Postacią animagiczną Charlie jest nieduża bura kotka z białym podgardlem i białymi skarpetkami na łapkach. Wygląda całkowicie zwyczajnie i nie odróżnia się od innych kotów-dachowców. Jest to bardzo adekwatna postać dla tak zwyczajnej, niewyróżniającej się, cichej i skromnej czarownicy, która nie lubi zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi. W postaci kota może bezszelestnie przemierzać świat, poznając go z zupełnie innej perspektywy. Na pomysł nauki animagii wpadła między szóstym a siódmym rokiem szkoły, choć sama umiejętność budziła w niej fascynację już wcześniej. W pełni opanowała animagię już w trakcie alchemicznego kursu.

Kilkuletni bury kot niegdyś należący do zmarłej młodszej siostry Charlene - Helen. Po śmierci pierwszej właścicielki został przygarnięty przez Charlie i zabrany przez nią do Londynu. Młoda czarownica i zwierzę tęskniący za Helen zżyli się i dziś są przyjaciółmi. Sorrel jest spokojnym i ułożonym, ale ciekawskim kotem, który niekiedy towarzyszy Charlie w animagicznych wędrówkach; mogą się wówczas porozumiewać. Uwielbia kocimiętkę.

Na jesieni Charlie przygarnęła do domu kolejne trzy koty, które zamieszkały pod jej dachem. Jeden z nich jest czarny i na oko kilkuletni, drugi jest biało rudy, a trzeci to młoda kotka trójbarwna. Charlie nie wyklucza, że na tym nie skończy się liczba kotów w jej domu - wszak każda stara panna powinna mieć swoje mruczące stadko!

Charlie w listopadzie 1956 roku zdecydowała się wreszcie kupić sobie sowę. Nazwała ją Moly na cześć jednego ze składników roślinnych używanych w eliksirach leczniczych (cóż, sowa Charlie musiała otrzymać imię związane z alchemią). Moly jest młodą, mądrą sową o raczej spokojnym i zrównoważonym temperamencie. Przesyłki dostarcza szybko i dziobie, jeśli próbuje je odebrać ktoś inny niż domyślny adresat. Lubi przysmaki sów i daje się głaskać, jeśli kogoś zna. Ma rudawe upierzenie, charakterystyczne uszy na czubku głowy i duże, zielone oczy. Wygląda odrobinę jak latający kot.