.
Ich rodzina, dziwna, dla innych najpewniej wypaczona, był najcenniejszym co miał - i nie wstydził się tego okazywać.
Zakończone

- Nie byłaś sama, kłamczucho, widziałem Cię - warczał dalej, a z ust pachnęło mu wódką i papierosami. Och, Masza, czemu mi to robisz? Czemu mnie do tego zmuszasz? - Kim był ten facet? To Twój fagas? Masz kogoś na boku, kurwa? Odpowiadaj.
Zakończone

- Sztoby tiebia wyjebali w sraku, Bott... - mamrotał sobie pod nosem, jak to on, w przekleństwach odnajdując sposób na ujście własnych frustracji. Dom wyglądał na bogaty, a oni nie przeszli nawet po większości komnat na piętrze - a pozostawał jeszcze dół! Cholera jasna, mogli się tu obłowić tak, że będą żyli jak króle przez następne miesiące. Już oczyma wyobraźni widział te dziesiątki złotych monet...
Zakończone

Podszedł i od razu klepnął go na powitanie w ramię; a przynajmniej tam, gdzie zdołał sięgnąć. - Zdrastwuj, Oli! - zawołał radośnie Siergiej, szczerząc zęby. Nie, jeszcze nic nie pił. - Dawno żem cię nie widział! Gdzieś się podziewoł, chłopie? - zagadał go od razu; podwinął rękawy koszuli i zacierając ręce, jakby w rozgrzewce, zaczął rozglądać się po zebranych.
A to co ujrzał wprawiło go w jeszcze większe rozbawienie.
- EJ PANIENKI - wrzasnął, machając na Constantine i Titusa - KONKURENCJA DLA BAB BYŁA DWA DNI TEMU, HE-HE-HE - krzyczał głośno i wyraźnie do nich, a w głos wyraźnie miał podszyty szyderczą nutą. Ponoć miała to być konkurencja dla mężczyzn, a tylu się pojawiło chłoptasiów, że zaczął być pewien własnej wygranej. Konkurencję to chyba mu robił tylko Ogden. - Ej, ty! - krzyknął jeszcze, zaczepiając Bertieg Botta (nieistotne, czy był ogolony, czy nie). - Zgól ten koper, synu.
Zakończone

Kontynuacja
Krążył po plaży niczym drapieżnik, rozglądając się czujnie z łobuzerskim uśmiechem; gdzieś w oddali dostrzegł Matta rozmawiającego z wyjątkowo ładną gąską - ten to miał prawdziwe szczęście. Maszy nigdzie nadal nie było, więc nie miał zamiaru na nią czekać.
Zwłaszcza, gdy dojrzał dziewczynę, o której w jego stronach mówiło się, że jest pocałowana przez ogień. Zzuł buty bez zastanowienia i rzucił się w morską toń, aby wyłowić wianek należący do Rii Weasley.
Zakończone