Piórko

26.12.17 14:26

Piórko

Piórko jest młodą sową, kupioną krótko po ślubie Cressidy, kiedy jej poprzednia sowa wyzionęła ducha ze starości. Dziewczę szybko znalazło ze swoim nowym pierzastym posłańcem wspólny język, tym bardziej, że Piórko jest spokojną i przyjazną sówką. Mimo niewielkich gabarytów szybko i sprawnie roznosi listy.

Kod listu:

28.12.17 23:23

Przeczytaj Flavien Lestrange

Cressido, tak ostatnio siadłem przy biurku odpisując na zaległą korespondencję i przypomniałem sobie o Tobie. Dawno nie miałem od Ciebie żadnych wieści, właściwie ostatnie są z datą początku marca, kiedy pytałem Cię o zdrowie Twoje oraz dzieci. Czy zdrowo rosną? Pewnie i tak nie miałaś do tej pory zbyt wiele czasu, pamiętam Twoje zapewnienia o czynnym włączeniu się w wychowanie potomków; czy coś się w tej sprawie zmieniło? Zapewne anomalie dały Wam w kość? To straszne, że zamiast szykować się do kolejnego wernisażu musisz mieć tyle zmartwień na głowie. Los niestety nigdy nie bywa sprawiedliwy. Domyślam się, że nie miałaś nawet czasu zasiąść przy płótnie? Wielka szkoda, ostatnio napływa tak niewiele nowych obrazów, że odwiedziny w galeriach wydają się wręcz stratą czasu.
Jeśli chodzi o mnie, to po staremu. Nadal szukam perły w oceanie potrzeb naszej opery, jak dotąd z niewielkim rezultatem. Zamierzasz pojawić się na zbliżającym się sabacie? Wyobraź sobie, że zgłosiłem się do głównej atrakcji wieczoru, tańca na lodzie... nie wiem co mnie podkusiło, ale może nie będzie tak źle? Z najlepszymi życzeniami,
Flavien

29.12.17 1:04

Przeczytaj Flavien Lestrange

Cressido, niestety nie mogę Cię zapewnić, że rozumiem, bo to nieprawda. Nie mam dzieci, a nawet jak już będę je mieć, to wszystkim zajmą się piastunki. Powinnaś o tym poważnie pomyśleć zamiast zadręczać się bezsennymi nocami oraz snuciem się po posiadłości w Ambleside. Czas zrobić coś wreszcie dla siebie. I dla dobra sztuki. Małżonek ma niezaprzeczalną rację (przynajmniej w tym względzie) i powinnaś go usłuchać. Z chęcią zobaczyłbym Cię przy okazji nowej wystawy w galerii. Ostatnie frywolne (tak, naprawdę) konstrukcje z płótna oraz farb, bo nie nazwę tego obrazami, wpędziły mnie w niedowierzanie. Długo myślałem nad przyczyną tego zdarzenia i śmiem twierdzić, że polityka maczała palce nawet w czymś tak zdaje się niespokrewnionym ze sobą jak właśnie sztuka. Nie będę Cię jednak zamęczać własnymi teoriami, wiem, że to nieodpowiedni dla Ciebie temat.
Za to tak, dziękuję, u rodziny wszystko w porządku. To prawdziwe szczęście, że nieprzewidywalna magia ominęła wyspę Wight oraz Hampshire, nie dokładając nam więcej zmartwień niż to konieczne. Przesyłam Ci zresztą pozdrowienia od lady Lestrange, która nie może się już doczekać Twojej wystawy.
Śnieg w czerwcu w ogóle nie powinien się wydarzyć. Jestem zły na anomalie, że zabierają mi skrawek wspaniałego lata, który mógłbym wykorzystać na coś innego niż lodowiska oraz kuligi. Na tym ostatnim Cię nie widziałem, żałuj, Prewettowie i tym razem się postarali. W każdym razie byłbym niezwykle rad gdyby faktycznie udało nam się zamienić te kilka słów na sabacie.Flavien

05.02.18 22:31

2. maja 1956 Ulysses Ollivander

Droga Cressido, w obliczu ostatnich wydarzeń mam szczerą nadzieję, że Ty, dzieci oraz najbliższa rodzina jesteście cali, a maj, mimo wszystko, nie rozpoczął się dla Was żadną tragedią. Oczekuję też wieści od Twojej matki. Wybacz zwięzłość, chcę tylko wiedzieć, na czym stoi świat najbliższych, skoro od paru dni nie stoi już nawet na głowie. Nim nadejdzie czas na rozpisywanie się - sytuacja mieszkańców Silverdale jest względnie stabilna.

Oczekuję niecierpliwie odpowiedzi, Ulysses

05.02.18 23:52

3. maja 1956 Ulysses Ollivander

Droga Cressido, kamień z serca, wieści powoli spływające z różnych zakątków są bardzo różne, dlatego cieszę się, że choć Wy jesteście cali. Nie wątpię, że jesteście w dobrych rękach. Z przykrością przyjmuję do świadomości sytuację, w jakiej musiała znaleźć się Portia. Przekaż jej, proszę, od nas wszystkich, życzenia prędkiego powrotu do pełni sił. Moja matka również nie uniknęła anomalii, dbamy o to, by odpoczywała w domu pod okiem specjalistów, na szczęście nie stało się nic, co mogłoby postawić na szali jej życie, choć potrzebuje trochę czasu, by wydobrzeć.

Niestety, wiadomości z Lancaster nie są pozytywne. Nie wiem wiele poza tym, że najbardziej ucierpiała młoda Kyra. Serpentyna nie daje jej wytchnienia, każdy robi, co tylko może - prawda jest jednak taka, że możemy niewiele. Najlepszym krokiem, podjętym oczywiście przez rodzinę w tym trudnym czasie, jest zostawienie jej w rękach uzdrowicieli i trwanie w nadziei. Oby nadchodzące dni przyniosły poprawę; wierzę, że stanie na nogi. Zakładam, że to choroba siostry jest teraz głównym zmartwieniem Titusa. Słyszałem pobieżnie o planach wysłania go na krótki pobyt poza granice kraju, nie orientuję się dokładnie w jego sytuacji - wybacz. Jestem pewien, że jest zdrowy, ma talent do wywijania się z podobnych absurdów.

Constantine, poza tym, że komplikacje pierwszomajowe nie postanowiły go oszczędzić, wydaje mi się nieswój ponad miarę. Rozumiem jego zmartwienia, takie przynajmniej mam wrażenie, ale tkwi w tym coś więcej. Przez skórę czuję, że na dniach złapie za ogon jakąś wizję.

Przez sito zamieszania dotarły też do mnie strzępy niepokojących informacji, jakoby dzieci reagowały czulej na nieprawidłowości. Wszyscy mają się na baczności, osobiście nie miałem okazji zaobserwować nic takiego. Ulysses

07.02.18 18:29

4. maja 1956 Ulysses Ollivander

Droga Cressido, na pewno zdołamy spotkać się, gdy tylko sytuacja ulegnie stabilizacji. Póki co, każdy ma na głowie mnóstwo spraw. Poza dbaniem o bezpieczeństwo własne i najbliższych, Ollivanderowie troszczą się o różdżki, których w wyniku anomalii ucierpiało mnóstwo, nie wątpię też, że każdy inny ród boryka się z własnymi problemami. Żadne dalekie wyprawy nie są teraz wskazane. Dobrze, że myślisz o dzieciach - pozostań z nimi bezpieczna w domu.

Niestety, nie trzeba wznosić się w przestworza, by dostrzec skalę zniszczeń. Pobliskie lasy, tak drogie naszym sercom, sama wiesz - zajmujemy się nimi od lat - ucierpiały. Zarówno fauna, jak i flora. Natura również wyczuwa coś nienaturalnego, przed czym ciężko jej się bronić. Dzieją się dziwne rzeczy, wszystko dziczeje.

Niemniej, trwajcie w dobrym zdrowiu. Mam nadzieję, że z końcem miesiąca lub początkiem kolejnego, znajdę czas, by Was odwiedzić. Ulysses

20.02.18 15:28

16 | V | 1956 Constantine Ollivander

Droga Cressido, mijają dni i sam już nie wiem czy spokój, który na moment osiadł na czubkach drzew, ukoił postrzępione nerwy i w podstępny sposób nas ugłaskał, to tylko przejściowy stan, iluzja... Co jakiś czas napada mnie paranoja i kreślę kolejne listy w obawie, że coś się mogło wydarzyć; moje jasnowidzenie dręczy mnie jak klątwa, którą tak naprawdę jest, podsuwając niezrozumiałe obrazy, pobudzając moją wyobraźnię aż w końcu sam już nie wiem, gdzie kończą się moje sny, a zaczyna rzeczywistość. Jedynym, co mnie przy niej trzyma w najtrudniejszych momentach jest zaglądanie do biblioteki – znajome pozycje pełne faktów przynoszą mi ukojenie, pozwalają mi się poczuć jak za dawnych dni.

Wiem od Ulyssesa, że przebrnęliście przez najciemniejszy czas. Och, droga kuzynko, pewnie masz jeszcze więcej zmartwień na głowie niż ja, a jednak mam dla Ciebie propozycję. Może oderwiesz się i Ty, choć na moment, od majowych trosk i zaszczycisz mnie swą obecnością. Będzie tak jak kiedyś, obiecuję. Zdobędę malinowo-waniliowe ciasteczka, schrupiemy je przy aromatycznej, czarnej herbacie na świeżym powietrzu, pochylając się nad jakimś tomem. W porządku, mam coś bardziej konkretnego na myśli aniżeli j a k i ś tom. Kilka dni temu natrafiłem na coś, co wygląda mi na rzadki dziennik botaniczny niejakiego Dagoberta Laroche. Spędziłem całe popołudnie wertując go z ciekawością, lecz moja wiedza dotycząca języka francuskiego uniemożliwiła mi pełne zrozumienie intrygujących mnie kwestii. Na jednej ze stron widnieje najpiękniejsza ilustracja jaką widziałem, przedstawiająca niezwykle urokliwy kwiat w głębokim odcieniu błękitu, którego łodyżkę zrobią srebrne kolce, a jedyny dopisek przy niej to „éviter à tout prix”. Czy to jakaś wskazówka dotycząca jego występowania? Przepraszam, rozpisałem się już o treści, zamiast pozostawić coś dla Twojej dociekliwości.

Czy nas odwiedzisz? Proszę, odpowiedz twierdząco, wszyscy bardzo pragniemy zobaczyć jak się miewasz.

Trzymaj się ciepło i pozdrów rodzinę

28.03.18 21:33

Czarne podszepty A. R. Black

Droga Cressido,Uradował mnie Twój list i to tak bardzo, że nawet próbowałem wylewnie podziękować Twojej sowie za jego dostarczenie, jednak mój talent do przyswajania sobie obcych języków obejmuje najwidoczniej tylko te ludzkie. Londyn jest bardziej zakuty lodem niźli zasypany śniegiem, a ciągły ruch na jego ulicach sprawia, że pomimo pogody wydaje się bardzo żywy.

Twój list był mi niezwykle miły nie tylko jako przejaw Twojej pamięci o mojej osobie, przede wszystkim przypomniał mi o czasach dzieciństwa, kiedy to przekradałem się z lasu do pewnego dworku, do tego, w którym przyszło Ci wzrastać jako mała lady Flint. Nie zamierzam rezygnować z okazji ponownego wykazania się sprytem, dlatego też przyjmuję wyzwanie przekroczenia progu Twojego nowego domu. Czegóż bym nie zrobił, aby poczuć się pełnoprawnym wujkiem Twoich pociech. Będzie prawie tak, jakbyśmy się cofnęli w czasie, znów mając drobne sekrety przed naszymi rodzicami. Oby te obecne nie wydały się tak jak te dawne, gdy próbowałem udawać, że wcale nie wchodziłem na drzewa.

Zjawię się 9 czerwca, jeśli nie będzie to dla Ciebie kłopot. Podaj godzinę i miejsce, a przybędę.

Pozdrów maluchy.
Wujaszek Alph

28.03.18 23:07

Czarne podszepty A. R. Black

Cressido,Cieszę się, że podchodzisz do naszego niecnego przedsięwzięcia w podobny sposób, co ja. Mam nadzieję, że moja wizyta nie wyjdzie na jaw, a jeśli jakimś strasznym zbiegiem okoliczności tak się stanie, nie ściągnie na Ciebie żadnych przykrych konsekwencji. Z drugiej strony rozbudziłaś we mnie chęć spróbowania swoich sił, przez co za nic mam niebezpieczeństwo, choć powinienem liczyć się z tym, że Twój mąż będzie miał pełne prawo wycelować we mnie różdżkę.

Już nie mogę się doczekać tej wizyty. Doprawdy, prosimy się o kłopoty, jak dzieci. Ale przez wzgląd na Twe dobro przynajmniej spróbuję zachowywać się w dniu 9 czerwca należycie.
Alphard

06.06.18 23:16

Przeczytaj Leia Yaxley

Ukochana kuzynko, nie ma słów, które byłyby w stanie opisać moją radość z powodu tego, że jestem w stanie do Ciebie napisać. Wielu myślało, że nigdy więcej nie wezmę pióra w dłoń, ale swoim powrotem do zdrowia zaskoczyłam wszystkich. Mówią, że nas, Yaxleyów, trudno jest wpędzić do grobu i chyba coś w tym jest, bo podobno Uzdrowiciele nakazali mojej rodzinie się ze mną pożegnać. Myślę jednak, że nie jest to coś, o czym powinnam do Ciebie pisać, skoro najgorsze mam już za sobą. Wszystko, co muszę teraz zrobić, to wrócić do pełni sił, ale jestem na bardzo dobrej drodze do tego. Najgorsze jest jednak to, że tyle mnie przez ten czas ominęło, że trudno jest mi się odnaleźć w trochę innej rzeczywistości. Moja droga, jeżeli tylko masz mi do przekazania jakieś rewelacje, zrób to teraz. Przynajmniej będę miała czas na to, żeby sobie je przyswoić.

Rozumiem, że odkąd jesteś mężatką, a w dodatku matką, na pewno masz mniej wolnego czasu, ale niestety, obawiam się, że nie pozwolę Ci zbyt długo mnie unikać. Tęsknię za rozmowami z Tobą, nie tymi listownymi, dlatego mam nadzieję, że w najbliższym czasie znajdziesz dla mnie chwilę, tymaczasem bądź zdrów!
Leia

[bylobrzydkobedzieladnie]

07.06.18 20:33

Przeczytaj Leia Yaxley

Ukochana kuzynko, cieszę się, czytając, że nie pojawiły się u Ciebie żadne poważniejsze trudności, a nawet jeśli, to zostały zażegnane. Jeśli chodzi o mnie, wciąż nie wróciłam do pełni zdrowia, a trzymanie pióra w dłoni czasami zdaje się być trudne i dziwaczne, ale jestem pewna, że z czasem do wszystkiego na nowo się przyzwyczaję. I tak najważniejsze jest dla mnie to, że mogę swobodnie oddychać.

Wydaje mi się, że najwygodniejsze byłoby spotkanie po Festiwalu. Nie jestem pewna czy będę w stanie w ogóle w nim uczestniczyć, a jeśli już, to bez wątpienia w obecności Morgotha, w obecności którego trochę trudno byłoby nam rozmawiać. W zamian proponuję Ci spacer po Holland Park, abyśmy obie mogły zaczerpnąć trochę świeżego powietrza. Chętnie zobaczyłabym kwiaty tam zgromadzone o tej porze roku! A Ty co o tym sądzisz?
Leia

29.07.18 0:14

Czarne podszepty 20 VIII 1956

Droga Cressido,Sam jestem zdziwiony tym, jak wielka radość mnie ogarnęła po przeczytaniu dzisiejszego wydania Proroka. W żadnym wypadku nie ucieszyło mnie wprowadzenie stanu wojennego, ale to pierwszy i ostatni raz, gdy wspominam Ci o tym strasznym fakcie. Nie chcę Cię straszyć i mam wielką nadzieję, że niepokojące zdarzenia nie dotkną w żaden sposób Ciebie i Twojej rodziny. Ale nie będę kryć się z tym, jak wielce ucieszyła mnie wieść, że ród Twojego męża zdecydował się dumnie sprzeciwić szaleństwu obecnego Ministra wraz z innymi szanowanymi rodami. Wierzę, że zmiana polityki Fawleyów to krok w dobrą stronę.

Dobrze wiesz, że decyzja ta wpływa również na nasze relacje, na całe szczęście pozytywnie. Już od dawna chciałem spotkać się z moją wspaniałą kuzynką bez roztrząsania tego, jak to będzie widziane przez innych. I nareszcie mam ku temu okazję. Nareszcie! Czy zechciałabyś się ze mną zobaczyć w najbliższym czasie? Z radością ugoszczę Cię nawet we własnym domu, jeśli tylko wyrazisz taką chęć.

Nie daj się prosić. Tyle tematów możemy wspólnie poruszyć. Czy dużo ostatnio malujesz? Jak rozwijają się Twoje rozkoszne dzieci? Czy bawiłaś się dobrze na Festiwalu Lata? Odpowiesz mi na te pytania, gdy uda nam się spotkać. Coś czuję, że i Ty masz do mnie kilka pytań, na które chętnie odpowiem, tylko przybądź pod dach Blacków.
Alphard

28.12.18 16:31

21.01.19 14:51

Przeczytaj

Lady Fawley, liczę, że ten list zastanie lady w dobrym zdrowiu i doskonałym - pomimo oczywistych trudów, nękających naszą codzienność - nastroju. Ośmielam się kreślić te słowa w imieniu La Fantasmagorii, przybytku sztuki i piękna, baletu, goszczącego najznamienitszych artystów. Słyszałam o lady obrazach wiele dobrego, sama nawet mogłam je ujrzeć na wernisażu w galerii lady Avery - przyciągnęły moje uwagi klasycyzmem oraz poszanowaniem tradycyjnych ujęć pejzaży. Sądzę, że dzieła wychodzące spod lady ręki będą doskonałą ozdobą jednego z saloników Baletu. Chciałabym zaproponować stworzenie obrazu, pasującego do klimatu konkretnych wnętrz; obrazu dość dużych rozmiarów, lecz szczegóły wolałabym omówić osobście.

Gdyby była lady zainteresowana moją propozycja, będę wdzięczna za sowę zwrotną.

Z wyrazami szacunku i sympatii

madame Mericourt

21.01.19 15:26

Przeczytaj

Lady Fawley, lady odpowiedź sprawiła mi wielką przyjemność. Cieszę się, że będziemy mogły współpracować i że lady sztuka wzbogaci doznania estetyczne gości Fantasmagorii. Początek października - jak najbardziej. Gdy pojawi się lady w Balecie, proszę spytać o Deirdre Mericourt, odźwierni lub inni pracownicy odprowadzą lady do mnie lub zaproponują miejsce spotkania.

Do zobaczenia, lady Fawley.

Z wyrazami szacunku

madame Mericourt

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia