8 cali, giętka, dziki bez, łuska widłowęża.

Pierścionek na początku pełnił funkcję zaręczynowego, jednak tego samego dnia, po zaręczynach mój ówczesny narzeczony zostawił mnie w obcym kraju, bez pieniędzy i obdartą z godności. Dostałam nauczkę, lecz pierścionek zostawiłam; noszę go po prostu na innym palcu a ze swojego stanu cywilnego często żartuję, mówiąc, że jestem wieczną słomianą wdową.

(ZT) czysta ironia losu czy celowe splecenie dróg?

(ZT) Przyjaźnie i wszelkie relacje między kobietami były dla Gillian niezrozumiałe, a jej znajomość z osobą, która prawdopodobnie nigdy jej nie oceniła, już nie raz ją zastanawiała. Nie mogła pojąć jak i dlaczego po świństewku, które zrobiła, Ely wciąż chciała utrzymywać kontakt i właściwie jak to było, że ani razu nie wspomniała o tym, co poczuła tamtego dnia.

(ZT) Trzynaście minut dzieliło Gillian od spotkania, które mogło stanowić przełom w jej dotychczasowej karierze, ale równocześnie to właśnie trzynaście długich minut zbliżało ją do katastrofy, której w życiu by się nie spodziewała. Wychodziła już prawie z budynku, kiedy potężne grzmoty i wielkie jak groch krople deszczu pchnęły ją do podjęcia decyzji o teleportowaniu się w umówione miejsce. Robiła to na własne ryzyko.

Po przekroczeniu progu ciemnowłosa dokonała pierwszego rozpoznania w otoczeniu, lecz tak jak myślała, w wieczór pod koniec tygodnia pub był niemal pełny zajętych sobą ludzi. Jej bystremu spojrzeniu nie umknął jednak mężczyzna siedzący przy barze, wyróżniający się z tłumu nie tyle wyglądem, co swoją postawą – niezwykle nieobecną, niezainteresowaną niczym i nikim wokół, kiedy sam był natarczywie obserwowany przez niektóre ze znajdujących się w pomieszczeniu kobiet.

(ZT) Było dobrze tak, jak było, nie potrzebowała żadnych zmian w tej materii, dopóki nie spróbuje jej ponownie okraść. Zaskoczyła ją jednak propozycja chłopaka, stanowiąca niejako odpowiedź na jej ostatni zarzut. Unosząc zakreśloną brew, parsknęła pod nosem.

Przez chwilę zaczęła żałować, że zareagowała jakkolwiek, ale po chwili wyklinania w myślach swojego czynu, jej uwaga skierowała się na inny aspekt. I nie była już pewna czy podziwiała ją za dobre serce, które w ostatnich miesiącach było rzadkością, czy za głupotę, że pomimo przestrogi wygłaszała podobne uwagi dalej stercząc na środku głównej ulicy.