Merlin

06.09.18 0:12

Merlin

Czy istnieje lepsze imię dla sowy Artura? Merlin, podobnie jak jego imiennik, jest dostojny i opanowany. Niezawodny, emanuje spokojem, przez co nie przepada za hałaśliwą sową Rufusa - Ginewrą. Merlin nie lubi być dotykany, jedynym wyjątkiem jest głaskanie przez właściciela.

Wzór listu:

[bylobrzydkobedzieladnie]

05.11.18 14:25

Przeczytaj Anthony Macmillan

Artur Longbottom Szanowny kuzynie,

Nie tylko Ty masz takie wrażenie, drogi kuzynie. Wybacz mi wyjątkowo późną odpowiedź, ale niestety nie miałem dostępu do sowy przez pewien czas, a jednocześnie byłem "zapracowany". Nie miej mi tego za złe. Mam nadzieję, że wkrótce się spotkamy. Dom Macmillanów zawsze stoi otworem dla każdego Longbottoma. Myślę, że obecnie spotkanie przy domowym ognisku będzie najbezpieczniejszą opcją. Jeżeli chcesz, ja mogę zawitać w Twoim domu, ale nie chcę się jednocześnie narzucać. W każdym razie zawsze jesteś u nas mile widziany, o każdej porze dnia. Na naszej ziemi nie zabraknie też Ognistej dla Ciebie. Czekam na Twoją odpowiedź. Myślę, że pozostali członkowie rodziny także się ucieszą.
Nie martw się. Moja sowa także nie znosi pieszczot, choć z innych powodów. Mam nadzieję, że nic nie piłeś w momencie odbierania listu.

Przesyłam serdeczne pozdrowienia dla Ciebie i całej Twojej rodziny, Anthony Macmillan

31.01.19 9:30

Przeczytaj Anthony Macmillan

Artur Longbottom Szanowny i drogi mi kuzynie,

Wybacz, że nie napisałem dotychczas nic. To nie tak, że nie jestem wdzięczny za to, co dla mnie zrobiłeś. Potrzebowałem jedynie zebrać siły, a przy tym przez ostatni tydzień byłem pod ciągłą opieką medyków. Mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe, że piszę Tobie dopiero teraz.

Chciałbym Tobie podziękować za to, co zrobiłeś. Mam nadzieję, że ani Ty, ani Twoja rodzina nie ucierpiała zbyt mocno na tym, co się wtedy stało. Pomijając oczywiście to, że ta gnida, Malfoy, przejęła władzę. Nie chcę jednak pisać zbyt wiele w obawie, że mój list ma dość długą drogę do przebycia i mógłby trafić w niepowołane ręce.

Proszę Cię, bądźcie ostrożni. Pamiętajcie, że jako Longbottomowie zawsze możecie liczyć na nas, Macmillanów. Ty z kolei możesz liczyć na mnie. Miej to na swojej uwadze. Uważajcie na wrogów.

Pozdrów ode mnie całą rodzinę, Twoją żonę (i przeproś ją za to, że naraziłem ją na niebezpieczeństwo) oraz lorda Harolda. Jemu, proszę, przekaż wyrazy mojego wsparcia w działaniach.
Anthony Macmillan

24.02.19 0:26

Przeczytaj Percival Blake

Drogi Arturze dziękuję Ci za tę wiadomość oraz za łaskawe słowa - chociaż nie jestem pewien, czy rzeczywiście na nie zasłużyłem, to fakt, że jeszcze nie wszyscy zgodnie uznali mnie na zdrajcę, podnosi mnie na duchu. Cieszy mnie również, że Twój system wartości pozostał dokładnie tam, gdzie go zapamiętałem - mimo że w przeszłości niestrudzenie starałem się uczynić go powodem do żartów.

Nie przeszkadza mi lakoniczność listów, Twój jednak, oprócz zwięzłości, brzmi również tajemniczo; ciekawi mnie, co dokładnie kryje się pod skreślonymi przez Ciebie wersami, ale masz rację - dożyliśmy czasów, w których nierozsądnym byłoby powierzać zaufanie czemuś tak łatwemu do przechwycenia jak pergamin. Wstrzymam się więc z pytaniami do czasu, kiedy będziemy mogli porozmawiać twarzą w twarz. Spotkajmy się 13 października na stadionie Jastrzębi - jeżeli nie jest to dla Ciebie problemem, przez najbliższe dni wolałbym nie pojawiać się w stolicy zbyt często.

Mam nadzieję, że zarówno Ty, jak i Mare, czujecie się dobrze. Percy

13.03.19 18:45

Przeczytaj Tonks

Turry, widzę, że dobre wieści szybko się rozchodzą. Nie musisz się kłopotać - tym bardziej, że są ważniejsze rzeczy, którymi należy się zająć. I wiesz dokładnie o jakie mi chodzi.
Dwie kobiety, jedną znałam, drugiej nie.
Nie przepraszaj, nie mając za co.
Mówiłam Ci już, jestem świadoma konsekwencji decyzji, które podjęłam. To jedna z nich. I nie powinieneś życzyć sobie przebywania wtedy w tamtym miejscu.
Będzie dobrze, Arturze. Naprawdę w to wierzę.

Tonks

16.03.19 22:29

13 X 1956

Arturze, nie mógłbym Was tam tak po prostu zostawić, nigdy bym sobie tego nie wybaczył. Wiem, że gdybyś był na moim miejscu zrobiłbyś to samo, dlatego nie czuj się w jakikolwiek sposób zobowiązany.
Dziękuję za miłe słowa - i jednocześnie nie ukrywam, nie spodziewałbym się po Tobie znajomości mugolskich powieści. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony.

Dbaj o siebie i Mare, Arturze.
I oby do rychłego zobaczenia w bardziej sprzyjających okolicznościach.

19.03.19 10:18

Przeczytaj 28 października 1956

Arturze,Wszystko u Ciebie w porządku? Jak się czujesz? Mam nadzieję, że nie dręczą Cię te nieprzyjemne myśli.
Zapomniałam ci powiedzieć, ale kupiłam ostatnio „Baśnie Barda Beedle'a”. Szkoda, że nie natrafiłam na nie wcześniej. Jako dziecko pewnie bym je uwielbiała. Nie zrozum mnie źle – to bardzo sympatyczne opowieści, pełne niezwykłej magii, a przy okazji zaskakująco zbliżone do mugolskich baśni. Dorastanie z nimi byłoby jednak znacznie przyjemniejsze, niż poznawanie ich teraz, gdy nie jestem w stanie w pełni w nie uwierzyć.
Ale właściwie nie uwierzysz, co się stało, gdy je czytałam – magicznej lekturze muszą przecież towarzyszyć równie niezwykłe zdarzenia, prawda? Tego wieczora mój sąsiad z klatki obok przyszedł, aby poprosić mnie o pomoc przy dziecku, więc bez wahania się zgodziłam. Gdy wracałam, zauważyłam zmokniętego kota na klatce. Wzięłam go do siebie, bo pogoda była koszmarna. Był ze mną w sypialni, by przypadkiem nie denerwował Vardy.
Próbowałam wtedy czytać „Baśnie…”, ale byłam nim tak zaaferowana, że nie przychodziło mi to zbyt łatwo. Zasnęłam, ale coś mnie obudziło i nie uwierzysz: ten kot był animagiem. Najpierw byłam przerażona, ale potem okazało się, że to bardzo sympatyczna dziewczyna, którą sama zmusiłam, aby „włamała” się do mojego mieszkania. Ale kto mógłby się spodziewać, że w mugolskiej okolicy jedyna mieszkająca w pobliżu czarownica wpadnie na inną, pod postacią kota?

Naprawdę mam nadzieję, że u Ciebie wszystko jest w najlepszym porządku,

Gwen

Przy podpisie pojawił się drobny szkic przedstawiający narysowanego w karykaturalnym stylu małego tygrysa szablozębnego, bawiącego się kłębkiem od włóczki.

20.03.19 22:39

Przeczytaj Lucan Abbott

Drogi Arturze Muszę przyznać szczerze, że nie spodziewałem się takiej prośby z Twojej strony. Zawsze wydawało mi się, że byłeś w tej dziedzinie zdecydowanie lepszy niż ja. Jeśli jednak czujesz, że potrzebujesz pomocy, nie mogę odmówić. Mnie także przyda się powtórka, ćwiczeń nigdy za wiele, szczególnie w tak niespokojnych czasach. Nie musisz się obawiać, zachowam Twoją tajemnicę dla siebie, więc proszę Cię, nie przynoś ze sobą żadnego bekonu na nasze małe spotkanie.

Do zobaczenia wkrótce Lucan

20.03.19 23:42

Przeczytaj 31 października 1956

Drogi Arturze, Wszystko na pewno z czasem się ułoży. Miło mi słyszeć, że tak doceniasz moją korespondencje, ale nie wątpię, że masz wokół siebie bliskich. W takich chwilach wsparcie rodziny jest niezastąpione.
Na pewno musicie mieć w tak wiekowej rezydencji piękną kolekcję. Naprawdę chciałabym ją kiedyś móc zobaczyć, musi wyglądać pięknie. Do starości chyba jeszcze Ci daleko, ale wydaje mi się, że do podziwiania sztuki musimy dorosnąć. Jej rozumienie przychodzi zwykle z czasem. Mam nadzieję, że będę w stanie pokazać Ci podstawy już niedługo… Niech tylko pogoda nieco się poprawi, bo dzisiejszy dzień wygląda naprawdę paskudnie!
Arturze, to nie było niegrzeczne, nie w takiej sytuacji! Dwójka głodnych, zziębniętych dzieci, w ciemnym lesie… Trudno od nich wymagać, aby zachowywały się inaczej, wszak to tylko dzieci. Moim ulubionym okazała się chyba „Fontanna szczęśliwego losu”. To naprawdę piękna historia. Pokazuje, że w świeci pełnym magii to nie ona jest najważniejsza i to nie ona jest kluczem do szczęścia. Mam wrażenie, że dziś naprawdę wielu czarodziejów o tym zapomina.
Muszę chyba wrócić do „Alicji…”! Tak dawno jej nie czytałam. Ale nie wiem, czy znajdę na to czas. Ostatnio spędzam dość dużo czasu nad pewnym projektem, który wymaga ode mnie czytania dość specjalistycznych książek i mam niewiele czasu na pozostałe. Napisz, jak Ci się podobała, jestem naprawdę ciekawa Twojego zdania.
Nie martw się, nic nie stało się ani mi, ani jej. To była młoda, wrażliwa dziewczyna. Spędziła u mnie noc… Skoro i tak uwięziłam ją w swoim pokoju na kilka godzin. Nie widziałam jej od tamtej pory, mam nadzieję, że wszystko jest z nią w porządku i jest nieco bardziej ostrożna. Animagia to faktycznie cudowna umiejętność, ale przecież gdyby trafiła na kogoś innego to mogłaby się jej stać krzywda.
Szczerze przyznam, Arutrze, że nie wiem, w jakie stworzenie mogłabym się zmienić. Może w jakiegoś ptaka? Cudownie byłoby móc lecieć w stronę słońca, niczym się nie przejmując! To tak wolne stworzenia.
Biorąc pod uwagę moją przygodę, chyba musisz nauczyć mnie go jak najprędzej, nim znów przypadkiem przyprowadzę do domu animaga. Będę mogła sprawdzić, czy kot, którego chcę przygarnąć, na pewno jest kotem, nim zaprowadzę go do swojej sypialni.
Arutrze, przecież to był tylko szybki szkic! Jeśli chcesz, mogę przygotować Ci ładniejszą i dokładniejszą ilustrację z takim tygrysem. Chociaż będziesz musiał trochę poczekać, mam ostatnio naprawdę wiele pracy.

Radosnej Nocy Duchów, obyś nie spędził święta samotnie,

Gwen

27.03.19 1:14

Przeczytaj 01.11.1956

Arturze,Ta Noc Duchów była chyba zdecydowanie jedną z najstraszniejszych w moim życiu! Dałam się namówić przyjacielowi na wycieczkę i chyba już nigdy, absolutnie nigdy, nie zaufam mu w kwestii radosnej i pełnej emocji przygody. Jeśli kiedykolwiek będę chciała wybrać się do jakiegokolwiek domu strachów, nawet tego z Wesołego Miasteczka, to błagam, zamknij mnie w Tower, aż nie minie mi ten kaprys. Ciągle nie mogę dojść do siebie.
Poza tym ta pogoda… Wygląda na to, że znów zwariowała. Oby to ponownie nie była jakaś anomalia. Wiesz coś może na ten temat? Może w Ministerstwie coś o tym wspominali?
Oczywiście, że chętnie posłucham Twojej opowieści! Powiedz tylko, kiedy i gdzie mam się pojawić. Boję się tylko, że skoro teleportacja nie działa dotarcie do Ciebie może stanowić pewien problem. Ale przecież to nie jedyny sposób szybkiego transportu.
Pewnie mogli, ale… czy sam gniewałbyś się na wygłodzone, zgubione w lesie dzieci? Poza tym nie wiem czy wiesz, ale słowo „czarownica” kojarzy się mugolom raczej źle. To czarodziejki są w baśniach tymi dobrymi postaciami. I szczerze mówiąc nawet w moim odczuciu to słowo brzmi po prostu lepiej. Może to kwestia wychowania?
Naprawdę chcieli ją cenzurować? Właściwie chyba się nie dziwię, ale to przykra wiadomość. Dobrze, że ostatecznie została w zbiorze w niezmienionej wersji.
Wiesz, właściwie… nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Chyba byłam wtedy na to zbyt mała. Wydaje mi się jednak, że możesz to interpretować jak tylko chcesz. Ale wiesz, że są książki, które dopuszczają i nie negują istnienia świata zupełnie magicznego? Możesz sprawdzić „Hobbita” J. R. R. Tolkiena albo „Opowieści z Narnii” C. S. Lewisa. Ostatnia część tej drugiej serii wyszła w tym roku, więc pewnie bez problemu znajdziesz je w księgarni. Sama jej jeszcze nie czytałam.
Świat zwierząt jest niezwykły i tak różnorodny! Właściwie ostatnio więcej czytam o magicznych stworzeniach. Muszę koniecznie wybrać się jeszcze raz do rezerwatu jednorożców oraz spędzić trochę więcej czasu ze smokami. To tak piękne stworzenia.
W takim razie przesyłam ci szkic nieśmiałka, mam nadzieję, że Ci się spodoba. Zrobiłam go już jakiś czas temu i właściwie od tamtej pory leżał w mojej teczce. Może znajdziesz dla niego jakieś lepsze zastosowanie.

Ściskam,

Gwen

Do listu został dołączony dość realistyczny i dokładny szkic nieśmiałka siedzącego na brzozowej gałązce.

29.03.19 11:19

Krótko po wydarzeniach związanych z Kupidynkiem dostrzegłeś w swojej sypialni skrzata; na twój widok otworzył szeroko oczy i w przerażeniu czmychnął, zostawiając po sobie list. Zdobioną wstążką z bilecikiem podpisanym "dla Pana Lorda" przytroczona do niego została karta z Czekoladowych Żab przedstawiająca Laverne de Montmorency.

Przeczytaj Kupidynek

Drogi ~~Przyjacielu~~ Drogi lordzie, Kupidynek uniżenie przeprasza za problemy, których stał się prowodyrem. Profesor Dyrektor Dippett wytłumaczył Kupidynkowi, że źle postąpił. Kupidynek chciał dobrze, ale wie już, że dobrze się nie stało. Kupidynek się ukarał. Ale Kupidynek chciał też przeprosić.

Bardzo, bardzo przeprasza. Więcej nie będzie, obiecuje. Nigdy i za żadne skarby. Kupidynek

25.05.19 11:23

Przeczytaj 03.11.1956

Drogi Arturze, Nie wiem, na ile to była jawa, na ile sen, a na ile iluzja, jednak chyba nie chcę tego rozważać. Chyba muszę jednak zrewidować, czyim pomysłom ufam, bo ten zdecydowanie okazał się zbyt niebezpieczny. A wystarczyło pójść do kina… to o tyle bezpieczniejsze, a wcale nie mniej emocjonujące! Film to naprawdę niezwykła dziedzina sztuki, choć nie mam szczególnie wiele czasu na jej zgłębianie.
Przyznam, że jeszcze mi się nie zdarzyło: rzadko wyjeżdżam poza Londyn, a do poruszania się po mieście nie jest mi potrzebny. Czy jest bezpieczny? Słyszałam o nim wiele różnych historii, ale na razie po prostu nie miałam okazji z niego skorzystać.
„Czarownica” to osoba, która posługuje się czarną magią, a „czarodziejka” – białą. To taka sama różnica jak między słowami „czarodziej” a „czarnoksiężnik”. Istnieje też słowo „wiedźma”, ale ono ma jeszcze nieco inne konotacje; również raczej negatywne. Mi osobiście kojarzy się ze starszą osobą zajmującą się przede wszystkim alchemią, na jakiejś wiosce, gdzie „czarownica” to osoba o wiele bardziej… elegancka postać. Choć w niektórych sytuacjach tych słów chyba można używać zamiennie.
Nie wątpię w to, Arturze. Nie łatwo jest zmienić postrzeganie świata przez tak dużą i zróżnicowaną grupę. Ale trzeba próbować, bo bez tego nie zrobimy nawet kroku do przodu.
To naprawdę świetny pomysł! Ale może nie teraz, może za tydzień czy dwa? Będę miała trochę rzeczy na głowie. Właściwie to zapisałam się do Klubu Pojedynków i dziś idę tam po raz pierwszy. Nie powiem, jestem trochę zestresowana ~~i z każda chwilą mam coraz większe wrażenie, że to był jednak zły pomysł~~.

Może jeszcze jakieś się znajdzie. Do zobaczenia,

Gwen

16.07.19 20:18

Przeczytaj Adelaide Nott

Lordzie Longbottom dla wielu z nas ten rok oznaczał wiele niespokojnych nocy, podczas których baliśmy się i drżeliśmy o swoje rodziny, czas więc obudzić się z tego koszmaru w najdoskonalszym towarzystwie, drogi Arturze. Zapraszam Ciebie i Twoją drogą małżonkę do Hampton Court: w ostatnią grudniowy wieczór, który zwieńczy przeszły rok sabatem na miarę roku następnego – oby ten przyniósł o wiele więcej szczęśliwych dni, a o wiele mniej rozczarowań, głównie wśród rodziny... doszły mnie słuchy, że Twój wuj ostatnimi czasy ma pewne problemy ze zdrowiem. Uderzył się w głowę, czy tak? Nie trać nadziei, Arturze, jeśli nie wyrośnie z chłopięcej działalności wywrotowej, miejmy nadzieję, że wkrótce chociaż dopadnie go demencja i zdąży zapomnieć o całym tym zamieszaniu.

Przygotuj się na odrobinę tajemniczości, bowiem maska balowa będzie obowiązkowym punktem Waszego stroju! To będzie idealny czas na zacieśnianie więzów, by dobrze rokowały na przyszły rok.

Z niecierpliwością oczekuję Twego pojawienia się

Adelaide Nott

25.07.19 19:19

Przeczytaj Heath Macmillan

Wujku! Udało mi się namówić opiekunkę na pomoc w napisaniu listu. Dostałem sowę od taty i chcę sprawdzić czy da sobie radę z dostarczeniem wiadomości. Nazywa się Muffin! To straszny łasuch!
Kiedy wpadniesz do nas? Dawno Cię nie widziałem i chętnie posłuchałbym jakiejś nowej historii. Te które opowiadasz zawsze są super i wcale nie są nudne cioci Emmy. O właśnie, narysowałem zamek olbrzymów, myślisz, że tak mógł wyglądać?

PS. Strasznie dóżo kazali mi poprawiać ten list rzeby było ładnie Heath Macmillan

do listu dołączono rysunek

17.01.21 11:21

Przeczytaj Anthony Macmillan

Artur Longbottom Drogi mój kuzynie,

Twoje słowa jednocześnie mnie cieszą i martwią. Nie podejrzewałem, że Twój stan wczoraj mógł być aż tak ciężki. Nie powinieneś mi dziękować. To mój obowiązek, żeby służyć rodzinie dobrym słowem i wsparciem. Gdybyś znów czuł się podobnie, proszę daj mi znać. Zawsze też możesz odwiedzić Puddlemere o każdej porze dnia i nocy, szczególnie w obecnej sytuacji, gdyby coś Cię dręczyło.

Trzymaj się. Razem damy radę. Ślę pozdrowienia dla Ciebie i żony,

Anthony

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia