Ognisko domowe

Donovan
Lwia GrzywaBrendan
Lisi Przewodnik Anthony
Partner-Łowca Neala
Pożar Pytań



Wierne stado

Titus
Ukochany Giermek


Nieżyczliwe spojrzenia

ktoś
TEKST

[bylobrzydkobedzieladnie]

Dzień dobry, kuzynie, właściwie bardzo bliski kuzynie, melduję się! Jest między nami różnica wieku, ale moja mama zawsze starała się wpoić mi trochę wartości od Longbottomów i gnębiła mnie, że w młodości zachowywałem się jak prawdziwy Macmillan. Pewnie trochę Cię męczyłem i mogłem być czasem "ciężki" do zniesienia, bo jako dzieciak/nastolatek bywałem bardzo porywczy i miałem wiele, ale kocham swoje kuzynostwo! Z czasem mi to przeszło, na pewno! Jestem trochę Twoim przeciwieństwem, bo żaden ze mnie lider. Staram się, co prawda, stawać w obronie słabszych, ale nie zawsze m to wychodziło. No i (prawdopodobnie) kumplowałem się ze Ślizgonem (a jeżeli nie był to Ślizgon, to był ciemnym charakterem), co mogło Ci się nie spodobać albo Twojej mamie. Nigdy jednak nie miałem uprzedzeń do nikogo, nawet do Ślizgonów (no, pomijając całą masę rodów z którymi Macmillanowie mają zatarcia), co mogło Ci się nie spodobać, ale tego jeszcze nie wiem. Potem doczepiły się do mnie poważne kłopoty przez które zacząłem pić. Nie wiem co o mnie słyszałeś od swoich rodziców, kiedy zacząłem zaglądać w kieliszek, ani tym bardziej co słyszałeś o mnie, kiedy wyjechałem, ale ja czytałem o Tobie dużo dobrych rzeczy w listach! Może nawet napisałem do Ciebie kilka listów z podróży! Na pewno gratulowałem Ci, kiedy zostałeś aurorem! No i na pewno napisałem długi list wyrażający współczucie, kiedy zmarła dobra ciocia Leona.
Myślę też, że przy takiej wymianie sióstr (moja mama to siostra Twojego taty, Twoja mama to siostra mojego taty) mieliśmy, mimowolnie, dość dobry kontakt, przynajmniej do czasu, kiedy "wywiało" mnie na Wschód!

no ładnie, kuzynie Leonie
do Brena to kuzyn pobiegł, a o kuzynce zapomniał
ale to nic! bo zaraz to wszystko nadrobimy, prawda?

Ile kuzynów

Antek - ja myślę, że faktycznie potem mogło to trochę przeszkadzać Leonowi, że Anthony jest taki tolerancyjny i bez uprzedzeń (tym bardziej, że Leoś czasem ma z tym problemy, a nie powinien mieć), ale co do tego jego ciągot, których nie powinien mieć szlachcic - myślę, że Macmillan mógł Longbottoma paru niestosownych rzeczy nauczyć, w końcu nie można cały czas być przykładnym dziedzicem. Może to on pokazał mu, że nie musi być zawsze taki grzeczny i jak rodzice nie widzą, to może wyluzować :p Tony, super-kuzyn-od-łobuzowania xd

Neala - omg, Twoja postać ma urodziny wtedy co ja (ja-ja w sensie xd) <3 Na pewno się lubio! Może Leon poducza ją Zaklęć (trochę Historii magii też może?), jak Bren nie ma czasu? Co prawda mniej potrafi od Brendana, ale nadal więcej od Neali Piją kremowe piwo i gadają o pierdołach, to pewnie bardzo rozluźniające dla Leona, teraz gdy już jest poważnym człowiekiem!11!!!!1121! Oboje nie mają matek, pewnie przez to dużo w tej relacji zrozumienia dla siebie nawzajem. Czasem pewnie Leoś traci powoli cierpliwość przez górę pytań, ale nigdy nie uniósł się przez to na swoją kuzynkę. No i, no i, no iiii nie wiem co jeszcze <3

Podoba mi się ta myśl! Mogę czasami deprawować, szczególnie po tym jak wróciłem z podróży... Bo nie wiem kiedy bym zdołał to pokazać wcześniej, bo w sumie jest między nami drobna różnica wieku, a mnie przecież nie było! A nie chciałbym paść ofiarą swojego ojca chrzestnego a Twojego ojca znacznie wcześniej. Poza tym mama mi mówiła, że alkoholu niepełnoletnim dawać nie można.

Szerzenie "szlacheckiej choroby" to moje zadanie! Bierę!

PS. ZAPOZNAJ MNIE Z MŁODSZYMI SZLACHCIANKAMI, WEZMĘ JAKĄŚ. WIERZĘ W TWÓJ DOBRY GUST.

OKEJ COŚ ZNAJDĘ!

Dzień dobry, lordzie!
Widzę, że trochę nas łączy - różnica wieku, nie jest jakaś szczególnie duża, część poglądów również się zgadza, do tego obydwoje mieliśmy ambicje zostania aurorami. W moim przypadku niestety na ambicjach się skończy Ale być może widywaliśmy się na kursie, w ministerstwie? Rywalizowaliśmy, ścigaliśmy się na miotle? Skoro jesteś obrońcą niewinnych, domyślam się, że raczej nie miałeś nic przeciwko mojej brudnej krwi?
Z drugiej strony widzę też trochę różnic charakteru, bo ze mnie żaden łobuz, daleko mi do rzucania się w oczy w tłumie, jestem raczej ułożona i to może być mały problem. Ale generalnie z większością dobrze się dogaduję, jestem w miarę elastyczna i pozostaje tylko pytanie, w którą stronę ewentualnie moglibyśmy pójść?

ps: mamy fajnego patronusa. :>

Jean - hmhmhm nie wiem do końca jak to wygląda na kursach? Bo Leon już był w trakcie 2 roku, jak Jean zaczęła i nie wiem czy na kursie mogli się spotkać :u Ale może zaczynając od szkoły - może Leon kiedyś stanął właśnie w jej obronie? Może jakoś tak zaczęła się ich znajomość? Okazało się wtedy, że trochę się pośpieszył, bo dziewczyna wcale nie potrzebowała pomocy, sama potrafiła bardzo dobrze o siebie zadbać... No i pewnie to, że Jean jest bardziej od niego uzdolniona magicznie, trochę go szczypało i jakaś zdrowa rywalizacja mogła się pokazać. Szkolny Klub Pojedynków? Czy to raczej nie w jej stylu? Relacja na pewno pozytywna, Leon na pewno się przejął, kiedy usłyszał, że przerwała kurs, bo był pewny, że dziewczyna ma ogromne predyspozycje do zawodu itd itd... Poza tym to nagle zawieszało rywalizację - przecież nie chciał ani wygrać, ani przegrać, nie o to chodziło...
Nie wiem, nie wiem... Może były między nimi jakieś miłosne wibracje, ale to byłoby dość smutne... Leon nie mógłby pozwolić sobie na mezalians, jakby to wyszło na jaw to byłoby bardzo niedobrze... Cokolwiek by było wcześniej, jest już nieważne, bo teraz, jako dorosły, dojrzały dziedzic rodu, Leon musi się ożenić i spłodzić syna ze szlachcianką z zaprzyjaźnionego rodu (Augustą).

Napisz co bierzemy, co wyrzucamy, za co jeszcze się można złapać...

ps - WYDRA <3

To może tak: faktycznie Leon mógł próbować stawać w jej obronie, ale tym razem powiedzmy, że poradziła sobie sama - przynajmniej połowicznie, bo udało jej się jedynie ośmieszyć oprawców, ale gdyby nie pomoc Leona, nie uciekłaby bezkarnie! Więc oczywiście była zobowiązana, żeby podziękować, a może i kiedyś odwdzięczyć się, choć nie od razu nadarzyła się okazja?
I tutaj wrzuciłabym tę rywalizację, bo choć Jean nie była w klubie pojedynków, możemy to i tak wykorzystać! Jeśli nie podobało mu się, że Desmond była zdolna i ambitna, a zarazem mógłby chcieć udowodnić, że jednak wcale nie jest taka sprytna - może właśnie rzucił jej rękawice, aby zmierzyli się w klubie pojedynków, w ramach tego rewanżu? No i oczywiście Jean nigdy nie podjęła się wyzwania, nie dołączyła do klubu, migała się strasznie, mogła twierdzić, że nie musi nic nikomu udowadniać, połowicznie żartować, że po co skoro raczej Leon nie wygra. Nie wiem jak on to traktował, może śmiał się, że tchórz z niej? A może próbowałby namawiać, odrobinę nadepnąć na ambicję, podstępem zachęcić do tego pojedynku? Czy jakoś przeniosło się to na inne przedmioty szkolne?
Idąc dalej, mogli nawet mieć mały zakład - jeśli Leon dostanie się na aurorski kurs (o czym on pewnie był przekonany, Jean wcale nie musiała), w końcu się zmierzą, a jeśli nie to da jej święty spokój. Ale wiadomo, kurs bywa zajmujący, a i życie jakoś tak się ułożyło, że nawet jak obydwoje byli już na kursie to jakoś nigdy nie było okazji, aby w końcu dopełnić tego zakładu. No i tym bardziej, że ona teraz zrezygnowała, to znowu komplikuje sprawy, ale cała nadzieja w klubie pojedynków, do którego obydwoje się zapisali na lipiec? W końcu kiedyś musi mu udowodnić, że przez ten cały czas chciała być miła i nie ośmieszyć go przed innymi, ale skoro już tak bardzo chce...  

Ogólnie zabarwienie pozytywne, bo ta rywalizacja, lekkie dogryzanie, nie mają niczego złego na myśli! Ach i jeszcze tak w kwestii tych miłosnych wibracji - w sumie tego typu sprawy zawsze były u Jean czwarto- i dalej rzędowe, więc sama raczej nie skupiała się na tej kwestii i też nie sprawiała wrażenia zainteresowanej, więc średnio to widzę, jeśli o nią chodzi.