Pokój dzienny

- Całe szczęście, Nora. - odetchnęłam z ulgą spoglądając na nią. - Bo tych na jakiś czas mam dość całkowicie i kompletnie. A może bardziej wnętrza ich samego dokładnie. - wzdrygnęłam się mimowolnie na wspomnienie choć wcale nie było ono wyraźne, ale wyobrażałam sobie że musiało być w bebechach rybach wcale nie za fajnie. Bo fajnie to było wiadomo, na plaży na przykład, kiedy woda obywała kostki lekko w dzień upalny a nie we flakach wielkiej prehistorycznej ramory. Odebrałam od niej te pianki i szpikulec zadając pytanie bez zrozumienia patrzeć na jedno i drugie. Unosząc brwi kiedy powiedziała te nadzieje całe z niepewną miną całkiem. - Nikogo dźgać nie będziemy, okej? - upewniłam się marszcząc nos trochę. To w smak mi nie było za bardzo, bo samo dźganie przyjemne by chyba nie było - a mama radziła, żeby tego co tobie nie miłe było innemu nie brać i nie robić wcale. - W ogóle, mówiłam ci, że staż zaczęłam? - zapytałam spoglądając ku niej unosząc kąciki ust w uśmiechu widocznie zadowolona i szczęśliwa z tego faktu. - W sensie, zaczęłam już czas jakiś temu, ale zastanawiam się chyba nie widziałyśmy się trochę. - mówię myśląc bo pewna nie jestem komu mówiłam, a komu nie powiedziałam wcale.
- Pianki? - powtórzyłam po Norze zerkając na nie. W Stanach? To daleko było całkiem. Zmarszczyłam brwi mocniej, patrząc na kolejne działania w końcu samej podejmując się próby odciągając od ognia swoją, spaloną trochę dość niepewnie łapiąc za nią. - Oh. - wypadło z moich ust, kiedy oczy rozszerzył się mocniej. - Ojej. - wypadło za raz i mimowolnie pomyślałam o tym, że chłopacy byliby zachwyceni gdyby mogli spróbować tego chociaż trochę. Lidka pewnie by powiedziała że są w dechę czy coś. I Celine ona na pewno też była zaskoczona ale i zachwycona jak ja. - Abstrakcyjnie dobre. - oceniłam kiedy przełknęłam ją całość nadal zaskoczona tym faktem. - Dasz radę załatwić dla mnie trochę? Proszę, proszę, proszę. Moi przyjaciele byliby zachwyceni, Nora, nigdy nie widziałam ich wcześniej. - zaśmiałam się zaraz trochę zawstydzona jak powiedziała o tej precyzji, może nie zauważyła że przypilam swoją trochę? Ale ciekawość była mocniejsza a Nora i tak dalej mówiła. A ja spojrzałam za jej dłońmi na… spodnie? Uniosłam tęczówki i wróciłam nimi do nich - spodni znaczy. Przekrzywiłam głowę. By zaraz zamrugać kilka razy co mówiła? O butelce coś. Whisky? Skupiłam się na tym, żeby zrozumieć o co chodzi i o zakład chodziło jakiś, potakiwałam co jakiś czas głową. I nagle brwi mi się uniosły. - Chcesz się tam w ł a m a ć Nora? - zapytałam jej literując powoli słowa z niepewnością, może coś nie tak zrozumiałam. - Nie możesz tam wejść, w sensie no to wasz jest, nie? Bo ja bym go chętnie rozejrzała nigdy nie byłam w destylarni i w ogóle, ale wiesz… możemy tam wejść? - zastanowiłam się na głos i zastanawiałam wyraźnie, czy to było odpowiednie czy nie. No bo zakład to zakład - jasne. No i to jednak destylarnia która do nich zależała. Ale jak należała to czy trzeba było właśnie jakieś pozwolenia czy jak to działa w ogóle? Nora mówiła, że miała zakaz, to chyba potrzebne było jednak. Zawiesiłam na niej niebieski tęczówki w oczekiwaniu.