Magiczne używki

Czarodzieje, zgłębiwszy tajniki zielarstwa i eliksirów, znają używki powszechnie używane również w niemagicznym świecie; nie są im obce piwa, wina, nalewki i likiery ani powszechna nikotyna – sami również potrafią je produkować. Magia dodaje jednak również w tej materii kolorytu, świat czarodziejów jest o wiele bogatszy od świata mugoli...

Alkohole, co do zasady, dostępne są od siedemnastego roku życia – wyjątkiem  jest jedynie kremowe piwo, które zawiera tak znikomą ilość alkoholu, że upić mogą się nim wyłącznie skrzaty domowe. Z mugolskich wśród czarodziejów w Wielkiej Brytanii najpopularniejsze jest brytyjskie ale, zwłaszcza spod szyldu „Starego Towarzyskiego Gampa”, stouty i portery. Z mocniejszych – w szczególności whisky, nieco mniej brandy i rumy. Powszechne są wina i likiery, choć czarodzieje, zamiast owoców, częściej wykorzystują zioła i korzenie (pokrzywa, czarny bez, rzepa). Niesłabnącą popularnością cieszą się również miody pitne.
Tytoń wśród czarodziejów jest nie mniej popularny niż wśród mugoli; mugolskie papierosy często pojawiają się w rękach nawet osób otwarcie sprzeciwiających się obecności niemagicznych w życiu publicznym. Popularne są różnego rodzaju drewniane fajki, zwłaszcza wśród starszych mężczyzn. Z innych substancji wykorzystywanych przez mugoli czarodzieje korzystają z naturalnego opium.

Magiczne alkohole
Kremowe Piwo (od 13 roku życia, 0,2-0,6%) – napój na bazie słabego piwa, który mogą spożywać również dzieci. Często podaje się go w chłodniejsze dni, zwłaszcza zimą, na zagrzanie i poprawę nastroju. Łatwe do uwarzenia w domu, co praktykuje wiele gospodyń domowych. Tradycyjnie podaje się je z cukrem, w kolorowych kuflach, ciepłe.

Czarne Ale (od 17 roku życia, 5-8%) – gorzkie piwo fermentowane z drożdży pielęgnowanych nawozem testrali. Jest ciężkie, gorzkie i niekiedy po wypiciu wprawia w ponury nastrój. Popularne w Wielkiej Brytanii, choć głównie wśród koneserów. Tradycyjnie podaje się je w szklanych kuflach.  

Porter Starego Sue (od 17 roku życia, 6-12%) - popularne mocne piwo. Stary Sue był marynarzem, który zmarł podczas wyprawy; powróciwszy do Londynu pod postacią ducha opowiedział swoją historię byłym kompanom – twierdził, że wypadł za burtę, gdy odszedł za potrzebą, a w morskich odmętach pożarł go smok. Majątek Sue przejął jego stryj, a za przejęte pieniądze otworzył browar ku czci zmarłego siostrzeńca. Sue, jako abstynent, nie był tym pomysłem zachwycony i do dzisiaj nawiedza browar.

Wino Skrzatów (od 17 roku życia, 8-16%) - lekkie, słodkie wino o krwistoczerwonym zabarwieniu produkowane przez skrzaty domowe zarówno w restauracjach, jak i w przydomowych piwniczkach rodzin, którymi skrzaty się opiekują. Nie wiadomo, co dokładnie wchodzi w jego skład, co sprawia, że czarodzieje nie są w stanie wyprodukować skrzaciego wina samodzielnie. Tradycyjnie podawane w kieliszkach, lekko schłodzone.

Magiczne Laudanum (od 17 roku życia, 10-13%) - nalewka na bazie sherry z rozpuszczonym opium i kilkoma innymi silnymi ziołami leczniczymi. Droższe rodzaje zawierają proszek z rogu jednorożca. Często wykorzystywana do uśmierzenia bólu, cenione są również jej właściwości odprężające.

Quintin (od 17 roku życia, 12-16%) - szkockie wino, czarodziejska winiarnia została założona przez rodzinę Quintin w 1792 r. i nawet dziś możliwe jest dostać butelki o rocznikach zbliżonych do tej daty. Butelki Quintinów są zabezpieczone silnymi zaklęciami, które zabraniają ich otwarcia dzieciom poniżej 17 roku życia. Odpowiednie na szczególne okazje, tradycyjnie podawane w kieliszkach, lekko schłodzone.

Czarodziejski Miód Pitny (od 17 roku życia, 15-30%) - alkohol fermentowany z najczęściej pszczelego miodu, na bazie ziół magoleczniczych. Dobry na przeziębienia. Tradycyjnie podawany w szklanych lub drewnianych kuflach, gorące.

Zielona Wróżka (nielegalna, 40-50%) - czarodziejska odmiana piołunówki, przygotowywana na bazie anyżu. Jej sprzedaż od przeszło pół wieku jest w Wielkiej Brytanii zakazana ze względu na zawartość substancji trującej, lecz wciąż z łatwością można ją dostać u niektórych alchemików. Nazwę zawdzięcza zielonej barwie oraz silnemu działaniu halucynogennemu. Francuskiego pochodzenia. Tradycyjnie podaje się ją w kieliszkach z ażurowymi łyżeczkami, na których należy rozpuścić w zimnej wodzie cukier.

Toujours Pur (od 17 roku życia, 40-55%) - oryginalna nalewka powstała przez macerowanie jadowitego węża, najczęściej żmii, w mocnym alkoholu. W tańszej odmianie węża można zastąpić pająkiem lub skorpionem. Jeden z bardziej eleganckich czarodziejskich trunków, kojarzony, raczej legendarnie, z Salazarem Slytherinem. Bardzo drogi, ceniony wśród arystokratów i zwykle przeznaczany na szczególne okazje. Tradycyjnie podawany w niedużych, pękatych kieliszkach, koniecznie razem z butelką, w której widać zatopione zwierzę.

Ognista Whisky (od 17 roku życia, 40-60%) - najpopularniejszy mocniejszy magczny trunek alkoholowy. Czarodzieje z Wielkiej Brytanii są największymi światowymi eksporterami tego rodzaju trunku. Z krajów anglosaskich pochodzą najbardziej szanowane marki, takie jak  Stara Ognista Whisky Ogdena, czy Whisky Blishena. Prym wiedzie Szkocja. Tradycyjnie podaje się ją w niedużych, ale masywnych szklankach, bez dodatków.

Pięść Hagrida (poza regulacją) – Rubeus Hagrid, półolbrzym wyrzucony z Hogwartu za niesubordynację, stał się po tym wydarzeniu obiektem wielu żartów mniej rozsądnej młodzieży. Nic dziwnego, że jego imieniem nazwano popularny ostatnimi czasy trunek polegający na zalaniu dna brudnego kociołka alkoholem zmieszanym z pieprzowym wywarem. Jak łatwo się domyślić, jest to trunek wysokoprocentowy, o różnej zawartości i różnych smakach – nigdy nie można być pewnym, co znajduje się w środku. Duża ilość silnego alkoholu zwykle łagodzi trucizny, jeśli znajdują się na dnie kociołka, ale Pięść Hagrida i tak przyniosła śmierć przynajmniej kilkorgu młodym ludziom.

Magiczny tytoń
Czarodziejskie Papierosy – czarodziejskie papierosy nie wymagają ognia. Aby je zapalić, wystarczy potrzeć ich kraniec wierzchem dłoni. Są obłożone zaklęciami ochronnymi, dzięki którym w ten sposób nigdy nie zapali ich osoba niepełnoletnia. Istnieje wiele firm wytwarzających czarodziejskie papierosy, wśród najpopularniejszych - Iskra i Stibbons.

Czarodziejskie papierosy dla pań – drogie samozapalające się papierosy o niskiej zawartości tytoniu przeznaczone dla kobiet. Zamiast zapachu tytoniu wydzielają przyjemny, ciężki zapach piżmowych perfum, najczęściej o orientalnej nucie, choć bywają również zapachy łagodniejsze, kwiatowe i owocowe. Najczęściej wkładane do długich, eleganckich fifek, które podkreślają smukłość dłoni pań.

Zmiennobarwne Papierosy Jerella – zaczarowane samozapalające się papierosy popularne głównie wśród młodzieży powyżej 17 roku życia. Dym tytoniowy, za sprawą dodatku magicznych ziół, przyjmuje pastelowe barwy.

Fajka Niepamięci – drogi tytoń palony w specjalnie przygotowanej do tego fajce. Pozwala porządkować wspomnienia, odtrącać natrętne myśli, zapominać o złych chwilach. Jej działanie jest słabe i krótkotrwałe, ale wielu starszych ludzi znajduje w niej ukojenie.

Inne - nielegalne
Uwaga: Aby móc korzystać z tego rodzaju używek, należy je każdorazowo zakupić przy pomocy punktów majętności. Więcej informacji w tym wątku.

Diable Ziele – rośnie na górzystych terenach w cieplejszym klimacie, przede wszystkim w dolnych warstwach Andów. Są to rzadkie krzewy często mylone przez mugoli z porzeczką, nazwę zawdzięcza zapewne krwistym owocom, które zawierają silną substancję trującą. Czarodzieje palą susz z liści diabelskiego ziela pod postacią papierosów lub specjalnych fifek – czasem wrzucają go do ognia i wdychają dym, ostatnia metoda wywołuje jednak najsłabszy efekt. Ma działanie odprężające, uspakajające, pozytywnie wpływa na nastrój. Mało szkodliwe w niewielkich dawkach, lekko uzależniające.
Skutki uboczne: występują po długim czasie (ok. trzech miesięcy) częstego stosowania (dawkowanie częściej niż raz w tygodniu), obejmują otępienie, spowolnienie, pogorszenie pamięci, zaburzenia koordynacji ruchowej i ogólne pogorszenie sprawności fizycznej, obniżone ciśnienie krwi.

Złota Rybka – popularna nazwa substancji, w której skład, oprócz łusek lekko podgniłej złotej rybki, wchodzi ikra ramory. Składniki są razem mieszane w osolonej, gotującej się wodzie z dodatkiem macek ośmiorniczek. Eliksir ma wyjątkowo nieprzyjemny zapach i odrażający smak, jest jednak ceniony za silne działanie halucynogenne. Do wizji odnosi się nazwa ekstraktu, halucynacje są zawsze niezwykle przyjemnymi doznaniami i odnoszą się do najbardziej skrywanych pragnień - Złota Rybka spełnia życzenia. Silnie uzależniająca.
Skutki uboczne: występują po częstym stosowaniu (więcej niż trzy razy w przeciągu dwóch tygodni) i obejmują wymioty, niestrawność, brak apetytu, ogólną apatię prowadzącą do depresji.

Tęgoskór Żelaznozęby – grzyby rosnące w ściółce lasów iglastych, rzadkie w Wielkiej Brytanii. Kształtują się w bulwy o twardym, fioletowym pancerzyku nakrapianym żółtymi cętkami. Mają wielkość od jednego do dziesięciu centymetrów. Nie należy zrywać ich ręką, mogą bowiem ugryźć. Są spożywane na różne sposoby, na surowo, smażone, gotowane, niektórzy wytwarzają z nich kompoty. Cechują się silnym działaniem halucynogennym, wpływają bardzo pozytywnie na nastrój, odprężają, w zależności od wytrzymałości organizmu również ogłupiają. Lekko uzależniające.
Skutki uboczne: Podstawowym zagrożeniem związanym z Tęgoskórem jest możliwość uszkodzenia wątroby. Śmiertelne może nastąpić zarówno przy jednorazowym zażyciu, jak i po kilku miesiącach częstego stosowania, zależnie od trybu życia i osobistych predyspozycji. Grzyb bardzo mocno obciąża ten organ.

Wróżkowy Pył – pyłek zbierany ze skrzydeł elfów. Jest spożywany na różne sposoby, pośród najpopularniejszych wymienić należy wciąganie nosem do dróg oddechowych oraz palenie w specjalnie przygotowanej fifce podgrzewanej zazwyczaj świecą lub przy pomocy różdżki. Wywołuje poczucie euforii, pozytywnie wpływa na nastrój, krótkotrwale dodaje sił i motywacji do działania, wyostrza umysł, zwielokrotnia doznania. Osoba pod wpływem Pyłu wydaje się bardziej interesująca i atrakcyjna innym czarodziejom, staje się również bardziej pewna siebie, rozmowna. Działanie utrzymuje się do trzydziestu minut, po tym okresie pojawiają się przeciwne doznania; zmęczenie, apatia, otępienie. Silnie uzależniające.
Skutki uboczne: Możliwe zaburzenia psychiczne (szczególnie osobowościowe i psychotyczne), ponadto częste krwawienia z nosa, przekrwienie oczu. W przypadku nadużycia (jednorazowego zażycia zbyt dużej dawki) mogą pojawić się drgawki, a nawet konwulsje. Ciśnienie krwi jest podwyższone, serce bije szybciej; może wystąpić napad szału.

Widły (Smoczy Pazur) – pradawne stworzenia jakimi są smoki zawierają w sobie potężną moc magiczną wyczuwalną od każdej cząstki ich ciała. Sproszkowane pazury roztapia się nad ogniem, najczęściej na łyżeczce, w wodzie czasem zaprawionej cytryną dla lepszego rozpuszczenia proszku, następnie substancję należy wprowadzić do krwi. Jest jednym z silniejszych środków odurzających. Uspokaja, wywołuje wewnętrzną euforię. Powoduje utratę wrażliwości na bodźce zewnętrzne (w tym podwyższenie granicy bólu). Bardzo silnie uzależniające.
Skutki uboczne: Występują po krótkim okresie (dwa tygodnie) częstego stosowania (częściej niż dwa razy w tygodniu). Obejmują spowolnienie, podwyższenie ciepłoty ciała, przesuszenie skóry, odwodnienie organizmu, ogólne obniżenie odporności. Mogą wystąpić krwotoki wewnętrzne i poparzenia, zarówno wewnętrzne, jak i widoczne na skórze. W sferze psychicznej wywołuje otępienie, apatię, utratę motywacji życiowej. Nadużycie prowadzi do bolesnego zgonu, smoczy pazur przepala narządy wewnętrzne. Możliwy samozapłon.

Śnieżka – wile od wieków budziły wśród czarodziejów pożądanie. Dramatycznym faktem wydaje się powszechna wiara w to, że mięso z serca wili, po spożyciu, wprowadza w stan euforii, ekstatycznych doznań, zarówno psychicznych, jak i seksualnych. Stan trwa do kilkunastu godzin i równa się niezmierzonym ludzkim czuciem rozkoszom, podczas których nie jest się zdolnym do podjęcia jakichkolwiek aktywności. Bardzo silnie uzależniające, a przy tym bardzo drogie. Z serca należy wyjąć jedynie kilka konkretnych włókien, nie całe serce posiada takie właściwości – co za tym idzie z jednego ciała można wykonać jedynie kilka dawek specyfiku (od trzech do pięciu). Śnieżka była zarzewiem legendy o królewnie i myśliwym polującym na jej serce.
Skutki uboczne: skrajne wyczerpanie organizmu, ogólne poczucie słabości, a przy tym poczucie wyjątkowo silnego uzależnienia nawet po jednym zażyciu. Nadużycie (więcej niż jedno spożycie w ciągu doby) lub krótkotrwałe częste spożywanie (więcej niż 2-3 razy w przeciągu dwóch tygodni) nieuchronnie prowadzi do zgonu wywołanego wyczerpaniem.