[bylobrzydkobedzieladnie]

Chętnie podrzucę do czegoś moje szlachcianki - Elise i Cressidę. Różnica wieku niestety znaczna, ale może mieliby okazję kiedyś się poznać na salonach, kiedy akurat Lorcan był w kraju. Cressida również uczyła się w Beauxbatons w domu Harpii, jest malarką - ale była sześć klas niżej, to raczej trudno byłoby się zapoznać lepiej w szkole. Ale jeśli masz ochotę na jakieś świeższe znajomości już z dorosłości, to chętnie podrzucę którąś z dziewcząt

Witamy z powrotem w Anglii, Lorcanie

Elise: Szlachcianki zawsze mile widziane... (To się wytnie! ) A tak całkiem na poważnie: chętnie przyjmę którąś z pań, bo chociaż - jak sama zauważyłaś - różnica wieku jest znaczna, to nie sposób przejść obok żadnej z nich obojętnie. Muszę jednak uprzedzić, że odkąd cztery lata temu Lorcan zapoznał się z reputacją jednej z pannic rodu Fawley i odrzucił propozycję zaręczyn, podchodzi do płci pięknej z tej rodziny z lekkim niesmakiem. Wiem, że Cressida nie jest Fawley'ówną z domu, ale mimo wszystko... No, wiesz. Nie twierdzę, że ziałby do niej nienawiścią, jednak warto o tym pamiętać. Co do Elise (zakochałam się w tym avku! ), nie miałabym nic przeciwko temu, by Lorcan faktycznie zapoznał ją na salonach tym bardziej, że Nott'owie słyną z organizacji wybornych przyjęć i Rosierowie zapewne pojawili się na nich nie raz, choćby przez wzgląd na pozytywne stosunki. Wydaje mi się, że musiałoby się to stać stosunkowo niedawno, ponieważ w ciągu ostatniego roku Lorcan bywał w domu o wiele częściej niż zwykle. Co powiesz?


Tristan: Zgodnie z życzeniem, Tristanie.

Reputacja Cressidy jest nienaganna, a ona sama jest z pochodzenia Flintem, dba również o swoje znajomości i z pewnością nie pochwala odstępstw od normy, bo należy do dziewcząt, które cenią sobie tradycyjne wartości i obcy jest im zgubny postęp. I zapewne nawet nie wie o jakiejś starej sprawie, bo wtedy była jeszcze w szkole i nawet nie śniła że ją wydadzą akurat za Fawleya (który również uczył się w Beauxbatons, ale był z kolei parę lat starszy od Lorcana). Zawsze Cressida może udowodnić fabularnie, że jej nic nie można zarzucić i nie warto jej pochopnie szufladkować, bo jeden zgniły owoc nie świadczy o wszystkich kobietach z rodu - zwłaszcza że ona tylko się w ten ród wżeniła i nie ma w sobie krwi Fawleyów.

A co do Elise to bardzo chętnie coś pomyślę i zagram. Jest młoda, ładna (i wolna  ), jak przystało na Notta uwielbia błyszczeć na salonach i mogli się niedawno poznać - bo dopiero w czerwcu Elise skończyła Hogwart i zadebiutowała. Więc ich pierwsze spotkanie mogło się odbyć w te wakacje, a młody, przystojny lord zachęca do tego, by zawiesić na nim wzrok i zachichotać na jego widok do jakiejś przyjaciółki. Elise jest panienką dość płytką, ale wpisuje się w kanon stereotypowej szlachcianki <3.

jeszcze nie wiem, czy drażni mnie że wiesz tyle co i ja w temacie smoczego behawioryzmu czy nie, ale pozwolę to sobie sprawdzić na fabule.

Ale oh, Lorcanie, pozwól mi być tą, której tańca nie odmawiasz i którą o taniec byłeś w stanie poprosić. Mogłam też być ci powierniczką, może rozumiałam cię lepiej, bo przy Marianne(mojej ukochanej najlepszej na świecie siostrze) to ja zawsze byłam "tą drugą" choć nie wiem, czy ufałeś mi na tyle, by kiedyś powiedzieć, lub czy nie skryłes się kiedyś na tyle, bym mogła to zauważyć.

Nie ma za dużo co gdybać. Chodźmy na fabułę, może jakiś wątek pracowniczy

Kuzynie!

Dobrze, że wróciłeś do kraju, z pewnością tęskniłam! Dzieli nas kilka lat, ale byliśmy wychowankami tego samego domu w Beauxbatons i mam nadzieję, że gdy uczyliśmy się tam razem to czuwałeś nade mną! Oboje malujemy, myślę więc, że na tej płaszczyźnie odnajdujemy wspólny język. Chyba, że nie chwalisz się swoimi dziełami? Ja z pewnością i jestem ciekawa Twojej opinii o moich obrazach

Elise: Jeśli Cressidy nie odstraszy odrobinę nieprzychylne spojrzenie i uważasz, że uda jej się udowodnić, że nie każda z kobiet rodu Fawley (rodzona czy też wżeniona) nań zasługuje, chętnie pozwolę jej naprostować światopogląd Lorcana. Zapewne przyda mu się taka lekcja.

Haha, jeśli Elise jest przynajmniej w połowie tak płytka jak twierdzisz i jak to wynika z opisu, wzmianka o wolnym stanie jest mimo wszystko jedynie ciekawostką, ponieważ Lorcan szybko zmęczyłby się taką postawą. Chociaż nie ukrywam, że miło byłoby móc na nią patrzeć - tej przyjemności zapewne sobie nie odmówi. Wakacje jak najbardziej mi odpowiadają, debiut dziewczyny zapewne rozniósł się echem wśród zaprzyjaźnionych rodów, więc ktoś mógł mu o niej wcześniej nawet wspomnieć. Z kolei chichot, za pozwoleniem, odebrałby oczywiście jako cichą aprobatę dla tego, co dostrzegły także jej oczy...


Melisande: Jeśli Cię to jakoś pocieszy, moja droga kuzynko, w temacie samych badań wiesz zapewne o wiele więcej ode mnie. Nie uważam jednak, by w jakikolwiek sposób uwłaczały Ci braki w praktyce i bezpośrednim starciu z bestią oko w oku. Jestem pewien, że zarówno ja, jak i Tristan wolimy widzieć Cię w końcu bezpieczną i - przede wszystkim - żywą.

Niestety, kochana Melisande, okazałbym się okropnym bratem i równie niesprawiedliwym kuzynem, gdybym jedynie Tobie okazał szczególne względy. Gdybym z kolei uległ każdej z pięknych róż Rosierów, zatraciłbym samego siebie, a tego wolałbym uniknąć. Mogłaś mnie jednak faktycznie rozumieć i przymykać oko na szorstkość, jaka towarzyszyła mi w gorsze dni. Mogłaś to zauważać, wrażliwa na łączące nas podobieństwa, ale swój żal na ogół skrywałem głęboko w sobie. Ponieważ pod pewnymi względami naprawdę jesteśmy do siebie podobni wydaje mi się, że współpraca mogłaby układać się nam całkiem sprawnie i z chęcią sprawdzę to fabularnie. Powiedz, w czym mógłbym Ci pomóc?


Fantine: Kuzynko! Lżej mi na sercu z myślą, że ktoś szczerze za mną tęsknił. Oczywiście, wraz z Tristanem mieliśmy oko na każdą z bliskich nam kobiet... Malarstwo faktycznie mogło być wspólnym elementem, chociaż nie każdą pracą się chwalę, właściwie większość z nich zachowując dla siebie. Niektóre mogłaś jednak widzieć, ja sam zapewne nie szczędziłbym Ci komplementów lub słów krytyki, gdyby zaszła taka potrzeba. Mam jednak nadzieję, że nie masz mi za złe mojej szczerości, droga Fantine, i że nie bierzesz jej zbyt głęboko do siebie, traktując moje komentarze jako drobne porady aniżeli przytyki.

cześć, ze szkoły się nie znamy, bo balowałeś we francji - ale myślę, że jak najbardziej możemy się kojarzyć sprzed kilku (czterech/pięciu) lat, kiedy to Deirdre była stażystką a później urzędniczką w Departamencie Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów. Lorcan zajmuje się transportem smoków, na pewno musiał załatwiać jakieś pozwolenia na przewozy z zagranicy, umowy dyplomatyczne o odłowie rogogonów węgierskich, kwestie ceł i tym podobnych szaleństw - i przy tej okazji moglibyśmy się ze sobą zetknąć. Deirdre była sztywną, nieustępliwą i denerwująco cierpliwą urzędniczką, nie przymykającą oka na żadne machlojki czy też przywileje, chyba, że ktoś stojący nad nią kazał jej załatwiać sprawy Lorcana znacznie szybciej lub sprawniej, co przyprawiało ją o drgawki i mdłości. myślę, że mogłoby być ciekawie - no a teraz widzimy się w rycerzach w zupełnie innym rozkładzie sił pomyślmy, czy idziemy w negatyw czy pozytyw!
no i przy okazji jestem też metresą Tristana, wyleguję się w Białej Willi należącej przed śmiercią do sir Corentina, o to też możemy zahaczyć, o ile Lorcan wiedziałby o istnieniu tejże znajomości.

Deirdre: Jasne, Lorcan pewnie musiał wyrabiać sobie niejedno pozwolenie, więc całkiem prawdopodobne, że poznali się właśnie w takich okolicznościach. On sam na pewno nie pośpieszałby urzędniczki, ale ktoś mógł jej tam szeptać nad uchem, żeby załatwiła to sprawnie. Jej zdenerwowanie pewnie mimowolnie przeniosłoby się na biednego Rosiera, ale zniósłby to dzielnie! Jego spokój mógłby ją jeszcze dodatkowo rozdrażnić (jak szaleć to szaleć). Wydaje mi się, że możemy pójść teraz bardziej w pozytywny neutral, ale lepiej jak nam to na fabule wyjdzie, bo ciężko mi po nich tak stwierdzić, co by lepiej pasowało. I owszem, rozmawiałam już na ten temat z Trisanem... Lorcan wie o tej znajomości i o Twoim aktualnym miejscu pobytu, ale nie interesuje go to zbytnio - to prywatne sprawy jego kuzyna i tak długo, jak Dei nie ma na niego wpływu w sprawach rodzinnych, tak długo młodszemu Rosierowi właściwie zwisa, kogo ten drugi wpuszcza do łóżka. Czy też kogo w łóżku przetrzymuje w tym przypadku.

Twoja siostra jest moją najlepszą przyjaciółką, spędzałam z nią każde wakacje pomiędzy okresami szkoły. Spędzałam dużo czasu w Dover, a ciotka Rosier była mi jak matka. Twój kuzyn Tristan jest jest i moim ukochanym kuzynem, z całą rodzina Rosier mam bardzo dobre relacje. Czy z Tobą również? Lubiłeś młodszą kuzynkę, którą plątała się z Twoją siostrą pod Twoimi nogami, a nasze śmiechy i wzdychania nad kolejnymi tomami poezji, które dochodziły z ogrodu, umilały ci popołudnia? A może masz do mnie inny stosunek? Co o mnie sądzisz?