miejmy coś! widzę bardzo dużo podobieństw. w szkole nie miałyśmy możliwości się poznać, ale za to według moich obliczeń w tym samym czasie przebywałyśmy w MM. w innych departamentach, lecz sądzę, że miejsce do nawiązania relacji z pewnością by się znalazło - choćby potrzebne w dyplomacji tłumaczenia <3 znam też Cadana poprzez Eir - no i Eir samą, także płaszczyzny porozumienia się nam pięknie rozprzestrzeniają. charakterowo sądzę, że też byśmy się dogadały. Deirdre miała trudne przejścia z mężczyznami, chyba jak nikt rozumie ciężar Caley (o ile by o nim wiedziała), bieglej włada retoryką i manipulacją od panienki Spencer-Moon, ale obydwie mają dużo wspólnego. może Deirdre mogłaby w jakiś sposób pomóc Caley, odważyć ją, ośmielić? może nawiązałyby silną nic porozumienia? a jeśli wolisz iść w negatyw - jedna mogłaby uznawać drugą za zbyt bierną, podejmującą złe decyzje, niezrozumiałą. jestem otwarta na wszelkie propozycje <3

Jestem nieco trudna w obejściu, ale pochodzę z dobrej rodziny, jestem spokrewniona z Eir, żoną Twojego brata, a ponadto mam doświadczenie w pozbywaniu się małżonka, więc myślę, że mogłabym Ci pomóc

Słońce moje!
Sądzę, że poznałyśmy się dopiero przez Cadana i rodzinne powiązania, ale musimy też chociaż kojarzyć się z Durmstrangu! Pewnie wypytywałam cię o Cadana, kiedy za niego wyszłam i zostawałam sama na całe dnie, tygodnie, miesiące. Potem role mogły się odwrócić - kiedy ty wyszłaś za mąż, mogłam ci być oparciem, skoro już miałam w tej kwestii pewne doswiadczenie. I sądzę, że wciąż nim mogę dla ciebie być! Przyjdź do mnie, otoczę cię opieką, jaka ci się należała od początku, uwarzę truciznę, która sprawi, że twojemu mężowi choć na chwilę odejdzie ochota na traktowanie cię w niewłaściwy sposób. Zawsze znajdziesz u nas swoje schronienie, Caley .

#girlsquad, z takim wsparciem to pozbędę się męża w tydzień i jeszcze rozkwitnę na nowo

Dei, koniecznie coś miejmy, bo tych punktów zaczepienia jest naprawdę bardzo dużo. Start kariery w tym samym departamencie mógł zapowiadać konkurencję, ale wydaje mi się, że obie były ponad to i nie dały się nastawić przeciwko sobie; współpraca mogła wyniknąć właśnie dzięki tłumaczeniom lub podpowiedziom odnośnie tego, jak do kogo podejść, na kogo uważać, kto ma lepkie łapki, a kto jest nieuleczalnym szowinistą. W którym roku opuściłaś mury Ministerstwa? Chociaż to nie jest super ważne, bo pewnie dzięki znajomości z Cadanem i Eir i tak byłaś gościem na moim ślubie z Cedrickiem. No i wydaje mi się, że właśnie fakt, że byłaś bieglejsza w choćby czytaniu ludzi mógł podpowiedzieć Ci, że to małżeństwo nie będzie szczęśliwe. Być może mi to oznajmiłaś, może zachowałaś to dla siebie. Na pewno teraz ja trzymam swoją tragedię w sekrecie - możesz wiedzieć, że poroniłam, bo pewnie zwierzyłam się z tego i bratowej i Tobie, może nawet na jakimś wspólnym spotkaniu {chociaż ciężko byłoby to nazwać babskim wieczorkiem}, ale o tyranii męża milczę jak zaklęta, bo szukam pomocy z innej strony i nie ufam nikomu na tyle, by w tak poważne sprawy wtajemniczyć pół towarzystwa.
Chociaż nie ukrywam faktu, że drobnymi kroczkami chciałabym kroczyć w zieloną stronę, dlatego chętnie przyjmę wszelkiego rodzaju dopingowanie i wspieranie oraz nić porozumienia < 3


Sig, no właśnie na razie nikt nie wie, a przynajmniej nie powinien wiedzieć, że planuję się go pozbyć, ale możemy znaleźć jakiś sposób, bym dowiedziała się o Twoim podejściu do sprawy; dzielenie się doświadczeniem może mnie zainspirować. Może miałyśmy okazję poznać się na jednym z polowań, na których obecne były nasze rodziny? W jeździectwie odnalazłam swoją pasję, lecz Ty radziłaś sobie lepiej, więc podpatrywałam Twoje działania i nawet trochę zazdrościłam, bo wydawałaś się w tym wszystkim taka wolna i wyzwolona. Kojarzymy się więc dobrze, ale czy poznałyśmy lepiej?

Eir, księżycu! < 3 Na pewno kojarzyłyśmy się z Durmstrangu, lecz ja pragnęłam brylować w towarzystwie, więc nasza znajomość mogła ograniczać się do wymiany zdań na temat pracy domowej z eliksirów. Gdy zaręczono Cię z Cadanem na pewno uważnie Ci się przyglądałam, ale nie miałam powodu do zawiści, więc chętnie obdarzyłam dobrym słowem, bo mój brat, mimo wszystko, to porządny człowiek, więc uważałam, ze dobrze trafiłaś i próbowałam utwierdzić Cię w tym przekonaniu. Stałaś mi się siostrą, a później szybko zakochałam się w Hjallu i stałam się częstym gościem w Waszym domu. Częstszym, gdy sama wyszłam za mąż, co mogło Ci się wydać odrobinę dziwne, jednak słowem nie pisnęłam o swojej sytuacji; zwierzyłam się tylko z poronienia i poprosiłam o poradę w kwestii tego czy takiego eliksiru. Trochę Ci się więc narzucam, ale mam wrażenie, że na Grimmauld Place u Golyów jest po prostu bezpieczna przystań < 3

Moja najpiękniejsza . Na równi z żoną, oczywiście XD.

Jesteś niewiele starsza, a w szkole reprezentowałaś wszystko, czego zawsze pragnęłam, ale nigdy nie otrzymałam - bajki nigdy nie były mi pisane, podobnie jak towarzystwo roześmianych koleżanek z wyższych sfer. Być może nie zwróciłaś nigdy na mnie uwagi - ale ja na pewno wiedziałam, kim jesteś.
Nie wiedziałam jednak, ile nas łączy.
A lączy nas to, że obie nieustannie walczyłyśmy o uwagę ojca - bezskutecznie. I prawdopodobnie niesłusznie, w głupim, ludzkim odruchu pragnienia uznania ze strony autorytetu.
Twój sprzedał cię niczym krowę, mój - wyrzekł się mnie, wyrzucił z domu i w prezencie pożegnalnym obdarzył klątwą. Być może dopiero się spotkamy, być może już się spotkałyśmy, być może mamy szansę nawzajem stać się dla siebie spiritus movens w poszukiwaniu sprawiedliwości, która powinna dotknąć w końcu naszych ojców.
Albo raczej spaść na nich z impetem.

Lara Dolohov napisał:Jesteś niewiele starsza, a w szkole reprezentowałaś wszystko, czego zawsze pragnęłam, ale nigdy nie otrzymałam - bajki nigdy nie były mi pisane, podobnie jak towarzystwo roześmianych koleżanek z wyższych sfer. Być może nie zwróciłaś nigdy na mnie uwagi - ale ja na pewno wiedziałam, kim jesteś.
Nie wiedziałam jednak, ile nas łączy.
A lączy nas to, że obie nieustannie walczyłyśmy o uwagę ojca - bezskutecznie. I prawdopodobnie niesłusznie, w głupim, ludzkim odruchu pragnienia uznania ze strony autorytetu.  
Twój sprzedał cię niczym krowę, mój - wyrzekł się mnie, wyrzucił z domu i w prezencie pożegnalnym obdarzył klątwą. Być może dopiero się spotkamy, być może już się spotkałyśmy, być może mamy szansę nawzajem stać się dla siebie spiritus movens w poszukiwaniu sprawiedliwości, która powinna dotknąć w końcu naszych ojców.
Albo raczej spaść na nich z impetem.

Ale wstyd z tym zapłonem
Już wysyłam PW i wyczuwam super relację