Daphne

27.08.18 23:23

Daphne

Płomykówka zwyczajna, nazwana na cześć jednej z nimf w mitologii greckiej. Dosyć aroganckie i dumne zwierzątko, towarzyszy Alix od pierwszych szkolnych lat w Hogwarcie. To podarunek od ojca, choć dziewczynka sama wybrała gatunek sowy - z jakiegoś powodu optowała za ptaszyną, która po zmroku może emanować dosyć upiorną aurą.

07.09.18 22:48

Przeczytaj lord Rufus Longbottom

lady Lestrange, Nie wiem czymże zasłużyłem sobie na te słowa, które są niczym miód na moje serce! Musi panienka wiedzieć, że był to mój pierwszy wyścig i jestem z jego rezultatów absolutnie dumny, a słowa lady tylko utwierdzają mnie w przekonaniu o słuszności moich starań. Prawdę powiedziawszy nie widziałem zmagań pani Spencer-Moon, lecz niepierwszy raz słyszę, że była fenomenalna. Niestety nie zdążyłem złożyć jej gratulacji, lecz przypomniała mi lady - i słusznie! - że winienem uczynić to jak najszybciej.
Zainteresowanie jazdą konną cenię sobie ponad miarę, stąd więc zadaję sobie pytanie czy wspierała lady swego brata czy tęsknie marzyła o tym, by dosiąść jedno z tych wspaniałych stworzeń? R. Longbottom

15.09.18 23:57

Przeczytaj lord Rufus Longbottom

lady Lestrange, Zatem pozostaje mi jedynie radować się, że brat panienki nie uznał za stosowne pokazać pełni swoich umiejętności, ponieważ wówczas czekałaby nas sromotna, pewna klęska.

Czy mowa o hippokampusach? Jakże bym śmiał o tym myśleć? Nigdy nie pojawiłem się na pięknej wyspie twej rodziny, lady, muszę z pokorą i uznaniem przyznać, że piekielnie bronice skarbów wyspy, zasłużenie wnioskując po historia zasłyszanych wśród przyjaciół. Każda z nich opiewała jej niezliczone zalety, a zwłaszcza roznoszący się wzdłuż złotych plaż bajeczny śpiew syren.

Ciekawi mnie jednak pewna kwestia, z rzadka potrafię odczytać zamiary panienki, nie jestem również lordem, któremu z łatwa przychodzi dźwięczenie się przed nimi, porwę się zatem na bezpośredniość. Zdawać by się mogło - lecz nie śmiem niczego sugerować! - że słowa twe nie są kierowane serdecznością, rozstaliśmy się przecież w nastrojach niepokojowych. Nie będę jednak ukrywał, że gdybym miał szansę jakkolwiek to zmienić, z chęcią bym to uczynił, lecz nie chcę również karmić się ochłapami twej uwagi, jeśli będziesz łaskawa mnie nią uraczyć.

Pragnę przez to powiedzieć, że wolałbym przekonać się na własnej skórze o umiejętnościach jeździeckich panienki, niźli czytać o nich w liście.
R. Longbottom

17.09.18 23:47

Przeczytaj lord Rufus Longbottom

lady Lestrange, Wychowałem się co prawda nad morzem, lecz zimne brzegi północy nie sprzyjają beztroskim lekcjom pływania. Jest to niestety dyscyplina, w której brat panienki miałby prawo ze mną zwyciężyć. Potrafię utrzymać się na powierzchni. Tylko tyle i można rzec, aż tyle.

Odnoszę wrażenie zatem, że jesteśmy zgodni w tej kwestii. Jeśli więc panienka pozwoli - zaprzestaję wszelkim słowom, które okazać by się mogły niejasne - pragnąłbym dotrzymać jej towarzystwa przy przejażdżce konnej.

Odmowa byłaby, co muszę przyznać, ciosem, którego moja duma mogłaby nie przeżyć. Proszę się z tym liczyć.

R. Longbottom

16.10.18 2:00

Przeczytaj 1 sierpnia

Droga lady Lestrange, alez skad. Z przyjemnością odwiedzę Wight. Jak mogłabym przegapić niezastąpioną okazję do spędzenia czasu w tak wyjątkowym towarzystwie?

Oczekujcie mnie niebawem. Jestem pewna, że Ty i Twój brat tęskniliście za mną w tym samym stopniu co ja za Wami...

B. Fawley

09.01.19 17:45

Przeczytaj

Najdroższa Alix,
dziękuję za Twe pełne troski słowa, są one dla mej duszy i obrażeń czystym miodem. Tak, jestem cały, lady Lestrange, nieco poturbowany i połamany, ale cały, przynajmniej fizycznie. Psychicznie obarcza mną wielki ciężar odpowiedzialności za to, co uczynił oszalały Percival, lecz wolałbym już nigdy nie wspominać imienia mego haniebnego brata, zrywając wszelkie łączące nas stosunki. Mam nadzieję, że jego zachowanie w żaden sposób nie wpłynie na sojusz zawarty pomiędzy naszymi rodami.

Droga Alix, nie kryję, że Twe zachowanie na Festiwalu Lata było więcej niż niegrzeczne, było po prostu hańbiące - zarówno Ciebie, jak i mnie i uświęconą istotę naszego narzeczenstwa. Podobnie jak Twe zachowanie, gdy zamiast powiedzieć mi prawdę, postanowiłaś mnie zwodzić i deklamować niedorzeczności. Rozumiem chwiejną, kobiecą naturę oraz słabości półwili, lecz nie kryję, że oczekuję oficjalnych przeprosin, by móc załagodzić ten spór.

Łączę wyrazy szacunku oraz życzenia zdrowia

Lysander Nott

06.04.19 17:08

Przeczytaj Tonks

Alix mam nadzieję, że Baronowi udało się ciebie odnaleźć. Nasze ostatnie spotkanie, a nawet poznanie było dość... owocne w doznania. Musiałam szybko zniknąć, ale mam nadzieję, że uzdrowiciele pomogli ci i teraz, czujesz się już lepiej we własnym domu.
Proszę, daj znać, nie daje mi to spokoju.

Tina -

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia