Poczta Elise

10.06.18 1:59

Seren

Seren jest kapryśną sową, podobnie jak jej właścicielka. Bardzo starannie dba o swoje pióra. Niezbyt ufna wobec obcych, czasem zdarza jej się dziobać, gdy ktoś zbyt opieszale odbiera od niej list. Przesyłki dostarcza szybko i zwykle szybko odlatuje; nie lubi zbyt długiego kontaktu z ludźmi.

Kod listu:

17.10.18 14:55

Lady Elodie Parkinson 8 VIII 1956

Najdroższa Elise Niczym jutrzenka rozganiająca ciemności, twój urok rozświetla wszelkie mroki codzienności. Obyś zawsze kwitła oraz była szczęśliwa, niech żadne smutki nie kalają twych lic, a twe marzenia zawsze będą spełniane. W tym szczególnym dniu życzę ci, byś zawsze była otoczona ciepłem oraz miłością, na którą zasługujesz i żebyś nigdy goryczy nieszczęść nie zaznała. Gorąco wierzę, iż wszystko czego pragniesz, będzie ci dane.
Och, najsłodsza Elise, jakże chciałabym te słowa wypowiedzieć na głos przy tobie, celebrować święto najpiękniejszej z lwic rodu Nott. Musisz mi jednak wybaczyć moją nieobecność, ze względu na ~~niefortunne~~ nadchodzące wydarzenie, jestem zmuszona pozostać w rezydencji. Liczę jednak, iż niebawem przyjdzie nam się spotkać, a moje podarki, które skrzat winien wkrótce dostarczyć spotkają się z twoim zadowoleniem.
Pozdrów proszę, cioteczkę Cassiopeię oraz kochaną Ophelię, mam nadzieję, iż są zdrowe, a Festiwal Lata wprawił je w dobry nastrój. twoja Elodie

Niewiele czasu później, w rezydencji lady Nott pojawia się skrzat rodu Parkinson dzierżący szerokie, przepięknie ozdobione pudełko. Elise może znaleźć w nim wspaniale skrojoną suknię z najnowszej jesiennej kolekcji, w swych ulubionych barwach. Po wyjęciu delikatnego w dotyku materiału może zauważyć znacznie mniejszy podarek opatrzony wstążką, która została zakupiona na Festiwalu Lata. Pod nią zaś wygląda najnowsze dzieło Damaris Grace, opatrzone z lekka nieczytelną, acz pisaną prosto od serca dedykacją dla solenizantki. Kłaniając się uniżenie, skrzat niemal natychmiast znika.

19.10.18 1:14

Lady Elodie Parkinson 8 VIII 1956

Droga Elise Me serce przepełnia nieopisana radość, gdy tylko uzyskałam pewność, iż moje podarki spotkały się z twoją przychylnością oraz zadowoleniem. Wiem, że w tej kreacji będziesz lśnić i zachwycisz każdego, kto tylko zdecyduje się spojrzeć w twą stronę.
Och, Elise. Shakespeare zapytał niegdyś, czym jest nazwa. Bowiem nawet jeśli nadamy czemuś inne miano, znaczenie przecież wciąż będzie takie samo. Tak, jak róża różą być nie przestanie, tak chwast zawsze chwastem pozostanie. Na nic jednak te słowa najmilsza, troski oraz smutki. Wola została wyrażona, decyzje zaś podjęte. Mogę tylko mieć nadzieję, iż czerwień zawstydzenia nie pozostanie ze mną już na zawsze. Ach! Proszę, wybacz, jeśli wprawiłam cię w przygnębienie. Oby twoje dni mijały w przyjemniejszej atmosferze, a urodziny te zapomniane nie zostały. Jeszcze raz życzę ci wszystkiego najlepszego. Obyś również pozostała w dobrym zdrowiu, te anomalie potrafią przyprawić o doprawdy okropną migrenę. twoja Elodie

01.11.18 22:44

Marine Lestrange 5 września

Kochana Elise Myślałam o Tobie nieustannie dwa dni temu i proszę, chyba ściągnęłam Cię myślami. Dasz wiarę, że to nasz pierwszy wrzesień od dawna, którego nie spędzamy razem, szykując się do lekcji? Czy tęsknisz choć trochę za naszym dormitorium w lochach? Ja na pewno tak.
Czytając o Twoich ćwiczeniach, zapragnęłam duetu. Przy okazji następnego spotkania będziemy musiały wyrwać się na chwilę i znaleźć pomieszczenie z fortepianem, by w końcu dać się ponieść muzyce! A jeśli chodzi o mój najbliższy występ, odbędzie się on już niebawem i oczywiście możesz liczyć na zaproszenie, osobiście je dla Ciebie wypiszę.
Niestety, mnie także obiła się o uszy nieprzyjemna sytuacja związana ze ślubem lorda Ollivandera i lady Prewett. Pradziadek Percival jest naprawdę roztrzęsiony, lecz śmiem twierdzić, że to wszystko zwiastuje rychły koniec naszej pozytywnej relacji z Prewettami. Zbyt wiele różnic wyrosło między nami, by przez wzgląd na dawne czasy wciąż przymykać na nie oko.
Mam nadzieję, że będzie nam dane przedyskutować tę i inne kwestie już niebawem. Zbliżający się ślubny sezon należy uczcić stosownymi kreacjami, co powiesz na spotkanie w domu mody Parkinsonów?
Liczę, że obie damy radę przebłagać rodziny i otrzymamy pozwolenie na spotkanie poza domami.
Do szybkiego zobaczenia!
Marine

14.12.18 13:03

lady Elodie Parkinson 3 IX 1956

Najsłodsza mała lwico! Jakże wspaniale jest wiedzieć, iż mój prezent spotkał się z twoim zadowoleniem! Tak bardzo obawiałam się, iż autorka po pierwszym sukcesie mogłaby wykazać opieszałość i tym samym nie wnieść nic nowego do swego kolejnego dzieła. Ach, napisz mi proszę, iż się mylę — wiesz doskonale, jak ciężko jest odnaleźć się pośród obecnej literatury, reprezentującej głównie zgorszenie oraz nieprzygotowanie się do podejmowanych tematów. Dlaczego tak łatwo wynieść tanie podniety, ponad dobry smak? Nigdy tego nie pojmę.
Moja droga Elise, narzeczeństwo to wyjątkowy stan, gdzie słodycz nieustannie miesza się z lękiem. Ach, zapewniam cię najmilsza, że nie jest on związany z osobą lorda Burke, który traktuje mnie z szacunkiem oraz zaskakującą delikatnością, za którą jestem mu niezmiernie wdzięczna. Jednak jego pani matka, lady Elvira zdaje się czerpać niezwykłą przyjemność z zadręczania nieszczęsnych cioteczek Parkinson, postanawiając tym samym przyłączyć się do przygotowań do nadchodzącego ślubu (ślubu Elise! Któż by pomyślał, iż tak prędko przyjdzie mi o nim pisać?!). Kiedy zaproponowała o ton ciemniejsze zasłony, myślałam, że cioteczka Cecylia po prostu wyjdzie z siebie i stanie obok! Cóż to było za pełne napięcia południe, samo wspomnienie mnie niebywale męczy. Wierzę, że jednak nasze rodziny odnajdą wspólny język, a uroczystość będzie jedną z piękniejszych. Czy źle jest w to wierzyć?
Niemniej nastały ciężkie czasy moja najmilsza, tradycje oraz słuszność poglądów traktowane są niczym relikt z zamierzchłych czasów, a znamienite rody coraz częściej błądzą. Inaczej wszak nie można ująć tego, co też wyprawiają ci obłudnicy Prewettowie wespół z Ollivanderami! Jestem oburzona, niebywale zasmucona i przerażona myślą, iż ci mogą powołać się w jakiś sposób na związek kuzyna Marcela z tą okropną Odette. Choć tyle dobrego, iż ograniczono obecność pospólstwa do najbliższej rodziny panny młodej, gdzie starannie sprawdzono czystość krwi gości. Papcio nigdy by nie pozwolił, by jakiś niegodny półkrewek, czy mugolak pojawił się w rezydencji!
Mam nadzieję, iż niebawem się spotkamy moja droga, przyda mi się drugie spojrzenie na pewne kwestie związane z zaślubinami. Ufam również, że twoja rodzina oraz kochani kuzyni cieszą się dobrym zdrowiem, proszę pozdrów ich ode mnie. Tak dawno ich nie widziałam! twoja,
Elodie

28.12.18 15:49

07.01.19 18:37

Przeczytaj październik

Kochana Elise, mam nadzieję, że Desdemona odnalazła Cię całą. Czy mocno ucierpiałaś podczas wczorajszego wieczoru? Czy uzdrowiciele zajęli się Tobą należycie? Mam nadzieję, że uśmierzono już Twój ból fizyczny. Pewnie ten, który dręczy teraz Twoją duszę niełatwo będzie uleczyć...

Och, Elise! Nie mam słów, które wyraziłyby jak bardzo Ci teraz współczuję. Nigdy nie przypuszczałabym, że w Waszej rodzinie może stać się coś takiego, nie mogę otrząsnąć się z tego szoku... Czy wiesz dlaczego On to zrobił? Co go do tego podkusiło? Czy jest chory i ukrywał tę ułomność dotąd przed światem? Och, moja biedna... Nie wiem ile czasu Wam zajmie otrząśnięcie się z tego wstydu i co będziecie musieli zrobić, by socjeta zapomniała o tej hańbie... Wiesz, że to może zająć sporo czasu... Ten człowiek zasłużył na karę, na ognie piekielne za to, że zgotował Wam taki los...

Napisz mi proszę jak się czujesz! lady Fantine C. Rosier

21.01.19 23:14

Przeczytaj Inara

Elise, Jest prawdą co piszesz, otrzymała kilka listów, chociaż nie zawsze wiem, co mam odpowiedzieć. Za Twój dziękuję. Wiem, że nie było to dla ciebie łatwe i tym bardziej doceniam troskę, która ku mnie wysyłasz.

I zdaję sobie sprawę, że ród wymazał imię Percivala z waszego istnienia, ale zanim go przekreślisz, pamiętaj jaki był. Jeśli był więc ci bratem, takim go zostaw w sercu. Nawet jeśli w rzeczywistości i w życiu ma zostać obcym.
Zadane rany pozostaną, a to jednak znaczy, że był kimś ważnym. Z każdego wydarzenia możesz się czegoś nauczyć, nawet tak przerażających. Po prostu nie zapominaj. Uczynki, które popełniamy, będą ocenione przez przyszłość.

Moja rodzina dba, bym czuła się najlepiej, jak to możliwe, nie musisz więc martwic się moim stanem. Nie znajdę lepszej opieki, niż tę, którą otacza mnie mój ojciec. I wierz mi, moja droga, moje dziecko jest teraz najważniejszym powodem, dla którego chcę być silna. Niezależnie od tego, co piszą w gazetach.

Nie jest mi łatwo, ale mam dla kogo żyć. Mam nadzieję, że nie zrozumiesz mnie opacznie. Pamiętam jedną z naszych rozmów i wciąż wiele rzeczy jest przed tobą otwartych i nieznanych. Obyś doświadczyła tych, które pomogą ci w przyszłości.

Dbaj o siebie proszę,
Inara

28.03.19 23:33

lady Elodie Parkinson 6 IX 1956

Najmilsza Elise, Miłość wydaje się uczuciem pięknym, acz utkanym z misternych nici oczekiwań oraz wiary, iż spędzenie wieczności przy drugim sercu będzie wystarczające. Cóż jednak z miłością inną, tą rodzinną, która dotąd jakże czule pielęgnowała twoją duszę? Czy tak łatwo zapomnieć o wpojonych tradycjach, zatrzeć w meandrach pamięci wspomnienia dziecięcych lat i czułych pouczeń? Nie mogę tego sobie wyobrazić, nie śmiem i nie chcę słodka Elise, to zbyt smutne. Niech te nowe idee literackie wypalą się w świętym ogniu srogiej krytyki, popiołem nakrywając tak skandaliczne wyobrażenia.
Dlaczego troskasz sobie tym swoją urokliwą główkę mała lwico? Twój szanowny papo nie jest człowiekiem pochopnym, każdą decyzję podejmuje z rozwagą i jestem pewna, iż nie zamierza oddać twojej rączki pierwszemu lordowi, który ośmieli się wysłać list, miast spotkać twarzą w twarz. Nie czuj więc rozczarowania, nie obawiaj się o swój status, jesteś taka młodziutka — czerp z doświadczenia innych, lśnij niczym niedostępny klejnot, a kiedy ponownie zerkniesz w tej list, z pewnością na twym paluszku będzie pysznił się pierścionek. Nie odmawiaj mi tej wiary, nie zaprzeczaj mej pewności! Elodie Burke. Elodie Burke. Czy naprawdę brzmi to tak nieprawdopodobnie?
Nie lękam się uroczystości mego kuzyna, wiem, że choć nie będzie urządzana w idealnych okolicznościach, tak nie będzie budzić zgorszenia równie wielkiego, jak to, co ośmielają się uczynić ci, których dotąd mieliśmy za braci. życząca ci wszystkiego, co najlepsze
Elodie

28.03.19 23:43

lady Elodie Parkinson 12 X 1956

Elise, och, Elise! Trzymane w mej dłoni pióro drży, gdy myślę o tym, który nigdy nie istniał i gorycz osiada na mym języku, kiedy uświadamiam sobie, iż nie zaistnieje on już nigdy więcej. Smutek nie jest wystarczającym słowem, by móc opisać me uczucia, rozczarowanie jest samo w sobie rozczarowaniem. Jak ten głos, który winien być zakryty za całunem ciszy, zdołał wygłosić te wszystkie przekonania? Jak dusza, która powinna się troszczyć nade wszystko o swych najbliższych, mogła tak łatwo zbłądzić? Nie wiem Elise, a bezradność wydaje się być mi oddaną przyjaciółką, choć towarzystwa jej nie pragnę. Mogę być tylko wdzięczna, iż moja rodzina uniknęła uszczerbku, mogę tylko płakać nad twymi ranami — z ulgi, iż nie przerodziły się w nic straszniejszego, nawet jeśli te wewnętrzne takowymi się stają. Mogę tylko współczuć lady Carrow, życząc jej siły oraz wiary w wartości, których człowiek, który nigdy nie istniał, już nie podziela. Czy niebo zawsze było tak szare?
- E.

11.04.19 23:29

Przeczytaj Listopad 1956

Lady Elise Nott Mój list być może będzie dla Ciebie zaskoczeniem, jednakże żywię nadzieję, że w pozytywnym odczuciu. Szczerze liczę, że wszystko jest pomyślne, choć w dzisiejszych czasach trudno o spokój. Byłbym niezmiernie wdzięczny, gdyby Lady sprawiła mi przyjemność i przybyła na spotkanie w Rezerwacie, w najbliższą sobotę.

Oczekuję niecierpliwie potwierdzenia. Lord Mathieu G. Rosier

16.07.19 20:15

Przeczytaj Adelaide Nott

Lady Nott Moja najdroższa Elise, doskonale wiesz, że jest to tylko zwykła formalność, niemniej z radością składam w Twoje delikatne dłonie ten pergamin z zaproszeniem na Sabat, który, jak wiesz, organizuję już wkrótce w Hampton Court. Ubierz się odpowiednio, moja miła, obie musimy prezentować się olśniewająco, gdy będziemy hucznie witać nowy rok.

Obie musimy pokazać wszystkim zebranym gościom, że rodzina Nott wcale nie przeżyła wydarzeń w Stonehenge tak mocno, jak to było w rzeczywistości. Na Twoich barkach spoczywać będzie ogromna odpowiedzialność, Elie. To kobiety są siłą, która utrzymuje rodzinę razem. To naszym zadaniem jest upewnienie się, że ród wciąż jest silny. A my jesteśmy silni, nie ważne, co by sobie o nas myśleli inni. Wykorzystaj proszę tę okazję jak najlepiej.

Czy Twój ojciec rozglądał się już za odpowiednim kandydatem dla Ciebie? Jeśli nie, nie martw się. Wszystkim się zajmę. Zaprosiłam na uroczystość kilku naprawdę wspaniałych szlachciców, Ty musisz tylko owinąć sobie któregoś wokół palca! Nic tak nie poprawiłoby humoru starej Adelaidzie jak Twoje zaręczyny, cukiereczku.

Och, i... Eddard otrzymał ode mnie pewne zadanie. Nie mogę Ci co prawda powiedzieć jakie, ale będzie wiedział o co chodzi... mogę Cię prosić, byś dopilnowała, aby się z niego wywiązał? Obie wiemy, jacy mężczyźni potrafią być roztrzepani... Ciocia Adelaide

22.07.19 9:45

Przeczytaj Adelaide Nott

Słonko, prosiłam Cię o coś w ostatnim liście. Minęło już trochę czasu, rozmawiałaś może z Eddardem? Nie odzywał się do mnie dłuższy czas, zostawiłam mu również list, ale byłabym spokojniejsza, gdyby ktoś rozmówił się z nim... osobiście. To by było naprawdę straszne, gdyby zignorował starą ciotkę. Proszę, nie dopuść do tego. Ciocia

16.08.19 14:29

lady Elodie Parkinson 3 I 1957

Najdroższa Elise, Moja najsłodsza spośród wszystkich lwic, czy i ty wciąż na ustach nosisz melodię, w której takt przyszło tańczyć nam na Zimowym Balu? Samo wspomnienie wywołuje rozmarzone westchnienie, wyrywające się prosto z piersi — cóż to było za cudowne wydarzenie, lady Nott nie potrafi doprawdy zawieść oczekiwań weń pokładanych! Czy bawiłaś się równie dobrze, najmilsza duszko? Nie miałam okazji zamienić z tobą więcej słów, pomijając te ulotne chwile spędzone podczas wróżb — czy lordowie prosili cię nieustannie do tańca, zachwyceni twym strojem oraz urokiem? Z pewnością, choć serce drży mi na myśl, iż mogłaś zgodzić się na ten wspólnie spędzony czas z kimś ubranym bez smaku i finezji. Tak łatwo o to w mieszaninie niezwykłych przebrań, lecz wierzę w twój zmysł smaku oraz rozsądek. Nie mogłabyś nikogo zawieść, muszę się jednak o ciebie troskać, jaką inaczej byłabym kuzynką? Aby dowieść mej wiary oraz sympatii, pragnę zaprosić cię do domu mody Parkinson, gdzie twoja rada oraz bystre oko będą niezwykle cenne podczas wyboru mej sukni ślubnej. Nie zdradzę ci której, albowiem niewiasta w tak szczególnym dniu nie powinna ograniczać się do liczb pojedynczych, jednak liczę gorąco na twą obecność. Brak twojej osoby w tak szczególnym czasie zraniłby mnie dogłębnie, dlatego też miej litość nad duszą swej najmilszej krewniaczki! wyczekująca twej odpowiedzi,
Elodie

23.09.19 22:41

Przeczytaj Lady Una Bulstrode

Droga Lady Nott Jak się miewasz? Zastanawiam się, co u Ciebie. W końcu tak długo się nie widziałyśmy...
Czy nie reflektowałabyś może na spotkanie ze mną? Wiem, że nigdy nie byłyśmy ze sobą blisko, ale myślę, że czas to zmienić. Bal u Lady Nott przyniósł naprawdę wiele ekscytacji i błędem byłoby się tym nie podzielić. Chętnie opowiedziałabym Ci wszystko ze swojej perspektywy, jeśli byłabyś chętna.

Co zatem powiesz na spotkanie w Bulstrode Park, droga Lady? Z chęcią oprowadzę Cię po ogrodzie, a jeśli już miałaś okazję tam przebywać to nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić Cię na ponowną wizytę. O tej porze roku jest tam jeszcze piękniej niż wiosną czy jesienią.
Jeżeli się zgodzisz, spotkajmy się punkt czternasta u wejścia tegoż miejsca. W przeciwnym wypadku, bez jakiegokolwiek członka rodziny Bulstrodeów, łatwo jest się tam zgubić.

Ucieszona na samą myśl o możliwości spotkania, Lady Una Bulstrode

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia