Początek

Byłam inna niż większość i wiedziałam, że to mnie kiedyś zgubi. Czułam to w każdym pojedynczym oddechu, który chwytałam z trudem. Powietrze było zimne jak lód i rozrywało płuca. Tej okropnej, mroźnej zimy to ja miałam rozpocząć zupełnie nową historię. Byłam jej początkiem.

Korespondując

Droga Victorio,
Calypso czuje się coraz gorzej. Jest bardzo blada i krwawi z nosa. Lekarze nie wiedzą, co jej jest. Mówią, że to jakaś rzadka choroba krwi. Myślę, że to może być coś z waszego świata. Nie wiem, jak pomóc mojej małej dziewczynce. Odezwij się do mnie jak najszybciej. Powiedz mi, co mam robić.




Mój ojciec zawsze był nieco zagubiony. Szczególnie odkąd umarła mama. Chorowała na długo przed moimi narodzinami. Kiedy odkryła, że jest w ciąży, ze wszystkich sił starała się przygotować go do samodzielnego wychowywania małej czarownicy. Sęk w tym, że tylko ona potrafiła jakoś poukładać jego chaotyczne życie wypełnione przekrętami finansowymi i kradzieżami kieszonkowymi. To dziwne, ale właśnie tak się poznali - próbował okraść ją w centrum Londynu, a ona jedną magiczną sztuczką odzyskała to, co było jej. Nie wystraszył się. Co więcej, był ciekawy jej umiejętności. Widział w nich potencjał. A ona czuła się przy nim wyjątkowa, pławiąc się w tych wszystkich zachwytach. Wolała mugolskiego złodzieja, który ją kochał, od setek czarodziejów, którzy widzieli w niej tylko ozdobę przyjęć. Nigdy mnie to nie dziwiło.



Lyon,
Piszę to tylko ze względu na małą. Moja siostra nigdy nie powinna była się z tobą spotykać. Głupia, mówiła, że się zakochała. No to dostała za swoje. Na pewno przewraca się teraz w grobie. Nie powinieneś wychowywać Calypso. Nic o niej nie wiesz. I ta twoja praca... Mugolski złodziej! Pozwalam na to wszystko tylko przez wzgląd na ostatnie życzenie jej matki. Spotkajmy się tam, gdzie zawsze. Zabiorę ją do naszych lekarzy. Na pewno jej pomogą.




Ciotka Victoria nigdy go nie lubiła. Czuła, że mugol nie pasuje ani do magicznego świata, ani do wyższych sfer, w jakich obracała się jej rodzina. Akceptowała mnie jako magiczną córkę swojej siostry, ale jego ledwie tolerowała. Chociaż mój ojciec nigdy się o tym nie dowiedział, moja matka wymusiła na Victorii przysięgę wieczystą. Ciotka miała zabierać mnie do siebie raz na jakiś czas, uczyć wszystkiego o magicznym świecie i etykiecie. Lubiłam nasze spotkania. Fascynowały mnie równie mocno, co kiedyś mojego ojca. Etykieta była nieco większym wyzwaniem. Po tygodniu spędzonym z mężczyzną pośród lekkiego bałaganu i rzucanych na spotkaniach towarzyskich przekleństw, nagle trafiałam do świata, w którym każdy gest jest ściśle obserwowany i oceniany. Akceptowałam to jednak. W końcu to właśnie był świat mojej matki, a wkrótce miał być także mój.



Droga Victorio,
Calypso ma się dobrze. Trzymamy się zaleceń. Serpentyna (tak to nazywałaś?) chyba trochę odpuściła. Wróciłem do interesów. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, niedługo będę zarabiał znacznie więcej. Zapewnię jej wszystko, czego będzie potrzebowała. Zapłacę Ci za te wszystkie lekarstwa, które nam przesyłasz. Możesz myśleć o mnie, co chcesz, ale jestem jej ojcem i szczerze kochałem Twoją siostrę.




Prawda była taka, że Serpentyna mocno dawała mi się we znaki. Z czasem odkryłam, że to właśnie ona zabiła moją matkę, która notorycznie odmawiała leczenia. Nadal mam jej to za złe. Sama brałam wszystko, co wysyłała nam i przynosiła ciotka Victoria. Krwotoki z nosa były dla mnie codziennością, ale po eliksirach czułam się nieco lepiej. Ciotka mówiła, że Serpentyna to błogosławieństwo i przekleństwo w jednym. Niekontrolowane wybuchy magii, które fascynowały ojca niemal tak mocno, jak kiedyś magia mojej matki, miały świadczyć o moim ogromnym potencjale. Każdy kolejny niszczył jednak mój organizm. Victoria pocieszała mnie znajomością z wieloma wiedźmami, które doczekały z Serpentyną sędziwego wieku.
Moja rutyna, polegająca na uczeniu się od ojca sztuki mugolskich kradzieży i magii od ciotki Victorii, miała się wkrótce skończyć. Czekał na mnie zupełnie nowy etap. Zbliżały się moje jedenaste urodziny.


Ciociu Victorio,
W szkole jest w porządku. Serpentyna nie daje mi się mocno we znaki. Tata pisał, że w domu też wszystko w porządku. Jego firma dobrze działa. Tak pisał! Trochę tęsknię za mamą. Och! Chciałaś wiedzieć, do jakiego Domu przydzieliła mnie tiara. Jestem w Slytherinie. Mówiłaś, że to dobrze. Sama nie wiem. Ślizgoni to trochę snoby. Tata mówił, że my też mamy dużo pieniędzy, ale... no wiesz. Nie powiem im, że jest mugolem. Ludzie tutaj mówią, że to okropne mieć mugola w rodzinie. To znaczy, tylko Ślizgoni tak mówią.
Odezwę się niedługo.


Kiedy trafiłam do Hogwartu, byłam całkiem zadowolonym dzieckiem. Choroba dała mi chwilę wytchnienia, ja odnalazłam się wśród chłopców. Nie umiałam rozmawiać z dziewczynami ze Slytherinu, które ciągle mówiły tylko o czystości krwi, pieniądzach swoich rodziców i etykiecie. Chciałam się bawić jak zwyczajne dziecko. Ci chłopcy... Byli łobuzami. Chcieli, tak samo, jak ja, wyrwać się ze sztywnych ram. Hogwart dał mi kilka dobrych lat. Dał mi też sporo wiedzy. Ciotka Victoria chętnie opowiadała mi o magii, a później równie chętnie wyposażyło we wszystko, co byłoby mi potrzebne w szkole, bylebym tylko znalazła się jak najdalej od ojca. Nie mogła jednak uczyć mnie zaklęć. Te stanowiły dla mnie prawdziwą frajdę. Dzięki Victorii nie odstawałam zbytnio od reszty. Z trudem przychodziło mi jednak ukrywanie tego, że wiem równie dużo o mugolskim świecie. Ta wiedza zmusiła mnie do zakładania maski, gdy tylko odkryłam, że ujawniona będzie moją zgubą. Nie wszystko dawało się jednak ukryć.


Ciociu Victorio,
Mam już dość tej szkoły. Pamiętasz, jak pisałam Ci o Lionelu, Christophie i Ronie? Przestali mnie słuchać. Ciągle gapią mi się na piersi. Lionel wczoraj klepnął mnie w tyłek! Czy chłopcy naprawdę muszą być tacy głupi? Nie mogę uwierzyć, że są na piedestale i nikt nie przejmuje się zdaniem dziewcząt! Kiedyś tak dobrze się dogadywaliśmy, a teraz ci idioci myślą tylko o tym, żeby porwać jakąś dziewczynę do schowka na miotły! Gdyby nie Isabelle, chyba bym tu nie wytrzymała. Spędzamy razem dużo czasu. Ona zupełnie nie interesuje się chłopakami, tak samo jak ja. Akceptuje mnie, chociaż w jej rodzinie nie ma żadnych mugoli. Inne dziewczyny są czasem okropnie wredne, ale się nimi nie przejmuję. Isabelle ma dużo fajnych książek. Śmieje się, że są zakazane. Sama nie wiem czy jej wierzyć. Czasami wydają się trochę mroczne.
Niedługo znowu do Ciebie napiszę!


Och, Isabelle. Nasza znajomość była dla mnie jak głęboki, rześki oddech, kiedy wokół panowała duchota. Byłaś inna niż dziewczyny ze Slytherinu. Byłaś inna niż chłopcy. Byłaś dla mnie wyjątkowa. To dzięki tobie zainteresowałam się czarną magią. Miałam poczucie, że dzięki niej będę mogłam zrobić znacznie więcej, lepiej się bronić, uchronić się przed Serpentyną.
Pamiętasz, jak pocałowałaś mnie w pustym dormitorium? Nigdy nie czułam tak silnych dreszczy. I nigdy tak bardzo nie żałowałam, że pozwoliłam komuś się do siebie zbliżyć. Ludziom, posiadającym magię czy nie, rzadko można było zaufać. Dlatego najlepiej było nie robić tego wcale. Dowiedziałam się tego jednak zbyt późno.  


Lyon,
Niepokoi mnie to, co dzieje się z Calypso. Wiesz coś o jej przyjaźni z tą małą Greenwood? Słyszałam, że jest chora psychicznie. Nie chce męża. Mówią, że jest... no wiesz, homoseksualna. Nie wydaje mi się, żeby była odpowiednim towarzystwem dla mojej siostrzenicy. Jej matka by tego nie chciała. Powinieneś z nią porozmawiać, powiedzieć jej, że to złe. Nie obchodzi mnie, jak to załatwisz. Masz coś z tym zrobić.


W szkole traktowali nas trochę jak trędowate. Znosiłaś to gorzej niż ja. Już od dawna umiałam dusić w sobie uczucia. Ty byłaś wrażliwsza. Dlatego broniłam nas obu. Opowiadałam plotki o tym, że przyłapałam cię z chłopakiem, żebyś nie musiała nikomu się tłumaczyć. Rozmawiałyśmy głośno o tym, jak przystojny jest Baltazar, żeby chwilę później w zaciszu biblioteki wymieniać stęsknione spojrzenia. Wdawałyśmy się w dysputy na temat magii, żeby nikt już nie mówił o moich mugolskich korzeniach. Starałyśmy się jak mogłyśmy. To nie my byłyśmy złe, tylko świat, w którym przyszło nam żyć. Nikogo nie krzywdziłyśmy. Oni za to w kółko krzywdzili nas.


Ojcze,
Nie wiem, co nagadała Ci ciotka, ale Isabelle jest bardzo dobrym człowiekiem i nie zamierzam zrywać tej znajomości tylko z powodu jakichś plotek. Nie zamierzam również umawiać się na siłę z chłopcami, których interesuje tylko... Och! Dobrze wiesz, co interesuje chłopców w tym wieku! Jestem zajęta nauką. Isabelle jest moją dobrą koleżanką. Koniec tematu.
Chciałam powiedzieć Ci również, że latem zamierzam przenieść się do Londynu. Isabelle pomoże mi coś tutaj znaleźć. Już o tym rozmawiałyśmy. Zna kilku czarodziejów, którzy wynajmą mi coś za bezcen.


Nigdy nie byłam tak niemiła dla ojca, jak w tamtym liście. Bolało mnie, że człowiek, który był mi najbliższy tuż obok ciotki Victorii, jest przeciwko mnie. Wkrótce miałam bardzo pożałować całej swojej złości. W tamtej chwili jednak w głowie układałam sobie życie z tobą...


Tato,
Chciałabym wrócić do domu.


Ty jednak postanowiłaś je skreślić.


Kochana Calypso,
Wiem, że nie chcesz ze mną rozmawiać. To wszystko wydarzyło się bardzo szybko. Nie mogłam nic na to poradzić. Rodzice wszystko zaaranżowali. Mówią, że James zapewni mi wszystko, czego potrzebuje dziewczyna. Krwi się nie wybiera, dobrze o tym wiesz. To nie znaczy, że Cię nie kocham albo że mi nie zależy. Kocham Cię jak nikogo na świecie. Po prostu... Callie... Wiesz, jak jest. W życiu nie zawsze dostajemy to, czego chcemy. Czasem musimy iść na ustępstwa.


Pisałaś do mnie te swoje głupie listy i tylko rozdrapywałaś ranę. Nie płakałam. Po prostu gniotłam je w kulkę i wrzucałam do kominka. Potem przestałam je już nawet otwierać. Z czasem przestałaś pisać. Chciałam, żebyś już nigdy się nie odezwała. Jednocześnie miałam nadzieję, że jeszcze kiedyś to zrobisz.


Ciociu,
Tata nie żyje. Nie wiem, co się stało. W poniedziałek wróciłam do domu. W środku byli już Aurorzy. Nawet nie wiem, dlaczego to oni zajęli się tą sprawą zamiast mugolskiej policji. Czy to w ogóle możliwe, żeby zabił go czarodziej? Nie pokazali mi nawet ciała. Nie wiem, co robić. Za godzinę wpadnie tu jego współpracownica i nie, nie musisz nic mówić. Wiem dobrze, gdzie pracuje. Nie raz widziałam, jak coś przemycał, jak przynosił do domu kradzione pieniądze. Cate powiedziała, że musimy domknąć kilka kwestii i że ma dla mnie jego pieniądze. Okazało się, że nie wszystko trzymał w domu.
Poza tym w mugolskim świecie nie dzieje się za dobrze. Myślę... Pomogłabyś mi znaleźć coś w Londynie?


W dniu, w którym znalazłam jego ciało, znalazłam też list. Pisał w nim, że nie zgadzał się z ciotką Victorią. Że moje szczęście jest dla niego najważniejsze. Wiedział jednak, że ludzie będą próbowali zniszczyć mnie za to, kim jestem. Chciał mnie chronić, nawet jeśli musiał mnie z tego powodu zranić.
Przepłakałam nad kawałkiem kartki całą noc, pierwszy raz od lat, w pustym mieszkaniu, w którym nikt nie mógł mnie zobaczyć ani usłyszeć. Czułam, że muszę stamtąd uciec, bo nic innego nie mogło mi dać spokoju.
Ciotka Victoria pomogła mi wynająć mieszkanie w Londynie. Cate z kolei przekazała mi pieniądze ojca. Powiedziałam jej, że wyjeżdżam. Nie była zadowolona, ale pożegnałyśmy się w zgodzie. Obiecałam, że odwiedzę ją, jeśli zdecyduję się wrócić. Za mugolskie pieniądze kupiłam trochę ubrań. Ciotka Victoria pomogła mi załatwić wymianę części na galeony. Było tego dość dużo, żeby wieść całkiem dobre życie. W Londynie okazało się, że nie tylko ojciec zadbał o mój dobrobyt. Moja matka miała własną skrytkę bankową u Gringotta. Klucz natomiast przechowała ciotka. Chociaż wszystko było nie tak, przynajmniej coś zdawało się układać.


Callie,
Słyszałam, że jesteś w Londynie. Słyszałaś, co się dzieje? Na pewno. Wojna nikogo nie omija. Chciałabym się z Tobą zobaczyć. Kto wie, jak dużo czasu nam zostało? Mam nadzieję, że wszystko u Ciebie w porządku.


Nie chciałam z tobą rozmawiać. Poza tym byłam zajęta własnymi sprawami. Posiadając wiedzę na temat mugolskich kradzieży i zdobywając nową związaną z magicznymi, zdobyłam kontakt do czarodziejów o zainteresowaniach podobnych do tych mojego ojca. Na ich czele stała Vera. Była równie piękna co ty, Isabelle, choć sporo starsza. Fascynowała mnie, a ja chyba fascynowałam ją. Wzięła mnie pod swoje skrzydła, załatwiała leki na Serpentynę, uczyła czarnej magii, którą znała jak mało kto. Często mówiła po francusku. W końcu i tego zaczęła mnie uczyć. A kiedy zapadała noc, pieprzyła się ze mną w swojej sypialni. Kochanką była równie dobrą co mentorką.
Miesiącami miałam nową rutynę. Sypiałam z nią, uczyłam się od niej, dla zabawy zajmowałam się mugolską kradzieżą kieszonkową w Londynie. Kiedy przychodził odpowiedni moment, przemycałam z jej ludźmi stare i cholernie kosztowne artefakty, magiczne zwierzęta, czarnomagiczne zwoje i zwykłe, mugolskie kosztowności, które potem zaklinała i sprzedawała na Nokturnie.


Panno Droga Pani,
Nie jestem zainteresowana spotkaniem z Panią. Nie jestem też zainteresowana znajomością. Powinna Pani zająć się swoim życiem i mężem. Słyszałam, że ma Pani gromadkę uroczych dzieci. Może nimi także się Pani zajmie? Dziękuję za zainteresowanie moim życiem. Świetnie sobie radzę.
Kończąc, życzę Pani szczęścia. Zarówno podczas wojny, jak i w życiu. Proszę do mnie nie pisać. Naraża Pani zarówno moją, jak i swoją reputację.


Ciebie po prostu odtrącałam. Ryzykowałybyśmy obie zbyt dużo, gdybyśmy spotkały się choć raz.


Kochana,
Słyszałam o śmierci Twojej ciotki. To musiał być dla Ciebie cios. Jak się trzymasz? Martwię się o Ciebie. Nasi znajomi mówią, że już do nikogo się nie odzywasz i że jesteś strasznie... Nie wiem, czy powinnam o tym pisać. Mówią, że jesteś zimna i oschła. I że zajmujesz się czarną magią. Kiedyś byłaś taka... radosna. Calypso, co się dzieje? Jak mogę Ci pomóc? Odezwij się.


Przez te wszystkie lata nie odzywałam się do nikogo z innego powodu. Oczywiście śmierć ciotki Victorii była dla mnie ciosem, równie wielkim, co śmierć ojca, choć to własnie ona akceptowała mnie najmniej. Prawdziwym ciosem była jednak śmierć Very. Wybrała się na akcję, którą uznała za zbyt niebezpieczną dla mnie. Nie myliła się. Gdybyśmy były tam obie, ja także nie wróciłabym do domu. Trudno mi opowiedzieć ci o tym, co wtedy czułam. Nie wiem czy ktokolwiek mógłby to zrozumieć.
Vera zostawiła mi cały swój interes, ludzi, książki o czarnej magii i eliksirach, także listy opłacalnych akcji i czarodziejów, z którymi warto się kontaktować. Przejęłam jej stanowisko i jej życie. Pozostało mi już tylko kontynuować naukę, by w przyszłości, podobnie jak ona, sprzedawać na Nokturnie własne wyroby.

Początek końca

Kiedyś myślałam, że jestem wyjątkowa. Że stanowię początek wyjątkowej historii. Że będę kimś wielkim. Kimś ważnym. Dzisiaj nie chcę z Tobą rozmawiać na temat mojego życia. Nie jestem tą samą osobą, którą byłam, kiedy to wszystko się zaczęło. Czuję, jak Serpentyna zaciska się coraz mocniej wokół mojej szyi i nie mam tu na myśli wyłącznie mojej choroby.
W magicznym świecie źle się dzieje. Wiesz to. Magia odebrała mi rodzinę. Kocham ją i nienawidzę jej jednocześnie. Pochłaniam mroczne księgi i nie potrafię wyciągnąć różdżki przeciwko mugolowi. Szarpię się. Nie mogę znaleźć drogi ucieczki.
Z innymi ludźmi łączy mnie wyłącznie nić kontaktów zawodowych. Uwierz, to nie są dobrzy ludzie. Większość z nich zabiłaby cię bez wahania. A ty... Och, na Morganę! Oczywiście, że mi na tobie zależy, głupia. Skrzywdziliby nas, gdyby wiedzieli. Przestań pisać do mnie te swoje rzewne listy. Przestań nas narażać! Podjęłaś decyzję dawno temu. Ja podjęłam swoją. Oddawałam serce niewłaściwym ludziom. Dlatego dzisiaj nie mam go już dla nikogo.

Statystyki i biegłości
Statystyka	Wartość	Bonus
OPCM:	5	+1
Zaklęcia i uroki:	18	+1
Czarna magia:	7	+3
Magia lecznicza:	0	Brak
Transmutacja:	0	Brak
Eliksiry:	5	Brak
Sprawność:	0	Brak
Język	Wartość	Wydane punkty
Język ojczysty: angielski	II	0
Francuski	I	1
Biegłości podstawowe	Wartość	Wydane punkty
Kłamstwo	II	10
Zręczne ręce	II	10
Historia magii	I	2
Retoryka	II	10
Ukrywanie się	I	2
Opieka nad magicznymi stworzeniami	I	2
Zielarstwo	I	2
Spostrzegawczość	I	2
Starożytne runy	I	2
Biegłości specjalne	Wartość	Wydane punkty
Jasny umysł	I	2
Mugoloznawstwo	I	5
Szczęście	I	5
Silna wola	II	5
Biegłości fabularne	Wartość	Wydane punkty
Brak	-	0
Sztuka i rzemiosło	Wartość	Wydane punkty
Wytwórstwo magicznych amuletów	II	7
Gotowanie	I	1/2
Muzyka (wiedza)	I	1/2
Aktywność	Wartość	Wydane punkty
Latanie na miotle	I	1
Taniec balowy	I	1
Genetyka	Wartość	Wydane punkty
Genetyka (jasnowidz, półwila, wilkołak lub brak)	-	0
Reszta: 0

Wyposażenie

Sowa