Od 1947r. Joe ma rozległe blizny na plecach po bliskim spotkaniu ze smokiem podczas Dorocznego Wyścigu na Miotłach. Gad prawie go wtedy spalił żywcem, więc zbyt pięknie się to nie prezentuje.

Kometa 210 to nie miotła (jeśli tak zasugerujesz Joeyowi, to z pewnością cię wyśmieje, bo taki model miotły nie istnieje), ale tresowana szkocka gęś gęgawa, którą Joe miał przyjemność poznać pod koniec czerwca na weselu państwa Bartius i z którą wygrał zawody pod nazwą "Gąski, gąski". Bardzo się z nią zaprzyjaźnił i nie mogąc o niej zapomnieć w sierpniu odszukał w Szkocji jej hodowcę i od niego odkupił. Obecnie mieszkają razem w domu Joeya w Piddletrenthide. Nie zdziw się więc, jeśli zobaczysz gęś w salonie wygrzewającą kuper przy kominku, albo złażącą pokracznie po schodach, Joe ją uwielbia i pozwala jej dosłownie na wszystko (no, tylko zamyka się w łazience jak bierze kąpiel, o co zawsze później ma awanturę). Tak, Kometa 210 potrafi zrobić mu awanturę, potrafi się też obrazić... ale jest i tak cudowną, mądrą gąską, którą Joe traktuje jak członka swojej rodziny.

Kamienny domek znajdujący się na obrzeżach mugolskiego miasteczka Piddletrenthide pod numerem 79. Joe kupił go w przypływie zwykłej zachcianki jako ruinkę (domostwo ucierpiało trochę w czasie wojny) od starszej wdowy mieszkającej w okolicy w wyjątkowo promocyjnej cenie. Choć początkowo nie planował tam zamieszkać, po jakimś czasie (kiedy woda sodowa trochę mu przeszła) zabrał się do jego remontu. Obecnie jest doprowadzony do porządku, urządzony w typowo angielskim stylu. Widać w nim kobiecą rękę i nic dziwnego, ponieważ wystrojem wnętrz zajmowała się sąsiadka Joey'a, a nie on sam. Obecnie właściciel skupia się głównie na utrzymaniu niewielkiego ogródka. Jako że domek stał w miasteczku od dawna, nie jest opatrzony zaklęciami ochronnymi przed mugolami, a jedynie wyciszony za pomocą Muffliato.

Najnowszy nabytek Joeya - miotła najwyższej jakości, która oczywiście wyszła spod zwinnych dłoni Hani. Otrzymała imię - Airgid (po szkocku "Srebrna") ze względu na swoją szybkość i precyzję wykonywanych zwrotów. Trzonek ma wykonany z drewna platanowego, jak w różdżce Joeya, witki zaś są jodłowo-sosnowe. Właśnie z powodu tej sosny (dokładniej - limby) jest trochę humorzasta, ale Josephowi to nie przeszkadza.

Niemal dwuletnia miotła dobrej jakości, która oczywiście wyszła spod rąk i dłuta Wrightów. Dobrze służy Joeyowi, choć powoli widać po niej intensywność użytkowania. Mimo to ciężko mu się z nią rozstać.
Joe nazwał ją Dannsair, czyli po szkocku Tancerka. Zdrobniale mówi o niej Danny lub Danka.

drewno: platan - jasne drewno wykorzystywane często na sprzęt sportowy (również na miotły do quidditcha); dla osób żyjących w ciągłym ruchu, zarówno sportowców, jak i osób wiecznie zajętych, którym nieznana jest nuda. Dla często roztargnionych, żyjących dniem dzisiejszym i niebędących mistrzami planowania. Platan jest znany ze swojej długowieczności, więc być może wpływ tego drzewa oddziałuje także na właściciela, pozwalając mu przeżyć szczęśliwie pełne emocji życie. Oby.
rdzeń: łuska smoka - dla osób wytrzymałych, które ciężko złamać i które się nie poddają mimo porażek;
długość: 11¾ cala
elastyczność: dość sztywna

OPIS

Ten rzadki moment, kiedy Joe się martwi.

Spotkanie z Jastrzębiem po wysłanej do niego dzień wcześniej (03.05.) sowie.

Konna przejażdżka dobra na wszystko.

Przepraszam, czy są lody pierniczkowe?
Oczywiście. Wielki, kamienny golem również.
To poproszę golema.

Joe siedzi w Szpitalu Św. Munga w dniach 17-20.05. i bardzo mu to nie w smak. A potem jeszcze musi zażywać eliksiry... ech, ci uzdrowiciele... Na szczęście monotonię przerywają odwiedziny.

Joseph vs. Josephine
Pojedynek.

Śnieżna bitwa!

Wesele państwa Bartius - potańcówka

Wesele państwa Bartius - gąski, gąski

Wujek Joe niańczy dzieci.

Spotkanie z przyjacielem po jego wojażach.

Przeprowadzka.

Urodziny fanki. Zaciągnięty przez kuzynkę.

Przesłuchanie.

Woskowe wróżenie.

Wianków rzucanie i wianków wyławianie z morskiej toni, a potem płomienne tańce do białego rana.

Zagubieni w labiryncie.

Impreza urodzinowa braci Wright - Bena i Lisa!

Ale jak to? Wyścig konny nie będzie na koniach? Czemu one mają skrzydła?

Quidditch na pełnym morzu.

Przyjaciółka w tarapatach.

Gala quidditcha i randka w ciemno.

(niedokończony)
Trzeba uczcić pierwszy dzień roku szkolnego i powrót Bagmana.

Łomotanie do drzwi i wrzaski [...] przyniosło zamierzony skutek i drzwi faktycznie zostały uchylone. Uchylone. Tylko uchylone. Żartowali sobie? Chciał ich zobaczyć, ocenić jak bardzo ten cholerny list z Munga wyolbrzymiał ich obrażenia, a Ben mu tylko uchyla drzwi?!
- Jak z tobą skończę, to będziesz tak samo wyszczekany jak gumochłon - odwarknął do brata, chociaż faktycznie - kilka tonów ciszej, prawie szeptem. Dotarło do niego, że Hannah śpi, a przecież w żadnym razie nie chciał budzić biednej siostry.

Szukanie muchy Pana Młodego

(niedokończony)
Kupidynek atakuje.

Pojedynek. Z dziewczyną, więc po dżentelmeńsku dał jej wygrać.

Kiedy Florence mu powiedziała o konkursie rzeźbienia w dyni... szczerze mówiąc nie był zachwycony pomysłem uczestnictwa w czymś takim. Po pierwsze: co to niby za konkurs? Gdyby to było rzeźbienie na czas, albo rzucanie tymi rzeźbami z dyni kto dalej... gdyby dało się w tej konkurencji zdobywać punkty i faktycznie być pierwszym, żeby nikt nie mógł podważyć tego zwycięstwa - to w porządku. Ale Joe obawiał się, że to nie będzie tak wyglądało.

(niedokończony)
(...) Kiedy przeszli przez młodnik ich oczom ukazała się śnieżnobiała, przeszklona altana. Wyglądała zresztą całkiem ładnie zdaniem Joe, ale na wszelki wypadek zerknął na Max, jakby chciał odszukać w jej twarzy, choćby nikłej oznaki aprobaty dla tego przybytku.
- Trochę się naszukałem lodowiska o tej porze roku - odezwał się w końcu z tylko jedną nutką samozadowolenia. - Ale zdaje się, że chciałaś mi dać lekcję łyżwiarstwa...? - zapytał zawadiacko, wyciągając ku niej rękę, coby po dżentelmeńsku wprowadzić jak damę do środka.

Walka z emerytem.

- Joe, ej, JOE! - ciężko było przekrzyczeć huk grzmotów, świst wiatru i szum deszczu ze śniegiem, ale Nero McLaggen miał tak donośny głos, że dokonanie czegoś takiego, chyba nie stanowiło dla niego wyzwania.
- Oszalałeś doszczętnie?! Co ty wyprawiasz? Trening dawno się skończył, za pięć dni mamy mecz, a ty...

Drzwi się uchyliły i ujrzał w końcu znajome dziewczę, o które tak się martwił, od kiedy przeczytał o zburzeniu lodziarni na Pokątnej.
- Florence... - z jednej strony czuł ulgę, że widzi ją całą - z oczami, rękami, nogami w komplecie - co ostatnio wcale nie było takie częste wśród jego rodziny i znajomych - wybacz, że tak późno, zatrzymała mnie zamieć śnieżna...
...i grad i nieznajoma dziewczyna na drodze...
- ...i musiałem ją przeczekać.

Bo trzeba naprawić miotłę przed Nowym Rokiem! Jaki Nowy Rok, taki cały rok w końcu...

Szukanie skarbu w Sylwestra.

Joseph na dworze i wśród szlachty. Spotkanie z przyjacielem.

Pojedynek magiczny.

Odwiedziny brata.

(nierozliczony)
Marcella Figg wyłoniła się zza ostatnich drzew i początkowo jej nie poznał. Było jej chyba jeszcze o połowę mniej, niż kiedy widział ją po raz ostatni. Zazwyczaj długie włosy spięte w kucyk, teraz radośnie targane przez wiatr sięgały jej może ramion. Naprawdę przez chwilę zastanawiał się czy to ona, ale z każdym kolejnym krokiem zrobionym przez nią w jego stronę nabierał pewności. I chmurniał w oczach - zmarszczył groźnie brwi i taksował ją mocno oceniającym spojrzeniem.

...

...

...

...

...