x. wątek zakończony
Błądzącego aurora trzeba przywołać do porządku, nawet jeśli ten wciąż nie potrafi uczyć się na własnych błędach.

x. wątek zakończony
Śmierć zebrała żniwo. Sprawiedliwość dosięgła zdrajczynię. Trzeba do końca zamknąć tę sprawę.

x. wątek zakończony
Szeroka misja wymagająca zaangażowania aurorów, na której to córka sprawdza cierpliwość ojca.

x. wątek zakończony
Odbudowa głównej siedziby Zakonu Feniksa trwa, więc Kieran bierze udział w stawianiu ścian i wraz z młodą Carter wykańcza te kuchenne.

x. wątek zakończony
Nadal trzeba włożyć wiele pracy w odbudowę Starej Chaty. Nawet brak dłoni Brendana nie zatrzyma Zakonu Feniksa w stworzeniu nowej siedziby organizacji.

x. wątek zakończony
Ministerstwo Magii strawiła Szatańska Pożoga. Niszczycielska siła zadała obrażenia wielu, w tym i Kieranowi. Trudno doświadczonemu aurorowi wcielić się w rolę posłusznego pacjenta, na całe szczęście lord Prewett potrafi leczyć.

x. wątek zakończony
(rozliczany jako lipcowy)
Reorganizacja ministerialnych struktur wcale nie jest taka prosta. Układanie całkowicie od nowa pracy Biura Aurorów jest naprawdę czasochłonne, przy okazji też irytujące. Aurorzy powinni działać, zamiast tego spora część ślęczy nad papierami.

x. wątek zakończony
Siedziba organizacji powinna być porządnie zabezpieczona, dlatego Kieran wraz z Samuelem umacniają jedno z zaklęć ochronnych rzuconych niegdyś przez samego Dumbledore'a.

x. wątek zakończony
Po przegranym pojedynku trzeba zebrać się do kupy. Kieran liczy na wykwalifikowaną pomoc i nie spotyka go zawód.

x. wątek zakończony
Zakon Feniksa po raz kolejny stara się zewrzeć szeregi i uporządkować kilka spraw.

x. wątek zakończony
Szlifowanie umiejętności to podstawa. Każdy czarodziej potrzebuje ćwiczyć się w sztuce rzucania zaklęć, nawet doświadczony auror.

x. misja poboczna organizacji
x. wątek zakończony
Profesor Bagshot poleciła im odnaleźć artefakty, więc Kieran robi wszystko, aby w tym dopomóc. A na przynętę bierze ścigającego Jastrzębi.

x. wątek zakończony
Kolejny trup w ciągu dwóch tygodni wyłowiony z Tamizy z licznymi śladami na ciele po czarnomagicznych zaklęciach. Kieran, któremu przypadła ta pierwsza sprawa, próbuje odnaleźć podobieństwa pomiędzy tymi dwoma przypadkami.

x. wątek zakończony
Ćwiczenie umiejętności rzucania zaklęć defensywnych członka Zakonu to naprawdę dobry pomysł. Lepiej szykować się do walki niż pozostawać bezczynnym.

x. wątek zakończony
Część członków Zakonu spotyka się w domu Foxa aby dowiedzieć się jak najwięcej o swych wrogach. Muszą jednak najpierw spokojnie przeanalizować wspomnienie młodego Selwyna z feralnego dnia zamachu na Ministerstwo.

x. wątek zakończony
W pogoni za sprawcą Kieran wbiega do galerii sztuki. Dobrowolnie nigdy przecież nie wszedłby do takiego przybytku.

x. wątek zakończony
Jakiś młokos wykrzykuje przed frontowymi drzwiami imię córeczki tatusia. Oczywiście, że dostanie porządnie w łeb!

x. wątek zakończony
Wiekowy auror wyławiający wianek dziewczęcia. Może i farsa, ale w pełni przemyślana.

x. wątek zakończony
Próba naprawienia anomalii z pomocą młodej Gwardzistki. Na wodzie się nie udało. Na stadionie też nie. Nikt im nie powie, że nie próbowali.

x. wątek zakończony
Stary auror i młoda kursantka, Zakonnik i Gwardzistka, czyli jak dwie różne osobowości ponownie idą naprawiać anomalię, a potem poruszają tematykę mieszkaniową.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Kolejne spotkanie organizacji. Jak zwykle nie obyło się bez burzy. Ale wreszcie pewne rzeczy stają się bardziej przejrzyste.

x. wątek zakończony
x. misja poboczna organizacji
Spotkanie z Ministrem może przynieść wiele korzyści dla Zakonu. Ale może też mu zagrozić, więc lepiej zważać przy Longbottomie na słowa.

x. wątek zakończony
Krótki poradnik o tym jak działać podczas sytuacji zakładniczej.

x. wątek zakończony
Ustalenie personaliów właściciela zgubionej różdżki często jest kluczowe dla sprawy. Tym razem Rineheart doskonale dane właściciela zna, ale musi zdobyć potwierdzenie na papierze.

x. wątek zakończony
Wrześniowy rajd po anomaliach, który zwieńczony zostaje sukcesem.

x. wątek zakończony
x. wrześniowa parszywka Poppy
Wcale nie brakuje mu empatii. Doskonale rozumie uczucia innych, jednak niekoniecznie chce dzielić się własnymi. Wie czym jest strata. I zna Poppy. Przekazanie złej wieści właśnie jej nie mogło być łatwe.

x. wątek zakończony
Wyjaśnienie sprawy odnalezionej różdżki pewnego szlachcica na miejscu naprawionej anomalii, gdzie odnaleźć można również ślady czarnej magii.

x. wątek zakończony
I kolejny wrześniowy rajd po anomaliach. Kolejny z przedstawicielem rodziny Tonks. Kolejny zwieńczony sukcesem.

x. wątek zakończony
Pierwsza lekcja oklumencji Carter, a nauczycielem stary, zgorzkniały legilimenta.

x. wątek zakończony
Każdego roku dwudziestego drugiego września nie jest sobą. Jackie zresztą też nie. To dzień żywej pamięci o najwspanialszej Abigail.

x. wątek zakończony
Aurorzy muszą również weryfikować anonimowe informacje.

x. wątek zakończony
W trakcie próby ujęcia jednego z tych najbardziej chorych sprawców Kieran na drodze spotyka przemoczoną, wystraszoną dziewczynę. Czyżby niedoszłą ofiarę zwyrodnialca?

x. wątek zakończony
Przygotowanie pułapki na czarodzieja, co chciał sprzedać jubilerowi czarnomagiczną bransoletę.

x. wątek zakończony (niepełny)
Strach przed utratą kolejnej bliskiej osoby zagląda mu w oczy.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
Po otrzymaniu listu od Bones z tajemniczym zaproszeniem musiał stawić się na miejscu spotkania.

x. opowiadanie zakończone
Z pomocą Poppy Kieran umacnia swoją różdżkę.

x. wątek zakończony
Trzeba zająć się dokumentami, zwłaszcza, że te w ostatnim czasie bardzo łatwo znikają.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Człowiek uczy się całe życie, a auror to już w szczególności. Nie żeby miał zostać zaraz ekspertem od starożytnych run i klątw, ale podstawową wiedze w końcu mógłby nabyć w tym zakresie.

x. wątek zakończony
Myślał, że to próba poderżnięcia gardeł członkom Zakonu. Na pewno nie spodziewał się nocnej wizyty półwili do jego córki.

x. wątek zakończony
Śmierć przestępcy w Mungu na skutek odniesionych podczas pościgu ran to kłopotliwa sprawa. Teraz trzeba przesłuchać wszystkich, którzy mieli do czynienia ze zmarłym kryminalistą w jego ostatnich chwilach.

x. wątek zakończony
x. misja poboczna
Zabezpieczenie mostu czy ratowanie ludzi z płonącego statku, co powinno być większym priorytetem? Czy można dokonać obu rzeczy naraz? Skoro jest ich dwójka.

x. wątek zakończony
W ramach działalności Zakonu Feniksa Kieran musi na nowo nauczyć się współpracować z byłym, jakże niepokornym podopiecznym. A potem muszą wspólnie walczyć z oślizgłymi kanaliami.

x. wątek zakończony
Kiedy władza patrzy na ręce, trzeba trzymać się procedur. Tak oto doświadczony auror musi przyglądać się utylizacji niebezpiecznych eliksirów.

x. wątek zakończony
Zakon potrzebuje ludzi którzy potrafią, ale przede wszystkim chcąc walczyć ze złem. Auror, nawet jeśli obarczony klątwą wilkołactwa, wciąż może być cennym sojusznikiem.

x. wątek zakończony
Pewien psidwak zjadł palce swojego pośmiertnie poćwiartowanego właściciela. Na jednym prawdopodobnie znajdował się przeklęty pierścień, jak na razie jedyny dowód mogący stanowić narzędzie zbrodni. Ale w rozmowie w końcu przechodzi do tematu istnienia Zakonu Feniksa, zdobywając dla organizacji kolejnego sojusznika.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
Członkowie organizacji znowu się spotykają, tym razem tuż przed niebezpieczną wyprawą.

x. wątek zakończony
x. biały kryształ
Wraz z pierwszą grupą wyruszył w lodowate mury najbardziej mrocznego czarodziejskiego więzienia.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Skoro mąż nie kręci się w pobliżu, chętnie zatańczy z osamotnioną przyjaciółką.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10
Nie miał właściwie zamiaru brać udziału w tej zabawie, ale obecność znajomych twarzy nakłoniła go do zmiany zdania.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
Czy to nie jej lekkomyślne zachowanie przyciąga do niej kłopoty? Bardziej martwiące jest to, że postawił sobie za cel uświadomić jej ten problem.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9
Wejście w Nowy Rok dla zgromadzonych na głównym placu rozpoczyna się od stawienia czoła zagrożeniu.

x. opowiadanie zakończone
Miał kolejną szansę na to, aby wzmocnić swoją różdżkę, więc chętnie z niej skorzystał.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
Kolejne obrady czas zacząć.

x. wątek zakończony
Poważne rozmowy, ostatnio tylko takie prowadzi. Ale ta przynajmniej może coś wniesie.

x. wątek zakończony
Nie chce dać satysfakcji zwyrodnialcom, dlatego dołącza do odbudowania lodziarni, która została przez nich zrujnowana.

x. wątek zakończony
Biurokracja i papierologia to najgorsze narzędzia tortur wymyślone przez człowieka.

x. wątek zakończony
Pamięć o starym druhu popycha go do rozmowy z córką zmarłego już przyjaciela. Musi wiedzieć w co się pakuje.

x. wątek zakończony
Wraz z Skamanderem zajmuje się zabezpieczeniem dokumentacji i przeniesieniem jej w bezpieczne miejsce. Może niegdyś uda jej się użyć do osadzenia prawdziwych zbrodniarzy w Azkabanie.

x. wątek zakończony (niepełny)
Potrafią porozumiewać się tylko krzykiem. Emocjonalna postawa Jackie zawsze wróży kłopoty.

x. wątek zakończony
Oto nadszedł dzień, w którym odzyska swoje ucho. Poppy szybko uporała się z jego wyhodowaniem.

x. wątek zakończony
Reżim wspierany przez Rycerzy Walpurgii coraz śmielej wyciągał łapy po kolejne ofiary i Zakon musiał dopomóc tym ludziom jak najszybciej.

1 - 2 - 3 - 4 - 5
Zadecydował o tym spotkaniu świadomie, a jednak w żadnej mierze nie czuje się pewnie, gdy wreszcie spotyka syna. On wrócił.

x. wątek zakończony (niepełny)
x. inwazja bahanek
Kieran próbuje z pomocą Jackie pozbyć się plagi, która dotknęła i ich dom.

x. wątek zakończony
Chętnie pomoże w wypędzaniu bahanek z cudzego domu, choć nawet nie ma pewności, jak mu z tym poszło w jego własnym.

x. wątek zakończony
Jakoś nigdy nie wierzył w przypadki, ale w przeznaczenie również. Właśnie dlatego obecność tej konkretnej czarownicy na dworcu mocno go szokuje.

x. wątek zakończony
Tak nierozważnie oddała mu swoją różdżkę, ale to nie było pierwsze lekkomyślne zachowanie Moss. Bardziej zastanawiało go, jak on sam mógł o niej w ogóle zapomnieć.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
Poświęcenie Bathildy Bagshot nie poszło na marne i wszyscy winni jej być wdzięczność po kres swych dni.

x. wątek zakończony
Musiał tę rozmowę przeprowadzić osobiście. Czuł, że to jego obowiązek.

x. wątek zakończony
x. misja poboczna
Bezpieczna eskorta do portalu w Zakazanym Lesie, to jest ich celem. Czy się jednak powiedzie?

x. wątek zakończony
Zjawił się na miejscu w wyznaczonym czasie, nie bardzo wiedząc, czego powinien się spodziewać. Listowne wezwanie od Szefa Departamentu nie wróży niczego dobrego.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Tej nocy nie dane mu będzie spokojnie przespać.

x. wątek zakończony
Krew, pot i łzy.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
Nadszedł czas ofiarnych czynów, ale znów pada zbyt wiele słów.

x. wątek zakończony
Pomiędzy mrokami obaw i pesymistycznych scenariuszy przewinęło się jedno wspomnienie wypełnione ciepłem i komfortem. Nie chciał być sam, czym musiał dać początek naiwnej wierze w to, że ma do kogo się udać.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Nauka numerologii na stare lata okazuje się konieczna i nic dziwnego, że Kieran i z tej inicjatywy Zakonu zdecydował się skorzystać.

x. wątek zakończony
Najwyższy szczyt Irlandii będzie jedynym świadkiem tego zaprzysiężenia. Złączenie swego losu z Zakonem Feniksa to rozpoczęcie nowego rozdziału życia.

x. wątek zakończony
Rozłam w Ministerstwie nie tyle utrudnił mu pełnienie aurorskich obowiązków, ale również pozbawił zarobku. Z czegoś trzeba żyć, więc ostatecznie musi łapać jakieś fuchy, a poza łapaniem szumowin potrafi jeszcze obrabiać drewno.

x. wątek zakończony
Znów miał okazję popracować dorywczo, choć w innym tartaku. Nie byłby sobą, gdyby nie skorzystał z takiej okazji.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
Próba przechylenia szali zwycięstwa na stronę Zakonu Feniksa to porażka zwieńczona złamaniem lewej nogi.

x. wątek zakończony
Na Pokątną ściąga go przeczucie, że coś podejrzanego może się tam dziać. I rzeczywiście natrafia na coś podejrzanego.

x. wątek zakończony
x. misja poboczna
Przygotowali się z Poppy do trudów wędrówki jak tylko mogli.

x. wątek zakończony
Walczę od kiedy pamiętam i tylko to potrafię. Jeśli będzie trzeba, dla Zakonu poświęcę wszystko.

x. wątek zakończony (niepełny)
Przez ostatnie kilka dni torturował się myślą, że zabił własne dzieci. Dopiero świetlisty gronostaj zdołał przywrócić mu na nowo utraconą równowagę.

x. wątek zakończony
Nie zamierzał porzucić walki, musiał znów się w nią włączyć, skoro jego stan zdążył się nieco poprawić.

x. wątek zakończony (niepełny)
Odważył się ponownie wybrać do Londynu, aby swoim działaniem spróbować wpłynąć na bieg wojny.

x. wątek zakończony
Jego zachowanie trąciło desperacją, ale ten jeden raz nie zamierzał udawać, że jest inaczej.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Pierwszy raz przybył na spotkanie Zakonu jako Gwardzista.

x. wątek zakończony
Po pierwszej nieudanej próbie dotarcia do celu, Kieran próbuje raz jeszcze wraz z innymi członkami Zakonu Feniksa.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że ta misja wcale nie pójdzie gładko, ale musieli zrealizować wyznaczone sobie cele za wszelką cenę.

x. wątek zakończony
Rozumiał dlaczego w pierwszej kolejności Zakon Feniksa szukał swoich szans na ziemiach mu przyjaznych. Organizacja pozostawała w opozycji pozbawionej sił i środków. Znikąd wsparcia finansowego, brak rozbudowanego zaplecza. Szybko odnalazł w sobie ogromne pokłady motywacji, aby wybrać się na ziemie Longbottomów.

x. wątek zakończony
Zginiesz SAM. Nie ona pierwsza wróżyła mu tak marny koniec, lecz podobna myśl zaczęła go przerażać dopiero teraz. Cisza wokół niego przytłaczała go zbyt mocno, ale nie miał jak od niej uciec. Być może z tego powodu zdecydował się na desperacki ruch i przeprosił listownie, co był wstępem do właściwego zadośćuczynienia. Tylko co mógł tak na dobrą sprawę od siebie dać?

x. wątek zakończony
W tak eleganckim wnętrzu nie czuł się dobrze, jakby stanowił jedyny element niepasujący do reszty harmonijnego krajobrazu. Tak zresztą było, do szlacheckiego dworku pasował jak pięść do nosa.

x. wątek zakończony
Chciał zresztą zamienić z nim parę słów, od kolejnej osoby usłyszeć o tym, co wydarzyło się w czasie jego dłużącej się nieobecności. Zastanawiał się, czy czarodziej spyta go o cokolwiek, bądź powie coś z własnej inicjatywy.

x. wątek zakończony
Od samego początku podejrzewał, że dyplomatyczne środki nijak nie pasują do jego pokiereszowanej gęby, ale za to lord Abbott dalej sprawnie posługiwał się słowem. Dobrze było wiedzieć, że szlachcic jawnie zaangażował się w walkę z obecną władzą, kiedy większość tej najwyższej klasy czarodziejskiego społeczeństwa popierała nieludzki reżim.

x. wątek zakończony
Doceniał to, że niegdyś na własne oczy ujrzała w aurorach ludzi. Nie każdy z początku chciał się przed nią otworzyć, ciężko było zaufać osobie zawodowo zajmującej się odkrywaniem cudzych słabości, nawet jeśli w celu ich naprawy. Gdy jednak zaczęła dzielić wraz z nimi niektóre niedole, zaufanie przyszło naturalnie.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
Auror nie wypowiedział żadnego powitania, nie rozluźnił mięśni twarzy, pozostając konsekwentnie przy minie skupionej i niby rozeźlonej, w jego mniemaniu zwyczajnie konkretnej, po prostu wyciągnął małe zawinięto przed siebie. Nie wpraszał się do kolegi z pustymi rękami, zamierzał wkupić się dwoma gruszkami, być może ucieszy nimi córkę starego druha.

x. wątek zakończony
Zastanawiał się, co Justine przeszła w Tower, ciekaw też był, co nią kierowało wtedy na placu, lecz nie śmiał zadać żadnego pytania, zbyt dobrze pamiętając o swojej ostatniej porażce, wciąż w niej tkwiąc z powodu irracjonalnych lęków przed ciszą, zamkniętą przestrzenią, przez zostaniem ze sobą sam na sam. Prędzej czy później musiało dojść do ich spotkania, musieli ze sobą współdziałać, może od nowa uwierzyć we wzajemną rozwagę.

x. wątek zakończony
Tylko kilka minut czekał na pojawienie się Steviego w umówionym miejscu, z którego mieli teleportować się dalej. Krótko przyjrzał się kompanowi, ale i tak zdołał w trakcie jednej chwili zlustrować go od stóp po czubek głowy, jakby upewniał się, że ma do czynienia z odpowiednią osobą.

x. wątek zakończony
Zostawiali za sobą ślady, jednak maskowanie ich nieustannie zajmowałoby zbyt dużo czasu, po części odwracając swoją uwagę od otoczenia, na którym mieli się skupić podczas patrolu. Właśnie w takich kategoriach Kieran rozpatrywał ich wspólną wędrówkę, chciał sprawdzić, czy w hrabstwie, nad którym pieczę trzymali Longbottomowie, nie dzieje się nic niepokojącego.

x. wątek zakończony
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Kolejny raz zdawał się nie wpasowywać w przyjemną scenerię, być tym najbardziej niepasującym do sielankowego obrazka elementem. I to wcale nie rozchodziło się o jego kiepską prezencją, po prostu roztaczał wokół siebie aurę powagi i nieufności. Znajdował się pomiędzy swoimi, w końcu to córka przyjaciela zaprosiła go na świąteczne obchody.

x. wątek zakończony (niepełny)
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Do jednego z pokoi przyciągnęły go dobrze słyszane głosy i zapalone światło. Wszedł do środka, na powitanie skinał wszystkim głową. Chyba jednak zdążył. Na ostatnią chwilę, bardzo niepodobnie do niego, lecz nie sądził, aby ktoś się tym przejął.

x. wątek zakończony (niepełny)
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Piwne spojrzenie raz jeszcze skupiło się na długiej linii idącej od zalesionego terenu do otwartej przestrzeni. Tylko na chwilę oderwał wzrok, gdy w pokoju pojawiła się dwójka odpowiadająca za rekonesans. Krótkim skinieniem głowy powitał ich, a potem uważnie słuchał raportu, przyglądając się ruchom kobiecego palca na mapie. Patrole w stałych punktach i wzdłuż bariery, czyli nie mieli do czynienia z partaczami. Ale byli osłabieni, od jakiegoś czasu pozostawieni sami sobie, lecz wsparcie w końcu mogło nadejść.

x. wątek zakończony (niepełny)
Auror w prawej dłoni ściskał różdżkę, w lewej kieszeni płaszcza gościł lniany woreczek, a w nim coś bardzo pomocnego, bez czego przybycie tutaj nie miałoby żadnego sensu. i jeszcze tylko w myślach powtarzał sobie całą instrukcję, krok po kroku ustalał co trzeba zrobić i w jaki sposób. Może powinien był doszkolić się jeszcze pod okiem Steviego? Żeby tylko niczego nie zepsuć, nie urwać żadnego pokrętła.

x. wątek zakończony (niepełny)
1 - 2 - 3 - 4 - 5
Jego wiedza na temat magicznych stworzeń była żadna, po prostu wiedział, ze takowe są i jeszcze kiedyś przeczytał w jakiejś starej książce o ich klasyfikacji. Tyle. Ale z samymi olbrzymami miał już do czynienia, choćby wtedy, gdy próbował zyskać ich przychylność wraz z Poppy Pomfrey. Gdy jedno z plemion dręczyła choroba, to właśnie czarownica przygotowała odpowiedni lek. Wdzięczność okazała się jednak chwilowa, deklaracja nawiązania sojuszu nie padła, a obietnica współpracy związała olbrzymy z drugą stroną konfliktu. I właśnie dlatego Zakon musiał zważać na wielkie istoty, nawet się z nimi mierzyć dla dobra innych.

x. wątek zakończony
Przebywanie w niewoli budziło świadomość ogromu czasu. Osobie pochwyconej mógł doskwierać ból, głód, brud, smród, raz chłód a raz gorąc, jednak czas wciąż płynął i zawsze bezwiednie próbowało się go czymś wypełnić. Kiedy człowiekowi ograniczy się możliwość wyboru i ruchu, ten uciec może tylko myślami w różne zakątki umysłu – do wspomnień, do wyobrażeń o przyszłości po wyswobodzeniu, do mniejszych lub większych fantazji na jawie, do snów i koszmarów przywoływanych podczas śnienia.

x. wątek zakończony (niepełny)
Świadomość upływu czasu uderzyła w Kierana dopiero wtedy, gdy zaczęło świtać, a z obu stron rzeki jego wysiłkom mógł przyglądać się tylko las. Piekły go ręce, pot spływał z czoła, materiał koszuli przylegał ściśle do ciała, mimo to nie wypuścił wioseł z rąk. Przemieszczanie się rzeką było dla nich korzystne, mogli dać odpoczynek dla nóg, choć w pewnym momencie będą musieli ruszyć lądem. Nie było pewne jak daleko i dokąd woda ich poprowadzi, ale wiadomym było, że w głąb brytyjskiej wyspy. Ile czasu minęło i jaki dystans dokładnie przepłynęli? Może kilka godzin, może kilka kilometrów.

x. wątek zakończony (niepełny)
Usiadł przy drzwiach, plecy wsparł o ścianę i ledwie na moment przymknął oczy. Było tak spokojnie, od ziemi i ściany bił lekki chłód, ciepło letniego dnia otulało twarz, odgłosy lasu docierały do uszu, w powietrzu unosił się subtelny zapach ziół. Głowa stawała się lekka, lżejsza, instynktownie przechylił ją w bok, bardziej wtapiając się we własny płaszcz. W tym jednym zakątku szalonego świata zasada stałej czujności traciła na swej mocy.