Kiedy Twój jedyny kolega po fachu rezygnuje z pracy od startu

no hej

Widzę tu miejsce na typowy konflikt charakteru między głośnym i pozornie beztroskim gryfonem a sztywnym i zachowawczym krukonem

Być może otarliśmy się o siebie w pociągu. Być może wtedy zrobiłeś na mnie wrażenie swoimi umiejętnościami, swoim nastawieniem i w ogóle sprawiając, że sobie pomyślałem "wow, spoko gość!", lecz z czasem mi przeszło. Również nie popierałem tworzenia podziałów, lecz prowokacje na ślizgonach, tworzenie i pogłębianie napięć, czerpanie z tego satysfakcji czy frajdy - to wszystko po prostu było głupie. Jak dla mnie nawet jak na gryfońskie standardy byłeś fenomenem. Byłeś głośny, wszędzie cie było pełno, problemy rozwiązywałeś bójką lub żenującymi numerami, a co gorsze również mierzyłeś, jak ja od samego początku w bycie aurorem
Byliśmy zatem rywalami? Nasz konflikt był bardziej lub mniej otwarty? Nie żeby co ja się do bójek i szarpaniny bym nie zniżył, lecz chętnie bym ci przy nadarzających się okazjach od serca powiedział/zadisował. Nie ma mowy by ktoś taki nieokrzesany i mający wszystko w nosie dostał się na kurs. Pewnie ty mi zaś przypominałeś, że masz zdecydowanie większe szanse niż cherlawy krukon co więcej mówi niż umie x.x

Życie jednak popłynęło dalej. Ja się dostałem (prawdopodobnie jedynie dzięki legilimencji której się bezmyślnie dorobiłem), a ty nie. Może czasem zdarzało nam się współpracować. Ja się niewiele zmieniłem. Chyba. Chociaż może jestem jeszcze bardziej sztywny i zasadniczy niż kiedyś. '53-'56 znikłem z Londynu. Trochę przesadziłem przy sprawie w której przesadzać nie można było. Wróciłem jednak do biura w kwietniu, a niedługo potem mogłem lub dopiero będę mieć okazję prosić cię o podanie kawy i segregowanie akt

I jak to więc było i będzie miedzy nami, hm?  

Brat! Kocham cię mocno i próbuję być dla ciebie jak Betty, ale chyba się tak nie da

To ja wpadam z Tonksem - wesołkiem z Ravenclawu! Mam wrażenie, że nie ma możliwości, żeby ta dwójka nie poznała się w Hogwarcie. Jeżeli można mówić o kimś takim jak głośny Krukon, to Gabriel mógł się tak nazwać, chociaż Randy'emu pewnie nie dorównywał to sam nie stronił od konfliktów ze Ślizgonami z jednej prostej przyczyny - musiał się jakoś bronić.
Może rywalizowali po koleżeńsku w czasie szkoły, ale kontakt się urwał wraz z przyjęciem Tonksa na kurs, kiedy właściwie przestało dla niego istnieć coś takiego jak życie towarzyskie. Potem mogli odnowić kontakt z powodu pracy? A może nigdy nie zapomnieli o swojej znajomości?

Marcelka, pracowaliśmy razem prawie rok!! to nie byle co. Myślę, że po takim czasie mogłem uchodzić już za pewnego rodzaju wyjadacza (a mój partner dość mnie wyszkolił, ehe), więc może na początku odesłano cię do mnie?? wtedy na pewno nad tobą wzdychałem, bo gdzie kobieta do takiej pracy... dawałem ci jakieś lekkie roboty, a ty się na mnie wkurzałaś, bo przecież poradzisz sobie ze wszystkim i w ogóle. Nie wiem czy chcemy to jakoś komplikować zdarzeniem typu o-mały-włos-zepsułabym-misję, ale możemy się obejść i bez tego. udowodniłaś swe ekhm męstwo, polubiliśmy się całkiem, a ja odszedłem ale kochaj mnie wciąż i zapraszaj na pączki

Just

Och Antoni łobuzie wszystko się zgadza do momentu mierzenia - ja nie byłem tak zdecydowany jak mój brat, decyzję o zostaniu aurorem podjąłem dość późno. więc ogólnie możemy postawić na konflikt charakterów oraz przekonań, chociaż twoja osoba mnie bardziej bawiła niż denerwowała. Byłem tym typem człowieka, co po dissie się zaśmieją i poklepią po plecach z tekstem TO BYŁO DOBRE, STARY. Wiesz, nie przejmowałem się zbytnio. Może denerwowało cię to jeszcze bardziej, sam nie wiem. Za to dogryzki i docinki tak, biorę
Co do współpracy, to na początku nie mieliśmy okazji współpracować, gdyż mój kurs trwał krócej niż twój - dlatego niestety ominęła cię przednia zabawa oglądania mojej niezadowolonej miny a potem zostałem już odpowiednio wyszkolony, więc to współdziałanie mogło mieć już ręce i nogi. Nie wiem czy i tak robiłeś mi głupie uwagi o tym, że jestem policjantem, a nie aurorem, ale pewnie udawałem wtedy, że mam to gdzieś, chociaż w środku pewnie było mi przykro i właśnie nie wiem czy dopiero mi zlecisz segregowanie akt czy już pierwsze upokorzenia mamy za sobą, ale na pewno nie poddam się tak łatwo!!

Ideczka moja no nie da się zastąpić Betty, ale wcale nie musisz. Bądź sobą, ja cię kocham i będę chronić przed złymi facetami i zobaczysz, będzie dobrze!!

Och Gabryś, chciałbym cię na mojego ziomeczka, ale nie wiem co na to Just musiałbyś chyba jej o mnie nie opowiadać czy coś, bo myśmy się spotkali dopiero na egzaminie na aurora, tak myślę. Ale zawsze możemy być dobrymi kumplami, podniosłeś mnie na duchu, że krukoni mogą być fajni, a nie jak Antek nie zapominajmy o sobie i ucz mnie aurorskiego życia

Mogło tak być Jeszcze biedna, miękka Marcia na pewno się wkurzała i tupała każdego dnia na głupia Randy'ego, który każe tylko zapisywać notatki, kiedy on za złodziejem biega. Czy chcemy? To trochę typowe, ale ciekawa fabułka by się dzięki temu pojawiła. Teraz pewnie Marcy się jeszcze uśmiecha pod nosem, kiedy widzi jak Randy biega robiąc Antkowi kawę Może nawet czasami mu dogryzie (za co pewnie dostanie w nos albo ewentualnie zostanie zabita spojrzeniem). Ale no ja nie wiem czy zasłużyłeś na te pączki, jak tak zostawiłeś mnie biedną na rzecz aurorów, ech ech. :<

Ale potem pewnie już mnie szantażowałaś, bo ileż można siedzieć za biurkiem to jeśli chcemy, to możemy założyć, że zabrałem cię na jakąś super inwigilację i wszystko się prawie posypało kiedy zająknęłaś się przy kłamstwie, ale ostatecznie wybrnęliśmy, przyskrzyniliśmy paru przemytników, zbiliśmy policyjną piąteczkę i potem ci dokuczałem trochę - możemy wymieniać się uszczypliwościami, ja dogryzam tobie i ty mi chyba, że jednak nie chcesz, albo masz lepszy pomysł to dawaj!! ode mnie możesz zarobić najwyżej prztyczka w nos, albo nie dam ci kawy, chociaż mam dwie
Ogólnie zasłużyłem, przecież super nam się pracowało, no nie mów, że nie (to co, robimy tę imprezkę?? )

Ja bardzo chętnie wymienię się uszczypliwymi komentarzami, ale tak przyjacielsko, pączki i tak będą. O ile dostanę kawę, bo jak nie to sama zjem Wątku z przemytem jeszcze nie mam, więc chętnie i super!
Dobra no może i nawet w jakimś momencie Cię lubiłam, ale później znowu dogryzałam, no taki porządek rzeczy (raczej, że tak!!!!!!!!)

Jeśli nie jest Randallowi mało kolegów z pracy, to zgłasza się Artur!

Mamy cztery lata różnicy, więc raczej z Hogwartu mogliśmy się kojarzyć tylko z widzenia, ale z czasem ten czas mógł ulec zatarciu. Obaj Gryfoni, powinni trzymać się razem, zwłaszcza patrząc ilu Krukonów się tu zgłosiło (Artur jednak ma w sobie też coś z Krukona).

Może początkowy byłem wobec ciebie sceptyczny, dając się zwieść "ma na wszystko wywalone", ale z czasem się przekonałem? Może zdarza nam się po przyjacielsku robić jakieś docinki, ale podczas akcji możemy na siebie liczyć? Może staram się ciebie jakoś nakierować na bycie lepszym aurorem, jednocześnie chcąc się samemu czegoś nauczyć? A może kręcę się wokół ciebie tylko po to, żeby załapać się na pączki od Marcellki?

cześć Randy, pewnie mi niejeden mandat wlepiłeś, jak jeszcze byłeś gliniarzem, chodź będziemy się znać ;d

Przepraszam bardzo. Widział pan może gdzieś Patricka Dempseya? Zapewne nie jest zbyt trzeźwy. Czułabym się zobowiązana za wszelkie informacje, panie policjancie. I jeśli go pan spotka, proszę uprzejmie o Regressio w jego stronę w ramach pozdrowień. Dziękuję pięknie

Hm, hm, hm.
Uczyliśmy się na jednym roku, mieliśmy wspólny cel. Może współpracowaliśmy, może rywalizowaliśmy? Jako prefekt pewnie nie raz stanąłem Ci na drodze. Nie mniej, stanąłem też na drodze każdemu, kto chciał Cię tępić za pochodzenie.
Mój befef Tonks Cię lubi, moja to skomplikowane koleżanka Figg Cię lubi... to ja chyba nie mam wyboru? Chyba...